ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1180 องค์หญิงน้อยโกรธ ผลลัพธ์รุนแรงมาก (1)

ถึงแม้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เป็นคนกำหนดเรื่องแต่งงาน ทว่าเย่ซือเฉินเป็นทายาทตระกูลเย่ เป็นหลานชายของพวกเขา สำหรับคนนอก การแต่งงานครั้งนี้เย่ซือเฉินเต็มใจก็ดี ไม่เต็มใจก็ช่าง แต่ก็ต้องยอมรับ หากเย่ซือเฉินไม่ยอมแต่งงาน ผลลัพธ์จะรุนแรงมาก

ครั้งนี้ไม่ใช่กับตระกูลกู่ ซึ่งครั้งนั้นเป็นเพราะกู่หยิงหยิงประพฤติตัวไม่ดี ถูกแฉประวัติไม่ดีไม่งาม การถอดหมั้นครั้งนั้นตระกูลเย่จึงไม่มีผลกระทบใดๆ

ทว่าตอนนี้คือกับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ ถึงแม้หัวหน้าจะพึ่งตามหาองค์หญิงคนนี้เจอ ถึงแม้องค์หญิงคนนี้จะไม่เอาถ่าน ทว่าองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ก็ไม่มีประวัติด่างพร้อย และถึงแม้จะมี แต่ด้วยอำนาจความสามารถขององค์กรโกสต์ซิตี้ก็ไม่มีทางให้ใครขุดคุ้ยเพื่อเปิดโปงได้

ดังนั้นเรื่องนี้สะสางยากจริงแท้

“ผมมีวิธี คุณไม่ต้องเป็นห่วง”แววตาเย่ซือเฉินมีความร้าวฉานแวบผ่าน เดิมทีเขายังรู้สึกพะว้าพะวังเล็กน้อย ทว่าตอนนี้เขารู้ว่าไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้อีก

ตอนนี้เขาไม่มีอะไรต้องลังเลแล้วและไม่มีอะไรต้องพะว้าพะวัง ญาติประเภทนี้ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรทั้งนั้น

เวินลั่วฉิงยังคิดจะพูดอะไรสักหน่อย ทันใดนั้นเย่ซือเฉินก็เข้าโอบกอดเธอ จากนั้นก็ก้มหน้าจูบเธอ

เรื่องของเขาไม่ว่าจะใช้วิธีใด เขาก็จัดการได้ เขาไม่ให้เธอกังวลและไม่มีทางให้เธอต้องกล้ำกลืนความไม่เป็นธรรมเด็ดขาด

เวินลั่วฉิงชะงัก เธอคาดไม่ถึงว่าเย่ซือเฉินจะจูงเธอที่นี่ ถึงแม้จะเป็นทางออกพิเศษ ทว่าก็ยังมีคนเดินผ่าน เขาไม่กลัวใครเห็นทั้งนั้น

เมื่อครู่คุณปู่เย่ยังคงประกาศงานแต่งงานของเขากับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้อยู่เลย หากมีข่าวเขากำลังจูบอย่างดื่มด่ำกับคุณหนูถังที่สนามบินล่ะก็ คาดว่าคงต้องฮือฮากันทั้งเมืองAแน่ คาดว่าถึงเวลานั้นเขาคงถูกด่าว่าเป็นผู้ชายกากแน่

เพราะคนนอกไม่รู้ว่าองค์หญิงกับคุณปู่เย่ คุณย่าเย่แอบกำหนดลับหลังเขา

“อย่าทำตัวเหลวไหลเลย กลับกันก่อน”เวินลั่วฉิงผลักเขาออก อยากจะห้ามเขา ทว่าเขายังคงไม่ใส่ใจต่อผลกระทบอะไรทั้งนั้น ทาบร่างเธอไว้ที่ผนังด้านข้าง จากนั้นก็จูบดุเดือดกว่าเดิมจนถึงขั้นก้าวร้าวเล็กน้อย

เวินลั่วฉิงดิ้นไม่ไหว เมื่อนึกถึงเรื่องก่อนหน้านี้ก็ทำใจผลักเขาไม่ได้ เธอรู้ว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ทำแบบนี้ เขาต้องเสียใจมากแน่ๆ

เขากดทับเธอแรงมาก จูบเธอเร่าร้อนมาก เวินลั่วฉิงได้แต่ปล่อยเลยตามเลย

หลังจากจูบได้หนึ่งยก เขาก็เริ่มหายใจยุ่งเหยิง ลมหายใจถี่เจืออารมณ์ใคร่ที่ยังไม่จางหาย“ผมคิดถึงคุณแล้ว”

เขาคิดเธอแล้วจริงๆ คิดถึงมากๆ คิดถึงสุดๆ เขาอยากอยู่กับเธอด้วยกัน อยากอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา

เวินลั่วฉิงได้ยินเขาพูด ร่างกายพลันขยับเล็กน้อย ทว่ามือที่กอดเธอไว้ของเย่ซือเฉินกระชับขึ้นอีกครั้ง ไม่ให้เธอขยับไปเรื่อย

“ผมมารับคุณ ตอนแรกอยากจะคุยเรื่องแต่งงานของพวกเรา……”ระหว่างที่เย่ซือเฉินพูดลมหายใจยังคงยุ่งเหยิงเหมือนเดิมทว่าก็ยังคงได้ยินความเคร่งเครียดในน้ำเสียงอยู่ เขามาเพื่อคุยเรื่องแต่งงานกับเธอ ทว่าคิดไม่ถึงว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่จะกำหนดงานแต่งงานของเขาลับๆ

ตอนนี้เขาจะคุยเรื่องแต่งงานกับเธอได้อย่างไร？

เขาเอ่ยปากยากเสียแล้ว

หากงานหมั้นของเขากับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ยังไม่สะสาง เขาก็ไม่อาจพูดถึงเรื่องแต่งงานได้

“เรื่องพวกเราไม่รีบ”เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจเบาๆ เธอเข้าใจความรู้สึกเขาดี ถูกคนในครอบครัวทำร้ายอย่างนี้ เขาต้องเจ็บปวดรวดร้าวและเสียใจมากแน่ๆ

ตอนนี้เธอชอบเขา เธอยอมรับเขาตั้งนานแล้ว บวกกับมีลูกสองคนด้วย เวินลั่วฉิงก็รู้สึกว่าพวกเธออยู่ด้วยกันเป็นเรื่องที่ถูกต้องมีเหตุผล

ตอนนี้เกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้น เวินลั่วฉิงก็โกรธ กลุ้มใจ ทว่าก็ไม่มีประโยชน์ สิ่งสำคัญในตอนนี้คือคิดหาหนทางแก้ไขเรื่องนี้

เวินลั่วฉิงก็รู้ว่า หากยังสะสางเรื่องที่คุณปู่เย่กำหนดงานแต่งงานให้เย่ซือเฉินไม่ได้ เธอกับเย่ซือเฉินก็ไม่เหมาะที่จะคุยเรื่องแต่งงานกัน

“รีบ ผมรีบ ผมรีบมากๆ”เย่ซือเฉินเม้มปาก เอ่ยปากพูดอีกครั้ง น้ำเสียงสูงขึ้นหลายส่วน ทำไมจะไม่รีบล่ะ？เขารีบจะเป็นจะตายอยู่แล้ว

เขาแทบอยากสู่ขอเธอกลับบ้านตอนนี้ซะเลย

เวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของเย่ซือเฉินก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ เธอรู้สึกว่าวันนี้เย่ซือเฉินทำตัวเหมือนเด็กๆเล็กน้อย

“ตอนนี้ผมอยากประกาศความสัมพันธ์ของพวกเราให้ทุกคนรู้มากๆ ผมอยากจัดพิธีแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ สู่ขอคุณเข้าบ้าน”ขณะที่เย่ซือเฉินพูด น้ำเสียงอ่อนโยนและนุ่มนวลเป็นพิเศษ ทว่าแววตากลับเปี่ยมล้นไปด้วยความรัก อันที่จริงเขาอยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆเต็มแก่แล้ว

ตอนแรกคิดว่าความปรารถนาของเขากำลังจะเป็นจริง คาดไม่ถึงว่านาทีสำคัญกลับเกิดเรื่องขึ้น

ถ้าไม่ห่วงชื่อเสียงเธอ ไม่อยากให้คนอื่นวิจารณ์เธอ เขาอยากจะอุ้มเธอออกจากสนามบินมาก

หากคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ไม่แถลงข่าวงานแต่งงานของเขา เย่ซือเฉินก็จะทำอย่างนั้นจริงๆ

ตอนนี้เย่ซือเฉินได้แต่อดกลั้นความรู้สึกนี้ไว้ เย่ซืเฉินรู้ดี การแต่งเมียของเขายากขึ้นไปอีกขั้น ถึงแม้เวินลั่วฉิงไม่โกรธ ตอนนี้เกรงว่าตระกูลถังต้องไม่สบอารมณ์เป็นแน่

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงยังมีลูกรักอีกสองคน โดยเฉพาะถังจื่อโม่ หากถังจื่อโม่รู้ข่าวที่คุณปู่เย่ประกาศคงต้องโกรธเขาแน่ๆ

เดิมทีเขากับถังจื่อโม่ก็ยังไม่ได้อยู่ร่วมกันอย่างสันติภาพแล้ว ถังจื่อโม่มีอคติกับเขาอยู่แล้ว ตอนนี้เกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้น ถังจื่อโม่ต้องอคติเขามากกว่าเดิมแน่

ณ ตอนนี้ คนในบ้านตระกูลถังกำลังดูโทรทัศน์อยู่ที่ห้องโถง พูดให้ละเอียดก็คือกำลังดูถ่ายทอดสดอยู่

“คุณว่าทำไมคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ไม่รู้จักบันยะบันยังสักบ้าง ทำไมทำเรื่องอย่างนี้ขึ้นอีก？”เฟิ่งเหมียวเหมียวเดือดดาลจนอยากด่าคนแล้ว ทว่าด้วยการถูกปลูกฝังอบรมบ่มเพาะของเธอ จึงข่มกลั้นถ้อยคำหยาบคายไว้

“ตอนนี้ซือเฉินกับฉิงฉิงรักกันมากขนาดนี้ และยังมีลูกด้วยกันแล้ว ซือเฉินจะแต่งงานกับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ได้อย่างไร？”บัดนี้ใบหน้าเฟิ่งเหมียวเหมียวเต็มไปด้วยความโมโห

“เรื่องนี้เย่ซือเฉินไม่รู้มาก่อนแน่ คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ปิดยังเย่ซือเฉินเหมือนกับตระกูลกู่แน่”ท่านปู่ถังที่เป็นคนนิสัยดีก็อดส่ายหัวไม่ได้“สองคนนี้แปลกพิลึก”

“ใช่ค่ะ ใช่ค่ะ ซือเฉินไม่รู้แน่ๆ ซือเฉินรักฉิงฉิงของพวกเรา หากซือเฉินรู้คงไม่ตอบตกลงหรอก คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ต้องกำหนดลับหลังซือเฉินแน่ๆค่ะ”เฟิ่งเหมียวเหมียวได้ยินท่านปู่ถังพูดก็รีบพยักหน้า

“พวกคุณไม่ต้องพูดแทนเย่ซือเฉินแล้ว เรื่องเกิดจากตระกูลเย่ของพวกเขา เขาอาจจะรู้ก็ได้ คงอยากเกาะองค์กรโกสต์ซิตี้”เวลานี้ท่านย่าถังโกรธจนปอดจะระเบิดเป็นเสี้ยนๆอยู่แล้ว คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ก่อเรื่องขึ้นหลายต่อหลายครั้ง มันทนไม่ได้จริงๆ ตอนแรกท่านพอใจในตัวเย่ซือเฉินมาก บวกกับมีลูกด้วยกันสองคนด้วย ในใจท่านคืออนุญาตให้เย่ซือเฉินกับฉิงฉิงอยู่ด้วยกันแล้ว

แต่สถานการณ์อย่างนี้ ท่านจะวางใจให้เวินลั่วฉิงแต่งงานได้อย่างไร ถึงแม้ข่าวนี้จะเป็นไอเดียของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ นั่นก็เป็นเพราะเย่ซือเฉินจัดการไม่ดีพอ

ทำให้เวินลั่วฉิงต้องรับความไม่เป็นธรรม มันเป็นความรับผิดชอบของเย่ซือเฉิน

“ตระกูลเย่หมั้นหมาย ตระกูลพวกเราก็หมั้นด้วย ฉิงฉิงของพวกเราดีเลิศอย่างนั้น คนดีๆมากมายแย่งกันสู่ขออยู่ หยวนจูนหลินชอบฉิงฉิงไม่ใช่เหรอ？งั้นพวกเราก็หมั้นกับตระกูลหยวนซะเลย”ท่านย่าถังฉุนเฉียวมากจริงๆ อยากแก้แค้นแทนเวินลั่วฉิง ปล่อยให้ฉิงฉิงโดนรังแกไม่ได้เด็ดขาด

เฟิ่งเหมียวเหมียวได้ยินคำพูดของท่านย่าถังก็ตกใจจนอดสูดลมหายใจเข้าลึกๆไม่ได้ หยวนจูนหลินชอบฉิงฉิง แต่ฉิงฉิงไม่ได้ชอบหยวนจูนหลินนี่ ฉิงฉิงเคยปฏิเสธหยวนจูนหลินแล้ว

ยิ่งสถานการณ์แบบนี้ หากตระกูลถังหมั้นหมายกับตระกูลหยวนอีก เรื่องคงชลมุนวุนวายแน่

หรือจะพรากเด็กๆทั้งสองคนจากกันจริงๆ？

“คุณอย่าโกรธเลย ใจเย็นหน่อย ใจเย็นหน่อย”ท่านปู่ถังเห็นท่านย่าถังโกรธก็ปลอบใจท่านเสียงเบา “คุณอย่าโกรธจนเสียสุขภาพละ”

“ฉันจะใจเย็นได้ไง คุณว่าฉันใจเย็นได้ยังไง ถ้าเย่ซือเฉินไม่ใช่พ่อแท้ๆของเด็กๆ ฉันก็ตัดเย่ซือเฉินออกจากตัวเลือกตั้งนานแล้ว ถ้าเขาไม่ใช่พ่อแท้ๆของเด็กๆ ไม่มีทางที่เขาจะได้แต่งงานกับฉิงฉิง บ้านตระกูลเย่ของเขาเป็นอย่างนั้น ฉันไม่อยากให้ฉิงฉิงแต่งเข้าไปจริงๆ！”ท่านย่าถังเป็นคนใจร้อนอยู่แล้ว บัดนี้โกรธจนเนื้อเต้นแล้ว