ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ - ตอนที่ 602
บทที่ 602 ในที่สุดผมก็หาคุณเจอ
พวกบอดี้การ์ดเห็นเฉินเกอกำลังวิ่งตามรถของคุณหนูใหญ่ก็ต้องหยุดชะงัก
ไม่ได้ยินว่าเฉินเกอพูดอะไร พวกเขากังวลว่าคุณหนูใหญ่จะมีอันตราย จึงรีบขึ้นรถตามไป
รถของซูฉููฉูกำลังขับไปข้างหน้า ส่วนเฉินเกอก็วิ่งตามมาข้างหลังอย่างอาลัยอาวรณ์
ด้านในรถ
“พี่สาว ก่อนขึ้นรถพี่ได้สังเกตชายคนนั้นไหม？”
ซูหรานหรานถามด้วยรอยยิ้ม
“คนไหน？”
ซูฉููฉูขมวดคิ้ว ปากแดงยกขึ้นยิ้ม
“คือคนที่ช่วยสองพ่อลูกนั้น แล้วถูกโกวเฉียงใช้ปืนเจาะหัวไง？”
ซูหรานหรานปิดปากแล้วหัวเราะ
“ออ เขาหรอก ไม่ได้สังเกต ทำไมเหรอ？”
“พี่ไม่รู้ว่าแววตาที่เขามองพี่เมื่อกี้ เขาจ้องจนตาค้างแบบไม่กะพริบอยู่กับที่ เหมือนกับเอ๋อไปแล้ว ฮาฮา ก่อนขึ้นรถฉันเห็นสีหน้าของเขาก็ขำมากเลย ยังดีที่พี่ไม่ถอดหน้ากากอนามัยออก ถ้าพี่ถอดหน้ากากออกแล้ว เขาคงต้องหลงใหลในตัวพี่จนสลบอยู่ตรงนั้นแน่ๆเลย？”
ซูหรานหรานหัวเราะอย่างชื่นบาน
“พูดเก่งเกินไปแล้วน้อง……”
ซูฉููฉูพูดอย่างไม่สนใจ
แต่เธอก็นึกขึ้นได้แล้วว่า ตอนที่พยักหน้าให้เขา สีหน้าของเขาแปลกพิลึก สีหน้านั้นเหมือนคนโง่เขลา ตอนนี้คิดดูแล้วก็รู้สึกตลกดี
ซูฉููฉูคิดแล้วก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างมีเสน่ห์
“อันที่จริงหน้าตาของเขาก็หล่อเหลาดีนะ และจิตใจก็ดีอีกด้วย ดีกว่าเฉินเฟิงตั้งหลายเท่า หาผู้ชายอย่างนี้มาเป็นสามีเหมือนจะไม่เลวเลยนะ พี่ว่าใช่ไหม？”
“พอพอพอ อย่าพูดจาเรื่อยเปื่อยสิ”
“ที่ไหน พูดจริงนะพี่ พี่จินตนาการว่าความรักของพี่จะเป็นยังไงเหรอ？จริงจังหน่อย ฉันกำลังถามพี่อย่างตั้งใจอยู่นะ！”
“จินตนาการเรื่องความรัก？พูดยังไงล่ะ อันที่จริงหลายปีมานี้ พี่คิดอยู่ตลอดเวลาว่า น้องว่าบนโลกใบนี้จะมีผู้ชายเหมือนหยางกั้วในซีรีย์เรื่องจอมยุทธคู่อินทรีเทพยดไหม ทั้งชีวิตก็รักเดียวใจเดียวต่อสาวน้อยมังกรซึ่งมีสถานภาพเป็นอาของเขา เขาตามหาอาของเขาตลอด ถึงแม้ข้างกายเขาจะมีสาวสวยมากเพียงใด แต่เขาก็ไม่เคยสนใจเลย เขามีเป้าหมายที่แน่ชัด นั่นก็คือจะอยู่ด้วยกันกับสาวน้อยมังกร！”
ซูฉููฉูมีแววตาเพ้อฝัน
“แหวะ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าบนโลกใบนี้จะมีรักแบบนี้ มันเป็นเพียงเรื่องในละครกำลังภายในการเท่านั้น ในความเป็นจริงจะมีผู้ชายอย่างหยางกั้วที่รักเดียวใจเดียวสักเมื่อไหร่ ตอนนี้ส่วนมากก็เหมือนจางหวูจี้ ขอแค่ผู้หญิงคนนั้นสวย ไม่ว่าคนอื่นจะผ่านเรื่องราวอะไรมาก็ตาม จางหวูจี้จะหาวิธีไปอยู่กับคนนั้นให้ได้ แน่นอนว่า สุดท้ายตอนจบกลายเป็นว่าเขาต้องครองรักอยู่กับจ้าวหมินก็เท่านั้น ฉันรู้สึกว่าจางหวูจี้รักทั้งโจวจื๋อโร่วและเสี่ยวจาวด้วย ฮาๆ ในความเป็นจริงมีผู้ชายต่ำทรามอย่างนี้มากมาย！ถ้าไม่เห็นคนรักนานๆ อาจจะลืมเธอคนนั้นไปตั้งนานแล้ว！”
ซูฉููฉูได้ยินก็พยักหน้า“ที่น้องพูดก็เหมือนจะมีเหตุผล ผู้ชายสมัยนี้ ไม่มีคนโง่อย่างนั้นหลงเหลืออยู่แล้วจริงๆ！”
“คิกคิก พี่อย่าเปลี่ยนเรื่องคุยกับฉันได้ไหม พูดจริงจังหน่อย พี่คิดยังไงกับผู้ชายคนเมื่อกี้บ้าง ฉันเดาว่าเขาต้องหลงรักพี่แน่ๆ ไม่แน่ว่าอาจจะจดจำพี่แบบไม่รู้ลืม ยิ่งไม่แน่ว่า ถึงพวกเราจะออกมาแล้ว แต่เขายังคงตามพวกเรามาอยู่ เพื่อจะได้เห็นหน้าพี่อีก จริงนะ สายตาฉันแม่นยำมาก ฉันรู้สึกว่าสายตาที่เขามองพี่มันใช่เลย！”
ซูหรานหรานพูดอย่างแก่แดด
“ไอ้เวรเอ้ย！”
และในขณะนี้ คนขับรถก็ร้องพูดขึ้นมาอย่างตกใจกะทันหัน
ซูฉููฉูกับซูหรานหรานขมวดคิ้วพร้อมกัน
ผู้หญิงเกลียดผู้ชายพูดจาหยาบคายเป็นที่สุด
“นายเป็นอะไร？”
ซูหรานหรานถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
คนขับรถชี้ที่กระจกรถพลางพูดว่า“ไอ้คนนั้น ตามมาแล้วจริง เขาวิ่งตามอยู่ด้านหลังพวกเราครับ！”
“อะไรนะ？”
สาวงามทั้งสองตกใจไปตามๆกัน
รีบหันหลังไปมอง
เมื่อดูแล้วก็พบว่าเป็นความจริง
เป็นเขาจริงๆ
รถวิ่งได้เร็วมาก แต่เขายังคงวิ่งตามมาอย่างมุ่งมั่น
ราวกับจะไม่หยุดถ้ายังตามไม่ทันอย่างนั้น
ซูหรานหรานปิดปาก“โอ้โห คิดไม่ถึงว่าบนโลกนี้จะมีคนทุ่มเทต่อความรักมากถึงเพียงนี้ เขาแค่มองพี่สาวแวบเดียว ก็รักแรกพบแล้วเหรอ！”
ส่วนซูฉููฉูอดไม่ได้ที่จะหน้าแดงเรื่อ
ตั้งแต่เล็กยันโต เพราะด้วยหน้าตาและราศีของตน จึงมีคนมาตามจีบเป็นจำนวนมาก แต่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนทำแบบนี้มาก่อนเลย
หากพูดว่าไม่เกิดความหวั่นไหวเลย คงจะเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ
“พี่สาว จอดรถเถอะ ดูว่าเขาจะพูดยังไงกับพี่ ฮาๆๆ เห็นเขาแล้วทำให้ฉันนึกถึงนิทานเรื่องหนึ่ง มียาจกขอทานคนหนึ่งเกิดรักแรกพบกับลูกคุณหนูตระกูลหนึ่ง จากนั้นก็เขียนจดหมายรักหนึ่งฉบับ วิ่งตามรถของคุณหนูท่านนี้เพื่อแสดงความรู้สึกที่รักใคร่ของตน ผลสุดท้าย ผู้ชายคนนี้ถูกพ่อบ้านของคุณหนูท่านนี้ตีจนตาย！โอ๊ย มันถูกกำหนดตั้งแต่ต้นแล้วว่าจะมีจุดจบที่น่าเศร้า……”
ซูหรานหรานพูดอย่างตั้งหน้าตั้งตารอคอย
“จอดรถอะไรกัน น้องอย่าเรื่องมาก วันหลังเลิกดูละครเหลวไหลพวกนั้นได้แล้ว！”
ซูฉููฉูแกล้งพูดอย่างโมโห
“ถูกต้องแล้วครับคุณหนูใหญ่ คุณหนูรอง ตอนนี้จิตใจคนยากแท้หลั่งถึง ใครจะไปรู้ว่าเขาตามรถของคุณหนูใหญ่มาจะมีเจตนาอย่างอื่นแอบแฝงหรือเปล่า！”
คนขับรถพูดอยู่ด้านหน้าอย่างไม่รู้สึกเคืองใจ
“นายก็หุบปากด้วย ขับรถของนายดีๆ！”
ซูฉููฉูพูดอย่างเย็นชา
ส่วนด้านหลังเฉินเกอยังคงวิ่งตามมาอยู่เหมือนเดิม
เขาไม่มีทางดูผิดอย่างแน่นอน เพราะบนโลกใบนี้ไม่มีทางจะเหมือนพี่สาวชุดขาวที่คนสองคนจะเหมือนกันอย่างกับแกะ
เขาต้องจำไม่ผิดแน่นอน
ผู้หญิงคนนี้เหมือนกับคนที่ตนเห็นที่เทือกเขาผานหลงครั้งก่อน
แผ่นหลัง ดวงตา แววตา เหมือนกันมากๆ
ต้องเป็นเธอแน่ๆ！ครั้งนี้ต้องไม่ปล่อยให้พลาดพลั้งไปอีกเด็ดขาด
และไม่นาน รถก็ขับไปถึงคฤหาสน์ตระกูลซูเป็นที่เรียบร้อย
“คุณหนูใหญ่ครับ ไอ้เด็กคนนี้ตามมาตลอดทางเลยครับ คุณกับคุณหนูรองเข้าไปก่อนครับ พวกเราจะสกัดกั้นเขาไว้เองครับ！”
คนขับรถเปิดประตูรถให้ซูฉููฉูพลางพูดขึ้นมา
ซูฉููฉูพยักหน้า อยากจะพูดสักหนึ่งประโยค ซึ่งก็คือห้ามมิให้ทำร้ายร่างกายเขา แค่ไล่เขาไปก็พอ แต่สุดท้ายเมื่อคำพูดมาถึงปลายปากก็กลับกล้ำกลืนวาจา เพียงแต่พยักหน้ารับเท่านั้น
ส่วนเฉินเกอวิ่งตามมาจนถึงที่แล้ว
“มู่หาน เป็นคุณหรือเปล่า？”
เฉินเกอตะโกนเรียก
ใช่แล้ว ตอนนี้สมองของเขาว่างเปล่า เขาคิดไปต่างๆนาๆ
“มู่หานอะไรกัน ไอ้เด็กเวร อย่าริอาจมานัวเนียกับคุณหนูใหญ่ของพวกเรานะ คฤหาสน์ตระกูลซูเป็นสถานที่สูงสง ไม่พิจารณาสถานะของตัวเองเสียบ้าง กล้าบุกมาถึงที่นี่ได้อย่างไรกัน！พรรคพวก จัดการลากออกไปเลย！”
บอดี้การ์ดหลายคนวิ่งเข้ามาจับตัวเฉินเกอไว้ คิดอยากจะโยนเฉินเกอออกไป
แต่หลังจากที่เฉินเกอขัดขืนก็ดิ้นหลุดออกมาจากพวกเขาได้
จากนั้นก็วิ่งปรี่ไปหาซูฉููฉูในท่วมกลางสายตาของบอดี้การ์ดที่ตกตะลึง
วิ่งไปโอบกอดซูฉููฉูไว้อย่างแนบแน่นจากทางด้านหลังเธอ
“มู่หาน ดีจังเลยที่ได้พบคุณอีก คุณรู้ไหมว่าสองปีมานี้ ผมตามหาคุณมาโดยตลอดเลย！”
เฉินเกอโอบกอดเธอไว้แน่น
ราวกับกลัวว่าเป็นเพียงความฝัน
ส่วนซูฉููฉู ตอนแรกเธอก็อยากจะต่อต้านการเข้ากอดของเขา แต่บัดนี้เหมือนกับมีเวทมนต์มาสะกดพวกเขาไว้ เธออยากจะให้เฉินเกอกอดเธอไว้อย่างนี้
เสมือนสามารถส่งไออุ่นรักออกมาจากแขนของเฉินเกอ เป็นไออุ่นรักที่สามารถละลายทุกสิ่งอย่างได้
ไออุ่นรักนี้ ทำให้คนไม่สามารถปฏิเสธไ