ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 545 ศิลาดำลึกลับ (2) ตอนที่ 546 ศิลาดำลึกลับ (3)

ตอนที่ 545 ศิลาดำลึกลับ (2) / ตอนที่ 546 ศิลาดำลึกลับ (3)
ตอนที่ 545 ศิลาดำลึกลับ (2)

สถานที่ลึกลับกับข่าวลือที่เกี่ยวกับสัตว์วิญญาณตัวนั้นทำให้ผู้ที่สนใจผาสุดขอบฟ้าต่างล้มเลิกความคิดในทันที

ผาสุดขอบฟ้านั้นทำให้ผู้คนต่างจินตนาการไปมากมาย แต่…

นั่นไม่ได้หมายความว่าการที่นำสิ่งของขึ้นมาแล้วบอกว่ามาจากผาสุดขอบฟ้าจะสามารถหลอกคนได้

แทบจะไม่มีผู้ใดเชื่อในสิ่งที่ผู้รับผิดชอบการประมูลกล่าว

ศิลาเก่าๆ ก้อนหนึ่ง ไม่ต้องพูดถึงว่ามันมาจากผาสุดขอบฟ้าจริงหรือไม่ ถ้าจริง ศิลาที่แข็งจนตัดไม่ออกแบบนี้จะมีประโยชน์อะไรกับพวกเขาหรือ

คนที่มาโรงประมูลชานลินบ่อยครั้งจะรู้ดีว่าโรงประมูลนี้ฉลาดหลักแหลมมาก เพราะราคาของที่ประมูลจากที่นี่จะสูงกว่าราคาท้องตลาดอยู่แล้ว แต่ครั้งนี้ โรงประมูลชานลินกลับพูดออกมาตรงๆ ว่าสามารถประมูลศิลาก้อนนี้ในราคาตั้งต้นได้ ตั้งแต่โรงประมูลชานหลินจัดการประมูลขึ้นมานี่เป็นเรื่องที่อัศจรรย์มาก

มีเหตุผลสองประการที่พวกเขาทำเช่นนี้ หนึ่งคือศิลาก้อนนี้เป็นศิลาธรรมดาก้อนหนึ่งเท่านั้น ไม่มีค่าอะไร แค่แต่งเรื่องบางอย่างขึ้นมาแล้วนำออกมาประมูล และอย่างที่สองก็คือจริงอย่างที่โรงประมูลชานหลินกล่าว ศิลาก้อนนี้แข็งผิดปกติ คนธรรมดาไม่สามารถทำลายมันได้จึงไม่สามารถเห็นว่าในศิลาก้อนนี้มีอะไร

ศิลาที่แม้แต่โรงประมูลชานหลินยังไม่สามารถตัดได้ หากพวกเขาประมูลกลับไปก็ทำให้เพียงวางไว้เท่านั้น

ไม่มีผู้คนโง่เพียงนั้น

โรงประมูลที่คึกคักในตอนแรกเริ่มสงบลงอย่างรวดเร็ว ทุกคนต่างแสดงให้เห็นว่าพวกเขาไม่สนใจศิลาก้อนนี้ ดวงตาของพวกเขาไม่ได้จดจ่ออยู่ที่บนเวทีอีกต่อไปเพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาต้องการให้โรงประมูลชานหลินรีบนำศิลาก้อนนี้ลงไปโดยเร็ว อย่าให้พวกเขาต้องมาเสียเวลากับสิ่งนี้เพราะพวกเขายังต้องประมูลของล้ำค่าชิ้นต่อไป

แต่หลังจากได้ยินราคาตั้งต้นของศิลาก้อนนี้แล้ว ทุกคนก็เงียบขึ้นไปอีก

สามแสนตำลึง

สำหรับผาสุดขอบฟ้าราคานี้ไม่ถือว่าสูง

แต่ปัญหาคือมันเป็นแค่ศิลาก้อนหนึ่งเท่านั้น

ราคานี้สามารถซื้อหินวิญญาณระดับสูงได้หนึ่งก้อน แล้วจะมีผู้ใดซื้อศิลาที่ไร้ประโยชน์นี้หรือ

บุรุษที่ยืนอยู่บนเวทีเริ่มมีเหงื่อไหลออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่โรงประมูลชานหลินเจอเหตุการณ์แบบนี้ หากมิใช่เพราะคนที่นำศิลาก้อนนี้มาเป็นคนรู้จักของเจ้าของโรงประมูล เขาก็คงให้คนยกศิลาก้อนนี้ลงไปนานแล้ว

ที่หลังเวทีของโรงประมูล บุรุษวัยกลางคนสองคนกำลังจ้องสถานการณ์ข้างหน้าอย่างกังวลใจ

บุรุษที่สวมใส่ชุดหรูหราถอนหายใจ ตบไหล่บุรุษที่ยืนอยู่ด้านข้างแล้วกล่าวว่า “สิ่งที่ข้าสามารถช่วยเจ้าได้ข้าก็ช่วยแล้ว แต่เจ้าก็เห็นแล้วว่าศิลาก้อนนี้มันประมูลออกไปไม่ได้” บุรุษที่สวมใส่ชุดหรูหราคือเจ้าของโรงประมูลชานหลินและบุรุษที่ยืนอยู่ข้างเขาก็คือเจ้าของศิลาดำก้อนนั้น

ใบหน้าของบุรุษคนนั้นถูกพันไปด้วยผ้าพันแผลหลายชั้น และมีเลือดไหลซึมออกมาจากผ้าพันแผลนั้น ดวงตาของเขาแดงก่ำ เขากำมือไว้แน่นจนทำให้มีเลือดไหลออกมาผ้าพันแผลที่พันมือของเขาไว้

“รอ…รอก่อน…” เสียงของบุรุษคนนั้นแหบแห้ง ริมฝีปากที่แตกเริ่มเป็นสีม่วง ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่เวทีประมูล ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง และภายใต้ความคาดหวังนี้กลับเต็มไปด้วยความกลัวและความสิ้นหวังที่ไม่รู้จบ

“สามแสนตำลึง ข้าอาจไม่สามารถรวบรวมให้เจ้าได้ทั้งหมด แต่ข้าสามารถให้เจ้าหนึ่งแสนตำลึง เจ้าสามารถนำไปใช้ก่อน เจ้าก็รู้ว่า…ข้าไม่ใช่เจ้าของโรงประมูลที่แท้จริง ข้าสามารถเอาออกมาได้เพียงเท่านี้” เขารู้จักกับบุรุษที่บาดเจ็บคนนี้มานานจึงพยายามปลอบใจเขา

แต่บุรุษคนนั้นกลับส่ายหัว

“ถ้าไม่มีสามแสนตำลึง ก็ไม่ได้…ไม่พอ…มันไม่พอ…”

ตอนที่ 546 ศิลาดำลึกลับ (3)

บุรุษที่สวมชุดหรูหราถอนหายใจ “ดีกว่าไม่มีเลย เจ้าเอาไปเถิด”

แต่บุรุษคนนั้นก็ยังคงส่ายหัวเหมือนเดิม “หนึ่งแสนตำลึงจะพอได้อย่างไร! นั่นมันชีวิตคนสิบชีวิต! นั่นเป็นพี่น้องที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับข้ามา ข้าจะทำ…จะทำแบบนี้ได้อย่างไร..หากข้าไม่สามารถรวบรวมเงินนี้ได้ ไม่สามารถมอบให้ครอบครัวของพวกเขาได้ แล้วข้าจะมีหน้าไปเจอพวกเขาได้อย่างไร”

บุรุษคนนั้นยิ่งพูดก็ยิ่งตัวสั่น ความเจ็บปวดทางร่างกายคอยย้ำเตือนถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้น

พวกเขาสิบเอ็ดคนลงไปที่ผาสุดขอบฟ้า…แต่คนที่รอดกลับมาได้กลับมีเขาแค่คนเดียว พี่น้องของเขาถูกทิ้งไว้ในสถานที่ที่น่ากลัวนั้น แม้แต่กระดูกก็ไม่สามารถเอากลับมาได้ ฉะนั้นหากเขาไม่สามารถดูแลครอบครัวของพวกเขาได้ เขาก็สู้หมูกับสุนัขไม่ได้

ศิลาดำก้อนนี้เต็มไปด้วยเลือดของพวกเขาสิบเอ็ดคน มันแลกมากับชีวิตสิบชีวิต

พวกเขาสิบเอ็ดคนลงไปที่ผาสุดขอบฟ้า แต่คนที่รอดกลับมาได้กลับมีแค่เขากับศิลาก้อนนั้นที่ถูกชักรอกขึ้นบนหน้าผาก่อน

เขาจำไม่ได้แล้วว่าเขาลากศิลาก้อนนี้กลับโดยลำพังได้อย่างไร เขารู้แค่ว่า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตาและเลือดตลอดทาง

บุรุษที่สวมชุดหรูหราถอนหายใจอย่างจนใจ วันนั้นเขาพบบุรุษผู้นี้อยู่นอกตำบลชานหลิน ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือด ตอนนั้นเขาคิดว่าบุรุษผู้นี้จะต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน เพราะอาการบาดเจ็บที่หนักหนาสาหัสบนตัวเขา แต่บุรุษผู้นี้กลับอดทนและมีรอดชีวิตมาได้

“เช่นนั้นก็รอเถิด” บุรุษที่สวมชุดหรูหราทำได้เพียงแค่รอต่อไปอย่างจนใจ แต่ในฐานะผู้ดูแลโรงประมูลชานหลิน เขารู้ดีว่าไม่ว่าศิลาก้อนนี้จะมีอะไรซ่อนอยู่ก็ไม่สามารถประมูลออกไปได้อย่างแน่นอน

สำหรับคนธรรมดา มันก็เป็นแค่ศิลาธรรมดาก้อนหนึ่ง

ในโรงประมูลยังคงเงียบเหมือนเดิม เพราะไม่มีใครสนใจศิลาที่มีราคาสูงอย่างนั้น

แต่บนชั้นสอง เฉียวฉู่กลับจ้องศิลาดำก้อนนั้นด้วยความสนใจ

“ช่างแปลกจริงๆ โลกนี้ยังมีคนนำศิลามาขายด้วย แถมราคาตั้งสามแสนตำลึง เขาบ้าไปแล้วหรือ” เขาไม่รู้ว่าผาสุดขอบฟ้าคือที่ไหน แต่ราคาตั้งต้นของศิลาก้อนนี้กลับสูงเท่าค่าเล่าเรียนของสำนักศึกษาเฟิงหัว เรื่องนี้ทำให้เฉียวฉู่และคนอื่นๆ ที่เคยใช้ชีวิตยากลำบากมาก่อนต่างตกตะลึงด้วยความตกใจ

“เขาบ้าหรือไม่เราไม่รู้ แต่ไม่มีผู้ใดบ้าไปกับเขาอย่างแน่นอน เจ้าไม่เห็นหรือว่าคนข้างล่างไม่มีผู้ใดสนใจศิลาก้อนนั้นเลย” เฟยเยียนยักไหล่ คนที่ช่างสังเกตอย่างเขาเห็นมานานแล้วว่าคนที่อยู่ข้างล่างเริ่มหงุดหงิดแล้ว คาดว่าอีกไม่นานสินค้าประมูลชิ้นนี้ก็น่าจะถูกยกลงไป

“ข้าก็แค่สงสัยว่า เพราะเหตุใดเขาจึงกล้านำศิลาเก่าๆ ก้อนหนึ่งมาประมูล” เฉียวฉู่กล่าว เมื่อก่อนพวกเขาไม่มีเงินแม้แต่จะกินข้าว ฉะนั้นได้โปรดช่วยเห็นใจคนที่ยากลำบากอย่างพวกเขาด้วย

“แต่ข้าไม่คิดว่ามันเป็นแค่ศิลาธรรมดาก้อนหนึ่ง” ทันใดนั้นฟ่านจัวที่เงียบมาตลอดก็พูดขึ้นมา

ทุกคนหันไปที่เขา

“ของจากผาสุดขอบฟ้าต้องไม่ธรรมดาแน่นอน หากข้าเดาไม่ผิด ศิลาดำก้อนนั้นน่าจะเป็นหยกดำ หยกดำสามารถสกัดเป็นเงินดำ และเงินดำสามารถใช้หลอมแหวนแห่งวงแหวนภูติวิญญาณได้ และได้ผลดีกว่าทอง เงินหรือโลหะอื่นๆ มาก แต่หยกดำนั้นแข็งและตัดยากมากแต่สามารถใช้ไฟหลอมได้