ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 1763 คนบาปไม่อาจอยู่ (2) / ตอนที่ 1764 คนบาปไม่อาจอยู่ (3)
- Home
- ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1
- ตอนที่ 1763 คนบาปไม่อาจอยู่ (2) / ตอนที่ 1764 คนบาปไม่อาจอยู่ (3)
ตอนที่ 1763 คนบาปไม่อาจอยู่ (2)
“ท่านจ้าวตำหนัก…” จื่อจินเงยหน้าขึ้นอย่างอ่อนแรง นางมองจ้าวตำหนักหยกวิญญาณด้วยน้ำตาคลอ
จ้าวตำหนักหยกวิญญาณเองก็รู้สึกจุกในอก จื่อจินเป็นศิษย์ที่เขาเลี้ยงดูมากับมือ เห็นนางเป็นแบบนี้ใจเขารู้สึกไม่ดีอย่างมาก
“จื่อจิน เกิดอะไรขึ้นกับพวกเจ้าในการเดินทางครั้งนี้ ทำไมคุณชายจวินถึงทำเช่นนี้กับเจ้า” จ้าวตำหนักหยกวิญญาณเอ่ยถาม
จื่อจินเม้มปาก
กลุ่มเด็กสาวที่อยู่ด้านข้างเริ่มกระวนกระวาย
“ศิษย์น้องจื่อจิน เจ้ามีเรื่องคับแค้นใดก็บอกท่านจ้าวตำหนักไปสิ! ท่านจ้าวตำหนักจะได้ตัดสินให้เจ้าได้!”
“ศิษย์พี่จื่อจิน ท่านไม่ต้องกลัว! ท่านอยู่ที่บ้านแล้ว พวกเราจะปกป้องท่าน แค่บอกทุกอย่างมา หากใครรังแกท่าน ท่านจ้าวตำหนักของเราจะให้คนพวกนั้นต้องชดใช้อย่างแน่นอน!” พวกสาวๆ พูดอย่างไม่พอใจกันทีละคน ถ้าไม่ใช่เพราะท่านยายเยว่ยืนคุมพวกนางอยู่ พวกนางคงทนไม่ไหวและวิ่งเข้าไปช่วยพยุงจื่อจินขึ้นมาแล้ว
“ท่านจ้าวตำหนัก…” เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเหล่านั้นและเห็นสถานที่ที่นางเติบโตขึ้นมาอีกครั้ง จื่อจินก็รู้สึกเจ็บปวดใจ น้ำตาไหลอาบแก้มทันที
เมื่อเห็นจื่อจินมีปฏิกิริยาเช่นนั้น เด็กสาวบางคนก็น้ำตาไหลเช่นเดียวกัน ห้องโถงเต็มไปด้วยเสียงสะอื้นทันที
แต่จวินอู๋เสียมองเรื่องตลกทั้งหมดนี้ด้วยสายตาเย็นชาและเหยียดยิ้มที่มุมปาก
“ท่านจ้าวตำหนัก ตอนที่ข้าไปตำหนักจิงหงกับคุณชายจวิน ตอนแรกมันก็เป็นไปด้วยดี แต่…ท่านจ้าวตำหนัก! คุณชายจวินเป็นคนโหดเหี้ยมชั่วร้าย ไม่เหมาะจะเป็นพันธมิตรของเรา! เขาเป็นคนต่ำช้าไร้คุณธรรม เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของตัวเอง เขาทำถึงขั้นดึงเอาคนบริสุทธิ์เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เขาฆ่าคนอย่างป่าเถื่อน…ไม่ใช่คนดีเลยสักนิด ขอท่านจ้าวตำหนักโปรดตัดสินด้วย!” จื่อจินคร่ำครวญราวกับได้รับความอยุติธรรมอย่างร้ายแรง
ในห้องโถงเต็มไปด้วยเสียงอื้ออึงขึ้นมาทันที
ศิษย์ตำหนักหยกวิญญาณไม่คุ้นเคยกับจวินอู๋เสีย แม้ว่าจวินอู๋เสียจะพักอยู่ในตำหนักหยกวิญญาณเป็นระยะเวลาหนึ่ง แต่พวกนางไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับผู้เยาว์คนนี้มากนัก เมื่อเทียบกับจวินอู๋เสียแล้ว คำพูดของจื่อจินศิษย์ร่วมสำนักที่เติบโตมาด้วยกันย่อมมีน้ำหนักกว่ามาก
“หมายความว่าอย่างไร” จ้าวตำหนักหยกวิญญาณทำใจให้สงบลงและเอ่ยถามต่อ
จื่อจินพูดว่า ”เพื่อกระตุ้นให้เกิดความโกลาหลขึ้นในสามตำหนัก เขาไม่ลังเลที่จะฆ่าคนและโยนความผิดให้กับผู้บริสุทธิ์!”
“เขาฆ่าใคร” จ้าวตำหนักหยกวิญญาณสูดหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง
จื่อจินอ้าปาก และดูเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ นางหุบปากลง
ตอนนั้นเอง จวินอู๋เสียหันไปมองจื่อจินที่นิ่งเงียบ แล้วพูดช้าๆ ว่า ”อะไร ไม่ร้องไห้คร่ำครวญแล้วหรือ อยากให้ข้าพูดแทนหรือไม่เล่า”
“เจ้าคนแซ่จวิน! เจ้าหมายความว่าอย่างไร! จื่อจินเป็นคนของตำหนักหยกวิญญาณเรา ตำหนักหยกวิญญาณจะไม่ทนให้เจ้ากำเริบเสิบสานหรอก!” เด็กสาวที่สนิทสนมกับจื่อจินตะโกนออกมา
“เงียบ!” จ้าวตำหนักหยกวิญญาณขมวดคิ้วตำหนิ และเงยหน้าขึ้นมองจวินอู๋เสีย
“คุณชายจวิน โปรดอธิบายเรื่องนี้อย่างละเอียดด้วย ถ้าจื่อจินทำผิด ข้าจะจัดการเอง”
จวินอู๋เสียเลิกคิ้วและพูดว่า ”ทุกสิ่งที่นางพูดเป็นความจริง”
จ้าวตำหนักหยกวิญญาณตกตะลึง เจ้าเด็กนี่ยอมรับง่ายๆ เช่นนี้เลยหรือ นี่ไม่ใช่วิธีของเขาเลยนี่!
“ข้าฆ่าคน คนผู้นั้นชื่อจูเก๋ออิน เป็นจ้าวตำหนักน้อยของตำหนักมังกรสวรรค์” จวินอู๋เสียพูดหน้าตาเฉย
จ้าวตำหนักหยกวิญญาณอ้าปากค้างจนคางแทบติดพื้น
จูเก๋ออิน...
นั่นคือบุตรชายคนเดียวของจ้าวตำหนักมังกรสวรรค์ไม่ใช่หรือ
จวินอู๋…ฆ่าเขาแล้วจริงๆ
ความสามารถของเจ้าเด็กนี่จะท้าทายสวรรค์เกินไปแล้ว!!!
ตอนที่ 1764 คนบาปไม่อาจอยู่ (3)
เรื่องที่จูเก๋ออินเป็นใครนั้น ไม่มีใครในตำหนักหยกวิญญาณไม่รู้ พวกสาวๆ ที่ส่งเสียงดังก็ปิดปากเงียบทันที
นี่…
จวินอู๋เสียฆ่าคนจริงๆ
แต่คนที่เขาฆ่าเป็นศัตรูที่ไม่อาจอยู่ร่วมโลกกับตำหนักหยกวิญญาณได้!
พวกเขายังจำความเศร้าโศกได้ ตอนที่ศิษย์ตำหนักหยกวิญญาณออกไปข้างนอกแต่ไม่เคยกลับมาเลย ครึ่งปีต่อมา คนที่ตำหนักหยกวิญญาณส่งออกไปตรวจสอบก็ค้นพบว่าศิษย์คนนั้นไปเจอจูเก๋ออินโดยบังเอิญขณะที่อยู่ข้างนอก เพราะความงามของนางดึงดูดสายตาของจูเก๋ออิน เขาจึงพยายามทำเรื่องไม่ดีกับนาง ศิษย์คนนั้นต่อต้านจนสุดชีวิต สุดท้ายนางก็กระโดดลงทะเลสาบเพื่อจบชีวิตของตัวเอง…
เหตุการณ์นี้ทำให้เกิดความโกลาหลขึ้นในตำหนักหยกวิญญาณ ศิษย์จำนวนมากเกลียดชังจูเก๋ออินจนถึงกระดูก เกลียดที่ตำหนักหยกวิญญาณตกอยู่ในสภาพเลวร้ายเช่นนี้ และไม่สามารถหาทางชำระหนี้แค้นให้แก่ศิษย์พี่น้องของตนได้!
ตอนนี้จวินอู๋เสียฆ่าจูเก๋ออินแล้ว ไม่เพียงแต่ไม่มีความผิดใดๆ ในสายตาของพวกนาง แต่ยังช่วยแก้แค้นแทนพวกนางด้วย
จุดนี้ทำให้ทุกคนไม่สามารถกล่าวตำหนิการกระทำของจวินอู๋เสียได้แม้แต่คำเดียว
“ข้าฆ่าเขา จากนั้นก็โยนความผิดให้กู่อิ่งจ้าวตำหนักน้อยของตำหนักมารโลหิต” จวินอู๋เสียกล่าวอย่างไม่แยแส
จ้าวตำหนักหยกวิญญาณอ้าปากค้างทันทีด้วยความตกใจ
สวรรค์!
เด็กนี่โผล่มาจากไหนกัน!
วางแผนเล่นงานจ้าวตำหนักน้อยของสองตำหนักใหญ่ได้ในคราวเดียว เจ้าเด็กนี่ใช่คนหรือเปล่าเนี่ย
เมื่อได้ยินชื่อของกู่อิ่ง จื่อจินก็ทนนิ่งไม่ไหว นางเงยหน้าขึ้นมองจ้าวตำหนักหยกวิญญาณและพูดอย่างร้อนรนว่า ”ท่านจ้าวตำหนัก! คุณชายกู่เป็นคนดี! เขาแตกต่างจากพวกคนชั่วสิบสองตำหนักคนอื่นๆ เขาใจดีและอ่อนโยน เป็นคนที่มีคุณธรรมสูงมาก ไม่ใช่…”
จื่อจินยังพูดไม่จบ สายตาของจ้าวตำหนักหยกวิญญาณที่มองจื่อจินก็เปลี่ยนเป็นคมกริบทันที ทำให้จื่อจินไม่สามารถพูดจนจบได้
“จื่อจิน เจ้าพูดอะไร” จ้าวตำหนักหยกวิญญาณหรี่ตาลงมองจื่อจินที่อารมณ์ผันผวนอย่างมาก เขาไม่ใช่คนโง่ เมื่อเห็นจื่อจินออกหน้าปกป้องอย่างรวดเร็วเช่นนี้ เขาก็จับความผิดปกติได้ และสิ่งที่เขาพบว่าน่ากลัวกว่านั้นก็คือกู่อิ่งคนที่จื่อจินยืนกรานปกป้องนั้น…แท้จริงแล้ว…
“ท่านจ้าวตำหนัก…” จื่อจินมองไปที่จ้าวตำหนักหยกวิญญาณอย่างกังวล
“เจ้าพูดว่ากู่อิ่งเป็นคนดีอย่างนั้นหรือ เป็นคนมีคุณธรรมอย่างนั้นหรือ” จ้าวตำหนักหยกวิญญาณหายใจเข้าลึกๆ พยายามระงับความต้องการที่จะฟาดจื่อจินให้ตายคามือ
ในตอนนั้น ศิษย์ตำหนักหยกวิญญาณคนอื่นๆ ก็มองไปที่จื่อจินด้วยสายตาตกตะลึงเช่นกัน
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าหมิงซินที่เติบโตมากับเจ้าตายอย่างไร!” ทันใดนั้น เสียงของจ้าวตำหนักหยกวิญญาณก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา ทำให้คนที่ได้ยินตัวสั่น
จื่อจินผงะเล็กน้อย ภาพของหญิงสาวผู้งดงามพูดจาไพเราะปรากฏขึ้นในใจของนาง
หมิงซินอายุมากกว่าจื่อจินสองปี นางพาจื่อจินฝึกฝนพลังด้วยกันกับนางตั้งแต่เล็ก แม้ว่าทั้งสองจะไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายโลหิต แต่จื่อจินก็มองว่าหมิงซินผู้ที่คอยปกป้องนางเป็นพี่สาวแท้ๆ ของนางมาตลอด
หมิงซินเป็นคนที่ใจดีและเข้มแข็งมาก เป็นผู้มีพรสวรรค์โดดเด่นในบรรดาศิษย์รุ่นใหม่ของตำหนักหยกวิญญาณ ต่อมาหมิงซินทนความตกต่ำของตำหนักหยกวิญญาณไม่ได้ จึงคิดปกปิดตัวตนแอบแทรกซึมเข้าไปในตำหนักอื่น นางปกปิดสถานะตัวเองเข้าร่วมงานชุมนุมเทพยุทธ์ในปีก่อนๆ และโชคดีพอที่จะถูกเลือกโดยตำหนักแห่งหนึ่งและได้เข้าสู่สำนักธาราเมฆ
แต่หลังจากที่หมิงซินเข้าสำนักธาราเมฆ จื่อจินก็ไม่ได้ยินข่าวของหมิงซินเลยนับตั้งแต่นั้นมา
ตอนนี้คำถามของจ้าวตำหนักหยกวิญญาณทำให้หัวใจของจื่อจินสั่นไหวอย่างรุนแรง!
“ข้าไม่อยากบอกเจ้าก่อนหน้านี้เพราะกลัวเจ้าเสียใจ แต่ในเมื่อเจ้าแสดงให้ข้าเห็นว่าเจ้าแยกแยะถูกผิดไม่ได้ เช่นนั้นข้าจะบอกเจ้าเดี๋ยวนี้! ศิษย์พี่หมิงซินของเจ้าถูกคนควักตาออกไป! นางตายด้วยน้ำมือของจ้าวตำหนักน้อยตำหนักมารโลหิต กู่อิ่ง คนเดียวกับที่เจ้ายกย่องเชิดชูนั่นแหละ!” จ้าวตำหนักหยกวิญญาณคำรามออกมาด้วยความโกรธที่ไม่อาจระงับได้!