ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1683 พบว่าถูกหลอกแล้ว

หลิวหยิงคิดว่า ไม่ง่ายเลยที่เธอยอมรับตัวตนของเด็กคนนี้ อยากพักฟื้นร่างกายให้แข็งแรง และคลอดเขาออกมา แต่ว่า ทำไมซือถูมู่หรงต้องปรากฏตัวด้วยนะ？ทำไมไม่ให้เธอใช้ชีวิตคนเดียวแบบสบายๆ？

ซือถูมู่หรงรู้สึกว่า หัวใจของตัวเองแหลกสลายไปหมดแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นแห้งขอดสนิทแล้วด้วย หลิวหยิงเอาลูกคนนี้ออก เป็นเพราะว่าเขาเป็นพ่อของลูก？เพราะฉะนั้น เธอยอมรับแล้วว่าลูกคนนี้เป็นของเขาแต่ว่ากลับทำให้เขาเสียใจอย่างหนัก ใช่ว่าไม่ชอบลูกคนนี้ ไม่อยากเอาเขาไว้ เพียงแต่ว่า ลูกคนนี้มีความสัมพันธ์กับเขา ถึงได้ไม่ยอมเอาไว้หรือ？

วินาทีนี้ซือถูมู่หรง ไม่มีสีหน้าแล้ว เขาไม่รู้ว่าควรใช้สีหน้าแบบไหนมาแสดงอารมณ์ของเขาในวินาทีนี้ หรือว่า วินาทีนี้นอกจากเขาจะสิ้นหวังแล้ว ไม่มีอารมณ์อื่นอีกเลย ความหวังของเขา เหมือนถูกหลิวหยิงทำลายจนแหลกสะลายในพริบตาเดียว สู้ต่อไปไม่ไหว ซือถูมู่หรงคิดว่า ทำไมตัวเองต้องมาหาหลิวหยิง？อะไรที่ทำให้เขารู้สึกว่า หลิวหยิงจะเอาลูกคนนี้ไว้ ？ก่อนหน้านี้หลิวหยิงเคยพูดอย่างชัดเจนแล้วว่า ระหว่างพวกเขาไม่เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว ไม่เอาลูกคนนี้ไว้ก็เป็นเรื่องธรรมดา

ที่แท้ ไม่มีเรื่องที่โหดร้ายที่สุด มีแต่เรื่องที่โหดร้ายกว่า——อนาคตของเธอไม่มีเขา เธอเอาลูกคนนี้ออก ก็เป็นเพราะเขา

 ฉันเข้าใจแล้ว ซือถูมู่หรงพูดเสียงต่ำ เขาถือว่าทำตัวเองแล้วเจ็บเองรึเปล่านะ ตอนนั้นทำเรื่องที่ไร้หัวใจตอนนี้กรรมตามสนองแล้ว

หลิวหยิงก้มหน้าและพิงอยู่ที่โซฟา เธอรู้สึกว่าหดหู่ใจน้อยลงมากเลยทีเดียว สีหน้าแบบนี้ของซือถูมู่หรง พบเห็นน้อยมาก……เลยจริงๆ ส่วนหลิวหยิงก็ไม่กังวลเลยสักนิด เรื่องที่เธอไม่ได้เอาลูกออกจะถูกพบเห็น ซือถูมู่หรงในตอนนี้ น่าจะไม่ตั้งความหวัง กับเธออีกแล้ว

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า หลิวหยิงต้องการแก้แค้นซืถูมู่หรง ยิ่งไปกว่านั้นกำลังพูดจาทิ่มแทงใจดำเขาอยู่ แต่ว่าวินาทีนี้ เธอไม่สนใจแล้ว เธอคิดแค่อย่างเดียวก็คือ จะตัดความสัมพันธ์กับซือถูมู่หรงอย่างเร่งด่วนยังไง

ตอนที่ซือถูมู่หรงเจอกับหลิวหยิง ก็รู้สึกถึงการไร้หัวใจของหลิวหยิงแล้ว เพราะฉะนั้นวินาทีนี้ หลิวหยิงพูดว่าเธอเอาลูกออกแล้ว จึงเชื่อทันทีเลย เขาพูดคำพูดที่โหดร้ายมากกว่านี้ไม่ออก โมโห โกรธเคือง อยากระบายกับหลิวหยิง แต่ว่าสีหน้าของเธอ เหมือนไม่แคร์ตั้งนานแล้ว เหมือนกับว่าเขาพูดอะไรก็ตาม ล้วนไม่มีความหมายเลย

 ประธานซือถูคะเชิญค่ะ หลิวหยิงเห็นซือถูมู่หรงลุกขึ้นมา แล้วพูดแบบใจเย็น ยิ่งไปกว่านั้นที่มุมปากมีรอยยิ้มอีกด้วย เหมือนกับว่าเธอไม่ได้ผ่านเรื่องอะไรมาเลย และเหมือนกับว่า นี่คือสีหน้าทั้งหมดของเธอแล้ว

ซือถูมู่หรงมองดูหลิวหยิง พูดอะไรไม่ออกเลยสักคำปิดประตูและจากไปเลยโดยตรง วินมาทีที่มีเสียงประตูดังขึ้น สีหน้าของหลิวหยิงแย่ลงทันที ค่อยๆเปลี่ยนท่าทาง และกอดอกไว้ แล้วถามแม่แบบงงๆว่า： แม่คะ หนูทำผิดไปแล้วใช่ไหมคะ？ 

แม่หลิวมองดูหลิวหยิง พูดอย่างนิ่งๆว่า： ขอแค่ลูกเลือกแล้ว แม่เห็นด้วยหมด เมื่อกี้เธอนั่งอยู่ที่ข้างๆมาโดยตลอด แต่ว่าซือถูมู่หรงทะเลาะกับหลิวหยิง เธอไม่เข้าร่วมใดๆเลย มุมมองของเธอ แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ตัดหนทางของซือถูมู่หรงไปเลยโดยตรง แต่ว่าไม่สบายใจเล็กน้อย หยิงเอ๋อร์รู้ตัวเองตั้งครรภ์ยังไม่นานเลยนี่นา ทำไมซือถูมู่หรงก็รู้เรื่องเสียแล้ว？ที่สำคัญ หยิงเอ๋อร์พูดว่าเอาลูกตัวเองออกแล้ว ซือถูมู่หรงไม่สงสัยและเชื่อไปเลยโดยตรง หรือว่าเขาสิ้นหวังในตัวหลิวหยิงแล้วจริงๆ？ไม่ตั้งความหวังใดๆอีกแล้ว วันนี้ แค่มาถามดูเฉยๆ？

ความรักครั้งนี้ ไม่ใช่แค่หลิวหยิงกับซือถูมู่หรงเท่านั้นที่ทรมาน ยังมีแม่หลิวอีกคน เธอมองดูทั้งคู่รักกันและทิ้งกันไป ความรักของซือถูมู่หรง ค่อยๆแหลกสลาย ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ความรักของหลิวหยิง ถูกกลบเกลื่อนทีละนิดๆ ไม่เผยร่องรอยออกมาอีกเลย ความรักครั้งนี้ พวกเขาไม่มีใครชนะ ต่างแพ้กันทั้งคู่

แม่หลิวรู้ดี ตัวเองซึ่งเป็นแม่ ควรเกลี้ยกล่อมหลิวหยิงแต่ว่า เธอไม่รู้ว่าควรทำยังไง และเกลี้ยกล่อมยังไง ทีแรกเธอคิดว่า ซือถูมู่หรง ไม่มีความรักจริงๆจังๆต่อหลิวหยิงหรอก ตอนนี้ เธอเชื่อแล้วว่าซือถูมู่หรงรักหลิวหยิงจริงๆ แต่ว่า ความขัดแย้งระหว่างทั้งคู่ ไม่สามารถประนีประนอมได้เลย ตัวตนของเด็กคนนี้ กลับเก้อเขิน ที่สำคัญ แม่หลิวยังไม่สามารถยอมรับ หลิวหยิงคบกับซือถูมู่หรงเลยแม้แต่น้อย ซือถูมู่หรงทำร้ายเธอกับคนในครอบครัวของเธอ มากเกินไปแล้ว ไม่ใช่แค่หลิวหยิงก็สามารถคืนดีกันเลย

หลังจากซือถูมู่หรงออกไป รู้สึกว่างงๆเบลอๆ ความเสียใจแบบนี้ เขาไม่เคยผ่านมาก่อนเลย เขายังไม่เคยผ่านความสุขที่ได้เป็นพ่อ ก็ได้รับผลลัพธ์ทันทีว่าลูกไม่อยู่แล้ว

อุปสรรคแบบนี้ ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยผ่านมาก่อนเลย เขายังไม่เคยมีความสุขกับการเป็นพ่อเลย ก็รู้ผลลัพธ์ทันทีว่าลูกตายได้ไปแล้ว หลิวหญิง ช่างโหดร้ายจริงๆ

 ลูกพี่ครับ？ ผู้ช่วยพิเศษเจียงเห็นซือถูมู่หรงออกมา รีบเดินเข้าไป เห็นสีหน้าที่เบลอๆของซือถูมู่หรง ตกใจ นี่เกิดเหตุอะไรหรือเนี่ย น่ากลัวขนาดนี้เชียว

ซือถูมู่หรงไม่สนใจเขา แต่ว่าผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงไม่พูดไม่ได้หรอกนะ เขาถามแบบทดลองว่า： หรือว่าคุณหนูหลิวหยิงไม่ได้ตั้งครรภ์ ？ ไม่น่าใช่นี่น่า ข่าวนี้ไม่น่าจะผิดพลาดนะ ยังมีอะไรสามารถทำให้ท่านประธานของเราเสียใจได้อีกหล่ะ？

 เฮอ ซือถูมู่หรงหัวเราะอย่างเย็นชา เขายอมให้หลิวหยิงไม่ได้ตั้งครรภ์ตั้งแต่แรก ก็ไม่ยอมให้หลิวหยิงเอาเด็กคนนี้ออกไปอย่างไร้หัวใจ ระหว่างพวกเขา พังทลายอีกครั้ง

 ลูกพี่ครับ ถ้าคุณหนูหลิวพูดว่าเธอไม่ได้ตั้งครรภ์ หลอกท่านแน่ๆเลยครับ เรื่องนี้ผมยืนยันแล้วนะครับ ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงพูดว่าตัวเองได้เช็กข่าวเรียบร้อยแล้วไม่ผิดพลาดหรอก

แต่ว่าซือถูมู่หรงเดินไปข้างหน้าต่อไปเรื่อยๆ เหมือนไม่อยากสนใจเขา ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงตามเข้าไปแบบดื้อๆ ตอนนี้อารมณ์ของท่านประธานผิดปกติมาก ออกไปแบบนี้ อาจเกิดเหตุได้นะ เขาจำเป็นต้องตามไปด้วย

 ลูกพี่ครับ เอางี้ไหมครับ……ผมไปตรวจสอบอีกครั้ง？ ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงจะบ้าตายอยู่แล้ว ท่านประธานหมายความว่าไง ไม่พูดไม่จาเลยสักคำ ให้ตัวเองคาดเดาอยู่คนเดียวหรือ？แนะนำหน่อยก็ยังดีนะ

 เธอตั้งครรภ์ ซือถูมู่หรงเอ่ยปากกะทันหัน ช่างน่าขำจริงๆ ไม่ว่าเขา หรือว่าคนข้างกายของเขาก็ตาม ถึงกับหวังให้เรื่องนี้เกิดขึ้น

ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงอึ้ง นี่เป็นเรื่องที่ควรดีใจไม่ใช่หรือ？ทำไมถึงสิ้นหวังหล่ะ？มีลูกแล้ว คุณหนูหลิวหยิงกับเขาก็แยกจากกันไม่ได้แล้ว ทำไมอารมณ์ของท่านประธานถึงผิดปกติขนาดนี้ หรือว่าไม่ใช่ลูกของท่านประธาน？

ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงตกใจกับความคิดในหัวสมองของตัวเอง เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงปฏิเสธในใจอย่างเร่งด่วน ข้างกายคุณหนูหลิวหยิงไม่มีผู้ชายอื่น ที่สำคัญ คุณหนูหลิวหยิงก็ไม่ใช่คนแบบนี้ แต่ว่า ในเมื่อตั้งครรภ์แล้ว ทำไม……ท่านประธานยังผิดหวังอีกหล่ะ？ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงไม่กล้าถาม

 แต่ว่า เอาลูกออกแล้ว ซือถูมู่หรงหัวเราะแบบประชดประชัน เพิ่งมีความหวัง ก็แหลกสลายในพริบตาเดียว ความโหดร้ายแบบนั้นมีสักกี่คนที่จะเข้าใจ？คนที่ให้ความหวังกับเขา ไม่ใช่แค่คนเดียว เพียงแต่ว่าผ่านไปได้แค่วันเดียวเอง ก็กลายเป็นเรื่องตลกซะแล้ว

‘เป็นไปไม่ได้’ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงคิดจากจิตใต้สำนึก หลายวันก่อนเขาเพิ่งสงสัยว่าหลิวหยิงตั้งครรภ์ ตอนที่ตรวจสอบก็บอกกับท่านประธานทันที ตั้งแต่พบกับหลิวหยิงในวันนั้นมาจนถึงวันนี้ เพียงแค่ไม่กี่วันเอง เร็วขนาดนี้ซึ่งเป็นไปไม่ได้ ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงไม่เชื่อจากจิตใต้สำนึก ที่สำคัญ ผู้ช่วย特助รู้สึกว่า ซือถูมู่หรงไปหาหลิวหยิวเร็วไวมาก หลิวหยิงไม่ทันเลยด้วยซ้ำ เป็นไปได้มากที่สุดก็คือหลิวหยิงอาจจะปิดบังความจริง ก็เพื่อบีบบังคับให้ท่านประธานไปซะ

ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงเข้าใจกับเรื่องนี้แล้ว เขาเอ่ยปากอย่างไม่ลังเล ท่านประธานครับ ท่านไม่รู้สึกเลยหรือว่าเรื่องนี้มีเงื่อนงำ？ 

ซือถูมู่หรงนิ่งกะทันหัน มองดูผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงด้วยความสงสัย ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงรวบรวมความกล้าหาญ พูดอย่างมั่นอกมั่นใจว่า： ตั้งแต่ผมพบกับคุณหนูหลิวหยิง แค่เวลาสี่ห้าวันเองนะครับ เธอเอาลูกออกเร็วขนาดนี้ได้ไงครับ ที่สำคัญ ถ้าเอาลูกออกไปแล้ว แม่ของเธอจะไม่ให้เธอพักผ่อนเลยหรือครับ？ออกจากบ้านง่ายๆได้ไงครับ ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงไม่พูดตรงๆ เรื่องนี้ประธานจำเป็นต้องคิดชัดเจนด้วยตัวเอง ที่สำคัญ ประธานน่าจะเสียใจมากเกินไป จึงไม่ได้คิดทบทวนอย่างจริงๆจังๆ แค่แนะนำหน่อยก็เข้าใจแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรมากมายเลยด้วยซ้ำ

แววตาของซือถูมู่หรงเข้มขรึมในพริบตาเดียว มาหาหลิวหยิงในวันนี้ เขาไม่ได้เตรียมตัวเลยด้วยซ้ำ เขาใจร้อนเกินไป และตั้งความหวังสูงเกินไป คิดไม่ถึงเลยด้วยซ้ำว่าหลิวหยิงจะหลอกตัวเอง ตอนนี้ได้ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงเตือนสติ เขาถึงรู้สึกว่าแปลกๆ

ใช่แล้ว ไม่เร็วขนาดนี้หรอก ที่สำคัญ ท่าทางของหลิวหยิงในวันนี้ก็ผิดปกติ ก่อนหน้านี้ เย็นชา โกรธเคือง สิ้นหวัง วันนี้ แค่ใจเย็น ไม่ว่าเขาพูดอะไรก็ตาม หลิวหยิงล้วนตอบเขาแบบช้าๆและนิ่งๆ เขาคิดว่าหลิวหยิงสิ้นหวังแล้ว ตอนนี้ดูท่า หลิวหยิงกำลังอำพรางตัวเอง เธอกำลังหลบหนีตัวเอง อยากให้ตัวเองเชื่อเรื่องนี้

ซือถูมู่หรงนึกถึง แม่ของหลิวหยิงอยู่ข้างๆตลอดเวลาเธอไม่พูดจาเลยสักคำ เป็นไปได้สูงมากอาจเป็นเพราะว่าเด็กคนนี้ยังมีตัวตนอยู่ เธอไม่อยากเอ่ยปาก ถ้าหลิวหยิงเอาลูกออกไปแล้วจริงๆ ถ้างั้นแม่หลิวก็ไม่นิ่งเฉยขนาดนี้หรอกนะ