ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 1531 ห้องประหลาด (1) / ตอนที่ 1532 ห้องประหลาด (2)

จวินอู๋เสียเข้าไปในห้อง พอประตูปิดลง ห้องที่มืดสนิทในตอนแรกก็สว่างขึ้นทันทีด้วยลูกไฟหลายลูก 

ที่มุมห้องทั้งสี่มีตะเกียงน้ำมันห้อยลงมา แสงไฟกะพริบวูบไหว ไม่รู้ว่ามันสว่างขึ้นได้อย่างไร แต่แสงไฟก็ค่อยๆ ส่องสว่างให้เห็นทุกอย่างภายในห้อง 

ห้องนั้นมีขนาดไม่ใหญ่นัก บนผนังสามด้านมีชั้นไม้ตั้งเรียงเป็นแถว ด้านบนของชั้นวางทุกชั้นเต็มไปด้วยฝุ่นหนา บนชั้นว่างเปล่า 

จวินอู๋เสียมองไปที่พื้น บนพื้นไม้มีลูกแก้วอัญมณีขนาดประมาณฝ่ามือกระจัดกระจายอยู่ อาจเป็นเพราะไม่มีใครมาที่นี่มาก่อน แต่จะเห็นได้ว่าลูกแก้วอัญมณีก็ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นเช่นกัน 

จากสิ่งที่ตาเห็น ลูกแก้วอัญมณีที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นมีอยู่หลายสิบอันโดยไม่มีรูปแบบที่อ่านได้และวางอยู่ทั่วไปหมด 

“เหมียว” เจ้าแมวดำปรากฏตัวบนไหล่ของจวินอู๋เสีย มันแกว่งหางและมองลูกแก้วอัญมณีบนพื้น จากนั้นก็กะพริบตาและกระโจนลงจากไหล่ของจวินอู๋เสียไปที่ข้างลูกแก้วแล้วดมอย่างระมัดระวัง 

“บอกไม่ได้เลยว่าของพวกนี้คืออะไร” เจ้าแมวดำหันมามองจวินอู๋เสีย 

“ก็ทำๆ ไปเถอะ” จวินอู๋เสียพูดอย่างเฉยเมย สำนักธาราเมฆมีวิธีการของตัวเอง จวินอู๋เสียเคยอยู่ในสำนักมาสองแห่ง และนางยอมรับเยี่ยนปู้กุยเป็นอาจารย์ของนางที่สำนักศึกษาหงส์อมตะ แม้ว่าเยี่ยนปู้กุยจะไม่ได้สอนอะไรนางมากนัก แต่เขาก็ให้น้ำพุสวรรค์นางมาเพื่อใช้ปลูกบัวหิมะฮ่องเต้ ตอนที่นางอยู่ในสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิ นางได้รวบรวมสมุนไพรมาปรุงโอสถวิเศษให้กับเยี่ยนปู้กุยซึ่งจะช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวดในร่างกายของเขาได้ 

และในสำนักศึกษาเฟิงหัว นอกจากจะได้เรียนรู้ทักษะการเยียวยารักษาจิตวิญญาณจากกู้หลีเชิงแล้ว ก็ไม่มีอย่างอื่นให้เรียนอีก 

ไม่รู้ทำไม นางรู้สึกว่าการเดินทางมาที่สำนักธาราเมฆครั้งนี้อาจทำให้นางได้รับประโยชน์มากมาย 

ทันทีที่พูดอย่างนั้น จวินอู๋เสียก็ก้มลงเพื่อจะหยิบลูกแก้วอัญมณีที่ข้างเท้าของนาง แต่เหตุการณ์ประหลาดก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตานาง!  

นิ้วเรียวยาวของนางผ่านทะลุลูกแก้วอัญมณีที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่น นิ้วของนางไม่รู้สึกถึงสัมผัสอะไรเลย!  

เกิดอะไรขึ้น 

สายตาของจวินอู๋เสียฉายแววประหลาดใจ นางพยายามจะสัมผัสลูกแก้วอีกครั้ง แต่ผลลัพธ์ก็ยังคงเหมือนเดิม 

มือของนางผ่านกลางลูกแก้วไปอีกครั้งเหมือนมันเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา 

ก็เห็นอยู่ชัดๆ ว่าลูกแก้วอัญมณีอยู่ตรงนั้น! ทำไมนางถึงแตะมันไม่ได้ ความสงสัยผุดขึ้นมาในใจของจวินอู๋เสีย 

หรือว่ามันจะเป็นภาพลวงตา 

เจ้าแมวดำมองปรากฏการณ์แปลกๆ ที่จวินอู๋เสียเจอ แล้วก็อดไม่ได้ที่จะยื่นเท้าไปแตะลูกแก้วอัญมณีที่อยู่ตรงหน้า 

อุ้งเท้าของเจ้าแมวดำผลักมันเล็กน้อย แล้วลูกแก้วก็กลิ้งไปข้างหน้าทันที 

ดวงตาของแมวดำจ้องมองด้วยความประหลาดใจ 

“เอ๋” 

มันแตะได้!  

เจ้าแมวดำยกอุ้งเท้าของตัวเองขึ้นมองอย่างเหลือเชื่อ ร่องรอยฝุ่นยังติดอยู่ที่ขนบนอุ้งเท้าของมัน เห็นได้ชัดว่ามันติดมาตอนที่สัมผัสกับลูกแก้วอัญมณีเมื่อสักครู่!  

“ข้า…ข้าแตะได้” เจ้าแมวดำรู้สึกเหลือเชื่อ มันมองฝุ่นบนอุ้งเท้าตัวเองแล้วหันไปมองจวินอู๋เสีย 

เกิดอะไรขึ้น จวินอู๋เสียไม่สามารถสัมผัสลูกแก้วได้ แต่เจ้าแมวดำกลับสัมผัสมันได้อย่างง่ายดาย 

“ข้า…ลองอันนี้ดูอีกทีนะ” เจ้าแมวดำมองจวินอู๋เสียด้วยสีหน้าเลิกลั่กสับสน มันแกว่งหางไปรอบๆ และเดินไปที่ลูกแก้วตรงเท้าของจวินอู๋เสีย แล้วใช้อุ้งเท้าขยับมันเล็กน้อย 

กลุกๆ… 

ลูกแก้วอัญมณีกลิ้งไปบนพื้นไม้ เกิดเสียงดังออกมาอย่างชัดเจน 

“…” เจ้าแมวดำตกตะลึง 

ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ลูกแก้ว!  

ตอนที่ 1532 ห้องประหลาด (2) 

จวินอู๋เสียหรี่ตาลงมองลูกแก้วอัญมณีที่กลิ้งออกไป นางพยายามจะสัมผัสมันอีกครั้งแต่ผลก็เหมือนเดิม นางไม่สามารถสัมผัสมันได้ 

จากนั้นจวินอู๋เสียก็นึกถึงคำพูดของเทียนเจ๋อก่อนที่นางจะเข้ามาในห้อง 

เดิมทีห้องนี้ถูกเตรียมไว้สำหรับร่างวิญญาณ 

สายตาของจวินอู๋เสียเคลื่อนไปมองที่ลูกแก้วอัญมณีพวกนั้นอย่างช้าๆ  

นางไม่สามารถสัมผัสลูกแก้วอัญมณีพวกนี้ได้ แต่เจ้าแมวดำทำได้ เป็นไปได้ว่าลูกแก้วพวกนี้มีแต่ร่างวิญญาณเท่านั้นที่สามารถสัมผัสมันได้ 

เผ่าจ้าววิญญาณที่จวินอู๋เสียแสดงให้ผู้คนเห็นมีพลังของวิญญาณ และทักษะเสริมวิญญาณก็ใช้พลังนั้นอย่างมาก แต่ตอนนี้จวินอู๋เสียรู้สึกขึ้นมาแล้วว่า…นางอาจจะขุดหลุมฝังตัวเองด้วยคำพูดของนางเองเสียแล้ว 

การที่นางจะวางลูกแก้วอัญมณีพวกนี้ลงบนชั้น นางต้องมีพลังแห่งจิตวิญญาณ 

จวินอู๋เสียหายใจเข้าลึกๆ และค่อยๆ รวบรวมพลังวิญญาณไว้ในมือ ด้วยวิธีที่ใช้ในทักษะการเยียวยารักษาจิตวิญญาณ นางค่อยๆ แปลงพลังวิญญาณให้เป็นพลังแห่งจิตวิญญาณทีละนิด ตอนที่กู้หลีเชิงใช้วิธีนี้ในอดีต จวินอู๋เสียรู้สึกว่ามันเป็นการเปลืองพลังวิญญาณไปเปล่าๆ และไม่เคยคิดเลยว่าสักวันนางจะต้องนำมันมาใช้… 

จวินอู๋เสียเข้าหาลูกแก้วอัญมณีอีกครั้งด้วยมือที่คลุมพลังแห่งจิตวิญญาณ นางค่อยๆ เอื้อมมือเข้าหาลูกแก้ว ครั้งนี้นางสัมผัสลูกแก้วอัญมณีได้แล้ว!  

แต่ทันทีที่นิ้วของนางสัมผัสกับลูกแก้ว นางก็รู้สึกได้ถึงแรงดูดที่รุนแรงซึ่งดูดพลังแห่งจิตวิญญาณที่ห่อหุ้มมือของนางไปอย่างรวดเร็ว!  

พอพลังแห่งจิตวิญญาณหายไป นิ้วของจวินอู๋เสียก็ทะลุผ่านลูกแก้วไปทันที 

“…” จวินอู๋เสียมองนิ้วของนางที่ผ่านลูกแก้วไป แววตาเต็มไปด้วยความงุนงง 

ลูกแก้วพวกนี้ไม่ใช่แค่สิ่งที่ร่างวิญญาณสัมผัสได้เท่านั้น แต่สิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นคือพวกมันดูดพลังจากวิญญาณได้ด้วย!  

ถ้าเป็นแค่ร่างวิญญาณก็คงไม่รู้สึกชัดเจนขนาดนั้น อย่างไรเสียร่างวิญญาณเองก็เป็นแหล่งพลังแห่งจิตวิญญาณอยู่แล้ว พลังจิตวิญญาณในร่างวิญญาณก็เหมือนกับพลังวิญญาณในร่างกายมนุษย์ เมื่อถูกลูกแก้วอัญมณีดูดไปจึงไม่รู้สึกอะไรมากนัก 

แต่พลังจิตวิญญาณที่มือของจวินอู๋เสียแปลงมาจากพลังวิญญาณจำนวนมาก จึงไม่สามารถอยู่ได้นาน 

การที่นางจะหยิบลูกแก้วอัญมณีจำนวนมากขึ้นมาวางบนชั้นทีละอัน จวินอู๋เสียจะต้องแปลงพลังวิญญาณของนางให้เป็นพลังจิตวิญญาณอย่างต่อเนื่อง นั่นเป็นกระบวนการที่ใช้พลังวิญญาณสูงมาก 

“นี่มันสถานที่บ้าบออะไรกันเนี่ย!” เจ้าแมวดำโวยวาย แล้วตบลูกแก้วอัญมณีออกไปอย่างหงุดหงิด 

จวินอู๋เสียไม่พูดอะไร แค่ยืนมองมือทั้งสองข้างของตัวเองอยู่เงียบๆ นางแปลงพลังวิญญาณอีกครั้งแล้วพยายามหยิบลูกแก้วขึ้นมาอีกรอบ 

ทันทีที่สัมผัสลูกแก้วอัญมณี จวินอู๋เสียก็รู้สึกว่าพลังจิตวิญญาณที่นางแปลงไว้ถูกดูดออกไปด้วยความเร็วสูงมาก เพื่อรักษาพลังจิตวิญญาณในมือเอาไว้ นางจึงแปลงพลังวิญญาณเพิ่มอีกอย่างรวดเร็ว 

นับตั้งแต่นิ้วของนางสัมผัสลูกแก้วจนถึงตอนที่นางหยิบมันขึ้นมา พลังวิญญาณที่จวินอู๋เสียใช้ไม่น้อยไปกว่าที่นางใช้ในการต่อสู้ครั้งใหญ่เลย โชคดีที่นางบรรลุพลังวิญญาณขั้นสีม่วงขั้นสี่แล้ว ไม่อย่างนั้นนางคงไม่สามารถหยิบลูกแก้วอัญมณีได้เลยแม้แต่ลูกเดียว 

จวินอู๋เสียไม่กล้าผ่อนคลายเลยแม้แต่วินาทีเดียว นางหยิบลูกแก้วอัญมณีขึ้นและเดินไปที่ชั้นวางของด้านข้างทันที จากนั้นก็วางลูกแก้วลงบนชั้นวางของ 

มันเป็นช่วงเวลาแค่สั้นๆ แต่ปริมาณพลังวิญญาณของนางที่ถูกสูบออกไปนั้นเยอะมากจนน่ากลัว 

เมื่อมองไปรอบๆ ห้องและเห็นลูกแก้วอัญมณีกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น ท่าทางว่าจวินอู๋เสียจะเจองานใหญ่เสียแล้ว 

นางต้องใช้พลังวิญญาณเท่าไหร่ถึงจะสามารถวางลูกแก้วทั้งหมดลงบนชั้นวางได้