ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 1409 ของบสนับสนุน (3) / ตอนที่ 1410 หนูเจ้าเล่ห์ (1)
- Home
- ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1
- ตอนที่ 1409 ของบสนับสนุน (3) / ตอนที่ 1410 หนูเจ้าเล่ห์ (1)
ตอนที่ 1409 ของบสนับสนุน (3) / ตอนที่ 1410 หนูเจ้าเล่ห์ (1)
ตอนที่ 1409 ของบสนับสนุน (3)
ตอนที่ 1409 ของบสนับสนุน (3)
เฉียวฉู่มองเหลยเชินที่ทำหน้าสีหน้าอึ้งตะลึง แล้วรู้สึกพอใจมาก
ถ้าเหลยเชินรู้ว่าสิ่งที่เขาเห็นเป็นแค่ยอดภูเขาน้ำแข็ง ไม่รู้ว่าเขาจะคิดอย่างไร
ก่อนที่พวกเขาจะออกจากสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิ เยี่ยเจี๋ยได้ให้หนูนรกกลืนสมบัติทั้งหมดในสุสานเข้าไปในท้องของมัน ตอนนี้สุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิเป็นเพียงโพรงที่ว่างเปล่าไปแล้ว กระทั่งโลงศพของเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิก็ถูกหนูนรกกลืนเข้าไปเช่นกัน
พอคิดว่าคนจากสามโลกชั้นกลางยังคงค้นหาสมบัติในตำนานพวกนั้นอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร บุกกันเข้ามาเรื่อยๆ ไม่หยุดหย่อน เฉียวฉู่ก็รู้สึกถึงความพอใจที่ชั่วร้ายในใจเขา
ใครจะคิดว่าสมบัติทั้งหมดที่เทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิเคยครอบครอง ตอนนี้จะอยู่ในท้องของหนูนรกตัวจิ๋วที่ดูไร้เดียงสาตัวหนึ่ง
ด้วยความร่ำรวยของเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิ ไม่ต้องพูดถึงการช่วยท้องพระคลังของรัฐเหยียนเลย แม้ว่าพวกเขาจะอยากติดอาวุธชุดเกราะให้กับทุกคนในสามโลกเบื้องล่างตั้งแต่หัวจรดเท้า ก็สามารถทำได้อย่างง่ายดาย!
ด้วยทองคำแท่งที่กองเป็นภูเขาจากจวินอู๋เสีย ในที่สุดเหลยเชินก็สามารถถอนหายใจด้วยความโล่งอกออกมาได้ และไม่ต้องกังวลเรื่องเงินแล้ว
สถานการณ์ของรัฐเหยียนยังค่อนข้างมั่นคง เวินอวี่จึงรายงานสถานการณ์ของรัฐชีและรัฐเฉียวให้จวินอู๋เสียฟังต่อ
กองทัพของรัฐชีได้รับความสูญเสียอย่างมากจากสงครามครั้งก่อน โชคดีที่พวกเขายังมีกองทัพรุ่ยหลินคอยป้องกันอยู่ ในระยะเวลาสั้นๆ แค่หนึ่งปี ความแข็งแกร่งของกองทัพรัฐชีก็เพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า พลังในการรบไม่ได้ด้อยไปกว่ารัฐเหยียนเลย รัฐเฉียวมีความแข็งแกร่งทางด้านจำนวนคนมากพอ แต่ในด้านของการฝึกฝนนั้น ยังไม่ดีเท่ากับทางจวนหลินอ๋องอ๋อง ดังนั้นชวีหลิงเย่ว์จึงส่งเล่ยซีไปช่วยที่รัฐเฉียว เล่ยซีทนเก็บตัวเงียบมาเป็นเวลาหลายปีเพื่อหาโอกาสแก้แค้น จริงๆ แล้วเขามีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมและมีความเข้าใจในยุทธวิธีและกลยุทธ์ทางทหารเป็นพิเศษ รัฐชีก็ส่งหลงฉีไปช่วยรัฐเฉียวเป็นการชั่วคราวเช่นกัน เมื่อมีสองคนนี้มาเพิ่ม จึงทำให้กองทัพรัฐเฉียวยกระดับความแข็งแกร่งขึ้นไปอีกสองสามขั้น
“พวกคนพิษมีจำนวนมากเกินไป จะกำจัดพวกมันให้หมดในเวลาสั้นๆ จึงเป็นเรื่องยาก เรื่องที่ทำให้เราปวดหัวมากที่สุดในตอนนี้ก็คือ เราไม่สามารถระบุได้ว่ารังของพวกคนพิษอยู่ที่ไหน ข้าเชื่อว่าเบื้องหลังการโจมตีจากคนพิษพวกนี้ จะต้องมีคนชักใยอยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน เดิมทีคนพิษพวกนั้นเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดา แต่เพราะโดนพิษเข้า พวกเขาจึงสูญเสียความเป็นมนุษย์ไปและกลายเป็นหุ่นเชิดที่ถูกคนอื่นควบคุม ถ้าเราไม่สามารถกำจัดคนบงการที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ได้ ถึงเราจะเอาชนะกองทัพคนพิษได้ทุกครั้ง แต่ตราบใดที่คนผู้นั้นยังอยู่ เขาก็สามารถใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายโกลาหลที่เกิดขึ้นทั่วโลก สร้างคนพิษเพิ่มขึ้นอีกได้” เวินอวี่ถอนหายใจแผ่วเบา หายนะที่เกิดขึ้นในสามโลกเบื้องล่างครั้งนี้ เขามีการคาดเดาเกี่ยวกับเรื่องนี้เอาไว้ในใจอยู่แล้ว แต่เขาไม่สะดวกที่จะบอกเรื่องนี้กับชวีหลิงเย่ว์และคนอื่นๆ แต่ว่าจวินอู๋เสียจะต้องเข้าใจแน่ว่าเขาพูดถึงเรื่องอะไร
ในขณะที่ทั้งโลกเกิดกลียุคขึ้น ทุกรัฐต่างต้องดิ้นรนต่อสู้อย่างขมขื่น เมื่อควันไฟแห่งสงครามพวยพุ่ง ผู้คนทั่วดินแดนก็ไม่สามารถอยู่ได้และต้องหลบหนีไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ผู้ลี้ภัยพวกนี้จะตกเป็นเป้าของใครบางคนได้อย่างง่ายดาย
“เรื่องนี้ข้าจะจัดการเอง” จวินอู๋เสียหรี่ตาลง นางเข้าใจสิ่งที่เวินอวี่กำลังบอก
หากไม่กำจัดแหล่งที่มา มันก็จะเป็นแค่การรักษาตามอาการเท่านั้น ไม่ใช่สาเหตุของโรค
“เจ้าโง่เฉียว” จวินอู๋เสียพูดขึ้น
“อยู่นี่!” เฉียวฉู่ก้าวออกมาทันที
“เจ้ากับพี่ฮวาอยู่ที่นี่คอยปกป้องรัฐเหยียน เสี่ยวเยียนกับเสี่ยวรั่วไปที่รัฐชี ฟ่านจัว เจ้าพาเสี่ยวเจว๋ไปที่รัฐเฉียวก่อน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นพวกเจ้าก็ลงมือได้เลย และถ้าได้ข่าวอะไรเกี่ยวกับผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ ก็ตรวจสอบอย่างละเอียดด้วย” จวินอู๋เสียสั่งอย่างหนักแน่นเด็ดขาด
“ได้!” เฉียวฉู่และคนอื่นๆ รับคำทันที!
ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาในตอนนี้ แม้ว่าพวกเขาจะติดอยู่กลางกองทัพคนพิษ พวกเขาก็สามารถหลบหนีออกมาได้อย่างปลอดภัย
“อู๋เย่า ท่านไปกับข้า ไปตรวจสอบพลังของคนที่อยู่เบื้องหลังกองทัพคนพิษกัน” จวินอู๋เสียยิ้มมุมปากอย่างเยือกเย็น บังอาจมาก่อเรื่องในสามโลกเบื้องล่าง อย่าโทษนางที่ทำรุนแรงก็แล้วกัน
ตอนที่ 1410 หนูเจ้าเล่ห์ (1)
ถ้าอยากดึงตัวผู้บงการเบื้องหลังออกมา ก็ต้องหาตัวเขาให้เจอก่อน คนผู้นั้นฉลาดมาก จนถึงตอนนี้ก็ไม่เคยปรากฏโฉมหน้าของเขาเลยสักครั้ง แม้ว่าผู้ครองรัฐต่างๆ จะมีการคาดเดาเอาไว้ในใจอยู่แล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถระบุตัวคนได้ สำหรับจวินอู๋เสีย การจะหาคนผู้นั้นออกมาจากคนทั้งสามโลกเบื้องล่าง มันก็เหมือนการหาเข็มในมหาสมุทร
แต่มันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเบาะแสเลยเสียทีเดียว จวินอู๋เสียได้ทำเครื่องหมายเอาไว้รอบพื้นที่สองสามแห่งที่พวกคนพิษปรากฏตัวในครั้งแรก และตั้งใจจะเริ่มค้นหาจากสถานที่เหล่านั้น
เพิ่งกลับมาก็จะจากกันอีกแล้ว ชวีหลิงเย่ว์รู้สึกไม่เต็มใจอย่างมาก แต่นางก็ไม่สามารถพูดให้จวินอู๋เสียอยู่ต่อได้ ต้องภาวนาขอให้นางประสบความสำเร็จแทน
พวกเฉียวฉู่ต่างเตรียมตัวสำหรับหน้าที่ของตัวเอง ขณะที่เยี่ยซา เยี่ยเม่ย และเยี่ยเจี๋ย ติดตามจวินอู๋เสียและจวินอู๋เย่า ก่อนที่พวกเขาจะจากไป จวินอู๋เสียไม่ลืมสั่งให้หนูนรกคายทองคำแท่งออกมาอีกสองกอง แล้วให้หรงรั่วและคนอื่นๆ นำมันไปที่รัฐชีและรัฐเฉียว และยังเอาของวิเศษออกมาอีกสองสามอย่างเพื่อให้พวกสหายเอาไปใช้ป้องกันตัว
ตอนที่พวกเขาออกจากรัฐเหยียน เพื่อจัดการกับเรื่องทุกอย่างให้เร็วที่สุด จวินอู๋เสียจึงใช้จวินอู๋เย่าเป็นพาหนะของตัวเองอย่างไม่สะทกสะท้าน ก็จวินอู๋เย่าบินเร็วกว่ารถม้าเป็นสิบเท่าเลยนี่นา
ไม่นาน จวินอู๋เสียก็เดินทางไปถึงจุดที่เกิดเหตุครั้งแรกๆ ตอนนี้สถานที่เหล่านั้นไม่มีผู้คนอาศัยอยู่แล้ว บ้านทั้งหมดก็พังทลายทรุดโทรม จวินอู๋เสียไม่สามารถรวบรวมเบาะแสที่เป็นประโยชน์จากที่นั่นได้เลย
ตอนนี้ดูเหมือนว่าการคาดเดาตอนแรกของนางจะไม่ใช่เสียแล้ว และจวินอู๋เสียก็ไม่มีเบาะแสอื่นให้ไปต่อ
“เราจะต้องหาพบแน่ ไม่ต้องร้อนใจไปหรอก” จวินอู๋เย่ามองจวินอู๋เสียขมวดคิ้ว แล้วอดถอนหายใจไม่ได้ ความกังวลในใจของเด็กน้อยของเขาชักจะมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว
“ต้องมีปัญหาตรงไหนสักแห่งแน่ มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้” จวินอู๋เสียนั่งลงบนบันไดหินพังๆ เมืองที่อยู่ตรงหน้านางเป็นสถานที่แห่งแรกที่คนพิษปรากฏตัวขึ้น ทั้งเมืองถูกทิ้งร้าง ในรัศมีสิบลี้ไม่มีใครอยู่เลยสักคน เมืองที่ถูกคนพิษทำลายว่างเปล่าร้างผู้คน นอกจากเสียงลมแล้ว ทั่วทุกหนแห่งก็มีแต่ความเงียบปกคลุม
พวกเขาค้นหาทั่วสถานที่มากกว่าสิบแห่งติดต่อกัน แต่ก็ยังไม่เจอร่องรอยอะไร จวินอู๋เสียยังคงรู้สึกว่านางเข้าใจผิดอะไรสักอย่าง จึงหยิบเอาแผนที่ของสามโลกเบื้องล่างออกมากางบนพื้น จากนั้นก็ใช้ดินสอถ่านทำเครื่องหมายสถานที่ทั้งหมดที่คนพิษปรากฏตัว นางได้ไปมาทุกแห่งที่ทำเครื่องหมายเอาไว้บนแผนที่แล้ว นอกจากความรกร้างว่างเปล่า นางก็ไม่เจออะไรอย่างอื่นอีก
ทุกอย่างดูเหมือนจะถูกตัดการเชื่อมต่อจากสถานที่เกิดเหตุ สะอาดหมดจดจนทำให้ผู้คนสับสน
จวินอู๋เสียมองจุดสีดำมากกว่าสิบจุดตรงหน้า และจมดิ่งลงไปในความคิด
“เหตุการณ์ทั้งหมดมันแปลกจริงๆ นั่นแหละ สิบสองตำหนักจนตรอกจนร้อนใจนั้นเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่ทำไมพวกเขาต้องลงทุนลงแรงทำแบบนี้ด้วย อยากจะทำลายสามโลกเบื้องล่างทั้งหมดหรือไง สถานที่ทุกแห่งที่คุณหนูใหญ่รวบรวมแผนที่มาได้ พวกเราก็ไปตรวจสอบหมดแล้ว ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในสถานที่พวกนั้นเลย ดูเหมือนตอนที่แผนที่หายไป คนพวกนั้นจะไม่เคยไปหาเลย” เยี่ยซาขมวดคิ้วเล็กน้อย พร้อมกับพูดอย่างสงสัย
“ไม่ใช่แค่ตำหนักเดียวที่สูญเสียแผนที่ ถ้าเป็นเพราะสูญเสียแผนที่แล้วทำให้พวกเขาตอบโต้อย่างบ้าคลั่งแบบนี้ อย่างนั้นคนร้ายเบื้องหลังเรื่องนี้ก็ไม่ใช่แค่ตำหนักเดียวน่ะสิ” เยี่ยเม่ยพูด
พอจวินอู๋เสียได้ยินคำพูดของเยี่ยเม่ย ทันใดนั้นบางอย่างก็แวบเข้ามาในหัวของนาง นางรีบเอื้อมมือไปหยิบแผนที่ขึ้นมาจากพื้นทันที และตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้ง