ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1325 รอเสพดราม่า (1)

เวินลั่วฉิงได้ยินวาจาที่โจ๋วชิงเอ่ยออกมา ดวงตาพลันกระพริบปริบๆ มีเพียงเธอกับเย่ซือเฉินเท่านั้นที่รู้ว่ามือถือเป็นของปลอม ดังนั้นความจริงก็คือไม่ได้ค้นหรือสืบเจอทั้งมือถือและเบอร์โทรแต่อย่างใด พวกเธอแค่อยากหลอกโจ๋วอันหนานด้วยกลยุทธ์จับเสือมือเปล่า

อยากแจ้งความ อยากให้ตำรวจสืบคดีความก็ต้องมีหลักฐาน คงให้ตำรวจจับโจ๋วอันหนานเพราะความสงสัยของพวกเขาอย่างเดียวไม่ได้

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสถานะของความฉลาดของโจ๋วอันหนานเลย เธอต้องเชิญทนายแน่นอน ถึงตอนนั้นหากพวกเขาเอาหลักฐานมีชี้ความผิดไม่ได้ พวกเขาก็จะกลายเป็นฝ่ายรับทันที

“ได้ งั้นฉันจะรอให้พวกนายเอาหลักฐานออกมา ฉันจะเชิญทนายติดต่อพวกนาย มีอะไรก็คุยกับทนายของฉันก็แล้วกัน”โจ๋วอันหนานมองรอยยิ้มเย็นเยียบของโจ๋วชิง ถึงขั้นนี้แล้ว ไม่ว่าเย่ซือเฉินจะสืบร้านขายที่เธอลงทะเบียนหมายเลขโทรศัพท์เจอหรือไม่ เธอก็จะเลิ่กลั่กไม่ได้

เมื่อครู่เป็นเพราะเธอใจร้อนชั่ววูบ อันที่จริงเธอไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนกขนาดนั้น โรงพยาบาลของเธอมีทนายผู้มากฝีมืออยู่แล้ว เธอให้ทนายไกล่เกลี่ยเรื่องนี้ได้

ถึงแม้เย่ซือเฉินจะสืบเจอร้านค้าที่เธอลงทะเบียนหมายเลขโทรศัพท์จริง ขอเพียงเธอไม่ยอมรับ เจ้าของร้านก็จะไม่ใช่พยานปากที่มีน้ำหนักมากพอ พวกเขายังคงทำอะไรเธอไม่ได้

โจ๋วอันหนานกวาดสายตามองเวินลั่วฉิง ส่วนลึกของแววตามีความกระหยิ่มใจหลายส่วน เวินลั่วฉิงจะเก่งกาจเพียงใด แต่ก็ยังห่างชั้นกับเธออยู่ดี

เมื่อพูดถึงขั้นนี้ ถือว่าฉีกหน้ากันเรียบร้อย โจ๋วอันหนานจึงสนใจอะไรอีกไม่ได้ เพียงแต่แววตาที่มองเย่ซือเฉินนั้นซับซ้อน ผู้ชายที่เธอรักมาหลายปี คาดไม่ถึงว่าสุดท้ายจะมีบทสรุปเช่นนี้

ที่เธอทำไปก็เพราะเขา ก็เพราะเขา！！

ทว่าเขากลับไม่เข้าใจเจตนาของเธอ

นึกถึงสิ่งเหล่านี้ หัวใจโจ๋วอันหนานก็เจ็บแปลบเหลือแสน ทำไมเขาถึงไม่ชอบเธอ ทำไมคนที่เขาชอบไมใช่เธอ？

ทว่าสถานการณ์ตอนนี้เธอก็รับรู้ดีแล้ว เย่ซือเฉินไม่มีทางช่วยเธอ ดังนั้นเธอไม่ได้พูดอะไรกับเย่ซือเฉินอีก ครั้งนี้โจ๋วอันหนานไม่ได้พูดอะไรก็เดินไปด้านนอกโดยตรง

“คุณชายสองโจ๋ว เพราะสาเหตุอะไรที่ตอนนี้หยวนหยูยังไม่ฟื้น？”เวินลั่วฉิงกวาดสายตามองโจ๋วอันหนานแวบหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยประโยคนี้ขึ้นมากะทันหัน

เวินลั่วฉิงถามแบบสุ่มๆ ทว่ากลับมีเลศนัยอย่างฉายชัด

ทันใดนั้นโจ๋วอันหนานพลันหยุดก้าวเดิน ร่างกายเธอแข็งค้าง จากนั้นก็รีบมองไปยังเวินลั่วฉิง ตอนนี้โจ๋วอันหนานรู้สึกว้าวุ่นเล็กน้อย

เวินลั่วฉิงพบพิรุธอะไรแล้วหรือเปล่า？

ไม่ เป็นไปไม่ได้ กระทั่งโจ๋วชิงยังไม่พบเลย เวินลั่วฉิงจะรู้ได้ยังไง？

ทว่าประโยคนี้ของเวินลั่วฉิงเป็นการเตือนโจ๋วชิงอย่างแจ่มชัด หากโจ๋วชิงตรวจร่างกายหยวนหยูอย่างละเอียดอีกรอบ จะพบอะไรไหม？

เวินลั่วฉิงคนนี้เป็นตัวหายนะจริงๆ ชอบทำเสียเรื่องตลอด

เห็นทีเธอจะประเมินเวินลั่วฉิงต่ำไปเสียแล้ว

“หมายความว่ายังไง？”เห็นได้ชัดว่าโจ๋วชิงอึ้ง สมองหมุนไม่ทันกะทันหัน พลางมองเวินลั่วฉิงด้วยความฉงนสนเท่ห์

“ฉันรู้สึกว่าคุณชายสองโจ๋วควรตรวจร่างกายหยวนหยูอย่างละเอียดอีกรอบ ดูว่าหยวนหยูสลบเพราะระบบหัวใจจริงๆ หรือว่ามีคนจงใจทำอะไรบางอย่างตอนที่ผ่าตัดจนต้องนอนไม่ได้สติต่อ”ประโยคนี้ของเวินลั่วฉิงชัดเจนจนไม่รู้จะชัดเจนยังไงแล้ว ถ้อยคำของเธอเท่ากับว่าโจ๋วอันหนานเล่นตุกติกในขณะที่ทำการผ่าตัด

เพราะโจ๋วอันหนานรับผิดชอบการผ่าตัดตั้งแต่ต้นยันจบ ถึงแม้โจ๋วชิงจะอยู่ด้วย ทว่าโจ๋วอันหนานเชี่ยวชาญด้านหัวใจ บวกกับการไว้ใจและพึ่งพิงที่โจ๋วชิงมีต่อโจ๋วอันหนานด้วยแล้ว

โจ๋วชิงคงคาดไม่ถึงว่าโจ๋วอันหนานจะทำอะไรระหว่างผ่าตัดให้หยวนหยูเด็ดขาด แน่นอน โจ๋วอันหนานเป็นคนฉลาด ต้องเตรียมไว้ล่วงหน้า ไม่ให้โจ๋วชิงรู้แน่

อาทิ โจ๋วอันหนานเตรียมยาล่วงหน้า ซึ่งโจ๋วอันหนานมีความสามารถในการฉีดยาให้หยวนหยูต่อหน้าโจ๋วชิงด้วย

และแน่นอน นี่เป็นเพียงสิ่งที่เวินลั่วฉิงสันนิษฐานเท่านั้น

ทว่าเมื่อดูจากการตอบสนองของโจ๋วอันหนาน เวินลั่วฉิงก็รู้ว่าตัวเองทายถูกต้องแล้ว

โจ๋วชิงหน้าเปลี่ยนสี ดวงตาทั้งตกตะลึงทั้งเดือดดาล เขามองไปยังโจ๋วอันหนาน ท่าทางที่ไม่คิดจะอดกลั้นนั้นแสนจะสะเทือนขวัญมากโข“พี่ทำอะไรกับเธอกันแน่？”

เวลานี้น้ำเสียงโจ๋วชิงเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ทว่ายังมีความเย็นยะเยือกที่ชวนให้รู้สึกสลดใจสุดแสนอีกด้วย เขาไม่คิดเลยว่าโจ๋วอันหนานจะโหดเหี้ยมเพียงนี้

เธอไม่เพียงแต่บีบให้หยวนหยูฉีดยาตัวเอง เธอยังเล่นตุกติกตอนผ่าตัดอีกด้วย

โจ๋วอันหนานยังมีความเป็นคนอยู่ไหม？

ทำไมเธอถึงเหี้ยมเกรียมได้ถึงเพียงนี้？

ครั้งนี้โจ๋วอันหนานไม่ได้โต้เถียงอะไรอีก เพราะโจ๋วชิงเป็นหมอ และเป็นหมอที่มีฝีมือสูง เพียงแต่เขาไม่ถนัดด้านหัวใจ จึงมอบหยวนหยูให้เธอรักษาแทน

ก่อนหน้านี้โจ๋วชิงไม่ได้สงสัย จึงไม่พบพิรุธอะไร แต่ตอนนี้โจ๋วชิงระแคะระคายใจขึ้นมา หากโจ๋วชิงลงมือตรวจด้วยตัวเอง เขาต้องเจอปัญหาแน่นอน ลูกไม้ที่เธอเล่นสามารถตบตาหมอทั่วไป แต่กับโจ๋วชิงนั้นไม่ได้แน่นอน

ในเมื่อโจ๋วชิงตรวจสอบก็รู้คำตอบได้ทันที เช่นนั้นเธอแก้ต่างก็ไร้ประโยชน์

“โจ๋วอันหนาน ทำไมถึงโหดเหี้ยมอำมหิตได้ถึงขั้นนี้”ความเงียบของโจ๋วอันหนานตอนนี้ทำให้โจ๋วชิงรู้ว่าโจ๋วอันหนานเล่นตุกติกกับหยวนหยูตอนผ่าตัดจริงๆ

วินาทีนั้น โจ๋วสิ้นหวังในตัวโจ๋วอันหนานถึงขีดสุด โจ๋วชิงรู้สึกขมขื่นยิ่งนัก พี่สาวแท้ๆของเขาทำร้ายผู้หญิงที่เขารักครั้งแล้วครั้งเล่าเช่นนี้

พี่สาวของเขาทำร้ายหญิงสาวที่เขารักสุดดวงใจ พี่สาวของเขาทำกันลงคอได้ยังไง？

ได้ยินถ้อยคำของโจ๋วชิง ถังหลินรู้สึกตะลึงงัน เขามองไปยังโจ๋วอันหนาน แววตามีแต่ความเย็นเยียบชนิดที่ไม่เจืออารมณ์อื่นอีกเลย ผู้หญิงคนนี้เป็นงูพิษชัดๆ โหดร้ายเกินไปแล้ว

“บอกมาเถอะ พี่ทำอะไรกับเธอ？”ตอนนี้โจ๋วชิงผิดหวังต่อตัวโจ๋วอันหนานถึงขั้นสุด ดังนั้นน้ำเสียงจึงเย็นชาสุดขั้ว ไม่ได้มีความผูกพันอะไรอีก พี่สาวอย่างนี้จะให้เขารู้สึกผูกพันได้ยังไงไหว

โจ๋วชิงถามเพราะอยากให้โจ๋วอันหนานเป็นฝ่ายพูดออกมาเอง เขาจะได้ไม่ต้องตรวจสอบอีก เพราะเขารู้ความสามารถของโจ๋วอันหนานดี สิ่งที่โจ๋วอันหนานกระทำ คงตรวจเจอยาก

ไม่ใช่ว่าโจ๋วชิงไม่มั่นใจในความสามารถของตน เขาเชื่อว่าตัวเองตรวจสอบเจอแน่ ทว่าก็ต้องเสียเวลาเล็กน้อย โจ๋วชิงหวังว่าจะหาสาเหตุเจอโดยเร็วที่สุด จากนั้นก็รีบช่วยหยวนหยู เขาหวังว่ายังช่วยได้ทันท่วงที

“ไม่มีประโยชน์ นายช่วยเธอไม่ได้หรอก”โจ๋วอันหนานไม่ได้ตอบคำถามโจ๋วชิงโดยตรง แววตาเธอยังคงเรียบเฉย น้ำเสียงก็ราบเรียบ ยังคงทำหน้าคล้ายกับไม่เกี่ยวข้องกับตนดุจเดิม

ถึงแม้จะถูกเปิดโปงเรื่องเล่นตุกติกกับหยวนหยู ทว่าเธอก็ยังคงไม่รู้สึกละอายใจ ไม่สำนึกผิดเลยสักนิด ยังคงเย็นชาต่อไป

“โจ๋วอันหนาน ยังมีคุณธรรมอยู่ในใจอีกไหม？”โจ๋วชิงมองโจ๋วอันหนานด้วยความเหลือเชื่อ หากไม่เห็นกับตา เขาก็ไม่กล้าเชื่อว่าโจ๋วอันหนานจะไร้ศีลธรรมขนาดนี้ ทำผิดแล้วยังทำหน้าซื่อได้อีก

โจ๋วอันหนานไม่ได้สะทกสะท้านกับคำตำหนิติเตียนของโจ๋วชิงมากนัก มุมปากของเธอกระดกยิ้มเย็นขึ้น “ทำไมฉันจะไม่มีคุณธรรม ฉันเป็นหมอ ฉันเคยช่วยคนมานับต่อนับแล้ว”

ไม่ว่าเวลาไหนโจ๋วอันหนานก็ไม่รู้สึกผิด เธอรู้สึกเพียงว่าตัวเองมีคุณงามความชอบ เธอช่วยคนไว้มากมาย หากไม่มีเธอ คนพวกนั้นก็อาจจะตายไปแล้วก็ได้

หนึ่งในนั้นก็รวมถึงพ่อของหยวนหยูด้วย หากไม่มีเธอ พ่อของหยวนหยูก็อยู่ได้ไม่เกินสามเดือน เพราะเธอช่วยพ่อของหยวนหยูไว้ ดังนั้นจึงสมควรที่หยวนหยูจะทำอะไรบางอย่างรับใช้เธอ

โจ๋วอันหนานไม่รู้สึกว่ามีปัญหาอะไร คิดกระทั่งว่าเป็นเรื่องที่สมเหตุผลดี！！

“โจ๋วอันหนาน ไอ้โรคจิต”โจ๋วชิงตกใจกับคำพูดของโจ๋วอันหนาน โจ๋วอันหนานเป็นคนวิปลาส เธอบ้าไปแล้ว

ตอนนี้โจ๋วชิงไม่ตั้งความหวังไว้กับโจ๋วอันหนานอีกแล้ว ตอนนี้จำเป็นต้องไปตรวจอาการเอง จะเสียเวลาต่อไม่ได้

ต่อจากนั้น จำเป็นต้องเป็นเขาทำหน้าที่ให้การรักษาหยวนหยูด้วยตัวเอง ถึงแม้โจ๋วอันหนานจะบอกสาเหตุตอนนี้ แต่เขาก็ไม่กล้าเชื่ออีกต่อไป

“ผมจะย้ายหยวนหยูไปที่โรงพยาบาลตระกูลโจ๋วของพวกเรา ที่นั่นมีเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า ผมจะตรวจสุขภาพหยวนหยูให้ครบด้าน”โจ๋วชิงไม่อินังขังขอบโจ๋วอันหนานอีก เขาไม่อยากสนใจโจ๋วอันหนาน ซึ่งประโยคนี้โจ๋วชิงกำลังพูดให้เวินลั่วฉิงฟัง