ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1329 เรื่องพลิกผัน เฮฮาล่ะสิทีนี้ (1)
“เถียงอะไรกัน มีอะไรให้เถียงกันนักหนา” ดอกเตอร์กู่มองมายังพวกเขา จากนั้นก็ลั่นวาจาเช่นนี้ออกมา “พวกนายแต่ละคนจำเป็นต้องเดือดเนื้อร้อนใจขนาดนี้ไหม เรื่องเล็กนิดเดียว กลับตีตนไปก่อนไข้?”
สิ้นเสียงดอกเตอร์กู่ ทุกคนต่างพากันงงเป็นไก่ตาแตก
เรื่องเล็ก?อย่างนี้ถือว่าเรื่องเล็ก?
ตอนนี้หยวนหยูอาจจะนอนสลบไสลไปชั่วชีวิต ยังนับว่าเป็นเรื่องเล็กอีกเหรอ?
โจ๋วอันหนานทำเรื่องเลวร้ายมากมาย แต่ตอนนี้พวกเขายังไม่มีหลักฐาน ทำอะไรโจ๋วอันหนานไม่ได้ อันนี้ยังเรียกว่าเรื่องเล็กอีกเหรอ?
ตอนนี้โจ๋วอันหนานทำตัวเหมือนปลากระดี่ได้น้ำต่อหน้าพวกเขา มันยังเป็นเรื่องเล็กอีกเหรอ?
ทุกเรื่องที่กล่าวมา เกรงว่าคงไม่มีเรื่องไหนเป็นเรื่องเล็กนะ?
สิ่งที่ดอกเตอร์กู่กล่าวว่าเรื่องเล็ก ตกลงพูดถึงเรื่องไหนกัน?!
ชั่วพริบตา สายตาทุกคนจ้องมองไปยังดอกเตอร์กู่อย่างพร้อมเพรียงกัน
“ยังไม่ตาย แค่สลบเท่านั้น เรื่องเล็กแค่นี้ พวกนายจำเป็นต้องถึงขั้นนี้ไหม?”ดอกเตอร์กู่เปรยขึ้นในท่ามกลางสายตาที่จับจ้อง
ความหมายของดอกเตอร์กู่ก็คือการที่หยวนหยูไม่รู้สึกตัวนั้นเป็นเรื่องเล็ก
ทุกคนพากันตกตะลึงพรึงเพริดอีกครั้ง ในสายตาดอกเตอร์กู่คือ เรื่องเล็ก?
ตอนนี้อาการหยวนหยูรุนแรงอย่างนี้ มองหน้าโจ๋วชิงก็รู้ได้
มองหน้าโจ๋วชิงก็รู้ว่ามีโอกาสช่วยให้หยวนหยูฟื้นขึ้นมาไม่มาก ไม่งั้นเมื่อกี้โจ๋วชิงคงไม่พูดอย่างนั้นกับโจ๋วอันหนานหรอก
แน่นอน หยวนหยูไม่รู้สึกตัวเป็นกุญแจของเรื่องทั้งหมด ทว่าดอกเตอร์กลับบอกว่าเป็นเรื่องเล็ก
ดอกเตอร์กู่พูดอย่างนี้หมายถึงตัวเองช่วยหยวนหยูฟื้นได้หรือเปล่า?
อย่างนี้ไม่ผิดแน่?น่าจะเข้าใจแบบนี้ได้?
“ดอกเตอร์กู่ คุณหมายความว่ายังไงครับ?คุณช่วยให้หยวนหยูฟื้นขึ้นมาได้เหรอครับ?”โจ๋วชิงได้สติก็รีบถาม ทว่าเขาก็ไม่ได้ตั้งความหวังสูงนัก เพราะเขารู้อาการของหยวนหยูในตอนนี้ดี
เขาสงสัยกระทั่งเข้าใจความหมายที่ดอกเตอร์กู่สื่อหรือไม่ ทว่าความหวังอันริบหรี่ก็บังเกิดขึ้นในหัวใจโจ๋วชิง เขาหวังว่าเขาจะเข้าใจถูก และหวังว่าดอกเตอร์กู่จะช่วยหยวนหยูได้
เวลานี้โจ๋วอันหนานก็อึ้งไปตามๆกัน ไม่ได้โอ้อวดและหยิ่งผยองเฉกเช่นเมื่อครู่อีก เธอจ้องมองดอกเตอร์กู่อย่างไม่คลาดสายตา รอคำตอบของดอกเตอร์กู่
“อาการของเธอไม่ได้รุนแรง ผมจะออกสั่งยาให้ นายตุ้มให้เธอดื่ม เธอก็จะฟื้นเอง”ดอกเตอร์กู่ประสานตากับแววตาวาดหวังรอคอยของโจ๋วชิงก็อดกระตุกมุมปากไม่ได้“ไม่ใช่เรื่องใหญ่ซะหน่อย ไม่จำเป็นต้องแตกตื่นขนาดนี้หรอก”
ครั้งนี้ดอกเตอร์กู่พูดชัดแจ้งมาก หากไม่ใช่คนโง่เง่าก็จะฟังเข้าใจทั้งหมด
“จริงเหรอครับ คุณมีวิธีจริงๆเหรอครับ ดีจังเลยครับ ดีมากๆเลย” โจ๋วชิงทั้งดีใจระคนประหลาดใจ ถึงตอนนี้เขายังคงรู้สึกว่าไม่ค่อยเป็นไปได้ ทว่าเขาเชื่อในคำพูดของดอกเตอร์กู่ ซึ่งใบหน้าดอกเตอร์กู่เงียบสุขุมมาก ไม่มีทีท่ากลืนไม่เข้า คายไม่ออกเลย น้ำเสียงก็หนักแน่นมาก เขาจึงไม่มีเหตุผลสงสัยอีกฝ่าย
เหนือคนยังมีคน เหนือฟ้ายังมีฟ้า โจ๋วชิงไม่ด่วนสรุปว่าตัวเองทำไม่ได้ คนอื่นก็ทำไม่ได้เช่นกัน
“เป็นไปได้ยังไง มันเป็นไปไม่ได้”เวลานี้โจ๋วอันหนานไม่อาจวางมาดสูงส่งได้อีกต่อไป เธอถึงขั้นอดตวาดเสียงไม่ได้
เธอใช้ยากับหยวนหยูไปถึงสามตัว ยาสามตัวรวมกันทำให้หยวนหยูไม่รู้สึกตัว มันเท่ากับโดนยาพิษไปสามอย่าง ซึ่งยาพิษสามอย่างต้องมีวิธีแก้แตกต่างกันไป และยังจำเป็นต้องหายาแก้พิษที่แม่นยำถึงจะได้
ทว่ากู่หยูบอกว่าจ่ายยาหนึ่งชุดก็สามารถช่วยหยวนหยูได้แล้ว มันเป็นไม่ได้?
เดิมทีโจ๋วอันหนานยังคิดว่าถึงแม้กู่หยูกับโจ๋วชิงจะช่วยให้หยวนหยูฟื้นขึ้นมาได้ แต่อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาหลายเดือน ทว่าเมื่อฟังจากความหมายของกู่หยูก็คือ หยวนหยูสามารถฟื้นขึ้นมาทันที
ไม่ เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด
กู่หยูไม่มองโจ๋วอันหนานแม้แต่แวบเดียว ละลายเธอถึงขีดสุด
“พี่ทำไม่ได้ ไม่หมายความว่าคนอื่นจะทำไม่ได้”โจ๋วชิงมองโจ๋วอันหนานปราดหนึ่ง ตอนนี้โจ๋วอันหนานกระวนกระวายสักเต็มประดา เธอกลัวหยวนหยูฟื้นขึ้นมาชี้ความผิดของเธอ
การตอบสนองของโจ๋วอันหนานตอนนี้เท่ากับยืนยันว่า เรื่องพวกนั้นเป็นฝีมือเธอทั้งหมด
กู่หยูเขียนใบสั่งยาเสร็จแล้ว พลางยืนให้โจ๋วชิง“ไปต้มยาเถอะ”
“ครับ” โจ๋วชิงรีบรับใบสั่งยามา เขาเป็นหมอ เขาเหมาะสมรับหน้าที่นี้ที่สุด ตอนนี้มีคนอยู่ในห้องผู้ป่วยมากมาย เขาไม่กังวลว่าโจ๋วอันหนานจะเล่นไม่ซื่อกับหยวนหยูอีก
โจ๋วชิงถือใบสั่งยาแล้วรีบออกไปจากห้องคนไข้อย่างเร็วไว
เวินลั่วฉิงเห็นโจ๋วชิงออกไป ดวงตาพลันกระพริบรัวๆ เมื่อเวลาผ่านไปสิบกว่านาที เวินลั่วฉิงก็หาข้ออ้างออกจากห้องด้วย
เวินลั่วฉิงออกจากห้องก็มาหาโจ๋วชิงทันที ซึ่งโจ๋วชิงกำลังต้มยาสมุนไพรอยู่
“ทำไมเหรอ?เกิดเรื่องขึ้นเหรอ?”โจ๋วชิงเห็นเวินลั่วฉิงก็หน้าถอดสี น้ำเสียงมีความตึงเครียดหลายส่วน เขาคิดว่าเกิดเรื่องกับหยวนหยู เวินลั่วฉิงเลยมาบอกเขา
“ไม่มี หยวนหยูไม่ได้เป็นอะไร”เวินลั่วฉิงรู้ว่าเขากังวลอะไร“ฉันมาหาคุณเพราะเรื่องอื่น”
“เรื่องอะไร?”โจ๋วชิงได้ยินว่าหยวนหยูไม่เป็นอะไรก็โล่งอก
“คุณรู้ห้องผ่าตัดที่อื่นของโจ๋วอันหนานไหม?”เวินลั่วฉิงคิดว่าคำถามนี้ต้องถามโจ๋วชิงอย่างเดียว เพราะโจ๋วชิงเป็นน้องชายแท้ๆของโจ๋วอันหนาน อาจจะรู้อะไรบ้าง
“ห้องผ่าตัดที่อื่น?เธอมีโรงพยาบาลเป็นของตัวเอง……”โจ๋วชิงหน้านิ่วคิ้วขมวด ไม่ค่อยเข้าใจความหมายของเวินลั่วฉิง
“ฉันหมายถึงนอกโรงพยาบาล”เวินลั่วฉิงครุ่นคิดดูแล้ว จากนั้นก็พูดต่อว่า“ตอนนั้นระบบหัวใจคุณพ่อหยวนหยูเสื่อม อาการรุนแรงมาก นอกจากต้องเปลี่ยนหัวใจดวงใหม่ ไม่งั้นจะอยู่ได้ไม่นาน ตอนนี้โจ๋วอันหนานขู่หยวนหยูได้ แสดงว่าพ่อของหยวนหยูยังไม่ตาย ดังนั้นตอนนั้นโจ๋วอันหนานต้องทำการผ่าตัดเพื่อรักษาคุณพ่อของหยวนหยูแน่นอน และต้องปิดบังคุณไม่ให้รู้ด้วย และผ่านมาหลายปี คุณก็ยังไม่รู้เรื่องนี้ แสดงว่าเธอยังมีห้องผ่าตัดที่อื่นด้วย”
โจ๋วชิงอึ้ง ขมวดคิ้วแน่นเป็นปม เห็นได้ชัดว่ากำลังใช้สมองครุ่นคิดอยู่ ทว่าไม่นาน เขาก็ส่ายหัว “ผมไม่รู้ ผมไม่ค่อยรู้เรื่องเธอสักเท่าไหร่”
“คุณมีวิธีหาห้องผ่าตัดของเธอเจอไหม” เวินลั่วฉิงก็คิดว่าโจ๋วชิงคงไม่รู้ เพราะโจ๋วอันหนานปิดบังเรื่องพวกนี้กับโจ๋วชิง ทว่าโจ๋วชิงอาจช่วยหาตำแหน่งที่ตั้งได้
“คุณก็รู้ว่าโจ๋วอันหนานใช้พ่อของหยวนหยูขู่เข็ญหยวนหยู หากไม่ช่วยพ่อของหยวนหยูออกจากโจ๋วอันหนาน ถึงแม้หยวนหยูจะฟื้นขึ้นมา แต่ก็คงไม่กล้ากล่าวโทษโจ๋วอันหนาน ……”เวินลั่วฉิงหยุดพูด เธอรู้ว่าตัวเองคิดเผื่อตัวเองด้วย เพราะตอนนี้พวกเธอไม่มีหลักฐานชี้ความผิดโจ๋วอันหนานเลย ความหวังเดียวที่มีอยู่ก็คือหยวนหยู
ดังนั้นเธอหวังว่าหลังจากหยวนหยูฟื้นขึ้นมาจะสามารถกล่าวโทษโจ๋วอันหนานได้ และอยากให้หยวนหยูชี้ความผิดของโจ๋วอันหนาน ก็ต้องทำให้หยวนหยูไร้กังวล
ทว่าเวินลั่วฉิงรู้ว่าโจ๋วอันหนานเชี่ยวชาญด้านโรคหัวใจ หากพวกเขาหาตัวคุณพ่อของหยวนหยูเจอ แล้วโจ๋วอันหนานปฏิเสธให้การรักษาคุณพ่อของหยวนหยูขึ้นมา มันจะมีอันตรายเล็กน้อย
“คุณวางใจได้ ฉันจะช่วยคุณหาหมอมืออาชีพด้านโรคหัวใจมารักษาคุณพ่อของหยวนหยู”เวินลั่วฉิงให้คำมั่นสัญญา ซึ่งเธอก็รู้จักบุคคลเช่นนี้อยู่คนหนึ่ง
ทักษะคนที่พูดถึงไม่ได้ด้อยไปกว่าโจ๋วอันหนานเลย และถนัดด้านโรคหัวใจเป็นพิเศษด้วย ไม่เป็นรองโจ๋วอันหนานแน่นอน
“คุณไม่พูด ผมก็จะช่วยคุณพ่อหยวนหยูออกจากโจ๋วอันหนานให้ได้ ผมปล่อยให้หยวนหยูโดนกรรโชกไม่ได้อีก และผมเชิญหมอโรคหัวใจมาแล้ว ซึ่งตอนแรกเชิญมาให้หยวนหยู”ก่อนหน้านี้โจ๋วชิงยังคิดปัญหานี้ไม่ได้ เมื่อได้ยินเวินลั่วฉิงพูด เขาก็ยิ่งอยากช่วยคุณพ่อของหยวนหยูมาจากโจ๋วอันหนานมากกว่าเวินลั่วฉิง
โจ๋วอันหนานใช้คุณพ่อหยวนหยูข่มขู่หยวนหยูหลายครั้งแล้ว ตอนแรกบีบให้เลิกกับเขา ต่อมาคือบีบให้ส่งซองเอกสารให้เขา ตอนนี้ยังบีบให้หยวนหยูฆ่าตัวตาย
เขาไม่มีทางให้หยวนหยูอยู่ในเงื้อมมือของโจ๋วอันหนานอีกเด็ดขาด
“ฉันก็จะช่วยคุณหมอที่ฉันรู้จักอีกทาง ทักษะการแพทย์ของเขาดีมากเลย”เวินลั่วฉิงได้ยินโจ๋วชิงรับปากก็โล่งอก เวินลั่วฉิงรู้ดีว่า ขอแค่ช่วยคุณพ่อของหยวนหยูออกมา ต่อจากนี้ก็จะดำเนินได้ราบรื่นขึ้น
“แต่ผมไม่ค่อยรู้เรื่องของโจ๋วอันหนานมากนัก คงจะหาห้องผ่าตัดของเธอยากหน่อย” โจ๋วชิงย่นคิ้วอีกครั้ง เรื่องนี้เป็นปัญหายุ่งยากเหมือนกัน