ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1049 ความเกรงขามของคุณนายเหว้ย ข่มเหงเศษเดนสะใจกว่า (1)

แม่ของเขาให้ความสำคัญกับฉิงฉิงมากกว่าตัวเขาเองซะอีก!! เพราะงั้น ท่านแม่มาแล้ว ถ้าอย่างนั้น…..

เขาไม่กล้าคิดจริงๆ!!

คุณนายเจ้าคนนี้ รนหาที่ตายเห็นๆ !!

ริมฝีปากของเวินลั่วฉิงเองก็เบะลงเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เธอพยายามที่จะไกล่เกลี่ย โดยไม่แยแสคุณนายเจ้า และคุณหลิวที่ฉุดรั้งเธอ เพราะไม่อยากรบกวนคุณนายเหว้ย

เพราะเวินลั่วฉิงรู้จัก คุณนายเหว้ยดี เธอรู้จักสไตล์การจัดการปัญหาของ คุณนายเหว้ยเป็นอย่างดี โดยเฉพาะกับเรื่องของเธอ

“ช่างเถอะ เรื่องนี้แล้วกันไป” เวินลั่วชิงคำนึงถึงอย่างไรซะนี่ก็เป็นงานเลี้ยงเว้ยคัง เรื่องนี้ใหญ่โตขึ้นมาคงไม่ดีนัก และเธอก็หวาดหวั่นในฝีมือของ คุณนายเหว้ยจริงๆ

สายตาของมู่หรงดัวหยางประกายเล็กน้อย ไม่พูดอะไร เหมือนว่ากำลังไตร่ตรองความคิดเห็นของเวินลั่วฉิงอยู่ เพราะเขาเองก็หวาดผวาในฝีมือของแม่เขาเช่นเดียวกัน

“ช่างเถอะงั้นเหรอ? จะปล่อยไปแบบนี้ได้อย่างไรกัน? พวกเธอรังแกหลิงหลิงของเราแบบนี้ แถมยังคิดที่จะขับไล่ หลิงหลิง ของเรา หลิงหลิงของเราถูกรังแกขนาดนี้ เธอบอกว่าช่างมันเถอะก็ช่างมันอย่างงั้นหรือ ไปเรียก คุณนายเหว้ยออกมา ให้ คุณนายเหว้ยให้ความยุติธรรมแก่เรา” คุณนายเจ้าเห็นทีท่าของเวินลั่วฉิง เธอนึกว่าเวินลั่วฉิงเกิดกลัวเสียอีก เธอจึงไม่มีทางปล่อยไปง่ายๆ แบบนี้แน่

เมื่อสักครู่ลูกสาวสุดที่รักของเธอได้บอกกับเธอแล้ว ว่านางเวินลั่วฉิงคนนี้ไม่เจียมตัว ไร้ยางอาย ใช้วิธีสกปรกในการคลานขึ้นเตียงผู้ชาย ลูกสาวสุดที่รักของเธอเพราะผู้หญิงที่ไร้ยางอายคนนี้ถึงได้ถูกมู่หรงดัวหยางขับไล่

ความแค้นนี้วันนี้เธอต้องแก้แค้นให้กับลูกสาวของเธอให้ได้

แน่นอน คุณนายเจ้าเองก็ได้รับรู้ผ่านทางลูกสาวของตนว่าเวินลั่วฉิงเป็นเพื่อนของแฟนของมู่หรงดัวหยาง

เพื่อนของแฟนคืออะไร

อย่าว่าแต่เพื่อนของแฟนเลย ต่อให้เป็นแฟนของมู่หรงดัวหยางก็เทียบความสำคัญกับธุรกิจของ เว้ยคังไม่ได้หรอก

มู่หรงดัวหยางเพิ่งเข้าบริหารเว้ยคัง ไม่เข้าใจในผลประโยชน์ที่แฝงอยู่ แต่ คุณนายเหว้ยต้องเข้าใจแน่

ขอเพียง คุณนายเหว้ยปรากฏตัว ถึงตอนนั้น เธอจะทำให้นางแพศยาได้เจอดีแน่

ทันใดนั้นก็มีคนที่อยากรู้อยากเห็นที่ยืนดูเหตุการณ์วิ่งเข้าไปรายงานกับ คุณนายเหว้ยทันที

มู่หรงดัวหยางและเวินลั่วฉิงประสานสายตาต่อกันแวบหนึ่ง ก่อนที่ทั้งคู่จะถอนหายใจออกมาแผ่วเบา ดูเหมือนว่าอยากจะไกล่เกลี่ยคงเป็นไปไม่ได้แล้ว

คุณนายเจ้าไม่รับรู้ถึงความคิดของทั้งคู่ เพียงแค่คิดว่าเวินลั่วฉิงเพียงเกรงกลัว บนใบหน้าของ คุณนายเจ้าเผยความได้ใจอย่างเห็นได้ชัดเจน

ฉู่หลิงเอ๋อเพิ่งจะดึงสติกลับมาจากการถูกมู่หรงดัวหยางสารภาพรักเมื่อสักครู่ได้ ตอนนี้เธอมีทีท่าอยากจะเห็นอะไรสนุกๆ เธอคิดว่าวันนี้จะได้ดูละครฉากหนึ่งอีกแล้ว

ไม่ว่าเรื่องอะไรก็มาห้ามไม่ให้เธอดูละครฉากนี้ไม่ได้!!

เรื่องมาถึงขนาดนี้ เหล่าไทยมุงมากขึ้นทุกที แถมตอนนี้ได้ข่าวว่าจะไปเรียนเชิญ คุณนายเหว้ยมาอีก คนที่ยืนดูเหตุการณ์คนหนึ่งเกิดกระฉับกระเฉงขึ้นมา ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะสนุกขึ้นทุกที

แน่นอน ตอนนี้เหล่าคนรอบข้างเองก็มีความคิดเช่นเดียวกับ คุณนายเจ้า ต่างก็คิดว่ามู่หรงดัวหยางยังหนุ่มเกินไป ไม่รู้ความ ถึงได้ล่วงเกินผู้นำของสำนักงานการก่อสร้างใหญ่เพื่อเพื่อนของแฟนตัวเอง

หาก คุณนายเหว้ยมาแล้ว เธอต้องไม่สนใจเรื่องพวกนี้แน่ เกรงว่าคงจะพลอยโกรธแค้นแฟนของมู่หรงดัวหยางไปด้วย

ถึงตอนนั้นเรื่องราวได้สนุกแน่ แน่นอนว่าถึงตอนนั้นสถานการณ์ของเวินลั่วฉิงต้องอับอายขายขี้หน้าอย่างมากเป็นแน่

ในเมืองจิ๋นมีใครบ้างล่ะที่ไม่รู้ว่า คุณนายเหว้ยคนนี้ขึ้นชื่อเรื่องความร้ายกาจ!!

ขณะที่สายตาของเหล่าไทยมุงที่จับจ้องไปทางเวินลั่วชิง เผยความสงสารขึ้นมาเล็กน้อย แน่นอนว่ารู้สึกยินดีปรีดาในความโชคร้ายของผู้อื่นเสียมากกว่า

ขณะที่สายตาของคุณเจ้าจ้องมองไปทางเวินลั่วฉิง สายตาของเธอฉาบไปด้วยรอยยิ้ม สายตาของคุณเจ้าในตอนนี้ได้แสดงความหมายหนึ่งออกมาอย่างชัดเจน คือให้เวินลั่วฉิงคอยดู อีกประเดี๋ยวหนึ่งก็จะได้เกิดเรื่องสนุกขึ้นแน่

พื้นฐานครอบครัวของคุณหลิวเห็นได้อย่างชัดเจนว่าสู้อำนาจครอบครัวของ คุณเจ้าไม่ได้ เพราะงั้นเมื่อสักครู่ คุณหลิวจึงค่อนข้างเจียมตัวมาตลอด และแน่นอนว่าตอนนี้เมื่อ คุณหลิว ได้ยิน คุณนายเจ้าสั่งคนให้ไปเรียนเชิญ คุณนายเหว้ยออกหน้าคุณหลิวคนนี้ได้ใจขึ้นมาในทันที!

เธอเปลี่ยนเป็นหยิ่งยโสขึ้นมา!!

ราวกับคนที่ยืดคอภาคภูมิใจในตนเอง!

คุณนายเหว้ยกำลังยุ่งอยู่กับเรื่องงานเลี้ยงด้านใน เพราะวันนี้มีเรื่องที่เธอต้องจัดการมากมาย เพราะงั้นเวลาผ่านไปสักพักในที่สุด คุณนายเหว้ยถึงได้เจียดเวลาออกมา

คุณนายเหว้ยไม่รู้ว่ามีเรื่องสำคัญอะไรกันแน่ถึงต้องเรียนเชิญเธอเป็นพิเศษ

ในทีแรก คุณนายเหว้ยไม่ได้ใส่ใจนัก

เพียงแค่เมื่อได้เห็นมู่หรงดัวหยาง คู่คิ้วของเธอย่นเข้าหากันเล็กน้อย ลูกชายของเธออยู่ที่นี่ทั้งคนยังแก้ไขปัญหาไม่ได้อีกหรือ?

มีเรื่องอะไรที่ลูกชายของเธอจัดการไม่ได้งั้นเหรอ? เธอถึงกับต้องออกหน้าด้วยตนเอง?

หลังจากนั้นเมื่อ คุณนายเหว้ยเห็นเวินลั่วฉิงที่ยืนอยู่ข้างๆ มู่หรงดัวหยาง ดวงตาของ คุณนายเหว้ยประกายด้วยความเร็วสูง หรือว่าจะเกี่ยวข้องกับฉิงฉิงงั้นเหรอ?

เรื่องที่เกี่ยวข้องกับฉิงฉิง ลูกชายของเธอคงจะเด็ดขาด และเหี้ยมโหดมากกว่าเธอ ไม่จำเป็นต้องให้เธอออกหน้าสักหน่อย?

“คุณนายเหว้ย ในที่สุดคุณก็มาได้เสียที คุณช่วยให้ความยุติธรรมกับเราหน่อย ทีแรกลูกสาวของเราหวังดีนึกถึงเว้ยคังของพวกคุณ พวกคุณเว้ยคังไม่ยอมรับความหวังดีก็แล้ว แต่ประธานมู่หรงยังจะขับไล่เราอีก เราเป็นแขกที่เว้ยคังของพวกคุณเรียนเชิญมาเว้ยคังของพวกคุณต้อนรับแขกแบบนี้หรือ?” คุณนายเจ้าร้องเรียนกับคุณนายเหว้ยทันทีที่เห็นเธอ

หากแต่ เธอยังไม่ได้พูดถึงเวินลั่วฉิง แต่กลับคิดที่จะทำให้ คุณนายเหว้ยมีความรู้สึกดีๆ ต่อลูกสาวของเธอเสียก่อน

“เกิดอะไรขึ้น? ฉันเพิ่งจะมา ไม่รู้เลยว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ คุณนายเจ้า คุณจะพูดให้ชัดเจนกว่านี้ได้หรือไม่?” เวลาอันสั้น คุณนายเหว้ยฉงนเล็กน้อย หากเป็นอย่างที่ คุณนายเจ้าว่า คุณเจ้าคำนึกถึง

เว้ยคังของพวกเขา ลูกชายของเธอจะขับไล่ต่อหน้าคนมากมายแบบนี้หรือ?

ใช้หัวแม่โป้งคิดอย่างไรก็เป็นไปไม่ได้ ลูกชายของเธอเองเธอรู้จักดีที่สุด

“อันที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก ปัญหาอยู่ที่เพื่อนของแฟนคุณมู่หรงดัวหยางคนนี้” ประโยคของ คุณนายเจ้า คำนี้ช่างเก่งกาจ เพียงประโยคเดียวก็บ่งชี้สถานะของเวินลั่วฉิงอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าตั้งใจกล่าวให้ คุณนายเหว้ยฟัง

เพื่อนของแฟน…..

อ้อมไกลเกินไปแล้ว!

คุณนายเหว้ยอึ้งไป ก่อนที่จะเพ่งความสนใจไปที่ฉู่หลิงเอ๋อ ทันใดนั้นสายตาเกิดประกาย ลูกชายของเธอเองเธอรู้ดีที่สุด หากลูกชายยอมรับว่ามีแฟนแล้ว ถ้างั้นก็เป็นได้แค่ฉู่หลิงเอ๋อ

ในที่สุดลูกชายของเธอก็สารภาพรักกับฉู่หลิงเอ๋อแล้วงั้นเหรอ?

ถ้างั้นก็เรื่องดีสิ ดูเหมือนว่าตระกูลเว้ยของเธอจะมีข่าวดีในเร็วๆ นี้เสียแล้ว

ไม่สิ เดี๋ยวก่อน? เพื่อนของแฟนดัวหยางงั้นเหรอ?

คงไม่ได้หมายถึงฉิงฉิงหรอกนะ?

เกี่ยวข้องกับฉิงฉิงของเธอจริงๆ งั้นเหรอ?

คุณนายเหว้ยยื่นนิ้วมือออกชี้ไปทางเวินลั่วฉิง ก่อนที่จะหันไปทางคุณนายเจ้า : “ที่คุณบอกว่าเพื่อนของแฟนลูกชายฉันใช่เธอไหม?”

“ใช่ คุณเวินลั่วฉิงคนนี้นี่แหละ ได้ข่าวว่าคุณเวินคนนี้ไม่เจียมตัว คุณธรรมมีปัญหา” คุณนายเจ้าร้องเรียนช่างดูมีเหตุผลเสียเหลือเกิน ไม่ละอายใจเลยแม้แต่น้อย

คุณนายเหว้ยอึ้งไป ดวงตาของเธอประกาย เธอจับจ้อง คุณนายเจ้า ก่อนที่จะละสายตาไปทางเวินลั่วฉิง ฉิงฉิงที่เธอเฝ้ามองเธอโตมาไม่เจียมตัวอย่างนั้นเหรอ?

คุณธรรมของฉิงฉิงมีปัญหางั้นเหรอ? !

เธอคงไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม? !