ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ - ตอนที่ 570
บทที่ 570 การค้นพบที่ใหม่
วัยรุ่นคนหนึ่งที่สวมชุดเสื้อคลุมสีดำได้เดินออกมา
ขณะนั้นสถานการณ์เงียบหมด
“อาจารย์ศิษย์พี่！”
นักพรตเด็กที่อยู่หน้าประตูได้โค้งคำนับ
“แขกวีไอพีที่อาจารย์รอคอยได้มาถึงแล้ว?” เขาพูดเบาๆ จากนั้นก็มองไปทางผู้คน ยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ทราบว่าท่านใดคือคุณชายเฉินที่มาจากหนานหยางครับ?”
“ฉันเอง!”
เฉินเกอขมวดคิ้ว คิดไม่ถึงเลยว่าท่านซินแสกุ่ยนี้ จะลึกลับเช่นนี้ จะสามารถคำนวณได้ว่าตัวเองจะมาหาเขาแน่นอน
“คุณชายเฉินเกอ ท่านอาจารย์รอท่านมานานมากแล้ว ได้เตรียมน้ำชาไว้ให้ท่านเรียบร้อยแล้ว เชิญตามผมข้ามาเลยครับ!”
นักพรตวัยรุ่นพูดขึ้น
เฉินเกอรู้สึกตกใจในใจ
“ท่านอาจารย์ของนายพูดเมื่อไหร่ว่าฉันจะมา? เขาคำนวณออกมา? ฉันจำได้ เมื่อคืนหยางเว่ยได้ส่งการ์ดเยี่ยมขึ้นมาแล้ว ท่านซินแสกุ่ยนี้ รู้ตัวตนที่แท้จริงของฉัน?”
เฉินเกอไม่กล้าเชื่อ นอกจากภาพสุริยันที่จะเทพแล้ว บนโลกใบนี้นังมีคนที่มีความสามารถด้านนี้อีก
พูดให้ชัดเจนแล้ว ในใจของเฉินเกอรู้สึกขอบคุณคนลึกลับคนนั้น แล้วก็ริษยาเกลียดแค้นคนลึกลับนั้นเช่นเดียวกัน
เพราะว่าเขารู้เรื่องทุกอย่าง เล่นทั้งหมดอยู่ในมือของตัวเอง เฉินเกอเกลียดคนประเภทนี้
เขาพยายามที่เจาะความเก่งกาจของท่านซินแสกุ่ยนี้
“หนึ่งปีก่อนหน้านี้ ท่านอาจารย์ก็ได้ทำนายไว้แล้ว!”
คิดไม่ถึงว่า นักพรตเด็กพูดอย่างธรรมชาติ
ทำให้ในใจของเฉินเกออดกระตุกไม่ได้
ในเมื่อเก่งขนาดนี้ งั้นวันนี้ฉันก็ต้องพบให้ได้
“นำทาง!”
เฉินเกอพูด
ตามผู้ชายเข้าไปในอารามนักพรต เป็นห้องโถงเหมือนบูชาเทพ ผ่านห้องโถงไป คือศาลข้างใน
ภายในศาล มีกลิ่นของธูป
มีผ้าอาวุโสท่านหนึ่ง กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่หน่ารูป และหลับตาอยู่
ข้างหน้ามีโต๊ะน้ำชา กลิ่นของชาฟุ้งไปทั่ว
“คุณชายเฉินเกอ ไม่ได้พบกันนานแล้ว!”
หลังจากที่ได้ยินเสียงเท้าเดินของเฉินเกอ ผู้อาวุโสค่อยๆ เงยหน้าขึ้น แล้วลืมตา
ส่วนนักพรตเด็กวัยรุ่นนั้น ได้เดินออกไปเองตั้งนานแล้ว
“คุณทำนายได้ทุกอย่าง? ฉันไม่เชื่อ!”
เฉินเกอพูด แล้วหันมานั่งขัดสมาธิตรงทางข้างหน้าของเขา
“ไม่ใช่ทั้งหมด ท่านผู้อาวุโสทำนายได้แค่คน!” ท่านซินแสกุ่ยฝืนยิ้ม
“งั้นคุณก็คงจะรู้ว่า ฉันมาที่นี่เพื่อทำอะไร?”
“คุณชายเฉินมาตามหาคน!”
ท่านซินแสกุ่ยพูดตอบกลับ
“ได้ งั้นคุณลองทำนายดู คนที่ฉันตามหาอยู่ที่ไหน ถ้าหากคุณทำนายถูกแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเงิน หรือว่าของอะไรบนโลกใบนี้ คุณสามารถพูดได้เลย!”
เฉินเกอพูด
“เฮอะ ไม่รีบสิคุณชายเฉิน ก่อนที่จะทำนายพวกเขา คุณชายเฉินเคยคิดอยากจะทำนายตัวเองหรือเปล่า? อย่างเช่นทำนายโชคชะตาในอนาคตของตัวเอง ไม่ได้อยากจะปิดบัง จุดสีแดงระหว่างคิ้วของคุณชายเฉิน เกรงว่าไม่นาน จะประสบเคราะห์!”
ท่านซินแสกุ่ยเงยหน้าขึ้น มองเฉินเกอแล้วยิ้ม
คำพูดนี้ ทำให้เฉินเกอเกอใจเต้นตุบตับอีกครั้ง ท่านซินแสกุ่ยนี้ อาจจะชำนาญในเรื่องของการทำนายจริงๆ ไม่ว่าอะไรเขาก็พูดแม่นไปหมด
ภาพสุริยันทำนายไว้ว่า ตัวเองจะมีเคราะห์จริงๆ
อีกอย่างคือเคราะห์กรรม
ตัวเองมาตามหาวังราชาสมุทร ก็เพราะว่าอยากจะไขปริศนาความลับของเคราะห์กรรม ผู้หญิงชุดขาว ตกลงใครกันแน่ที่มีความเกี่ยวข้องกับเทพเจ้า!
“สิ่งที่คุณพูด พวกนี้ฉันรู้แล้ว แต่ว่าตอนนี้สิ่งที่ฉันเป็นห่วงที่สุด คือฉันสามารถหาคนที่ฉันจะหาเจอหรือเปล่า คนที่ฉันจะตามหา พวกเขาจะมีชีวิตอยู่?”
เฉินเกอเชื่อไปประประมาณแปดเก้าส่วน ขณะนั้นจึงถามออกไป
“ดูเหมือนว่าคุณชายเฉินคุณที่คนจะตามหาสำคัญกับคุณมากๆ ช่างเถอะ ฉันขอทำนายให้คุณชายเฉินก่อน!”
ท่านซินแสกุ่ยพยักหน้า
จากนั้น ก็ยื่นมือขึ้นโบก
ทันใดนั้น ผ้าม่านรอบๆ ข้างประตูต่างก็หล่นลงมาอัตโนมัติ
หลังจากนั้นพื้นไม้ที่อยู่ตรงกลางก็เปิดออกอัตโนมัติ อุปกรณ์จิ่วหลงหานจูที่มีความคล้ายสิ่งของโบราณได้ปรากฏขึ้นมา
เครื่องมือชิ้นนี้ ดูแล้วเหมือนจะทำจากทองแดง
แต่ว่า สิ่งที่มังกรยักษ์อมอยู่ในปาก ไม่ใช่ไข่มุก แต่คือเงินทองแดงขนาดใหญ่
“คุณชายเฉิน เชิญนำฝ่ามือของคุณ วางลงบนหัวของมังกรสองตัวตามใจชอบ!”
ท่านซินแสกุ่ยพูด
เฉินเกอเกอเดินมา แล้วถามตามที่เขาพูด
สัมผัสไปที่หัวของมังกร ผ่านไปไม่นาน ดวงตาของมังกรทองแดงเก้าตัว ก็สว่างขึ้นกะทันหัน เป็นแสงสีเสียวที่สว่างขึ้น อีกอย่างรอบๆ ตัวก็มีแสงสว่างไสว เหมือนว่ามังกรยักษ์เก้าตัวนี้มีชีวิตขึ้นมาทันที
เฉินเกอมองด้วยความตกใจ
ผ่านไปไม่นาน
พูดเสียงดังขึ้น
เงินทองแดงที่อยู่ในปากของมังกรทองแดงเก้าตัวตกลงพื้น เรียงเป็นรูปรูปหนึ่ง
ท่านซินแสกุ่ยเดินมาแล้ว
เริ่มสังเกตเงินทองแดงพวกนี้ด้วยความละเอียด
ผ่านไปนานมาก เขาพยักหน้าเบาๆ
“เป็นยังไงบ้าง?”
เฉินเกอถาม
พูดตามความจริง ในใจของเฉินเกอมีความสงสัยมากมายแต่ว่าพูดให้ชัดเจนแล้ว ตอนนี้เขายังไม่ค่อยเชื่อผู้อาวุโสคนนี้ ฉะนั้นเฉินเกอจะลองทำนายผลของคนที่เขาจะตามหาก่อน ถ้าหากเขาสามารถวิเคราะห์ได้ตรงจุด ถึงเวลานั้นเฉินเกอจึงจะเชื่อเขา
“มีคำตอบแล้ว บนคำทำนายแสดงว่า คุณชายเฉินมีบุพเพสันนิวาสช่วงหนึ่ง มีเพียงแต่ตามหาบุพเพสันนิวาสนี้ให้เจอ คุณถึงจะได้เจอคนที่นายอยากเจอ!”
“และคนที่คุณอยากเจอ ยังมีชีวิตอยู่!”
ผู้อาวุโสยิ้มแล้วพูด
เฉินเกอขมวดคิ้ว
“แล้วนายรู้ไหมว่า คนที่ฉันอยากเจอ อยู่ที่ไหน?”
เฉินเกอถามด้วยความตื่นเต้น
ท่านซินแสกุ่ยส่ายหัว “ตำแหน่งของเธอ เบลอมาก เหมือนจะใกล้แต่ไม่ใกล้ เหมือนจะไกลแต่ไม่ไกล เหมือนจะเป็นทางตะวันตกแต่ก็ไม่ใช่ทางตะวันตก เหมือนจะเป็นทางตะวันออกแต่ก็ไม่ใช่ทางตะวันออก ดูแล้วไม่ชัดเจน มองไม่ออกจริงๆ!!”
“เพราะว่าบนคำทำนายแสดงว่า คุณยังมีบุพเพสันนิวาสที่ยังไม่สำเร็จ ฉะนั้นคุณจึงยังไม่เป็นใจ พอไม่เป็นใจ ยิ่งเป็นไปไม่ได้แล้ว!”
บุพเพสันนิวาส？
เฉินเกอรู้สึกสงสัยในใจ
ตัวเองตกหลุมรักซูมู่หานตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ในใจ ก็ไม่ได้มีผู้หญิงอีกเลย
บุพเพสันนิวาสมาจากที่ไหนอีก?
กับฉินหยา? ตัวเองแค่มีความรู้สึกผิดต่อเธอ ความรู้สึกแบบซับซ้อนมาก ไม่ได้รัก แต่แค่รู้สึกเป็นห่วงเธอ แต่ว่า ตัวเองตัดสินใจแล้ว ว่าจะพูดเรื่องทั้งหมดให้แจ่มแจ้งกับเธอ
กับพี่ล๋าน? ตัวเองกับเธอ ก็เหมือนกับพี่สาวแท้ๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นว่าที่ภรรยาของตัวเอง แต่ว่า จะเป็นบุพเพสันนิวาสได้ไงล่ะ?
ส่วนจ้าวยีฟาน ก็ยิ่งไม่ต้องพูดแล้ว
“ฉันไม่มีบุพเพสันนิวาส! ฉันในตอนนี้นอกจากตามหามู่หานแล้ว ฉันไม่ได้มีความรักอื่นเลย”
เฉินเกอพูด
“เฮอะเฮอะ บุพเพสันนิวาสบุพเพสันนิวาส บุพเพสันนิวาสที่ว่านั้นพูดถึงวาสนาของบุพเพสันนิวาสพวกคุณ ตอนนี้คุณไม่มีความรัก ไม่ได้แปลว่าต่อจากนี้จะไม่มี เพราะว่าความรักของพวกคุณ เป็นไปตามวิถีแห่งฟ้า เป็นมาหลายชาติแล้ว!”
ท่านซินแสกุ่ยยิ้มแล้วพูด
“ฉันไม่เชื่อ รักกับไม่รัก ฉันเป็นคนตัดสินใจ! วิถีแห่งฟ้าอะไร ฉันเกลียดที่พวกคุณพูดถึงวิถีแห่งฟ้ามากที่สุดท้าย โชคชะตาของทุกคน ต่างก็อยู่ในมือของตัวเอง!”
ในใจขอเฉินเกอเริ่มมีความโกรธเล็กน้อย
ตอนนี้เขาเกลียดความรู้สึกที่ถูกอื่นพูดนั่นพูดนี้แล้ว
“คุณชายเฉิน เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะไม่เชื่อ! บนคำทำนายแสดงให้เห็นแล้วว่าคุณมีบุพเพสันนิวาส แต่มันยังมาไม่ถึง บุพเพสันนิวาสช่วงนี้หากไม่มีเหตุไม่มีผล ถึงแม้คุณจะทะลุฟ้าทะลุทะเล ก็ตามหากรักของคุณไม่เจอ”
ท่านซินแสกุ่ยส่ายหัว
เฉินเกอสูดหายใจลึก แล้วถามว่า “งั้นนายพูดสิ ต้องทำยังไงฉันถึงหาบุพเพสันนิวาสนี้เจอ!”
ท่านซินแสกุ่ยพูด “บุพเพสันนิวาสนี้ อยู่ในใจของคุณ หรืออาจจะพูดว่า คุณลองถามใจตัวเองดู คุณมาไห่เฉิงทำไม?”
หลังจากเฉินเกอได้ยินแล้ว ก็พูดในใจ
ฉันจะไปวังราชาสมุทร ไปหาเบาะแสของศพผู้หญิงชุดขาว เธอกับเทพเจ้าที่หน้าตาคล้ายกับตัวเอง ทั้งสองรักกัน สุดท้ายแล้วอยู่กันคนละที่
บนตัวของผู้หญิงชุดขาว มีข่าวเบาะแสมากมายที่เชื่อมต่อกัน
ตัวเองจะต้องหาเธอให้เจอแทนเทพเจ้าตนนั้น แล้วพาเธอไปยังข้างสุสานของเทพเจ้า ตัวเองจะต้องไขความลับนี้ออก
ความหมายของท่านซินแสกุ่ยคือตัวเองกับผู้หญิงชุดขาวมีบุพเพสันนิวาส
เป็นไปได้ยังไง?
เฉินเกอยิ้มด้วยความฝืน
“แปลกแล้ว!”
ขณะนี้ ท่านซินแสกุ่ยก็พึมพำพูดอีกว่า
“ฉันอ่านคำทำนายอย่างละเอียดแล้ว ข้างบนพูดว่า เป็นบุพเพสันนิวาสของคุณแท้ๆ แต่ก็เหมือนจะไม่ใช่บุพเพสันนิวาสของคุณ เธอกับคุณ มีความสัมพันธ์โดยตรง ดูแล้วเหมือนจะไม่มีความสัมพันธ์ น่าแปลก!”
ท่านซินแสกุ่ยขมวดคิ้ว
คิดไปนานมา
เขาจึงจะพูดอีกว่า “คุณชายเฉิน โดยสรุปแล้ว คุณจำเป็นต้องหาเธอไห้เจอก่อน ถึงจะหาหล่อนเจอ คำทำนายของคุณวุ่นวายมาก เฮอะๆ! ท่านผู้อาวุโสอ่านได้ถึงแค่เท่านี้แล้ว”
เขาส่ายหัว มีความรู้สึกผิดน้อย
“อืม งั้นฉันก็จะหาผู้หญิงชุดขาวให้เจอก่อน!”
เฉินเกอพูดในใจ
เขาไม่ได้พูดออกมา ตอนอยู่ที่สุสาน ตัวเองพบเจออีกเรื่องหนึ่ง ผู้หญิงชุดขาวนี้ เกรงว่าจะมีบุพเพสันนิวาสกับตัวเองอีกคน
ไม่ว่ายังไง เฉินเกอก็ต้องหาเธอให้เจอ
วันนี้ สามารถแน่ใจได้แล้วว่ามู่หานยังไม่ตาย เธอยังมีชีวิตอยู่ เฉินเกอก็พอใจแล้ว
“จริงแล้ว คุณรู้จักไท่หยางเหมิงประมาณไหน?”
จู่ๆ เฉินเกอก็ถามขึ้น
“ไท่หยางเหมิง? ก่อนหน้านี้ฉันเคยได้ยินอาจารย์ของฉันพูดถึงข่าวลือของทัน แต่ว่ากลุ่มชนนี้ ที่มาจากสมัยหนึ่งในอดีต ลึกลับยากที่จะเดา ไม่เคยมีคนเดาความลับของเขาได้เลย แต่ว่า เขาเหมือนจะมีร่องรอยเหลืออยู่ที่ไห่เฉิง!”
ท่านซินแสกุ่ยกดเสียงต่ำลง “ฉันสังเกตเห็นว่าคุณชายเฉินไม่ใช่คนธรรมดา แน่นอนว่าต่อมาก็ต้องไปเรื่องที่คนธรรมดาไม่ทำกัน ร่องรอยที่หลงเหลือไว้พวกนี้ จนถึงวันนี้แล้วฉันยังไม่สามารถมองออกแจ่มแจ้ง แต่ว่าคุณชายเฉินท่าน ไม่แน่อาจจะสามารถทำได้!”
“ร่องรอยที่หลงเหลือ?”
“อืม ห้าสิบปีก่อน ร่องรอยพวกนี้ถูกขุดออกมา ตอนนั้นมีคนให้อาจารย์ของฉันลองสำรวจวิจัยดู เป็นศิลาจารึกชิ้นหนึ่ง”