ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1296 ความจริงในอดีต (4)
ตอนนั้นเธอรู้สึกงุนงง ไม่เข้าใจเจตนาของคนผู้นั้น และคนผู้นั้นก็ไม่อธิบายอะไรให้เธอเข้าใจด้วย อีกฝ่ายเรียกร้องให้เธอทำตามก็พอ นี่คือวิธีการของอีกฝ่าย！！
ซึ่งเธอเก็บจดหมายรักไว้ที่ลิ้นชักในห้องตรวจแพทย์ตลอด ถึงแม้เธอจะอาวรณ์จดหมายพวกนั้นขนาดไหน ทว่าก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของคนนั้น ดังนั้นเธอจึงนำจดหมายพวกนั้นใส่ในซองเอกสารที่อยู่บนโต๊ะ จากนั้นก็ไปรอโจ๋วชิงตามที่คนผู้นั้นส่ง
ซึ่งตอนนั้นเธอไม่รู้เรื่องอุปกรณ์ดักฟังเลย ซองเอกสารเป็นของเธอ และเธอใส่จดหมายเข้าซองเอง เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนผู้นั้นแอบใส่อุปกรณ์ดักฟังเข้าไปได้อย่างไร ทว่าเมื่อไตร่ตรองให้ดี ตอนนี้เธอก็เข้าใจจุดนี้แล้ว
ซองเอกสารของเธอวางไว้บนโต๊ะ เพราะเมื่อวานมีคนไข้มาตรวจจำนวนมาก เมื่อคนผู้นั้นส่งคนให้นำมือถือให้เธอได้ เช่นนั้นก็สามารถให้ผู้ที่มาในนามคนไข้แอบใส่อุปกรณ์ดักฟังในซองเอกสารของเธอได้เช่นกัน
คนผู้นั้นแนบเนียนมากจริงๆ
แต่คนผู้นั้นโทรหาเธออีกทำไม？
คนผู้นั้นจะให้เธอทำอะไรอีก？
หยวนหยูอยากเขวี้ยงมือถือแตกให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย ทว่าสุดท้ายเธอก็ไม่กล้า ยังคงรับสายเช่นเดิม
“คุณอยากทำอะไร？คุณอยากทำอะไรอีก？”เมื่อรับสาย หยวนหยูอดตะเบ็งเสียงด้วยความกราดเกรี้ยวไม่ได้“คุณจะให้ฉันทำอะไรอีก？”
“คุณวางใจได้ ครั้งนี้ฉันไม่ได้เรียกร้องให้คุณทำอะไรทั้งนั้น ฉันแค่อยากโทรบอกคุณว่า คุณทำได้ดีมาก และจัดการหลังเสร็จธุระได้ดีมากด้วย ฉันพอใจมาก”เสียงคนผู้นั้นส่งมาอีกครั้ง ทุกถ้อยคำนั้นแช่มช้า ทว่าชัดเจนมาก
“ทำไมคุณต้องใส่อุปกรณ์ดักฟังที่ซองเอกสารของฉันด้วย？ทำไมคุณถึงหลอกใช้ฉันเป็นเครื่องมือ？”หยวนหยูขบฟันแน่น ทว่ายังคงไม่อาจข่มกลั้นอารมณ์ได้“ทำไมถึงใช้ฉันเป็นเครื่องมือหลอกเขา”
“อะไรที่ไม่ควรถามก็อย่าถาม รู้มากก็ไม่เป็นผลดีกับคุณ”เสียงของคู่สายยังคงเชื่องช้า เพียงแต่มีความขู่เข็ญหลายส่วน
“ทำไมคุณต้องทำแบบนี้ด้วย？มีผลดีอะไรกับคุณ？”หยวนหยูแอบถอนหายใจ อดถามหนึ่งประโยคไม่ได้ ถึงตอนนี้หยวนหยูก็ยังคิดไม่ตกว่าทำไมคนผู้นั้นต้องทำเช่นนี้ด้วย
แปดปีก่อนคนผู้นั้นบีบบังคับเธอ เพราะอยากให้เธอเลิกกับโจ๋วชิง ทว่าตอนนี้ล่ะ？
“ฉันบอกแล้ว ไม่ควรถามก็อย่าถาม”น้ำเสียงของปลายสายเย็นเยียบหลายส่วน
“คุณรู้ล่วงหน้าว่าโจ๋วชิงจะไปที่บ้านตระกูลถัง คุณเลยดักฟังสถานการณ์ภายในบ้านตระกูลถัง ดังนั้นข่าวคุณหนูถังเช้าวันนี้เกี่ยวข้องกับคุณ？แต่คุณเป็นอริกับตระกูลถัง กับคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง มันไม่เป็นผลดีอะไรกับคุณเลย คุณอยากได้อะไรกันแน่？”หยวนหยูกระพริบตาปริบๆ เธอพยายามให้ตัวเองใจเย็น เธออยากล่อถามอีกฝ่าย
หากเธอจับจุดอ่อนหรือพิรุธของอีกฝ่ายได้ เธออาจจะไม่ต้องเป็นฝ่ายจูงจมูกก็ได้
“ทำไม？อยากหลอกถามฉันเหรอ？คุณมีสิทธิ์อะไร？ไม่เจียมกะลาหัวตัวเองเลย”เพียงแต่อีกฝ่ายฉลาดเกินไป รู้ทันหยวนหยูทันที
“หยวนหยู ผมขอเตือนว่าคุณอย่าคิดทำอะไรแผลงๆ ไม่งั้นคุณเจอดีแน่”น้ำเสียงอีกฝ่ายมีรอยยิ้มหลายส่วน ทว่าความข่มขู่กลับเด่นชัดมาก
สีหน้าหยวนหยูแปรเปลี่ยน หัวใจหล่นวูบกะทันหัน ใช่สิ เธอรู้ผลลัพธ์ดี ดังนั้นเธอแทบจะทำอะไรไม่ได้เลย
“ผมรู้ว่าเมื่อกี้โจ๋วชิงโทรหาคุณ ผมก็รู้ว่าคุณไม่ได้บอกอะไรกับโจ๋วชิง ผมพอใจกับการกระทำของคุณมาก ดังนั้นคุณวางใจได้เลย ผมจะทำตามที่รับปากคุณไว้แน่นอน”เสียงของคู่สายลอยมาอีกครั้ง น้ำเสียงกลับมาแผ่วเบาและเนิบช้าเหมือนก่อนหน้านี้อีกครั้ง
“คุณโทรหาฉัน คงไม่ใช่แค่อยากบอกฉันเรื่องพวกนี้หรอกมั้ง”หยวนหยูเหยียดยิ้มเย้ยหยัน คนผู้นี้ละเอียดรอบคอบ หากไม่มีเรื่องอื่น ก็ไม่มีทางโทรหาเธอเด็ดขาด
“แน่นอน ฉันยังมีเรื่องกำชับคุณนิดนึง”อีกฝั่งหนึ่งของสายอดหัวเราะเบาๆไม่ได้
“ยังมีอะไรอีก？”หยวนหยูได้ยินว่ายังมีเรื่องอื่นต้องกำชับ สีหน้าพลันเปลี่ยนทันควัน หยวนหยูกลัวว่าคนผู้นั้นจะให้เธอทำอะไรอีก
“คุณไม่ได้เครียดขนาดนั้นก็ได้ ที่จริงก็ไม่มีอะไรมากหรอก ฉันแค่อยากบอกคุณว่า ต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ ห้ามรั่วไหลเด็ดขาด”อีกฝั่งหนึ่งของสายเก็บเสียงหัวเราะ ก่อนจะแทนที่ด้วยเสียงจริงจังขึงขัง
“ฉันไม่ได้บอกอะไรกับโจ๋วชิงและคนอื่นๆ คุณรู้อยู่แล้ว”หยวนหยูหน้านิ่วคิ้วขมวด บางครั้งก็ไม่เข้าใจความคิดของอีกฝ่ายจริงๆ
“ถังหลินไม่ใช่โจ๋วชิง ตบตาถังหลินไม่ง่ายหรอก หากถังหลินมาถาม คุณคงหลอกเขาไม่ได้”เสียงอีกฝ่ายส่งมาอีกครั้ง ซึ่งมีความเย็นยะเยือกคละเคล้าอยู่ในที
“แล้วคุณอยากให้ฉันทำยังไง？”หัวใจหยวนหยูหล่นวูบ ทันใดนั้นรู้สึกมีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมา
“คุณต้องรู้ว่า มีเพียงคนที่เปิดปากพูดไม่ได้ ถึงจะเป็นคนที่เก็บความลับได้ดีที่สุด”ครั้งนี้เสียงอีกฝ่ายเชื่องช้าเป็นพิเศษ จึงเหี้ยมโหดเหลือแสน
“คุณอยากฆ่าฉัน？คุณอยากให้ฉันตาย？”ร่างกายหยวนหยูสั่นระริก เธอกลัวจริงๆ กลัวคนผู้นั้นจริงๆ เธอรู้ว่าคนผู้นั้นทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว
“ไม่จำเป็นต้องตายเสมอไป แค่คุณทำให้ตัวเองพูดไม่ได้ก็พอ คุณเป็นหมอ คุณมีวิธีอยู่แล้ว”เสียงอันชัดแจ๋วของอีกฝ่ายส่งมาอีกครั้ง เรื่องโหดร้ายอย่างนี้ อีกฝ่ายกลับพูดง่ายเสียอย่างนั้น
“คุณหมายความว่ายังไง？คุณหมายความว่ายังไงกันแน่？คุณคิดจะทำยังไงกันแน่？”หยวนหยูควบคุมไม่ไหวอีกต่อไป เธอตวาดเสียงดังกึกก้อง เธอถูกคนผู้นั้นบีบจนบ้าแล้ว
“ฉันพูดชัดเจนมากแล้ว คุณเป็นคนฉลาด รู้ว่าควรทำยังไง”อีกฝ่ายไม่สะทกสะท้านกับเสียงตะคอก ยังคงพูดอย่างเหี้ยมเกรียมอีกครั้ง
“คุณจะบีบให้ฉันตายเหรอ คุณจะบีบให้ฉันตายเหรอ ฉันต้องไปตายอย่างที่คุณบอกเหรอ”เสียงของหยวนหยูสั่นเทา ไม่ เธอยังตายไม่ได้ อย่างน้อยๆก็ตายอย่างนี้ไม่ได้
“หยวนหยู คุณวางใจเถอะ แค่คุณทำตามที่ฉันบอก สิ่งที่ฉันรับปากคุณไว้ ฉันทำได้แน่ แน่นอน หากคุณไม่ทำตาม หรือมีข้อมูลอะไรรั่วไหล คุณรู้ผลลัพธ์ดี”ปลายสายส่งเสียงข่มขู่มาอีกครั้ง
“แต่ถ้าฉันตายแล้ว ฉันก็ไม่เห็นอะไรอีก ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าคุณจะ……”สติหยวนหยูกระเจิดกระเจิงแล้ว แต่เธอรู้ว่าตัวเองต่อต้านไม่ได้ และเธอก็ไม่มีปัญญาต่อต้านด้วย