ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1426 อย่ามาเล่นลูกไม้(2)
ดังนั้น ที่เมื่อกี๊ถังหลินตกลงให้เธอไปได้โดยตรงนั้นเธอจึงรู้สึกคาดไม่ถึง
เธอรู้ว่าเขาอยากได้อะไร ตั้งแต่ตอนอยู่ที่ประเทศz เขาก็บอกชัดเจนมาก แสดงออกก็ชัดเจนมาก ตอนนั้น เธอคิดมาตลอดว่าถังหลินอยากรับผิดชอบเพราะเรื่องคืนนั้น แต่ตอนนี้เธอไม่คิดอย่างนั้นแล้ว
ตอนนั้นที่อยู่ประเทศzเธอปฏิเสธอย่างเห็นได้ชัด พูดก็ชัดเจนมาก เธอไม่ต้องการให้เขารับผิดชอบ และตอนนั้นเธอยังเอาเย่ซือเฉินมาเป็นเกาะป้องกัน
ถังหลินเป็นผู้ชายเย่อหยิ่งขนาดนั้น ถ้าเพื่อรับผิดชอบแล้ว ไม่จำเป็นต้องทำถึงจุดนี้เลย
และเธอก็พอที่จะรู้สึกได้ว่า ความอ่อนโยนที่ถังหลินมีต่อเธอ ความใส่ใจที่มีต่อเธอ และความเคารพที่มีต่อเธอ
แต่ว่า ที่ถังหลินต้องการ เธอให้ไม่ได้
จิตใจของหลินเป้ยหดหู่ ไม่พูดอะไร แต่ใช้แรงสลัดออกจากเขาเบาๆ แล้วรีบก้าวออกไป
เธอให้ไม่ได้จริงๆ ดังนั้นเธอได้แต่ไม่ให้ความหวังใดๆตั้งแต่ต้น!!
ถังหลินมองแผ่นหลังของเธอออกไป ตาคู่นั้นค่อยๆหรี่ลง มุมปากเม้มลงอย่างเยือกเย็น
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา หาเบอร์ที่วันนี้เพิ่งเซฟไว้ แล้วโทรไป
“คุณชายถัง?”ปลายสายรับไวมาก แต่เสียงนั้นสงสัยเล็กน้อย เขารับปากถังหลินว่าจะให้ผลลัพธ์เขาภายในสามวัน แต่นี่ยังไม่ถึงครึ่งวันเลย ถังหลินก็อดไม่ได้ที่จะโทรมาเร่งเขาแล้ว?
ถังหลินไม่เหมือนคนที่ร้อนรน
“คุณช่วยผมสืบหน่อยว่าวันนี้ที่ราชวงศ์เกิดอะไรขึ้นหรือไม่?”ถังหลินฟังความสงสัยของคนนั้นออก แต่ก็แสดงเจตจำนงออกไปโดยตรง
“เรื่องที่ราชวงศ์?เกี่ยวกับเจ้าชายน้อยเหรอ?”คนที่สามารถสนิทจนเย่ซือเฉินสนใจแนะนำให้ถังหลินได้ไม่ใช่คนธรรมดาเลย ถังหลินไม่พูดมาก คนๆนั้นก็พอจะเดาได้
สายตาของถังหลินเป็นประกายเล็กน้อย พูดจริงๆแล้ว เขาก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรกันแน่ ยังไงเมื่อกี๊ตอนที่หลินเป้ยรับสายก็หลีกเลี่ยงจากเขา เขาไม่ใช่คนที่ไม่มีคุณธรรมขนาดนั้น ไม่มีทางไปแอบฟังได้
แต่ เห็นการตอบสนองของหลินเป้ยเมื่อกี๊แล้ว น่าจะเกี่ยวกับเธอ
“อือ”ถังหลินตอบรับเสียงเบา มุมปากของเขาเม้มลง สุดท้ายก็ทนไม่ได้ ถามไปอีกว่า:“เรื่องนั้นมีแววบ้างยัง?”
“คุณชายถัง ก่อนหน้านี้ผมบอกว่าจะให้คำตอบคุณภายในสามวัน นั่นคือความเร็วที่เร็วที่สุดที่ผมทำได้แล้ว แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงครึ่งวันเลย นั่นก็น่าจะเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของเจ้าชายน้อย และเจ้าชายน้อยทำอะไรก็ระมัดระวังตลอด”คนที่อยู่ปลายสายหัวเราะอย่างยากที่จะเห็น และก็ยากที่จะพูดยาวขนาดนี้
“ผมเข้าใจแล้ว คุณหาต่อไปเถอะ ไม่……”คุณชายถังที่มีท่าทีเด็ดเดี่ยวมาเสมอสายตามีความอึดอัด เขาอยากบอกว่าไม่รีบ แต่ริมฝีปากขยับเล็กน้อย สุดท้ายคำนั้นก็ไม่ได้พูดออกมา
“ได้ ผมรู้ว่าคุณชายถังรีบร้อน ผมจะรีบสืบให้ได้”ถึงแม้คุณชายถังยังพูดไม่จบ แต่ที่ปลายสายก็เข้าใจว่าถังหลินจะพูดอะไรได้ ตอนนี้ในเสียงของเขาเยาะเย้ยเล็กน้อย
ถังหลินไม่พูดอะไรอีก วางสายไปโดยตรง
หลินเป้ยกลับถึงบ้านก็ชั่วโมงหนึ่งถัดมา นี่คือคฤหาสน์ชั้นสาม หรูหรามาก ทำเลที่ตั้งก็ยอดเยี่ยมด้วย นี่คือสิ่งที่เจ้าชายใหญ่ให้คนเตรียมให้เธอตอนที่เธออยู่ข้างกายของเจ้าชายใหญ่เป็นปีที่สาม จากนั้นแม่ก็ย้ายมานี่เลย
แต่ส่วนมากก็ยังอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์เล็กๆ หลายปีนี้ จำนวนครั้งที่เธอมานี่ก็น้อยลงเรื่อยๆ
แต่แม่ดูเหมือนไม่แคร์มากนัก เพราะว่าชีวิตของแม่สมบูรณ์ขึ้นเรื่อยๆ พื้นที่ส่วนคฤหาสน์นี้มีเหล่าคุณนายพักอาศัยไม่น้อยเลย ปกติชีวิตของแม่ก็จะไปเดินเล่นด้วยกัน ไปทำสวยด้วยกัน ไปเล่นไพ่ด้วยกันกับพวกคุณนายรวยๆนั้น ยุ่งไปทั้งวัน จนไม่มีเวลาสนเธอ
เช่นเรื่องที่โทรหาเธอให้เธอกลับมา นานแล้วที่ไม่มีแบบนี้!!!
หลินเป้ยยืนอยู่นอกประตู ไม่รีบเข้าไป จู่ๆก็รู้สึกปั่นป่วน
ในห้องสว่าง เหมือนว่าเปิดไฟหมดทั้งห้อง หลินเป้ยยืนอยู่สักพัก ก็ยังไม่ผลักประตูเข้าไป
เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา หาเบอร์หนึ่ง โทรไป โทรศัพท์ดังขึ้นมา ทางนั้นจึงรับ
“หลินเป้ย เกิดอะไรหรือเปล่า?”ทางนั้น เสียงของเจ้าชายใหญ่ดูหยั่งเชิง แน่นอนว่ายังตื่นตระหนกและกังวลเล็กน้อย
หลังจากหลินเป้ยถูกถังหลินบังคับดึงออกไป เจ้าชายใหญ่ก็อยู่ไม่สุข เขารอการเคลื่อนไหวตลอดเวลา ตอนนี้หลินเป้ยโทรหาเขา ก็รู้สึกใจหม่น
หลินเป้ยได้ยินน้ำเสียงของเจ้าชายใหญ่ก็อดไม่ได้ที่จะงง เธอโทรมาเพื่ออยากถามเจ้าชายใหญ่ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือไม่ แต่เธอยังไม่ทันพูด เจ้าชายใหญ่กลับถามย้อนเธอก่อน?
“หลินเป้ย?ใช่ไหม?ถังหลินเขาทำอะไรคุณใช่ไหม?”ความเงียบของหลินเป้ยทำให้ในใจของเจ้าชายใหญ่หม่นลงไป หรือว่าถังหลินจะบังคับหลินเป้ยจริงๆ และหลินเป้ยก็อายที่จะพูด?
หลินเป้ยจึงได้สติคืนมา ฟังเข้าใจความหมายของเจ้าชายใหญ่ หลินเป้ยก็อยากจะขำหน่อยๆ บางครั้งวงจรสมองของเจ้าชายใหญ่คนทั่วไปก็ตามไม่ได้
แต่ว่า เธอฟังออกว่าเจ้าชายใหญ่ห่วงเธอจริง
“หลินเป้ย เอ่อก่อนหน้านี้ผมไม่รู้ว่าถังหลินเขาจะ……เขา……”เจ้าชายใหญ่ไม่ได้ยินเสียงของหลินเป้ยถึงแม้จะร้อนใจ:“ถ้าเขากล้าบังคับคุณจริงๆ ผมไม่ปล่อยเขาแน่ คุณวางใจได้ ถ้าคุณไม่ยอม ผมไม่บังคับให้คุณไปรับใช้ถังหลินหรอก”
“คุณไม่ได้อยากคุยความร่วมมือกับถังหลินเหรอ?”หัวใจที่เยือกเย็นของหลินเป้ยเมื่อกี๊เหมือนจะอุ่นลง ตั้งแต่แรกเธอก็รู้ความคิดของเจ้าชายใหญ่ และเจ้าชายใหญ่ก็ให้ความสำคัญกับโอกาสนี้ชัดเจน
ภายใต้สถานการณ์ที่รู้ว่าระหว่างถังหลินกับองค์กรโกสต์ซิตี้มีความขัดแย้งกันเจ้าชายใหญ่เลยอยากคุยความร่วมมือกับถังหลิน ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ถังหลินจัดการปัญหาขององค์กรโกสต์ซิตี้แล้ว และท่าทีตอนนี้ขององค์กรโกสต์ซิตี้ก็ให้เกียรติถังหลิน
งั้นความร่วมมือต่อไปก็สำคัญมากกับเจ้าชายใหญ่
ที่จริงหลินเป้ยคิดว่าเจ้าชายใหญ่จะให้เธอคุยความร่วมมือกับถังหลินโดยไม่สนอะไร คิดไม่ถึงว่าเจ้าชายใหญ่จะพูดคำนี้ออกมา
“ผมอยากคุยความร่วมมือกับถังหลิน แต่ผมก็ขายน้องชายผมไม่ได้เพราะจะคุยเรื่องความร่วมมือ เรื่องนี้คุณไม่ต้องสน ถังหลินมีความคิดกับคุณชัดเจน ดังนั้นเรื่องนี้คุณเลี่ยงได้ก็เลี่ยง”เจ้าชายใหญ่แอบถอนหายใจ ความร่วมมือน่ะสำคัญ แต่น้องของเขาก็สำคัญ นี่เป็นน้องแท้ๆเลย
“โอเค ผมเข้าใจแล้ว”ความปรารถนาดีนี้ หลินเป้ยรับไว้ อารมณ์ของเธอดีขึ้นหน่อย เสียงก็มีรอยยิ้ม
“ถังหลินนี่จริงๆเลย……”เสียงเจ้าชายใหญ่เปลี่ยนไป เดิมทีเขาแค่เดา แต่ได้ยินหลินเป้ยแล้ว เขาคิดว่าการเดาของเขาไม่น่าจะถูก
“เจ้าชายใหญ่ ผมโทรหาคุณเพราะอีกเรื่อง”หลินเป้ยพูดตัดบทเจ้าชายใหญ่ไปโดยตรง คำถามนั้นจะหารือต่อไปไม่ได้แล้วจริงๆ
“อีกเรื่องคืออะไร?”เจ้าชายใหญ่งง และก็ถอนหายใจ ฟังน้ำเสียงของหลินเป้ยว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“วันนี้ แม่ผมถูกพระราชินีเรียกไป แม่ผมบอกว่า ตอนเธอไป พระราชินีกำลังจัดการลูกน้องคนหนึ่งที่ทำผิด วิธีการนั้นโหดร้าย ผมไม่เข้าใจว่าพระราชินีทำแบบนี้เพราะอะไร?เจ้าชายใหญ่รู้เรื่องนี้ไหม?”หลินเป้ยไม่อ้อมค้อม ถามออกไปตรงๆ
“เรื่องนี้ผมรู้”เจ้าชายใหญ่ตรอบไวมาก น้ำเสียงฟังความผิดปกติไม่ออก
หัวใจที่แขวนไว้ของหลินเป้ยก็แอบโล่งลงมา ฟังน้ำเสียงของเจ้าชายใหญ่แล้ว เหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ เธอน่าจะคิดมากไปจริงๆ
“เจ้าชายใหญ่รู้ไหมทำไมพระราชินีทำแบบนี้?”หลินเป้ยอดไม่ได้ที่จะถามไปอีก ยังไงเรื่องนี้เธอก็ถามแล้ว งั้นก็ถามให้ชัดเจนดีกว่า เธอจะได้ไม่ต้องไปสืบ
“รู้”เจ้าชายใหญ่ยังคงตอบเร็ว ตรงมาก ไม่ปิดบังใดๆ:“มันเป็นการแสดงกระจอกๆระหว่างผู้หญิงที่สู้กัน”
หลินเป้ยขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่คาดฝันกับคำตอบนี้อย่างมาก
ไม่รอให้หลินเป้ยถามอีก ทางเจ้าชายใหญ่ก็พูดต่อ:“สองวันก่อน มีคนเปรียบเทียบคุณกับเจ้าชายสาม บอกว่าหลายปีนี้ที่คุณอยู่กับผมช่วยผมออกความคิด บอกว่าคุณทำงานน่าเชื่อถือมากขึ้น บอกว่าคุณฉลาดมากขึ้น เพราะว่าช่วงนี้เจ้าชายสามทำผิด คนๆนั้นเลยพูดถึงเจ้าชายสาม จากนั้นคนของพระราชินีเห็นพอดี ดังนั้นวันนี้พระราชินีเลยเรียกแม่ของคุณไป เพราะ อยากทำอัปยศกับแม่คุณ ทำให้แม่คุณลำบากใจ”
“เพื่อสิ่งนี้?”หลินเป้ยงง ทำไมเธอคิดไม่ถึงว่าจะเป็นเพราะสาเหตุนี้นะ