ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1169 หารือเรื่องแต่งงาน (2)
“เรื่องนี้เกิดจากซือเฉิน พวกเราจะเป็นฝ่ายรับผิดชอบเอง หากมีอะไรให้ช่วย องค์หญิงก็บอกมาได้เลย”ปกติคุณย่าเย่เป็นคนเลือกปฏิบัติอยู่แล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ คุณย่าเย่ก็ไม่มีทางใช้ไม้แข็ง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเรื่องนี้พวกเขาเป็นฝ่ายผิดด้วยซ้ำ
“ฉันคิดวิธีที่ดีกับทั้งสองฝ่ายออกค่ะ แต่ไม่รู้ว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่จะยินยอมหรือไม่？！”ไป๋หยิงยิ้มพูดใจความสำคัญ เธอไม่อยากปูทางอะไรมากมาย พูดตรงๆแบบนี้ผลลัพธ์จะดีกว่า！！
“วิธีอะไร？คุณพูดตรงๆได้เลย อะไรที่ช่วยได้พวกเราก็จะช่วยนะ สิ่งที่พวกเราควรทำพวกเราก็จะทำ”ดวงตาคุณย่าเย่กะพริบรัวๆเธอไม่รู้ว่าไป๋หยิงพูดถึงวิธีใด ดังนั้นจึงระมัดระวังเล็กน้อย ไม่พูดจาออกตัวเกินไป
“คุณย่าเย่ไม่ต้องกังวลค่ะ วิธีที่ฉันบอกนั้นดีกับองค์หญิงและพวกคุณแน่นอนค่ะ เป็นเรื่องมงคลค่ะ ขอเพียงคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เต็มใจ วันนี้พวกเราก็กำหนดเรื่องนี้ได้เลยค่ะ”ไป๋หยิงเป็นคนฉลาด จึงดูออกว่าคุณย่าเย่กำลังระวังตัว ดังนั้นเธอเน้นย้ำว่าเป็นเรื่องดีอีกครั้ง
“คุณลองว่ามาได้เลยว่าเป็นเรื่องมงคลอะไร？”คุณปู่เย่ที่ไม่ส่งเสียงเอ่ยปากถามหนึ่งประโยค
“องค์หญิงของพวกเราตกหลุมรักท่านประธานเย่ตั้งแต่ครั้งแรกค่ะ……”ไป๋หยิงจงใจหยุดพูด ดวงตาเธอรีบเพ่งมองคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เพื่อสังเกตสีหน้าของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่
คุณย่าเย่กับคุณปู่เย่ต่างพากันตกตะลึง พวกเขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่าเรื่องจะดำเนินมาทางนี้
เช้านี้เย่ซือเฉินยังโยนองค์หญิงออกไปด้านนอกอยู่เลย แต่องค์หญิงท่านนี้ไม่เพียงแต่ไม่โกรธ ยังชอบเย่ซือเฉินอีกต่างหาก？
“ซือเฉินของพวกเราเก่งมาตั้งแต่เด็ก มีเด็กผู้หญิงมาชอบตั้งแต่เด็กแล้ว”ระหว่างที่คุณย่าเย่พูดประโยคนี้ ใบหน้าเผยรอยยิ้มหลายส่วน คุณย่าเย่นั้นเป็นคนฉลาด ถึงแม้เมื่อกี้ไป๋หยิงจะพูดไม่จบ แต่คุณย่าเย่ก็พอจะเข้าใจได้แล้ว
เห็นทีซือเฉินของพวกเขาจะต้องตาองค์หญิงท่านนี้ซะแล้ว ในเมื่อเป็นแบบนี้ องค์หญิงท่านนี้คงไม่มาคิดบัญชี และไม่ได้มาเป็นปรปักษ์ แต่มาเพื่อเกี่ยวดอง
“ฮ่าๆๆ พูดไม่ผิดเลย”คุณปู่เย่หัวเราะเสียงดังลั่น เสียงหัวเราะนี้เจือความลำพองใจหลายส่วน
“ผู้มาเยือนคือแขก ยืนอยู่ทำไมกัน นั่ง เชิญนั่ง”ท่าทีคุณย่าเย่เปลี่ยนไปราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ กลายเป็นกระตือรือร้นอย่างเป็นมิตรเป็นพิเศษ
“ใช่ รีบนั่งเลย อย่ายืนเลย”คุณปู่เย่ก็ลุกขึ้นอุทานทันที
เดิมทีพ่อบ้านก็วิตกกังวลมาตลอด เมื่อฟังมาถึงจุดนี้ หัวใจก็หล่นวูบ องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้มาสู่ขอใช่ไหม？
หากองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้มาสู่ขอ แล้วนายท่านเกิดตอบตกลงขึ้นมา แต่คุณชายไม่ยินยอม ทีนี้จะทำยังไงล่ะ？
เขาควรโทรบอกคุณชายหรือเปล่า
พ่อบ้านมองคนในห้องโถง คิดจะแอบย่องออกไปเงียบๆ เพื่อโทรหาเย่ซือเฉิน
“พ่อบ้านมาชงชาให้แขกหน่อย”เพียงแต่คุณปู่เย่เกิดเรียกเขาหยุดกะทันหัน
อุปกรณ์ชงชาล้วนไว้อยู่ในห้องโถง พ่อบ้านหาโอกาสออกไปไม่ได้เลย พ่อบ้านแอบถอนหายใจ ได้แต่เดินเข้าไปหา
“ดูเหมือนคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ก็มีเจตนาตรงกับพวกเรา งั้นพวกเราสามารถคุยเรื่องนี้ได้แล้วใช่ไหมคะ？”ไป๋หยิงเห็นท่าทีของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ก็รู้ว่าเรื่องนี้มีหวังแล้ว
“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ซือเฉินของพวกเรามีองค์หญิงมาชื่นชอบ”บัดนี้ใบหน้าคุณย่าเย่ฉีกยิ้ม แลดูดีใจยิ่งนัก
“เพียงแต่ไม่รู้ว่าองค์หญิงคิดยังไงกันแน่？”คุณย่าเย่ยอมมองเฉิงโหรวโหรวดีๆแล้ว ถึงแม้องค์หญิงคนนี้จะไม่โดนใจ ทว่าอีกฝ่ายก็เป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ สถานะสูงส่งยิ่ง
และเมื่อดูดีๆแล้วองค์หญิงท่านนี้หน้าตายังถือว่าใช้ได้
คุณย่าเย่เป็นคนปราดเปรื่อง ดูออกว่าองค์หญิงท่านนี้ไม่ค่อยมีความคิดเป็นของตัวเอง ซึ่งอย่างนี้ก็เข้าทางเลย เมื่อซื่อเฉินของพวกเขาแต่งงานกับองค์หญิงท่านนี้แล้ว ถึงเวลานั้นซือเฉินจะเป็นผู้ถือสิทธิ์ขาดทุกอย่าง
หากองค์หญิงท่านนี้เก่งกาจเกินไป เธอกลับยิ่งเป็นกังวลแทน
“ฉันอยาก……”ถึงแม้เฉิงโหรวโหรวไม่ใช่คนฉลาดนัก แต่เห็นท่าทางของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ในขณะนี้ก็ว่าพวกเขาเห็นด้วยแล้ว
“องค์หญิงของพวกเรามาเอง ย่อมมีความจริงใจเต็มสิบอยู่แล้วค่ะ องค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเรายินดีเกี่ยวดองกับตระกูลเย่ค่ะ”ไป๋หยิงแทรกบทพูดเฉิงโหรวโหรวอีกครั้ง
คุณย่าเย่มองเฉิงโหรวโหรวแวบหนึ่ง ดวงตาพลันกะพริบปริบๆ องค์หญิงท่านนี้มีอิทธิพลในองค์กรโกสต์ซิตี้หรือไม่？
“องค์หญิงของพวกเราไร้เดียงสามาก หากบางคำพูดออกมาแล้วเกรงว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่จะหัวเราะ ฉันในฐานะคนติดตามองค์หญิงต้องรักษาภาพลักษณ์ขององค์หญิงค่ะ”ไป๋หยิงเห็นการตอบสนองของคุณย่าเย่ จึงรีบอธิบายทันควัน
“อืม คุณภักดีมาก”คุณย่าเย่หัวเราะออกมา ซึ่งคุณย่าเย่เห็นด้วยกับคำพูดของไป๋หยิง หากไป๋หยิงไม่พูดแทรก เธอก็พอเดาออกว่าองค์หญิงจะพูดอะไรออกมา
ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง และเป็นองค์หญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ด้วย บางคำจึงไม่สะดวกพูด ดังนั้นวิธีการของไป๋หยิงนับว่ารักษาภาพลักษณ์ขององค์หญิงจริงๆ
“หัวหน้ามอบหมายให้พวกเราดูแลองค์หญิง พวกเราก็ไม่กล้าปล่อยปละละเลยค่ะ”ไป๋หยิงพูดอย่างจริงจัง เหมือนมีเรื่องอย่างนี้จริงๆ
“ที่พวกคุณมาบ้านตระกูลเย่วันนี้เป็นเจตนาของหัวหน้าหรือเปล่า？”คุณปู่เย่เคยพบเจอมรสุมมากมาย ประโยคเดียวก็พูดถึงตรงสำคัญ
เฉิงโหรวโหรวได้ยินคำพูดของคุณปู่เย่ก็ใจฝ่อยิ่ง ก้มหน้าลงด้วยจิตใต้สำนึก
“คุณปู่เย่พูดอะไรอย่างนั้นค่ะ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ถ้าหัวหน้าของพวกเราไม่เห็นดีเห็นงามด้วย พวกเราจะกล้ามาบ้านตระกูลเย่เหรอคะ”สีหน้าไป๋หยิงไม่เปลี่ยนแปลง เวลาพูดปดไม่แม้แต่หน้าแดงหายใจติดขัดเลย
“พูดตามตรงค่ะ หลังจากหัวหน้ารู้เรื่องเช้านี้แล้วก็โกรธมากค่ะ หัวหน้าคิดจะเอาคืนแทนองค์หญิงค่ะ แต่องค์หญิงของพวกเราขวางไว้เสียก่อน และเป็นเพราะองค์หญิงของพวกเราบอกว่าชอบประธานเย่ หัวหน้าที่กำลังโกรธประธานเย่อยู่ต้องไม่รับปากอยู่แล้ว แต่เพราะหัวหน้าสงสารองค์หญิง สุดท้ายก็จนหนทาง รับปากองค์หญิงค่ะ ดังนั้นพวกเราถึงกล้ามาบ้านตระกูลเย่เป็นเพื่อนองค์หญิงค่ะ”ไป๋หยิงอธิบายได้สมเหตุสมผลมาก อย่างน้อยฟังดูแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไรมากนัก
ไป๋หยิงเห็นก่อนหน้านี้เฉิงโหรวโหรวใจฝ่อแล้วก้มหน้า เธอจงใจหันไปยังเฉิงโหรวโหรว พลางยิ้มอย่างลุ่มลึก“องค์หญิงของพวกเราใสซื่อมากค่ะ แต่กลับยืนหยัดต่อเรื่องนี้มากค่ะ ก่อนหน้านี้ยังถกเถียงกับหัวหน้าอยู่เลย ตอนนี้กลับรู้สึกเขินอายซะแล้ว”
ไป๋หยิงพูดถึงสาเหตุที่เฉิงโหรวโหรวก้มหน้า จากที่ใจฝ่อเป็นการเขินอายแทน
คุณย่าเย่นั้นฉลาดหลักแหลมมาก คุณย่าเย่ก็สังเกตเห็นท่าทางก่อนหน้านี้ของเฉิงโหรวโหรวเหมือนกัน พลางเกิดความสงสัยหลายส่วน แต่เมื่อได้ยินไป๋หยิงอธิบายเช่นนี้ ก็คลี่ยิ้มอีกครั้ง “องค์หญิงช่างหนักแน่นในความรักจริงๆ”
คุณย่าเย่มองเฉิงโหรวโหรว พลางยิ้มอย่างเบิกบาน ก่อนหน้านี้เฉิงโหรวโหรวไม่ถูกใจเธอเลย แต่ตอนนี้เธอมองเฉิงโหรวโหรวด้วยแววตาพึงพอใจมากขึ้นเรื่อยๆ องค์หญิงยิ่งใสซื่อ ยิ่งควบคุมได้ง่าย
ไม่ว่าจะสำหรับซือเฉินหรือพวกเขา ล้วนเป็นผลดีที่สุด
แน่นอน สิ่งที่สำคัญกว่าก็คือสถานะของเธอ ซึ่งองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้มีชาติตระกูลกว่าคุณหนูถังหลายเท่า
ในเมืองA กระทั่งทั่วประเทศ ก็หาสถานะสูงส่งเฉกเช่นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ได้อีกแล้ว
คุณปู่เย่เองก็พอใจเป็นอย่างยิ่งเช่นกัน
“ใช่ค่ะ จุดนี้ขององค์หญิงน่ารักที่สุดแล้วค่ะ”ไป๋หยิงมองหน้าคุณปู่เย่ด้วยรอยยิ้มที่สดใส ไป๋หยิงดูออกว่าตอนนี้คุณย่าเย่พอใจในตัวเฉิงโหรวโหรวมากขึ้นแล้ว
“อืม องค์หญิงน่าเอ็นดูจริงๆ ฉันรู้สึกถูกชะตากับองค์หญิงมาก ฉันยิ่งชอบองค์หญิงขึ้นมาทุกทีแล้ว”ถ้อยคำของคุณย่าเย่ในขณะนี้มันตรงมากพออยู่แล้ว เมื่อพูดถึงขั้นนี้ ต่างฝ่ายต่างก็เข้าใจความคิดซึ่งกันและกันแล้ว
“แสดงว่าคุณย่าเย่กับองค์หญิงของพวกเรามีวาสนาต่อกันค่ะ”ไป๋หยิงรีบพูดต่อทันควัน“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นพวกเราคุยเรื่องนี้ให้ละเอียดกันเลยค่ะ”
“ดี คุยรายละเอียดกันเลยนะ”คุณย่าเย่ยิ้มน้อยๆ พลางพยักหน้า พูดตามตรง อารมณ์ของคุณย่าเย่ในตอนนี้มีความรีบร้อนเล็กน้อย
องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้นั้นเป็นผู้หญิงที่ไร้เดียงสา อ่อนแอ ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง เหมาะที่จะเป็นสะใภ้บ้านตระกูลเย่มาก เธอพอใจมากจริงๆ
แต่งงานกับองค์หญิงที่มีอุปนิสัยใจคอเช่นนี้ องค์กรโกสต์ซิตี้ต้องเป็นของตระกูลเย่ในอนาคตแน่！！