ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1509 แผนการผิดพลาด（1）

เพราะถึงยังไงเวลาของหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้นั้นล้ำค่าเป็นอย่างมาก ท่านหยวนเป็นกังวลจริงๆว่าจะชักช้าทำให้หัวหน้าต้องเสียเวลา ดังนั้นคำพูดของท่านหยวนจึงแฝงคำพูดเชิงปรึกษา

“แน่นอน ได้แน่นอน ที่จริงก็ควรที่จะเป็นแบบนั้น ท่านหยวนให้คนเข้ามาได้เลย พวกเราจะได้หารือกัน ” เมื่อผู้ดูแลจ้งได้ยินข้อเสนอของท่านหยวน ในใจก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ผู้ดูแลจ้งกำลังเป็นกังวลว่าเวลาที่เหลือจะหาเหตุผลอะไรมายื้อเวลา ข้อเสนอนี้ของท่านหยวนดี ดีจริงๆเลย

เขาไม่รังเกียจที่จะรอเลยแม้แต่น้อย เขาเต็มใจที่จะรอ！！

ทางที่ดีที่สุดคือสามารถรอได้กระทั่งเย็นนี้ งานเลี้ยงเริ่ม เมื่อเป็นเช่นนี้พวกเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องหาเหตุผลอะไรแล้ว

และไม่ต้องนั่งเฉยๆอย่างกระอักกระอ่วนใจด้วย

สำหรับผู้ดูแลจ้งแล้ว การที่ตอบรับอย่างรวดเร็วและกระตือรือร้นอย่างเห็นได้ชัด ทำให้ท่านหยวนรู้สึกมหัศจรรย์ เขารู้สึกเหมือนว่าเมื่อผู้ดูแลได้ยินคำพูดนี้ก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

ตอนนี้การรอคนก็เป็นเรื่องที่น่าดีใจขนาดนั้นเลยเหรอ？

อีกทั้งหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ก็มีเวลาว่างขนาดนี้เลยเหรอ？

นี่เป็นเรื่องปกติใช่ไหม ？

ท่านหยวนมองไปที่หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ที่นั่งอยู่อย่างไม่ขยับเขยื้อนตั้งแต่เข้ามาในห้องหนังสือ ผู้ดูแลองค์กรโกสต์ซิตี้กระตือรือร้นอย่างผิดปกติ ส่วนหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ก็เฉยชาอย่างผิดปกติ

สรุปเรื่องๆนี้ ไม่มีส่วนไหนเลยที่ปกติ

แน่นอนว่าตอนนี้ท่านหยวนไม่สามารถใช้กระบวนความคิดที่เป็นปกติมาครุ่นคิดปัญหานี้ได้ เพราะถึงยังไงการที่หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มาเยี่ยมเขาที่บ้านก็เป็นเรื่องที่ไม่ปกติแล้ว

ท่านหยวนเริ่มโทรศัพท์เพื่อให้ผู้รับผิดชอบโดยตรงมาที่บ้าน ท่านหยวนคำนวณเวลาครู่หนึ่ง จากที่นั้นรีบมาที่นี่ต้องใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมง จากนั้นค่อยหารือเรื่องการทำความร่วมมืออย่างละเอียด ครึ่งชั่วโมงก็น่าจะคุยกันเรียบร้อย เพราะถึงยังไงเขาก็ได้อ่านดูแล้ว สัญญาไม่มีปัญหาอะไร สัญญานี้ล้วนให้ประโยชน์กับพวกเขา เขาไม่มีเหตุผลอะไรที่จะปฏิเสธ

อีกทั้งองค์กรโกสต์ซิตี้ทางด้านนี้ก็กระตือรือร้น หากพูดคุยกันไม่น่าจะมีปัญหา ท่านหยวนคิดว่าจะต้องลุล่วงอย่างรวดเร็วแน่นอน

ตอนนี้บ่ายสามโมงกว่า ก่อนห้าโมงเย็นก็จะต้องจัดการสำเร็จแน่นอน คงไม่กระทบอะไรกับงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้อย่างแน่นอน

คุณนายหยวนก็เป็นกังวลว่าจะกระทบกับงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ แต่ว่าไม่สามารถเข้าไปถามในห้องหนังสือได้ ครุ่นคิดอยู่นานจึงส่งข้อความหาท่านหยวน ถ้าหากกระทบกับงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ คุณนายหยวนจะได้หาวิธีในการแก้ไข

เพราะถึงยังไงท่านย่าถังก็บอกแล้วว่าจะพาคุณหนูใหญ่ตระกูลถังและลูกทั้งสองของตระกูลถังจะมาร่วมงาน คุณหนูใหญ่ตระกูลถังนั้นพูดไม่ยาก แต่ว่าเรื่องของเด็กน้อยทั้งสองคนของตระกูลถังนั้นมีคนรู้เรื่องไม่มาก

อีกทั้งก่อนหน้านี้ยังเกิดเรื่องที่ไม่ดีกับเด็กทั้งสองคนนี้ ในเวลานี้คงไม่สามารถที่จะให้คนอื่นรับรู้ถึงเรื่องราวของเด็กทั้งสองคนนี้ได้ เพื่อป้องกันไม่ให้คนที่ไม่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลังเอาไปพูดส่งเดช

ดังนั้น สำหรับเรื่องนี้แล้วคุณนายหยวนระมัดระวังเป็นพิเศษ อีกทั้งเรื่องระหว่างองค์กรโกสต์ซิตี้และตระกูลถัง เป็นไปไม่ได้ที่คุณนายหยวนจะไม่เป็นกังวล คุณนายหยวนคิดแม้กระทั่งหากหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ไม่สามารถจากไปได้ เธอจะได้แจ้งตระกูลถังให้ทราบว่า ให้คนของตระกูลถังยังไม่ต้องมา

หรือไม่ก็เลื่อนงานเลี้ยงออกไปวันหลัง เดิมทีนี้ก็เป็นงานเลี้ยงของครอบครัวพวกเขาไม่กี่ครอบครัวเท่านั้น ล้วนเป็นครอบครัวที่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เปลี่ยนเวลาก็ไม่เป็นไร

ท่านหยวนเห็นข้อความของคุณนายหยวน ครุ่นคิด จากนั้นจึงตอบกลับหนึ่งประโยคว่า：“ไม่ส่งผลกระทบหรอก”

ท่านหยวนคิดจริงๆว่าหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้งานยุ่งมาก เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่บ้านของเขาตลอด อีกทั้งท่านหยวนคิดว่า หัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้เป็นไปไม่ได้ที่จะรับประทานอาหารที่บ้านเขา

หากหลังจากคุยเรื่องสัญญากันเรียบร้อยแล้วและต้องการที่จะกินข้าวร่วมกัน เขาก็สามารถพาพวกเขาไปกินข้าวข้างนอกได้ หารือเรื่องสัญญาสำคัญขนาดนี้ ต่อไปพวกเขาก็เป็นพาร์ทเนอร์กันแล้ว จะละเลยไม่ได้

สำหรับงานเลี้ยงในช่วงเย็น ล้วนเป็นคนกันเองทั้งนั้น เขาก็แค่อธิบาย เขาจะต้องเข้าใจได้อย่างแน่นอน

ท่านหยวนคิดเป็นอย่างดี แน่นอนว่าที่จริงความคิดของท่านหยวนก็มีเหตุผล

เมื่อคุณนายหยวนเห็นสามีของตนตอบกลับก็วางใจเป็นอย่างมาก จากนั้นก็ไปเตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้

และยังมีของอีกอย่างที่ลืมซื้อคุณนายหยวนต้องการที่จะไปซื้อด้วยตนเอง เด็กน้อยทั้งสองของตระกูลถังก็เป็นครั้งแรกที่มา คุณนายหยวนเธอต้องการที่จะซื้อของขวัญให้กับเด็กทั้งสอง

คุณนายหยวนเรียกให้คนขับรถเตรียมออกจากบ้าน

ในเวลานี้ซ่างกวนหงที่อยู่ในห้องหนังสือก็ไม่ปริปากพูดเลยแม้แต่น้อย เดิมทีผู้ดูแลจ้งก็ไม่ใช่คนที่พูดเยอะ หลายปีมานี้ผู้ดูแลจ้งดูแลอยู่ข้างกายหัวหน้าของตน คำพูดนับวันยิ่งน้อยลงเรื่อยๆ กระทั่งเงียบขรึม

ก่อนหน้านี้ผู้ดูแลจ้งต้องการหาเหตุผลเพื่อสร้างบรรยากาศ ในเมื่อตอนนี้กำลังรอคนอยู่ ผู้ดูแลจ้งก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องพูดมากอีกแล้ว

ท่านหยวนอยากที่จะพูดคุยกับพวกเขา แต่ว่าพูดเพียงไม่กี่ประโยค ซ่างกวนหงก็ไม่มีการตอบสนองกลับ คำตอบของผู้ดูแลก็เห็นได้ชัดว่าเป็นเพียงคำพูดที่แสดงถึงความเกรงใจเท่านั้น ท่านหยวนเงียบลงเช่นกัน

ท่านหยวนกับผู้ดูแลจ้งดื่มชาไปพลาง แต่ซ่างกวนหงแม้แต่น้ำชาก็ไม่ดื่ม

ท่านหยวนคิดไม่ตกเลยจริงๆว่าหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มาที่คฤหาสน์หยวนด้วยเหตุผลอะไร？

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ในที่สุดคนที่ดูแลปัญหาเรื่องสัญญาก็มาถึง ท่านหยวนพูดคุยผ่านโทรศัพท์อย่างเรียบง่าย บอกเพียงว่าให้เขามาเซ็นสัญญา อีกทั้งให้เขามาเซ็นที่คฤหาสน์หยวนคนๆนั้นรู้สึกมึนงง ไม่เข้าใจเลยว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

อีกทั้งเมื่อเขาเห็นว่าในห้อง มีชายทั้งสามคนนั่งอยู่ในนั้นอย่างเงียบๆ เขาก็ยิ่งชะงักเข้าไปใหญ่ บรรยากาศนี่มันเหมือนไม่อยากคุยความร่วมมือกันแม้แต่น้อย

ท่านหยวนบอกว่าให้เขามาดูสัญญา มาเซ็นสัญญา นี่กำลังจะเซ็นสัญญาอะไรกันแน่？

หรือว่าท่านหยวนอยากจะซื้อของอะไร หรือว่าขายของอะไร ก็เลยให้เขามาช่วยดูสัญญาซื้อขาย？

แต่ว่าสัญญาเล็กๆแบบนั้น ท่านหยวนสามารถจัดการได้อย่างแน่นอน คงไม่จำเป็นต้องให้เขามาดูให้เป็นพิเศษ？

“เจ้าหลี่ คุณมาแล้ว คุณมาดูสัญญานี้หน่อย” เมื่อท่านหยวนเห็นเจ้าหลี่ก็คลายความกังวลลงเล็กน้อย ในที่สุดก็ไม่ต้องทนทรมานกับการนิ่งเงียบแบบนี้แล้ว

“ได้ครับ” แม้ว่าในใจของเจ้าหลี่จะรู้สึกสงสัย แต่ว่าก็ยังคงยิ้มแล้วรับสัญญามาดู

เดิมทีเจ้าหลี่คิดว่าเป็นเพียงสัญญาซื้อขายธรรมดา แต่ว่าขณะที่รับสัญญามาดูก็พบว่ามีจำนวนหลายหน้ามาก

ท่านหยวนต้องการซื้อขายอะไรกันแน่ จำเป็นต้องมีสัญญายาวขนาดนี้เลยเหรอ？

“เจ้าหลี่ นี่คือหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้และผู้ดูแล วันนี้พวกเขามาหารือเรื่องสัญญาโดยเฉพาะ ”แม้ว่าหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้จะไม่พูดไม่จา แต่ว่าท่านหยวนก็ยังคงแนะนำอย่างง่ายๆ

เจ้าหลี่ที่เดิมทีกำลังจะเปิดเอกสารสัญญาดู เมื่อได้ยินท่านหยวนแนะนำ มือก็สั่น สัญญาที่อยู่ในมือเกือบหล่นตกพื้น

เกิดอะไรขึ้น？

เมื่อสักครู่นี้เขาได้ยินผิดหรือเปล่า？

เมื่อสักครู่นี้ท่านหยวนพูดว่าหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้กับผู้ดูแล？

เป็นองค์กรโกสต์ซิตี้ที่เขารู้จักนั่นหรือเปล่า ？

เจ้าหลี่มองไปยังซ่างกวนหงที่นั่งอยู่ อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้าลึก

พูดตามตรงว่า ขณะที่เขาเข้ามาให้ห้องหนังสือเมื่อสักครู่นี้ เขาไม่ได้ดูอย่างละเอียด ไม่รู้จัก ไม่รู้จะทักทายยังไง และยังมีสาเหตุที่สำคัญกว่านั้นก็คือ พอเขาเข้ามาก็สัมผัสได้ถึงพลังที่ทำให้คนอึดอัด พลังที่จู่ๆก็ทำให้คนรู้สึกได้ถึงความกดดันในชั่วขณะ

เจ้าหลี่คิดได้ว่าท่านนี้คงไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน แต่ก็ไม่คิดว่าจะเก่งกาจขนาดนี้ ที่จะเป็นถึงกับหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้？

เมื่อเจ้าหลี่เห็นใบหน้าของซ่างกวนหงชัดเจนแล้ว ก็ตกใจจนไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมา

หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้คนนี้ รูปร่างหน้าตาหล่อเหลาจริงๆ อีกทั้งหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ก็น่าจะอายุห้าสิบกว่าแล้ว？

แต่ว่าเมื่อดูแล้วก็ดูราวกับคนอายุสามสิบกว่า หากไม่รู้ว่าท่านหยวนคงไม่ล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้ เจ้าหลี่ก็คงไม่กล้าเชื่อว่าชายที่อยู่ตรงหน้าเป็นหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้

“คุณลองอ่านสัญญาดู เมื่อสักครู่นี้ผมอ่านเรียบร้อยแล้ว ไม่มีปัญหาอะไร แต่ว่าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญที่รับผิดชอบโดยตรง มีความรู้มากกว่าผม คุณลองอ่านดูอีกทีแล้วกัน” ท่านหยวนทราบดีว่าหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้มีนิสัยเย็นชา ดังนั้นจึงไม่ได้ให้เจ้าหลี่ไปทักทาย

เพราะถึงยังไงตั้งแต่ตอนต้นกระทั่งตอนนี้ เขาก็ยังไม่ได้ยินหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้พูดจาเลยแม้แต่ประโยคเดียว

“อ่อ ครับ ครับ”เจ้าหลี่ได้สติกลับมา พยักหน้าพลางรับคำ ในใจครุ่นคิดว่าท่านหยวนจะซื้อขายอะไรกันแน่ ถึงกับได้ทำการค้ากับองค์กรโกสต์ซิตี้ เก่งจริงๆ

เพียงแต่ขณะที่เจ้าหลี่เปิดสัญญาออกมา และเห็นเนื้อหาในนั้น ก็ตกใจจนต้องสูดหายใจเข้าลึก：“ท่านหยวนนี่คือ…”

แน่นอนว่าเขาต้องรู้จักยาชนิดนี้ อีกทั้งยังคุ้นเคยเป็นอย่างมากด้วย เพราะว่าก่อนหน้านี้ที่มีคนเสนอว่าอยากที่จะทำความร่วมมือกับองค์กรโกสต์ซิตี้ เขาได้เคยทำการวิเคราะห์อย่างละเอียดแล้ว ต่อมาก็ยืนยันว่าเป็นไปไม่ได้มาโดยตลอด ดังนั้นจึงจำเป็นต้องล้มเลิก

แต่ว่าสัญญาในตอนนี้ แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเกี่ยวข้องกับยาชนิดนั้น แม้ว่าเจ้าหลี่จะยังอ่านไม่จบ แม้กระทั่งเพิ่งอ่านเพียงแค่วรรคแรกด้านหน้า

แต่ว่าเจ้าหลี่ก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก

นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ？นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่！！

ทำไมเรื่องที่พวกเขาหารือกันว่าไม่มีโอกาสเป็นไปได้ แต่ตอนนี้สัญญากับอยู่ในมือของท่านหยวน ？！