ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 981 กระต่ายน้อยน่ารัก (3) / ตอนที่ 982 กระต่ายโลหิต (1)

ตอนที่ 981 กระต่ายน้อยน่ารัก (3) 

มันเห็นร่างนุ่มนิ่มของเจ้ากระต่ายหูใหญ่ถูกใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะดันลงไปจากเตียง 

เจ้าแมวดำตัวน้อยรีบกระโจนเข้าไปเพื่อจะรับมัน! 

แต่ขณะที่เจ้าแมวดำตัวน้อยเกือบจะถึงตัวกระต่ายหูใหญ่ เจ้ากระต่ายที่หมดสติก็ลืมตาขึ้นทันที! 

ดวงตาคู่นั้นทำให้เจ้าแมวดำตัวน้อยตกตะลึง 

เดิมทีดวงตาของเจ้ากระต่ายเป็นสีดำสนิท แต่ที่สะท้อนอยู่ในดวงตาของเจ้าแมวดำตัวน้อยตอนนี้มันเป็นดวงตาสีแดงก่ำเหมือนกับโลหิต! 

ดวงตาสีแดงโลหิตไม่เหมือนตาของกระต่ายธรรมดาทั่วไปที่มีแค่สีแดงจางๆ สีแดงนี้ดูเหมือนสีของโลหิตไม่มีผิดเพี้ยน! 

 ปู้  เสียงเล็กๆ ดังลอดออกจากปากของเจ้ากระต่ายหูใหญ่ ร่างนุ่มนิ่มของมันตีลังกากลางอากาศลงมายืนตรงหน้าใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะ! ดวงตาสีโลหิตคู่นั้นหรี่ลงเล็กน้อย ขนสีขาวเหมือนหิมะบนตัวของมันเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงโลหิตด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า 

 แบ๊ะ!  

ตกใจเกือบตายแน่ะ! เจ้ากระต่ายเกเรโกรธแล้ว! 

ใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะก้าวถอยหลังพร้อมกับมองเจ้ากระต่ายหูใหญ่ที่เปลี่ยนเป็นสีแดงโลหิตทั้งตัว 

 ปู้!  กระต่ายหูใหญ่จ้องใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะพร้อมกับตั้งท่าเหมือนจะโจมตี 

เจ้าแมวดำตัวน้อยตกตะลึงไป มันไม่เข้าใจสิ่งที่เห็นตรงหน้า กระต่ายที่ถูกกัดจนเกือบตายเปลี่ยนสีได้ด้วยหรือ! แถมยังแสดงความก้าวร้าวใส่สัตว์วิญญาณระดับภัยพิบัติอีกด้วย! นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันเนี่ย 

เมื่อใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะรู้สึกถึงความเป็นศัตรูอย่างรุนแรงที่ถูกปล่อยออกมาจากเจ้ากระต่ายหูใหญ่ ตัวของมันก็เริ่มเปล่งแสงออกมาจางๆ เตรียมพร้อมที่จะกลับร่างเดิมได้ทุกเมื่อ 

ขณะที่การต่อสู้ระหว่างแกะที่ไม่ธรรมดาตัวหนึ่งกับกระต่ายแปลกๆ อีกตัวหนึ่งกำลังจะเริ่มขึ้น จวินอู๋เสียที่อาบน้ำเสร็จแล้วก็เข้ามาในห้องพร้อมผมที่ยังเปียกอยู่ ดวงตาใสกระจ่างของนางจ้องเขม็งไปที่เจ้าโง่ทั้งสองตัวที่กำลังมองกันด้วยสายตาเป็นศัตรูบนเตียงของนาง 

เมื่อนางเห็นขนสีแดงโลหิตของกระต่ายหูใหญ่ ดวงตาคู่นั้นก็มีแววประหลาดใจ 

 พวกเจ้าทำอะไรกัน  จวินอู๋เสียถามอย่างเย็นชา 

เมื่อได้ยินเสียงของเจ้านาย ใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะก็สะกดพลังที่ห่อหุ้มรอบตัวมันลงทันทีและรีบวิ่งสุดชีวิตเข้าไปหาจวินอู๋เสีย 

 แบ๊ะ แบ๊ะ แบ๊ะ แบ๊ะ!  มันส่งเสียงร้องออกมาอย่างร้อนรน จวินอู๋เสียหันไปมองเจ้าแมวดำตัวน้อยที่ยังนั่งอึ้งอยู่ รอให้มันแปลให้นางฟัง 

เจ้าแมวดำตัวน้อยตกตะลึงอยู่อีกครู่ก่อนจะได้สติกลับมา 

 เจ้าแกะโง่บอกว่า เจ้ากระต่ายนี่แย่งที่ของมัน บอกว่ามันเป็นกระต่ายเลว ให้ท่านโยนมันทิ้งไป  

ใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะที่ฟังเจ้าแมวดำตัวน้อยแปลก็พยักหน้ารัวๆ 

เจ้ากระต่ายน่ารังเกียจ! 

มันไม่ได้แย่งแค่อาหาร แต่มันจะแย่งเจ้านายของมันไปด้วย! 

จวินอู๋เสียมองกระต่ายหูใหญ่ที่ขนกลายเป็นสีแดงโลหิตทั้งตัวอย่างงุนงง 

ดวงตาสีแดงโลหิตของเจ้ากระต่ายหูใหญ่มองไปที่จวินอู๋เสีย แววตาเป็นศัตรูหายไปเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้นมาทันที 

 ปู้…  กระต่ายหูใหญ่กระโดดด้วยขาหลังมายืนตรงขอบเตียง มันยืดตัวขึ้นเล็กน้อย อุ้งเท้าหน้าเล็กๆ กอดหูใหญ่ๆ ของมันเอาไว้ด้วยความเขินอายพร้อมกับแอบมองจวินอู๋เสีย 

 มันพูดว่าอะไร  จวินอู๋เสียถามเจ้าแมวดำตัวน้อยพร้อมกับขมวดคิ้ว 

เจ้าแมวดำตัวน้อยตอบด้วยน้ำเสียงจำยอมว่า  มันเรียกท่านว่าเจ้านาย  

 …  จวินอู๋เสียพูดไม่ออก 

ปฏิกิริยาของใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะยิ่งงุ่นง่านมากขึ้น 

 แบ๊ะ!  

เจ้าเรียกใครว่าเจ้านาย! นี่คือใต้เท้าเจ้านายของใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะนะ! เจ้ากระต่ายเกเร! ออกไปนะ! 

 ปู้  เจ้ากระต่ายโลหิตสีแดงตัวสั่น มันซ่อนใบหน้าเล็กๆ ของมันไว้ด้านหลังหูเหมือนเด็กสาวขี้อาย มันเงยหน้าขึ้นน้อยๆ และก้มหลบทันทีอย่างเหนียมอายพร้อมกับแอบมองจวินอู๋เสีย 

 …  จวินอู๋เสียไม่สามารถหาคำใดมาอธิบายความรู้สึกของนางตอนนี้ได้ 

สัตว์วิญญาณระดับต่ำสามารถมีอารมณ์ซับซ้อนแบบนี้ได้ด้วยหรือ 

ตอนที่ 982 กระต่ายโลหิต (1) 

สัตว์วิญญาณอย่างกระต่ายหูใหญ่หาได้ไม่ยากและพบเห็นได้ทั่วไป 

แต่จวินอู๋เสียไม่เคยเห็นหรือได้ยินว่ากระต่ายหูใหญ่มีจิตสำนึกในระดับสูง และ… 

ยิ่งเปลี่ยนสีได้ยิ่งไม่เคยได้ยิน! 

 เจ้าเป็นกระต่ายหูใหญ่จริงๆ หรือ  จวินอู๋เสียถามพร้อมกับมองเจ้ากระต่ายขี้อาย เมื่อสักครู่นางเห็นกับตาตัวเองว่ากระต่ายตัวนี้กำลังจะสู้กับใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะซึ่งในตอนนั้นใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะได้ปลดปล่อยตัวตนของสัตว์วิญญาณระดับภัยพิบัติที่ยิ่งใหญ่ออกมาแล้วด้วย ถ้าเป็นสัตว์วิญญาณระดับต่ำตัวอื่น พวกมันจะตกอยู่ในสภาพเดียวกับสัตว์วิญญาณที่ลานประลองพวกนั้นทันที นั่นคือหวาดกลัวหนักมากจนสลบเหมือด 

แต่กระต่ายหูใหญ่ตัวนี้ไม่ใช่แค่ไม่กลัวเลยสักนิด แต่มันยังตั้งท่าจะสู้กับใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะโดยไม่ยอมถอยอีกด้วย ถ้าจวินอู๋เสียยังคิดว่ามันเป็นแค่กระต่ายหูใหญ่ธรรมดา นางก็คงโง่สุดๆ 

 ปู้  ดวงตาสีแดงโลหิตของเจ้ากระต่ายดูงุนงงมาก 

 มันถามว่ากระต่ายหูใหญ่คืออะไร  เจ้าแมวดำตัวน้อยแปลให้จวินอู๋เสียฟังอย่างไม่มีทางเลือก ตอนนี้เจ้าแมวดำตัวน้อยแน่ใจแล้วว่าเจ้าตัวเล็กที่ดูเหมือนกระต่ายหูใหญ่นั้นไม่ใช่กระต่ายหูใหญ่อย่างแน่นอน! 

 เช่นนั้นเจ้าคือตัวอะไร  จวินอู๋เสียหรี่ตาลง 

 ปู้…ปู้…  กระต่ายหูใหญ่ส่ายหัวอย่างกระมิดกระเมี้ยน แล้วฝังหน้าลงกับใบหูใหญ่ๆ ของมัน 

ปากของเจ้าแมวดำตัวน้อยเริ่มกระตุก 

 มันไม่รู้  

 …  จวินอู๋เสียพูดไม่ออก เจ้ากระต่ายที่ดูเหมือนกระต่ายหูใหญ่เป๊ะตัวนี้ความจริงแล้วคือตัวอะไรกันแน่ แม้แต่ตัวมันเองก็ยังไม่รู้ เมื่อความคิดเช่นนี้ผุดขึ้นมา นางก็มองไปที่ใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะที่กำลังเอาตัวถูขานางไม่หยุด จากปฏิกิริยาของใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะ ดูเหมือนมันจะรู้ตัวจริงของเจ้ากระต่ายหูใหญ่ตัวนี้ 

 มันเป็นสัตว์วิญญาณอะไร  จวินอู๋เสียถามใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะ 

ใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะกะพริบตาและมองไปที่กระต่ายหูใหญ่ก่อนจะหันกลับไปมองจวินอู๋เสีย 

 แบ๊ะ แบ๊ะ แบ๊ะ แบ๊ะ แบ๊ะ…  

ทันใดนั้นมันส่งเสียงร้องรัวออกมาเป็นชุดอย่างเจ็บปวดรวดร้าว เจ้าแมวดำตัวน้อยฟังคำพูดยืดยาวนั่นแล้วก็ตระหนักขึ้นมาได้ถึงความรุนแรงของสถานการณ์ที่ขึ้นอยู่กับการแปลที่ถูกต้องของมันในครั้งนี้! 

เมื่อใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะจบการรัว ‘แบ๊ะแบ๊ะ’ อย่างยืดยาวของมัน เจ้าแมวดำตัวน้อยก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ครั้งหนึ่ง 

 ให้ข้าเรียบเรียงครู่หนึ่งนะ…  ข้อมูลมันมากเกินไป ไม่สามารถพูดทุกอย่างจบได้ในทีเดียว 

จวินอู๋เสียรออยู่พักหนึ่ง เจ้าแมวดำตัวน้อยก็เริ่มพูด 

 เจ้าแกะโง่บอกว่าเจ้ากระต่ายตัวนี้เรียกว่ากระต่ายโลหิต ถึงมันจะดูเหมือนกระต่ายหูใหญ่มาก แต่เนื้อแท้ของพวกมันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ตอนเล็กๆ กระต่ายโลหิตจะเหมือนกับกระต่ายหูใหญ่มาก หลังจากผ่านประสบการณ์หลั่งโลหิตครั้งแรกแล้วเท่านั้น ความสามารถแต่กำเนิดของมันถึงจะตื่นขึ้น กระต่ายโลหิตเป็นสัตว์วิญญาณระดับภัยพิบัติ เจ้าแกะโง่เคยเจออยู่ตัวหนึ่ง มันเลยจำกลิ่นของกระต่ายโลหิตได้ กระต่ายโลหิตตัวนี้น่าจะยังเล็กมาก ความสามารถแต่กำเนิดของมันก็ยังไม่ตื่นขึ้น มันเลยถูกเข้าใจผิดคิดว่าเป็นกระต่ายหูใหญ่และถูกเอามาเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยง แต่การต่อสู้นองเลือดที่ลานประลองทำให้พลังของมันตื่นขึ้นอย่างกะทันหัน…  เจ้าแมวดำตัวน้อยพูดวกไปวนมาโดยไม่สามารถเข้าประเด็นได้เนื่องจากในหัวมันเบลอไปหมด มันอดคิดกับตัวเองไม่ได้ว่าสัตว์วิญญาณระดับภัยพิบัติที่ยังไม่โตเต็มวัยถูกสัตว์วิญญาณระดับต่ำกัดจนเกือบตาย มันเห็นบาดแผลที่กระต่ายโลหิตได้มาครั้งนั้นแล้ว ถ้าจวินอู๋เสียไม่ช่วยชีวิตมัน ต่อให้พลังมันตื่นขึ้นมาก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว 

ในฐานะสัตว์วิญญาณระดับภัยพิบัติ กระบวนการตื่นของกระต่ายโลหิตนั้นแปลกมากจริงๆ 

ความจริงแล้ว ลูกกระต่ายโลหิตมักจะมีกระต่ายโลหิตที่โตเต็มวัยคอยดูแลอยู่เสมอ ก่อนที่ความสามารถแต่กำเนิดของมันจะตื่นขึ้น พ่อแม่ของมันจะคอยปกป้องลูกของพวกมันให้ปลอดภัย เหตุการณ์แบบนี้แทบจะไม่เกิดขึ้นเลย แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับกระต่ายโลหิตตัวนี้ทำให้มันถูกมนุษย์จับมาและเลี้ยงมันในฐานะกระต่ายหูใหญ่