ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1672 หาผู้หญิงสักคนมา（3）

ซือถูมู่หรงคิด เขาช่างน่าไม่อายจริงๆ เวลานี้ยังคงนึกถึงหลิวหยิงอยู่อีก ผู้หญิงตรงหน้าไม่สวยหรือไง? ทั้งๆที่ร้องไห้ก็ไม่ค่อยเหมือนกันมาก น้ำตาของอันฉีเยอะมากกว่าของหลิวหยิงชัดเจน ร้องไห้ออกมาตามอำเภอใจมากกว่าหลิวหยิงมาก หลิวหยิงคือร้องไห้คนเดียวเงียบๆ มันจะเหมือนกันได้อย่างไร?

ซือถูมู่หรงอดคิดถึงห้าปีนี้ไม่ได้ หลิวหยิงร้องไห้กี่ครั้ง ตัวเองเห็นกี่ครั้ง คิดอย่างละเอียดดูแล้ว คิดไม่ถึงว่ามีไม่กี่ครั้ง เขาคิดมาตลอดว่าหลิวหยิงเข้มแข็ง แต่ตอนนี้คิดดู อยู่กับคุณหลิวหยิงเลยปกปิดอารมณ์ของตัวเอง เธอไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองเห็นท่าทางที่อ่อนแอของเธอ เธอแต่ไหนแต่ไรไม่เคยเชื่อว่า ตัวเองเป็นที่พึ่งพาให้เธอได้ สามารถช่วยเหลือเธอได้

มารู้ตัวภายหลัง ซือถูมู่หรงถึงพบว่า เมื่อก่อนที่เขาอยู่ด้วยกันกับหลิวหยิง มีเรื่องเก็บซ่อนมากเท่าไหร่ หลิวหยิงอ่อนน้อมถ่อมตัวเชื่อฟังเสมอ ไม่เคยสร้างปัญหาให้กับเขา นั่นไม่ใช่เพราะรู้เรื่องรู้ราว เป็นเพราะว่าตัวเองพึ่งพาอาศัยผู้อื่น อยู่ข้างกายเขา เธอไม่มีความรู้สึกปลอดภัยเลย ไม่กล้าทำตามอำเภอใจ ไม่กล้าก่อปัญหา ไม่กล้าให้ตัวเองช่วยเหลือ แล้วก็ไม่เชื่อว่าตัวเองสามารถช่วยเธอแก้ไขปัญหาได้

หลิวหยิงเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยว เป็นเพราะเธอจำเป็นต้องเข้มแข็ง รอบตัวไม่มีใครที่เธอสามารถพิงพึ่งได้ เธอทำได้เพียงเลือกที่จะเข้มแข็ง ไม่ให้ตัวเองเป็นห่วง แค่ไม่อยากเท่านั้นแหละ ความเด็ดเดี่ยวของเธอ เธอคว้ามาด้วยตัวเอง ตั้งแต่เริ่มต้น เธอก็ไม่เคยคิดที่จะอยู่ข้างกายตัวเองไปตลอด

ที่น่าขำก็คือ เขาตกหลุมรักความเชื่อฟังและรู้เรื่องรู้ราวของหลิวหยิงก่อน ต่อมาถึงคิดอยากจะรู้จักเธอจริงๆ ขั้นตอนที่ผิดเพี้ยนเช่นนี้ จะทำให้เกิดความรู้สึกสงบและบริสุทธิ์ได้อย่างไร?

ซือถูมู่หรงตอนนี้รู้สึกว่า ตัวเองไม่เคย ไม่เคยรู้จักหลิวหยิงจริงๆมาก่อน และเข้าใจแล้ว ว่าทำไมหลิวหยิงถึงจากไปอย่างเด็ดขาดขนาดนั้น เพราะว่าตั้งแต่แรกเริ่ม เธอไม่เคยเชื่อในตัวเองเลย ไม่เคยคิดที่จะมอบชีวิตตัวเองให้กับเขา หลิวหยิงทำเรื่องของตัวเองมาตลอด ทุกเรื่อง ล้วนพยายามแก้ไข เขาชอบหลิวหยิงที่เป็นแบบนี้จริงๆ แต่ไม่เคยคิดเลย ว่าหลิวหยิงทำไมถึงทำเช่นนี้

ซือถูมู่หรงถอนหายใจ มอง หลายๆเรื่องล้วนมองเห็นได้จากบางมุม แต่ตัวเอง กลับเพิกเฉยตั้งแต่ต้นจนจบ และยังคงจมอยู่ในอารมณ์ของตัวเอง ไม่เคยหนีออกมา

ซือถูมู่หรงวางแก้วลง ลูบหัว เหมือนว่าจะดื่มมากไปหน่อย สมองวิงเวียนเล็กน้อย เขากุมศีรษะ ถามอันฉี:  คุณร้องไห้ทำไม? 

 ถ้าท่านประธานไม่ต้องการฉัน ฉันก็ไม่ได้รับเงินแล้ว ช่วยแม่ของฉันไม่ได้แล้ว  อันฉีสะอื้น เธอไม่มีทางเลือกแล้ว

 อืม? เกิดอะไรขึ้น?  เป็นอีกคนที่ทำเพื่อครอบครัว น่าตลกเสียจริง ซือถูมู่หรงคิด ผู้หญิงตรงหน้าคงจะไม่รู้ เครื่องสำอางของเธอเลอะหมดแล้ว? ร้องไห้ตามใจแบบนี้ดีจริงๆเหรอ?

อันฉีพูดถึงเรื่องของตัวเองต่อไป เธออยู่ในครอบครัวที่มีผู้ปกครองคนเดียว บิดาเสียชีวิตไปนานแล้ว แม่ของเธอเป็นคนเลี้ยงดูเธอมา แต่ว่า แม่ป่วยหนัก นอนโรงพยาบาลต้องใช้ค่ารักษาพยาบาลสามแสน เธอไม่มีทางเลือก ได้แต่ใช้ความหน้าตาดี และการศึกษาสูงของตัวเอง รับหาเงินโดยเร็ว เธอถึงขั้นเคยคิดว่าจะถูกคนรับเลี้ยงดู

ซือถูมู่หรงหัวเราะเบาๆ ผู้หญิงตรงหน้า ใสซื่อจริงๆ การวางแผนเล็กน้อย เกรงว่าจะถูกคนขาย แถมยังช่วยนับเงินน่ะสิ? สะอาด บริสุทธิ์…เหมือนครั้งแรกที่เขาเจอหลิวหยิง

ซือถูมู่หรงกำลังจะเสียสติ ผู้หญิงตรงหน้า มักจะทำให้เขานึกถึงท่าทางตอนแรกของหลิวหยิง แต่ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า กลับไม่ได้แสร้งทำเป็นใสซื่อ เธอสะอาดจริงๆ ไม่เคยผ่านประสบการณ์อะไรเลย เรื่องนี้เกรงว่าจะเป็นครั้งแรก ไม่มีที่พึ่งพิง ขอร้องใครได้ก็ขอร้องคนนั้น

ถ้าอย่างนั้น เธอมาที่นี่ได้ยังไง? ซือถูมู่หรงสงสัย ผู้ช่วยพิเศษเจียงหามาชั่วคราว บังเอิญขนาดนั้นเลย? ซือถูมู่หรงครุ่นคิดแล้วก็ถามออกมา

อันฉีนิ่งอึ้งอยู่กับที่ไปครู่หนึ่ง สีหน้าซีดขาว ดังนั้น…ชายที่อยู่ข้างหน้ากำลังรังเกียจเธองั้นหรอ? แต่ว่า…นี่เป็นครั้งแรกของเธอจริงๆนะ!

ซือถูมู่หรงมองดูผู้หญิงที่นิ่งอึ้งอยู่ตรงหน้า ทำเสียงจิ๊ทีหนึ่ง คุณภาพทางจิตใจนี้ เทียบไม่ได้กับหลิวหยิงจริงๆ เขาเคาะโต๊ะ  วันนี้ถ้าคุณทำได้ดี ผมจะช่วยคุณ ผมถามอะไร คุณก็ตอบอันนั้น 

 ตกลง  อันฉีพูด สังเกตเห็นว่าซือถูมู่หรงไม่ได้โกรธก็สงบลง เรื่องนี้ทำให้เธอยากที่จะพูด เธอเป็นแค่นักศึกษา ต้องการสถานะไม่มีสถานะ ต้องการตำแหน่งไม่มีตำแหน่ง พึ่งตัวเธอเองไม่มีหนทางแน่นอน เลยขอร้องเพื่อนร่วมชั้นบางคน วันนี้มีคนพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา แต่บอกว่าไม่ได้กำหนด เธอเลยเสนอตัวเองมา แล้วก็…เป็นเพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอ ผู้ช่วยพิเศษเจียงเลยเห็นด้วยอย่างรวดเร็ว

 มีคนแนะนำคุณมาหรอ? หรือว่าโน้มน้าวคุณมา  ซือถูมู่หรงมองเธออย่างขบขัน อันฉีกัดปาก พยักหน้า เหอ ถูกคนวางแผนให้มาจริงๆ

หลายปีมานี้ ข้างกายเขาไม่มีผู้หญิงมาตลอด เมื่อก่อนเรื่องที่หลิวหยิงไปที่บริษัท เขายอมรับความสัมพันธ์กับหลิวหยิงตรงๆ ในแวดวงต่างแพร่กระจาย ผ่านไปไม่นาน พวกเขาก็ยังไม่กล้ามาลองเชิง อันฉีคือถูกคนหลอกใช้ เพียงแต่ เธอควรจะดีใจ ที่ได้พบกับตัวเอง และเธอกับหลิวหยิง หน้าตาไม่ค่อยเหมือนกัน แต่นิสัยคล้ายกันนิดหน่อย

ถ้าผู้หญิงตรงหน้าหน้าตาคล้ายกับหลิวหยิง บวกกับการประดับประดานิสัยเล็กๆน้อยๆนี้ ไม่แน่ว่าเขาอาจจะยอมรับ แต่ถ้าเธอหน้าตาไม่เหมือนหลิวหยิงเลยแม้แต่น้อย นิสัยก็ไม่คล้ายกัน ตัวเองก็ไม่สนใจจริงๆ อันฉี นี่ถือเป็นโชคดีละมั้ง?

 คุณเรียนอะไรมา?  ซือถูมู่หรงถาม ถ้าได้ เขาก็ไม่ถือสาที่จะเลี้ยงดูคนที่จงรักภักดีเก็บเอาไว้ชั่วคราว ถือว่าเป็น…การจัดการกับคนภายนอกละกัน

 การจัดการธุรกิจ  อันฉีพูด เธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างกะทันหัน เธอรู้สึกว่า มีบางอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป ครั้งนี้ ไม่ใช่พึ่งการขายร่างกายตัวเอง แต่เป็นความใจดีของคนที่อยู่ตรงหน้า ถ้าเป็นงานงานหนึ่ง ดีกว่าอย่างอื่นมาก เธอรู้สึกว่า คนตรงหน้า สามารถให้เธอได้มากกว่า

 คุณไปติดตามผู้ช่วยพิเศษเจียงละกัน ค่อยๆเรียนรู้จากเขา เรื่องแม่ของคุณ ผมจะให้พวกเขาช่วยจัดการ  ซือถูมู่หรงพูด  สามแสนเป็นค่าตอบแทนของคุณวันนี้ ค่าใช้จ่ายหลังจากนี้ จะมาหักจากเงินเดือนของคุณ 

อันฉีตะลึง แค่นี้หรอ? ง่ายขนาดนี้เลย? แต่ว่า เธอไม่ได้ทำอะไรเลยชัดๆ ค่าตอบแทนมาจากไหน

 สามแสนก็หักจากเงินเดือนของฉันได้เลย ต่อจากนี้ไป ขอแค่คุณไม่ไล่ฉันออกไป ฉันก็จะเป็นคนของบริษัทไปตลอด  อันฉีพูด พระคุณนี้ ไม่มากไปกว่าฟ้า แต่สิ่งที่ซือถูมู่หรงมอบให้เธอ ไม่เพียงแค่สิ่งเหล่านี้ เขาให้งานแก่ตัวเอง ยังรักษาศักดิ์ศรีสุดท้ายของตัวเองเอาไว้ นี่คือการได้รับชีวิตใหม่!

อันฉีรับรู้อย่างชัดเจน ชีวิตของตัวเองกำลังจะเปลี่ยนไป ไม่ใช่มืดมน ขอแค่ตัวเองไม่ทำผิดพลาด อนาคตก็จะสดใสแน่นอน วันนี้มาที่นี่ เธอพนันถูกต้องแล้ว ไม่ใช่ว่าเธอไม่เห็นแววตาหยอกล้อของคนพวกนั้น ไม่ใช่ว่าไม่เห็นการหลบหนีและการเล่นสนุกของคนพวกนั้น แต่ว่า เธอไม่มีทางเลือก นี่เป็นทางสุดท้ายของเธอ ต่อให้ไม่ใช่คนคนนี้ ก็ต้องเป็นผู้ชายคนอื่น ทำไมจะไม่เดิมพันสักครั้ง คนอื่นไม่เต็มใจไป ย่อมมีเหตุผล แล้วถ้ามีข้อยกเว้นล่ะ?

อันฉีโชคดีมาก ตัวเองได้รับข้อยกเว้นนี้ แต่เธอไม่ได้หลงตัวเองมากพอที่จะรับข้อยกเว้นนี้เป็นของตัวเอง คนที่มาสองสามวันนี้ ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็อาจได้รับข้อยกเว้นนี้ อคติในการเอาชีวิตรอด ตัวเองก็ถือเป็นหนึ่งในนั้นด้วยใช่มั้ย?

อันฉีควบคุมความตื่นเต้นในใจไม่ไหว แต่ว่า เธอรู้ ตัวเองไม่สามารถแสดงออกมาได้มากนัก สิ่งที่ได้รับในวันนี้ ก็เพียงพอที่จะนำมาใช้ทั้งชีวิตของเธอแล้ว

น่าเสียดาย ผู้ชายตรงหน้าเห็นอารมณ์ทั้งหมดของเธอหมดแล้ว ก่อนหน้านี้แสร้งทำเป็นสงบนิ่ง ตอนนี้ที่เหมือนกันคือ ผู้หญิงตรงหน้าโชคดี ที่เธอไม่มีความปรารถนามากขนาดนั้น ไม่ได้เพ่งเล็งที่ตัวเองจริงๆ ไม่อย่างนั้น ของที่ให้เธอไปเมื่อกี้ วินาทีต่อมาคงจะเอากลับคืนมาแล้ว

นี่เป็นครั้งแรกที่ซือถูมู่หรงมองผู้หญิงคนนี้อย่างจริงจัง อืม ติดตามผู้ช่วยพิเศษเจียง ได้แล้วล่ะ มีความรู้จักตนเอง ไม่ได้ดูถูกตัวเองเกินไป สามารถค่อยๆฝึกฝนได้

 สามแสนคุณเก็บไว้ คุณทำให้ผมเข้าใจเรื่องเรื่องหนึ่ง คุ้มค่ากับสามแสน  ซือถูมู่หรงพูดอย่างใจเย็น สามแสน อย่างน้อยเธอต้องใช้เวลาห้าปีถึงจะเก็บได้ เขาไม่อยากกดขี่เธอระยะแรกมากเกินไป ให้ความคิดของเธออยู่ที่อื่น ไม่อย่างนั้น จะให้เธอติดตามผู้ช่วยพิเศษเจียงทำไมล่ะ?

อันฉีพยักหน้า ความคิดของคนแตกต่างกัน ในเมื่อคนตรงหน้าพูดอย่างนี้แล้ว ถ้าอย่างนั้น เธอก็จะรับไว้ ต่อไปก็ทำงานหนักเพื่อบริษัทเป็นเท่าตัว! อันฉีรู้สึกว่า วันนี้ เป็นวันหนึ่งที่โชคดีที่สุดในชีวิตของตัวเอง! ต่อจากนี้ จะต้องดีขึ้นกว่านี้แน่นอน