ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1448 ถูกตบหน้ากลางสถานที่นี่ เจ็บจี๊ดถึงทรวง (2)

“หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้เชื่อใจอย่างนี้ หากสมมุติหัวหน้าเป็นฮ่องเต้ ผู้ดูแลจ้งก็เป็นขุนนางชั้นสูงที่คอยช่วยปกครอง และเป็นหนึ่งเดียว ไม่อาจแทนที่ได้ ผู้ดูแลจ้งสามารถเป็นตัวแทนหัวหน้าได้ในระดับหนึ่ง และคนที่สามารถสั่งการผู้ดูแลจ้งก็มีหัวหน้าคนเดียว”

ได้ยินคนนี้อธิบาย ทุกคนก็ตกตะลึงงัน สีหน้าหนักอึ้งขึ้นไปทันที เพราะเมื่อก่อนองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่เคยแถลงข่าวมาก่อน ทว่าครั้งนั้นผู้ดูแลจ้งที่เป็นตัวแทนหัวหน้าได้มาแถลงข่าวเอง ทุกคนก็เดาว่าต้องเป็นเรื่องสำคัญมากๆแน่

ไม่เช่นนั้น คนระดับสูงอย่างนี้คงไม่ปรากฏตัวหรอก

นักข่าวทางสุสานได้ยินคนนั้นอธิบายก็ไม่ได้ตกตะลึงมากนัก เพราะก่อนหน้านี้เฉิงโหรวโหรวบอกแล้ว

ทว่าทุกคนมองเฉิงโหรวโหรวด้วยแววตาที่เป็นมิตรไม่มากก็น้อย

“พวกเราก็พึ่งบารมีขององค์หญิง เลยได้รู้เรื่องภายในองค์กรโกสต์ซิตี้ตั้งแต่แรก”

“ดูเหมือนต่อจากนี้ผู้ดูแลจ้งจะประกาศสถานะขององค์หญิงแล้วนะ”

“เอ๋？เหมือนมีอะไรทะแม่งๆนะ?” มีนักข่าวขมวดคิ้วขึ้น อดพูดความสงสัยในใจไม่ได้

“ทะแม่งยังไง?” คนอื่นรีบมองเขาอย่างสงสัย

“ถ้าจะประกาศสถานะขององค์หญิง องค์หญิงก็ต้องอยู่ในที่แถลงข่าวด้วยสิ? ทว่าองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้กลับอยู่กับพวกเราตรงนี้”

เมื่อนักข่าวคนนี้ลั่นประโยคนี้ออกมา คนอื่นก็มองเฉิงโหรวโหรวอีกครั้ง นักข่าวคนนี้พูดมีเหตุผล ในเมื่อจะประกาศสถานะองค์หญิง องค์หญิงก็ต้องอยู่ด้วยสิ

ก่อนหน้านี้พวกเขาถูกคุณย่าเย่กับเฉิงโหรวโหรวชักนำผิดทาง จึงละเลยจุดนี้ไป

“ฉัน ช่วงนี้ฉันอยู่แต่บ้านตระกูลเย่ พวกเขาอาจจะติดต่อฉันไม่ได้มั้ง” เฉิงโหรวโหรวชะงัก หาข้ออ้างให้ตัวเอง

“คุณมีมือถือนี่? คุณไม่ได้ปิดเครื่องเสียหน่อย ยังใช้งานได้ปรกติ เป็นไปไม่ได้ที่จะติดต่อไม่ได้มั้ง?” นักข่าวเป็นอะไรที่หลอกไม่ง่าย รีบถกเถียงเฉิงโหรวโหรวทันที

“หรือ หรืเป็นเพราะพวกเขาเห็นฉันโดนเย่ซือเฉินรังแก เลยจะให้สถานะที่เป็นทางการกับฉัน ช่วยฉันแก้แค้น” เฉิงโหรวโหรวมีสมองขึ้นมา ไหวพริบเร็วใช้ได้

พูดแบบนี้ยังพอจะเข้าใจได้บ้าง！！

ไม่ว่ายังไง เฉิงโหรวโหรวก็เป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้อยู่แล้วนี่！！

อันที่จริงเฉิงโหรวโหรวไม่ได้พูดอย่างมั่นใจเลย เธอรู้ว่าหัวหน้ามีท่าทางเช่นไรต่อเธอ และรู้ว่าคนอื่นในองค์กรโกสต์ซิตี้ปฏิบัติต่อเธออย่างไร

ถึงแม้เธอจะไม่ใช่คนฉลาด ทว่าก็รู้ว่าหากองค์กรโกสต์ซิตี้จะประกาศสถานะเธอ อย่างน้อยก็ต้องติดต่อเธอก่อน บอกให้เธอรู้ก่อน ทว่าเธอกลับไม่ได้รับสายเลยสักครั้ง

ช่วงนี้เธออยู่บ้านตระกูลเย่ตลอด กระทั่งไป๋หยิงยังไม่โทรหาเธอเลย เพราะไป๋หยิงไม่เห็นด้วยกับการที่เธออยู่บ้านตระกูลเย่

ตอนนี้กำลังถ่ายทอดสดอยู่ นักข่าวยื่นไมค์ไปยังผู้ดูแลจ้ง“ผู้ดูแลจ้งค่ะ วันนี้คุณจัดงานแถลงข่าวไม่ทราบว่าจะประกาศเรื่องอะไรคะ？”

มีการกล่าวแนะนำตัวก่อนหน้านี้ ตอนนี้ทุกคนจึงเคารพยำเกรงต่อคนตรงหน้ามาก！！

“ที่จัดงานแถลงข่าวครั้งนี้มีเรื่องสำคัญอยู่เรื่องหนึ่งครับ” ผู้ดูแลจ้งมองไปยังกล้อง สายตาเฉียบคม กล่าวทีละคำออกมา

นักข่าวที่อยู่ในงานได้ยินผู้ดูแลจ้งกล่าวก็ตะลึง ตำแหน่งผู้ดูแลจ้งในองค์กรโกสต์ซิตี้ เขาบอกว่าสำคัญก็ต้องเป็นเรื่องที่สำคัญมากแน่ๆ

“ไม่ทราบว่าผู้ดูแลจ้งจะประกาศเรื่องอะไรคะ?” นักข่าวคนหนึ่งอดถามไม่ได้

คนอื่นก็ตั้งใจฟังเป็นอย่างยิ่ง ยื่นไมค์เข้าใกล้อีกหลายส่วน

“เรื่องเกี่ยวกับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเราช่วงนี้ครับ” ผู้ดูแลจ้งไม่ได้พูดคลุมเครือให้สงสัย ทำการตอบโดยตรง

เมื่อพูดเช่นนี้ออกมา คนอื่นก็ไม่ค่อยประหลาดใจนัก เพราะช่วงนี้มีเรื่องเกี่ยวกับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่น้อย โดยเฉพาะเรื่องที่องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้อยู่บ้านตระกูลเย่ ร่วมเฝ้าไว้อาลัยศพเย่โป๋เหวิน

ทางสุสานได้ยินคำพูดของผู้ดูแลจ้ง ชั่วอึดใจนี้คิดว่าเมื่อครู่คาดเดาผิดพลาดแล้ว

“ที่แท้ผู้ดูแลจ้งก็แถลงข่าวด้วยเรื่องขององค์หญิงจริงๆ”

“ดูเหมือนผู้ดูแลจ้งจะร้อนใจอยากประกาศสถานะขององค์หญิงมากเลยนะ ไม่รอให้องค์หญิงไปด้วยก็ประกาศซะแล้ว”

“ผู้ดูแลจ้งคงเห็นคุณชายสามเย่พูดกับนักข่าวเมื่อกี้ คงอยากแก้เผ็ดให้องค์หญิง หากเป็นอย่างนี้จริงๆ องค์กรโกสต์ซิตี้ก็มีเป้าหมายโจมตีคุณชายสามเย่แล้วล่ะสิ”

ใบหน้าคุณย่าเย่มีความกังวลหลายส่วน มองเฉิงโหรวโหรวอย่างเป็นมิตรมาก “องค์หญิง ซือเฉินเป็นคนผิดเอง แต่เป็นเพราะซือเฉินเสียใจที่สูญเสียพ่อไป หวังว่าองค์หญิงจะเข้าใจนะ”

ก่อนหน้านี้คุณย่าเย่ยังละเลยต่อเฉิงโหรวโหรวอยู่เล็กน้อย เพราะเฉิงโหรวโหรวโง่ดักดานขนานแท้จริงๆ บวกกับองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ประกาศสถานะของเฉิงโหรวโหรวซะที

ทว่าตอนนี้ผู้ดูแลจ้งจะประกาศสถานะของเฉิงโหรวโหรวอย่างเป็นทางการแล้ว คุณย่าเย่ก็เริ่มกระวนกระวายขึ้นมา

“คุณย่าเย่วางใจได้เลย ฉันบอกแล้วว่าขอเพียงเย่ซือเฉินแต่งงานกับฉัน ฉันก็ไม่ถือสาอะไรทั้งนั้น” เวลานี้ดอกไม้แห่งความสุขผลิบานในใจเฉิงโหรวโหรว โบกมือให้คุณย่าเย่อย่างใจกว้าง

“ดี ดี” คุณย่าเย่พยักหน้าหงึกๆ กำลังคิดในใจว่าไม่ว่าจะยังไงก็ต้องให้เย่ซือเฉินแต่งงานกับเฉิงโหรวโหรว

การถ่ายทอดสดยังคงดำเนินต่อไป

“ผู้ดูแลจ้งค่ะ ช่วงนี้องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้อยู่เฝ้าศพเย่โป๋เหวินที่บ้านตระกูลเย่ตลอด ยังช่วยจัดงานศพอีกด้วย หรือว่าจะมีข่าวดีระหว่างองค์กรโกสต์ซิตี้กับตระกูลเย่คะ?” นักข่าวคนหนึ่งรีบไล่ถาม

นักข่าวคนนี้ถามขึ้น คนอื่นก็รีบมองเธอด้วยสีหน้าแปลกประหลาด บ้างก็อยากพูดแต่สุดท้ายก็เก็บคำพูดไว้ บ้างก็ทำหน้ามีความสุขบนความทุกข์คนอื่น

“ทำไมเหรอ?” นักข่าวคนนี้รู้ตัวว่าถูกมองด้วยแววตาแปลกประหลาด

“คุณไม่เห็นก่อนหน้านี้คุณชายสามเย่พูดยังไงกับนักข่าวเหรอ?” มีนักข่าวใจดีคนหนึ่งเตือนเสียงเบา “ตอนที่คุณชายสามเย่ลงมาจากสุสาน บอกกับนักข่าวว่าตัดขาดกับตระกูลเย่แล้ว ดังนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในบ้านตระกูลเย่จึงไม่เกี่ยวกับเขา พูดตรงหน่อยก็คือ องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้อยู่บ้านตระกูลเย่ก็ไม่เกี่ยวกับเขา？ทำอะไรในบ้านตระกูลเย่ก็ไม่เกี่ยวกับเขาคือแบ่งแยกความสัมพันธ์กับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้อย่างชัดเจน”

“ใช่เหรอ? ฉันไม่เห็นนะ” นักข่าวคนนี้อดร้องอุทานไม่ได้“ถ้าอย่างนั้น องค์กรโกสต์ซิตี้จะปล่อยคุณชายสามเย่ไหม？ตอนนี้ผู้ดูแลจ้งออกโรงเอง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเรื่องนี้หรือเปล่า？”

“เป็นไปได้สูง ปกติองค์กรโกสต์ซิตี้เงียบง่าย คงปล่อยให้ใครมารังแกองค์หญิงไม่ได้”

ทว่าตอนที่พวกเขามองหน้าผู้ดูแลจ้ง ไม่เห็นอารมณ์ฉุนเฉียวบนใบหน้าอีกฝ่ายเลย แน่นอน ใบหน้าผู้ดูแลจ้งก็ไม่มีสีหน้าอย่างอื่นด้วย

“คนองค์กรโกสต์ซิตี้เก่งจริงๆ ไม่แสดงอารมณ์ทางใบหน้าเลย ดูไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ น่ากลัวจริงๆ” นักข่าวที่พูดเมื่อกี้ตบหน้าอกด้วยสัญชาตญาณ

ทุกคนเห็นผู้ดูแลจ้งเหมือนไม่ได้โกรธอะไร จึงใจกล้าขึ้นมา แต่ละคนแย่งกันถามไม่หยุด

“ผู้ดูแลจ้งครับ งานแต่งงานระหว่างองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้กับตระกูลเย่เป็นเจตนาของหัวหน้าหรือเปล่าครับ？”

“ผู้ดูแลจ้งค่ะ ท่านรับรู้สิ่งที่คุณชายสามเย่พูดหรือยังคะ ผู้แลจ้งมีอะไรอยากจะพูดต่อเรื่องนี้ไหมคะ?”

“ผู้ดูแลจ้งครับ คุณชายสามเย่ทำอย่างนี้กับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ องค์กรโกสต์ซิตี้จะทำยังไงต่อจากนี้ครับ?”

คำถามแต่ละคำถามเริ่มเจาะจงมากขึ้น ต่างถามเรื่องเกี่ยวกับการแต่งงานของคุณชายสามเย่กับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้

ผู้ดูแลจ้งกวาดสายตามองอย่างเรียบเฉย ทว่ากลับแฝงความสะเทือนขวัญไว้ในที นักข่าวที่พากันตั้งคำถามขึ้นก็หุบปากเงียบ

“ผมเห็นคำพูดของคุณชายสามเย่แล้ว แต่วันนี้ผมไม่ได้แถลงเรื่องนี้ ผมจะพูดชี้แจงเรื่องสถานะขององค์หญิง” ผู้ดูแลจ้งไม่ได้พูดเสียงดัง ทว่าเมื่อพูดออกมาก็ทำให้ทุกคนต้องช็อก

ชี้แจง？ทำไมต้องชี้แจงด้วย？ทำไมผู้ดูแลจ้งต้องใช้คำว่าชี้แจงด้วย？

ปกติไม่ควรจะใช้คำว่า ยอมรับ หรอกเหรอ หรือประกาศอะไรอย่างนี้？

ดังนั้น เรื่องนี้ไม่ปกติ？！

หรือว่าสถานะองค์หญิงไม่ปกติ？

หรือว่าสถานะขององค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้น่าสงสัย？！！！

หรือว่าองค์หญิงที่องค์กรโกสต์ซิตี้พึ่งตามกลับมาเป็นตัวปลอม？

มันเป็นเรื่องภายในที่ระทึกขวัญสุดๆ！！

พลิกผันจนเหนือการคาดหมายเกินไปแล้ว ช่างตกใจยิ่งนัก！！