ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1542 บ้าเกินไปแล้ว (1)

เพราะว่าตอนนี้เธอไม่รู้ว่าควรพูดอะไรออกไปเลยจริง ๆ ปลอบไป๋ยี่รุ่ย? ในสถานการณ์อย่างนี้เหมือนกับว่าพูดอะไรไปมันก็ไม่เหมาะทั้งนั้น!!

“เธอยังเคยทำเรื่องไม่ดีกับฉิงฉิงด้วย เมื่อห้าปีก่อน หนึ่งวันก่อนการหมั้นหมายของฉิงฉิง เธอได้ทำให้ฉันสลบไป จากนั้นก็ให้คนจับฉิงฉิง คิดจะทำลายฉิงฉิง โชคดีที่เมื่อตอนนั้นฉิงฉิงได้หนีออกมาได้” ไป๋ยี่รุ่ยแน่นอนว่าเห็นความตื่นตกใจของหลิวหยิงแล้ว เขาก็อึดอัดใจอยู่บ้าง แต่สิ่งที่มีมากกว่ามันกลับเป็นความโกรธ

ไป๋หยิงไม่เพียงจะวางยาเขาเพื่อทำเรื่องที่น่าขยะแขยงจำพวกนั้นออกมาเท่านั้น ไป๋หยิงยังคิดจะทำร้ายเวินลั่วฉิงอีกด้วย ดังนั้นแล้ว เขาจะไม่มีทางจะยกโทษให้ไป๋หยิงเป็นอันขาด

“เธอ…เธอบ้าไปแล้วหรือไง?” ในที่สุดหลิวหยิงก็หาเสียงตัวเองกลับมาได้เสียที อย่างคนอย่างไป๋หยิง เธอเพิ่งจะเคยเจอครั้งแรกเลย มันน่ากลัวมากเลยจริง ๆ

“เรื่องมันเป็นอย่างนี้ พรุ่งนี้ฉันก็จะไปมอบตัว เรื่องอื่นที่มันสามารถปิดบังฉิงฉิงได้เธอก็ช่วยฉันปิดเอาไว้หน่อย” ไป๋ยี่รุ่ยไม่สนใจความคิดของคนอื่นเลย แต่เขาแคร์เวินลั่วฉิง เขาไม่อยากให้เวินลั่วฉิงรู้เรื่องสกปรกพวกนี้

“เดี๋ยวก่อน ถ้าพี่ฆ่าเธอเพียงแค่เพราะสาเหตุนี้ สถานการณ์มันเสียเปรียบกับพี่มากเลย” หลิวหยิงอ้าปากค้างด้วยความตกใจออกมาอย่างจัง เมื่อกี้เธอมัวแต่โกรธ ตอนนี้ถึงได้เพิ่งจะนึกถึงปัญหาที่เป็นจริงอย่างมากเรื่องนึงขึ้นมา

สิ่งที่ไป๋หยิงได้ทำกับไป๋ยี่รุ่ยลงไปเรื่องนั้น ไป๋ยี่รุ่ยจึงฆ่าไป๋หยิงไป สถานการณ์อย่างนี้มันเสียเปรียบต่อไป๋ยี่รุ่ยมากเลย

“ฉันรู้ ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ฉันจะไปมอบตัว อย่างมากมันก็แค่ชีวิตแลกด้วยชีวิต ฉันเพียงแค่ไม่อยากให้ฉิงฉิงรู้เรื่องนี้ก็เท่านั้น มันสกปรกเกินไป ไม่อยากให้เธอรู้” ตอนแรกเมื่อตอนที่เขาได้ฆ่าไป๋หยิงลงไปก็รู้ดีอยู่แล้ว แต่เขาก็ได้ฆ่าเธอไปอยู่ดี

“พรุ่งนี้พี่ไปมอบตัว ตำรวจจะต้องไปตรวจสอบแน่เลยใช่มั้ย? ตอนนี้ ไป๋หยิงอยู่ที่ไหน?” หลิวหยิงรู้มาโดยตลอดว่าไป๋ยี่รุ่ยแคร์เวินลั่วฉิงที่สุด เขาเห็นเวินลั่วฉิงสำคัญกว่าชีวิตของเขา ดังนั้นแล้วตอนนี้หลิวหยิงได้ยินคำพูดประโยคนี้ของเขาแล้วก็ไม่ได้แปลกใจอะไร

ตอนนี้หลิวหยิงเพียงแค่คิดว่าจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง จะต้องทำยังไงถึงจะสามารถช่วงชิงสถานการณ์ที่เป็นประโยชน์กับไป๋ยี่รุ่ยมาได้

ตัวไป๋ยี่รุ่ยเองไม่ได้ใส่ใจ แต่เธอไม่อาจมองดูไป๋ยี่รุ่ยรนหาที่ตายอยู่เฉย ๆ ได้เลยจริง ๆ

“ที่คฤหาสน์” ไป๋ยี่รุ่ยโพล่งปากพูดกลับไปโดยไม่ต้องคิด นึกถึงจุดประสงค์ที่หลิวหยิงถามประโยคนี้ออกมา จึงได้พูดเสริมออกมาอีกประโยคนึง “เรื่องนี้เธอไม่ต้องไปสนใจ เธอเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เรื่องพวกนี้ไม่เหมาะให้เด็กผู้หญิงอย่างเธอเข้าไปยุ่ง อีกอย่างเธอเองก็ไม่อาจไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ เย็นนี้ฉันให้เธอมา ก็เพื่อถึงตอนนั้นแล้วให้เธอช่วยติดต่อฉิงฉิงให้ฉันด้วย เพื่อให้การโอนหุ้นกับทรัพย์สินของฉันไปอยู่ในนามของฉิงฉิงจะได้เป็นไปอย่างราบรื่น”

ไป๋ยี่รุ่ยไม่มีทางให้หลิวหยิงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งไปจัดการเรื่องอย่างนั้นแน่ อีกอย่างมันก็ไม่มีความจำเป็นจะต้องจัดการอยู่แล้ว พรุ่งนี้เขาจะไปมอบตัวแล้ว ตำรวจจะจัดการยังไงก็ให้จัดการไป เขามันยังไงก็ได้อยู่แล้ว

หลิวหยิงแน่นอนว่าต้องรู้ความคิดของไป๋ยี่รุ่ยอยู่แล้ว เธอรู้ว่าตลอดมาไป๋ยี่รุ่ยเป็นคนใจอ่อน อีกอย่างเมื่อก่อนไป๋ยี่รุ่ยก็คอยปกป้องเธออย่างน้องสาวมาโดยตลอด แน่นอนว่าเขาจะต้องไม่ให้เธอไปเสี่ยงอันตรายอย่างแน่นอน

เขาคิดเผื่อเธอ กังวลแทนเวินลั่วฉิง แต่ทำไมเขาถึงไม่คิดเพื่อตัวเองบ้าง

ภายในใจของเขารู้ดีว่าสถานการณ์ในตอนนี้มันเสียเปรียบต่อตัวเขา แต่เขากลับไม่สนใจมันเลยสักนิด นี่เขาได้เตรียมพร้อมสำหรับการเอาชีวิตแลกด้วยชีวิตส่งตัวเองไปตายเรียบร้อยแล้วงั้นเหรอ?

“พี่ช่วยคิดเพื่อตัวเองสักหน่อยได้มั้ย พี่ช่วยคิดดูสักหน่อยว่าจะช่วยตัวเองให้รอดไปจากสถานการณ์ในตอนนี้ไปยังไงได้หรือเปล่า? จะช่วยตัวพี่เองยังไง?” หลิวหยิงรู้สึกเหมือนจะร้องไห้ออกมา ผู้ชายคนตรงหน้าเป็นคนที่โตมาด้วยกันกับเธอ เป็นคนที่เธอแอบชอบมาตลอด

แต่ตอนนี้เขากลับเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นมา พรุ่งนี้เขาไปมอบตัว จะต้องถูกต้องโทษเข้าจำคุกอย่างแน่นอน เพราะถึงยังไงเรื่องพวกนั้นที่ไป๋หยิงได้ทำไปในความคิดของคนอื่นแล้วมันไม่ได้มีความผิดถึงขนาดที่ต้องตายเลย

ไม่แน่ว่า ตำรวจจะไม่มีทางไปจริงจังกับเรื่องพวกนั้นที่ไป๋หยิงได้ทำลงไป ถ้าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องที่ผู้ชายได้ทำกับผู้หญิงไป ผู้ชายคนนั้นก็จะต้องถูกต้องโทษแน่นอน

แต่ถ้าพรุ่งนี้ไป๋ยี่รุ่ยบอกตำรวจว่าไป๋หยิงผู้หญิงคนหนึ่งทำเรื่องอย่างนั้นกับเขาไป อีกอย่างหลายปีมานี้สถานะของไป๋หยิงก็ยังเป็นลูกสาวของตระกูลไป๋ด้วยอีก เกรงว่าจะไม่มีใครเชื่อแน่ เกรงว่าคงจะเชื่อว่าไป๋ยี่รุ่ยเถียงข้าง ๆ คู ๆ ออกมาแน่เลย

ไป๋ยี่รุ่ยรู้ดี เขารู้ผลพวงของเรื่องนี้ดี ทั้ง ๆ ที่เขารู้ดีอยู่แล้วแต่กลับไม่กังวลร้อนใจกับตัวเองเลยสักนิดเดียว

“เรื่องนี้ฉันได้เตรียมมาก่อนแล้ว เธอไม่จำเป็นต้องกังวล และก็ไม่ต้องร้อนใจไป” ไป๋ยี่รุ่ยได้ทำการเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดเอาไว้แล้ว

เรื่องมันเป็นฝีมือเขา แน่นอนว่าเขาจะต้องรับผิดชอบผลที่เกิดขึ้นอยู่แล้ว

“พี่ได้เตรียมพร้อมอะไรเอาไว้ เตรียมพร้อมสำหรับการส่งตัวเองไปตาย หรือว่าเตรียมพร้อมกับการติดคุกตลอดชีวิตมาก่อนแล้วงั้นเหรอ?” หลิวหยิงเห็นท่าทางนี้ของเขา ภายในใจมันก็ยิ่งร้อนใจขึ้นมา

ตอนนี้หลิวหยิงพอจะรู้แล้วว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น เธอก็เลยได้เข้าใจความร้ายแรงของเรื่องนี้ขึ้นมา

แต่เขากลับบอกว่าพรุ่งนี้จะไปมอบตัวด้วยท่าทีที่เหมือนกับคนที่ไม่เป็นอะไรเลย นั่นก็แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้ใส่ใจเลยว่าจะเป็นจะตาย

ไป๋ยี่รุ่ยไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ยิ้มออกมาเล็กน้อย ท่าทีของเขาได้ชัดเจนเสียจนไม่อาจชัดเจนไปกว่านี้ได้อีกแล้ว

“ไม่ ไม่ได้ ฉันไม่อาจปล่อยให้พี่เป็นอะไรไปได้ ฉันไม่อาจปล่อยให้เรื่องมันพัฒนาใหญ่โตจนกลายเป็นอย่างนั้นไปได้ ฉันจะคิดหาวิธี ฉันจะต้องคิดหาวิธีมาให้ได้” ตอนนี้ภายในใจของหลิวหยิงว้าวุ่นขึ้นมา ถึงแม้ว่าในใจของเธอจะไม่ได้ชอบเขามาโดยตลอด ถึงแม้ว่าเพียงแค่คิดถึงมิตรภาพตั้งแต่เล็กจนโตของพวกเขาเท่านั้น เรื่องนี้เธอเองก็ไม่อาจจะทำเป็นไม่สนใจได้

แต่เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะช่วยเขายังไง เธอไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะทำอะไรได้?

“ฉันโทรหาฉิงฉิง ให้ฉิงฉิงช่วย ฉิงฉิงจะต้องมีวิธีแน่ ๆ จริงสิ ฉิงฉิงจะต้องมีวิธีแน่ ๆ เลย” ในตอนนี้ คนที่หลิวหยิงนึกออกมีเพียงแค่เวินลั่วฉิง เพราะถึงยังไงตอนนี้เวินลั่วฉิงก็เป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลถัง อีกอย่างตัวเวินลั่วฉิงเองก็สุดยอดมากเหมือนกัน

ฉิงฉิงจะต้องมีวิธีแน่ ๆ

หลิวหยิงหยิบโทรศัพท์ออกมาเตรียมจะโทรหาเวินลั่วฉิง แต่ไป๋ยี่รุ่ยกลับยื่นมือมาขวางเธอเอาไว้ “อย่าโทรหาฉิงฉิง เรื่องนี้อย่าให้ฉิงฉิงรู้”

สิ่งที่เขาไม่ต้องการที่สุดเลยก็คือให้เวินลั่วฉิงเห็นเรื่องที่มันสุดที่จะรับได้พวกนี้ของเขา

“พี่คิดว่าจะปิดเธอเอาไว้ได้เหรอ? พรุ่งนี้พี่ไปมอบตัว เธอจะต้องรู้แน่” หลิวหยิงรู้ว่าในใจเขากำลังกังวลอะไรอยู่ แต่เรื่องนี้เขาคิดจะปิดบังเวินลั่วฉิงมันเป็นไปไม่ได้เลย

“พรุ่งนี้ฉันไปมอบตัว ฉันจะให้ทนายช่วยประสานงานให้ คอยจัดการเรื่องนี้อย่างไม่เป็นที่สนใจ ไม่มีทางปล่อยให้คนรู้มากไปแน่” ไป๋ยี่รุ่ยดูเหมือนว่าจะเตรียมพร้อมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขาต้องการความช่วยเหลือจากหลิวหยิง เย็นนี้เขาจะไม่มีวันจะบอกความจริงของเรื่องนี้กับหลิวหยิงไปหรอก

“แต่ว่าพี่โอนทุกอย่างของพี่ไปให้ฉิงฉิงทั้งหมด ฉิงฉิงไม่ช้าก็เร็วก็จะต้องรู้เรื่องนี้อยู่ดี” หลิวหยิงลอบถอนหายใจออกมา ถ้าเพียงแค่คดีฆาตกรรม เขาเป็นฝ่ายไปมอบตัวด้วยตัวเอง เรื่องมันอาจจะไม่ได้ใหญ่โตขึ้นมา แต่เขาจะโอนทุกอย่างของเขาให้เวินลั่วฉิงไปหมด อย่างนั้นแล้วเวินลั่วฉิงจะต้องรู้แน่

“เรื่องการถ่ายโอนทรัพย์สินนั้นมันยังต้องใช้เวลาสักหน่อย ถึงตอนนั้นแล้วเรื่องนี้มันก็จะจัดการเรียบร้อยแล้ว ไม่เป็นอะไรแล้ว” ไป๋ยี่รุ่ยคิดว่าถึงตอนนั้นจัดการเสร็จเรียบร้อยไปแล้ว เวินลั่วฉิงก็จะไม่มีทางที่จะรู้เรื่องสกปรกพวกนั้นด้วยเช่นกัน