ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1217 แผนของถังจื่อโม่ (2)
อีกอย่างคุณปู่เย่ยังคิดที่จะนำคุณแม่ของคุณชายน้อยไปขายที่เขตบนดอย ตอนที่เขาได้ยินเรื่องนี้ก็อยากจะฆ่าคนเลย หากไม่ใช่เพราะวันนี้คุณชายจะเปิดงานแถลงข่าวตัดความสัมพันธ์กับตระกูลเย่ เรื่องที่คุณปู่เย่ทำ คุณชายไม่มีทางปล่อยไปง่ายๆแน่ ถึงแม้ว่าเขาดันรู้ก่อน แผนของคุณปู่เย่จึงไม่สำเร็จ ก็ไม่สามารถให้อภัยได้
“ให้เขาไปเถอะ ไม่เป็นไร” เย่ซือเฉินได้ยินกู้หวูพูดถึงเรื่องที่คุณปู่เย่สลบ นัยน์ตาคู่หนึ่งก็หม่นหมองลง คุณปู่เย่ไม่ได้เป็นอะไรเลย เสแสร้งทั้งนั้น ต่างก็เพราะว่าจะต่อต้านเขา
ถังจื่อโม่ไปครั้งนี้ คุณปู่เย่อยากจะแกล้งป่วยเกรงว่าคงจะเสแสร้งไม่อยู่แล้ว
“โอเคครับ ผมไปกับคุณชายน้อยตอนนี้เลยครับ คุณชายวางใจได้เลยครับ ผมจะดูแลคุณชายน้อยเองครับ” จริงๆแล้วในใจของกู้หวูเห็นด้วยเป็นอย่างมากที่คุณชายน้อยจะไปสร้างความวุ่นวาย ทว่าเรื่องก่อนหน้านี้ใหญ่โตเกินไป สถานการณ์ตอนนี้ค่อนข้างวุ่นวาย กู้หวูเกรงว่าจะก่อความวุ่นวายอื่นๆ กลัวว่าจะเป็นการสร้างปัญหาเพิ่มให้กับคุณชาย
ตอนนี้คุณชายบ้านตัวเองพูดเองแล้ว จริงๆแล้วในใจของกู้หวูเป็นใจมาก ตอบตกลงอย่างดีใจ
“ทำไมโทรศัพท์ของจื่อโม่ไม่มีคนรับ? โทรศัพท์ของคนขับรถก็ไม่มีคนรับ?” เย่ซือเฉินนึกขึ้นว่าก่อนหน้านี้โทรศัพท์ของจื่อโม่กับคนขับรถโทรไม่ติดเลย เพราะเหตุผลนี้ทำเอาพวกเขาเป็นห่วงกันแย่
“คุณชายน้อยมาถึงองค์กรยมบาลปุ๊บ ก็เจอกับไอ้หนอนเลยครับ และไม่รู้ว่าคุณชายน้อยมองปัญหาออกได้ยังไงครับ ตอนนั้นรถยังจอดไม่นิ่งเลยครับ คุณชายน้อยก็กระโดดลงรถเลยครับ ตอนนั้นคนขับรถก็รีบลงตาม ผมว่าพวกเขาจะน่าลืมโทรศัพท์ไว้บนรถครับ” กู้หวูได้ยินคำถามนี้ของคุณชายแล้วก็ตะลึงงันไปเลย ทว่าก็ยังรีบอธิบายอย่างรวดเร็วว่า “พอคุณชายน้อยลงรถ ก็เริ่มหลอกถามไอ้หนอนเลยครับ เพียงแค่สองสามประโยคก็ถามเรื่องทั้งหมดออกมาเลยครับ ตอนนั้นคุณชายน้อยระเบิดเลยครับ คิดแต่จะไปหาคุณปู่เย่ เรื่องอื่นก็คงไม่สนแล้ว ส่วนคนขับรถคนนั้นก็ถือว่าใช้ได้ครับ เดินตามคุณชายน้อยไม่ขาดสายเลยครับ ดังนั้นทั้งสองคงคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะลืมโทรศัพท์ครับ คุณชายวางใจได้เลยครับ คุณชายน้อยไม่เป็นอะไรเลยครับ”
“จื่อโม่ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว เรื่องอื่นค่อยว่ากัน” ขณะนี้ท่านย่าถังก็ได้สติกลับมาแล้ว จื่อโม่ไม่เป็นอะไรคือสิ่งที่ดีที่สุด ทว่าเรื่องที่คุณปู่เย่จะนำฉิงฉิงไปขายที่เขตบนดอยไม่จบง่ายๆแน่
“คุณ คุณชาย คุณอยู่ที่ไหนครับเนี่ย? ทำไมผมเหมือนได้ยินเสียงของท่านย่าถังเลยครับ?” กู้หวูที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของโทรศัพท์ได้ยินเสียงของท่านย่าถังดังผ่านมาทางโทรศัพท์ ก็อึ้งไปเลย
ในเมื่อตอนนี้ท่านย่าถังสามารถคุยกับเขาได้ งั้นแสดงว่าสิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้ท่านย่าถังต่างก็ได้ยินหมดแล้ว?
เมื่อกี้ตอนที่เขาพูดเรื่องของคุณปู่เย่ ท่านย่าถังต่างก็รู้หมดแล้ว?
ถึงแม้ว่าคุณชายไม่ได้กำชับไว้ว่าเรื่องนี้ต้องปิดบังเอาไว้ ทว่าเรื่องนี้ให้ท่านย่าถังรู้แล้วคงไม่ดีหรอกมั้ง?
“อืม” เย่ซือเฉินไม่ได้ปิดบัง ตอบกลับไปคำหนึ่ง เย่ซือเฉินไม่เคยตั้งใจที่จำปิดบังเรื่องพวกนั้นที่คุณปู่เย่ทำเลย อยู่ในบ้านถัง อยู่ต่อหน้าเวินลั่วฉิง เขายิ่งไม่มีทางปิดบังแน่นอน
ก่อนหน้านี้เพราะว่าเขาจะตัดความสัมพันธ์กับตระกูลเย่ ดังนั้นจึงยั้งเรื่องนั้นของคุณปู่เย่ลงไปชั่วคราวก่อน
“คุณชาย เมื่อกี้ผมพูดอะไรผิดไปใช่ไหมครับ? ผม ผมไม่รู้” กู้หวูตะลึงงันไปเลย เป็นท่านย่าถังจริงๆด้วย ฟังจากน้ำเสียงของคุณชายแล้วท่านย่าถังได้ยินไปแล้วจริงๆ ด้วย งั้นเมื่อกี้เขาก็พูดผิดไปแล้วใช่ไหม?
“ไม่เป็นไร นายไปจัดการเรื่องของนายเลย” เย่ซือเฉินไม่ได้พูดอะไรมาก ก่อนหน้านี้เย่ซือเฉินก็บอกกู้หวูแล้ว ไม่ว่าจื่อโม่จะทำอะไร กู้หวูก็ต้องให้ความร่วมมือ ประโยคนี้ของเย่ซือเฉินในตอนนี้ก็ชัดเจนมากแล้ว
“ครับ ผมเข้าใจแล้วครับ” กู้หวูฟังแล้วเหมือนไม่เป็นไร ก็ถือว่าโล่งอกไปที แน่นอนว่าต่อจากนี้ก็ต้องไปหาคุณปู่เย่เป็นเพื่อนคุณชายน้อยแล้ว เสียงของกู้หวูดูดีใจขึ้นเยอะมาก
ความสามารถในการทรมานคนของคุณชายน้อยนั้น เรื่องต่อจากนี้ต้องน่าตื่นเต้นแน่ๆ กู้หวูรู้สึกว่าน่าตื่นเต้นยิ่งกว่างานก่อนหน้านี้ของเขาอีก
ทว่า ไม่รู้ว่าคุณชายน้อยจะทำอะไรกับคุณปู่เย่? ช่างน่ารอคอยจริงๆ!!
หลังจากที่กู้หวูวางสายแล้ว ก็เข้าไปในห้อง ครั้งนี้กู้หวูได้เปลี่ยนแปลงท่าทีเมื่อกี้ “คุณชายน้อยครับ คุณบอกมาเลยครับว่าจะทำยังไง? พวกเราจะฟังคุณหมดครับ”
“ฟังฉันทั้งหมด?” ถังจื่อโม่ทรมานคนไปจะครึ่งวัน กู้หวูไม่ตอบตกลงสักที ตอนนี้กู้หวูออกไปรับโทรศัพท์ พอกลับมาก็ตอบตกลงเลย ถังจื่อโม่รู้สึกไม่ค่อยอยากจะเชื่อ
“ครับ ฟังคุณหมดเลยครับ คุณชายออกคำสั่งแล้วครับ ไม่ว่าคุณชายน้อยจะทำอะไร พวกเราก็จำเป็นต้องให้ความร่วมมือครับ” กู้หวูไม่ได้ปิดบังความหมายของคุณชาย กู้หวูรู้สึกว่าควรจะให้คุณชายน้อยรู้ พอคุณชายน้อยรู้ว่าคุณชายสนับสนุนการกระทำของคุณชายน้อยขนาดนี้ ต้องซึ่งใจแน่ๆ
“ความหมายของเย่ซือเฉิน?” ถังจื่อโม่ตะลึงงัน นัยน์ตาคู่หนึ่งเปล่งประกายขึ้น “ถือว่ายังมีจิตใต้สำนึกหน่อย”
ต้องพูดเลยว่าประโยคนี้ของกู้หวูได้ผลดีมาก ก่อนหน้านี้กู้หวูห้ามถังจื่อโม่อยู่ตลอดเวลา ถังจื่อโม่ยังคิดว่าเป็นความหมายของเย่ซือเฉินซะอีก
ไม่ว่ายังไงแล้วคุณปู่เย่ก็เป็นคุณปู่แท้ๆของเย่ซือเฉิน ถังจื่อโม่คิดว่าเย่ซือเฉินจะเข้าข้างคุณปู่เย่ ตอนนี้รู้ว่าเย่ซือเฉินไม่ได้ห้ามเขา ยังสนับสนุนเขาขนาดนี้ ในใจของถังจื่อโม่พอใจมาก และดีใจมาก
หากคุณพ่อของเขาไม่สามารถปกป้องคุณแม่ ไม่สามารถปกป้องน้องสาว เขาจะเอาคุณพ่อแบบนี้ทำไม?!
ถึงแม้ว่าเรื่องในครั้งนี้ของคุณปู่เย่ทำให้กู้หวูจับได้แล้ว จึงทำไม่สำเร็จ ทว่าการกระทำแบบนี้ของคุณปู่เย่ก็ไม่สามารถให้อภัยได้ และไม่สามารถปล่อยไปได้ ครั้งนี้คุณปู่เย่ทำไม่สำเร็จ ไม่แน่อาจจะมีครั้งที่สอง ถึงขั้นครั้งที่สาม พอถึงเวลาจะป้องกันยังไงก็ป้องกันไม่ไหวแล้ว
ดังนั้นถังจื่อโม่รู้สึกว่าควรจะไปคิดบัญชีกับคุณปู่เย่ทีเดียวเลย ให้คุณปู่เย่ไม่กล้าคิดความคิดร้ายๆแบบนี้อีก
“คุณชายของเราสนับสนุนคุณชายน้อยอยู่แล้วครับ เมื่อกี้ผมบอกกับคุณชาย คุณชายไม่พูดอะไรเลย ก็ให้ผมให้ความร่วมมือกับแผนของคุณชายน้อยเลยครับ” กู้หวูมองออกว่าอารมณ์ของถังจื่อโม่เปลี่ยนไป รู้ว่าคุณชายน้อยพอใจมาก แน่นอนว่าต้องช่วยพูดเข้าข้างคุณชายบ้านเขาหน่อยแล้ว
“โอเค งั้นเราออกเดินทางตอนนี้เลย” ถังจื่อโม่พยักหน้าด้วยความดีใจ พอคุณชายน้อยเกรี้ยวกราดขึ้นมาแล้ว ก็ถือว่าดูดีมีบุคลิกระดับหนึ่งเลย
“โอเครับ ออกเดินทางตอนนี้เลยครับ” กู้หวูรีบตอบกลับทันที ขณะนี้บนใบหน้าของกู้หวูมีความดีใจที่ไม่สามารถปกปิดได้แล้ว “คุณชายน้อยครับ คุณจะทำอะไรกันแน่ครับ?”
สำหรับจุดนี้แล้วกู้หวูแปลกใจมากจริงๆ ถึงแม้ว่าคุณชายน้อยจะอายุน้อย ทว่ากู้หวูกลับไม่กล้าดูถูกความสามารถของคุณชายน้อยเลยแม้แต่นิด
“เก็บเป็นความลับชั่วคราว” ถังจื่อโม่มองไปทางกู้หวูหนึ่งที เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ท่าทีนั้นหยิ่งยโสมาก
กู้หวูเบ้ปากแรง มีความไม่ตายใจเล็กน้อย กู้หวูเปลี่ยนคำพูดไปอีกแบบหนึ่ง “คุณชายน้อย คุณควรจะเผยแผนของคุณให้ผมสักนิดนะครับ พอถึงเวลาผมจะได้ให้ความร่วมมือที่ดีกับคุณได้ครับ”
เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่ากู้หวูกำลังหลอกถามถังจื่อโม่อยู่
“นายไม่ต้องมาหลอกถามฉัน นายรุู้หรือไม่รู้แผนของฉัน ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเรื่องที่จะเกิดขึ้น” ถังจื่อโม่เหลือบไปมองเขาหนึ่งที เปิดเผยความคิดของกู้หวูออกมาโดยตรงเลย
กู้หวู “……”
เด็กที่อายุเพียงห้าขวบทำไมถึงฉลาดขนาดนี้? ไหวพริบดีขนาดนี้?
เขาแค่อยากจะหลอกถามเด็กอายุห้าขวบคนหนึ่ง ทำไมถึงยากขนาดนี้ล่ะ?
ก่อนหน้านี้เพียงแค่คำพูดสองสามคำของคุณชายน้อยก็สามารถหลอกถามเรื่องทั้งหมดจากไอ้หนอนได้แล้ว เร็วกว่าที่เขาถามไอ้หนอนอีก
เขากลับสู้เด็กอายุห้าขวบไม่ได้เลย
คนขับรถเสี่ยวหลิวเห็นว่าถังจื่อโม่จะไป ก็รีบตามติดไม่ขาดสายเลย ถึงแม้ว่าคุณชายน้อยดูแล้วจะสนิทกับคนพวกนี้ คนพวกนี้ก็ดูเหมือนจะเป็นมิตรกับคุณชายน้อยมาก ทว่าเขาก็ห้ามประมาทเด็ดขาด ไม่ว่ายังไงแล้วตอนนี้ก็อยู่ข้างนอก อีกอย่างก็เป็นยามวิกฤตอีกด้วย ห้ามละเลยเรื่องใดๆเด็กขาด
กู้หวูมองไปทางคนขับรถเสี่ยวหลิว คนๆนี้ถือว่าไม่เลว ซื่อสัตย์ และไหวพริบดีมาก การตอบสนองก็เร็ว การกระทำก็คล่องแคล่ว ให้เขาตามไปด้วยก็น่าวางใจอยู่
“คุณชายน้อย จะหาคนเพิ่มไหมครับ?” กู้หวูไม่รู้ว่าถังจื่อโม่จะทำอะไรกันแน่น ไม่รู้ว่าแผนของถังจื่อโม่ต้องการคนช่วยกี่คน?
ก่อนหน้านี้หลังจากที่กู้หวูได้รับคำสั่งจากคุณชายแล้ว ก็ได้เรียกลูกน้องที่มีความสามารถมากที่สุดมาทั้งหมด ให้คุณชายน้อยเลือกเอง คุณชายน้อยอยากเลือกใครก็เลือกคนนั้น คุณชายน้อยอยากเลือกกี่คนก็เลือกกี่คน
ตอนนี้หลักสำคัญคือต้องให้ความร่วมมือกับแผนของคุณชายน้อย ไม่ว่าต่อจากนี้คุณชายน้อยจะทำอะไร พวกเขาก็ต้องทำสุดความสามารถ อีกอย่างต้องให้ความร่วมมือกับเขา ห้ามทำผิดพลาดเด็ดขาด แน่นอนว่าตอนนี้สิ่งที่กู้หวูสงสัยมากที่สุดก็คือคุณชายน้อยจะทำอะไรกันแน่?