ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ - ตอนที่ 709
บทที่ 709 เปิดเผยอะไร
บนหมู่เกาะ เต็มไปด้วยดอกไม้ที่แปลกประหลาด ล้อมรอบภูเขา และมันก็ลึกมากด้วย
เฉินเกอเห็นหมู่เกาะ ขณะนั้นก็รู้ว่ามันคือที่ไหน
นี่คือเกาะหวูหมิง
มันเป็นสถานที่จัดงานงานนัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์
พวกคุณปู่ เวลานี้น่าจะอยู่ตรงนั้นแล้ว
วิธีการใช้หินโชคชะตานี้เฉินเกอก็เข้าใจเกือบหมดแล้ว
ขั้นตอนแรก มันจะสื่อสัมผัสกับใจเราก่อน สิ่งที่เราคิดในใจ หรือสิ่งที่เราอาลัยอาวรณ์ ก็จะปรากฏขึ้นตรงนี้ทีละอย่าง
เรื่องของมู่หาน กับเรื่องคุณปู่และงานนัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ ตอนนี้ก็ได้เริ่มแสดงออกมาแล้ว
และบนเกาะหวูหมิง เทวรูปผู้หญิงใส่ชุดสีขาวกลับหัวองค์หนึ่ง รู้สึกค้นตาเป็นอย่างมาก นี่ยิ่งทำให้เฉินเกอมั่นใจ ที่นี่ก็คือเกาะหวูหมิง สถานที่ร่ำลือของงานนัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์
เพียงแต่ว่าเฉินเกอรอนานมาก ก็ไม่เห็นเงาคนแม้แต่คนเดียว
หรือว่าพวกคุณปู่ยังไปไม่ถึงสถานที่แห่งนี้?
เฉินเกอแปลกใจ
ขณะนั้นจึงได้ชี้ไปที่เทวรูปหินที่กลับหัวแล้วกล่าว
“พี่จื่อเยียน เทวรูปรูปนี้มีความเกี่ยวข้องกับพี่ยังไง? หรือพูดอีกอย่าง พี่ทำไมถึงไปปรากฏตัวที่งานนัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ได้?”
เฉินเกอได้ใช้โอกาสนี้ถามขึ้น
“หมู่เกาะนี้ เป็นสถานที่ที่ปิดผนึก มันก็อยู่ไม่ไกลจากวังราชาสมุทรนัก และพี่ ก็ถูกสิ่งนี้ทับอยู่ข้างล่างวังราชาสมุทร!”
โล๋จื่อเยียนมองสถานที่แห่งนี้แล้วกล่าวอย่างเรียบเฉย
“แล้วงานนัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ล่ะ? มีกิจกรรมแบบนี้นานแล้วเหรอ คุณที่ถูกเชิญ ต่างเป็นคนที่มีวิทยายุทธกำลังภายในขั้นสูงของปรมาจารย์ และไม่เหมือนตระกูลกู่ที่ลึกลับ อันที่จริงผมมีข้อสงสัยอยู่ข้อหนึ่ง ต่อให้ไท่หยางเมิ่งมีแผนชั่วอะไร สิ่งที่พวกเขาเลือก ก็ไม่น่าจะใช้ตระกูลกู่ที่ลึกลับ ยอดฝีมือมีตั้งมากมาย!”
เฉินเกอถาม
“เสี่ยวเกอ ที่จริงตระกูลฝึกฝนมนต์ลี้ลับไม่ถูกนับรวมด้วย เพราะพวกเขาอาศัยพลังภายนอก มาปรับเปลี่ยนการบำเพ็ญปฏิบัติ หากเทียบกันแล้ว วิทยายุทธ์กำลังภายในขั้นสูงของปรมาจารย์ถึงจะเป็นขั้นที่สูงที่สุด!”
โล๋จื่อเยียนอธิบายอย่างใจเย็น:
งานนัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ ที่จริงเพราะบ่อน้ำมนต์บนเกาะ มัน เป็นทางเข้าอีกทางของโลกยู่
โล๋จื่อเยียนกล่าว
“ทางเข้าโลกยู่? ที่ว่าน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ทำให้เป็นอมตะได้ แท้จริงแล้วคือการเข้าไปในดินแดนอีกดินแดนหนึ่ง?”
เฉินเกอพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“งั้นก็หมายความว่า คนที่ไปงานนัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ก็อาจจะยังไม่ตาย แต่ว่าได้ถูกพาตัวไปยังดินแดนแห่งหนึ่ง?”
เฉินเกอเข้าใจทันที
“อืม โลกยู่ ช่วงเวลาหนึ่ง ก็จะนำเลือดใหม่ที่เหมาะสมเข้ามาเติมในดินแดน เพื่อการดำรงอยู่และพัฒนาโลกยู่ ลี่ป้า เขาก็คือหนึ่งในเลือดใหม่ที่เหมาะสม!”
โล๋จื่อเยียนมองไปทางลี่ป้าแล้วกล่าว
“แล้วโลกยู่อยู่ได้อย่างไร?”
เฉินเกอยิ่งสงสัยแล้ว
“พี่เคยบอกนายแล้ว โลกยู่ไม่ใช่พื้นที่พิเศษ ในทางเดียวกัน มันก็เป็นส่วนหนึ่งของโลก และคนที่อยู่ในโลกยู่ ก็เป็นมนุษย์ หากจะต้องให้พูดถึงระยะห่างของทั้งสองล่ะก็ พูดง่ายๆ ก็คือ โลกยู่เป็นโลกที่อยู่ใต้พื้นพิภพ แต่ที่นี่ คือด้านนอกของโลก!”
“เมื่อสิบล้านปีก่อน ได้เกิดภัยพิบัติร้ายแรงมากมายบนโลก ภัยพิบัติมาเป็นระยะๆ สิ้นสุดอย่างหนึ่งก็มาอีกอย่างหนึ่ง ยุคสมัยอารยธรรมการฝึกตนก็เป็นหนึ่งในนั้น หลังผ่านภัยพิบัติมาหลายรอบ อัญมณีและแก่นแท้ ได้หายไปนานแล้ว สมัยนั้น เป็นช่วงสิ้นสุดของอารยธรรมโบราณ ก็เป็นช่วงเวลานั้นพอดี คนสมัยนั้นเพื่อความอยู่รอด ก็ได้หาที่อยู่ใหม่ จึงได้ค้นพบดินแดนใต้พิภพ นั่นก็คือโลกยู่!”
“ในเวลาอันยาวนานนับจากนั้น พวกเขาแยกขาดจากโลก ร่ำลือกันว่าโลกต่อจากนั้น ไม่มีมนุษย์ปรากฏตัวอีกเลย แต่ถูกครอบครองโดยกลุ่มสัตว์ประหลาดที่หลงเหลือจากยุคสมัยอารยธรรมการฝึกตน แต่สัตว์ประหลาดเหล่านั้น แต่ก็ไม่สามารถรอดพ้นจากภัยพิบัติ”
แน่นอนอยู่แล้ว ผ่านเดือนปีที่นับไม่ถ้วน เมื่อมนุษย์ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ก็ได้มีปฏิสัมพันธ์กับคนโลกยู่ ตัวอย่างเช่นโลกยู่จะสนับสนุนผู้ฝึกตน ถึงแม้ร่างกายของเขาจะไม่มีพลังขั้นพื้นฐาน แต่สามารถอาศัยพลังจากนอกเขตดินแดน ก็สามารถจะกลายเป็นผู้บำเพ็ญปฏิบัติขั้นสูงได้
พี่จื่อเยียนอธิบายได้ละเอียดมาก
เฉินเกอพยักหน้า: “ตระกูลฝึกฝนมนต์ลี้ลับ ก็มาด้วยเหตุผลแบบนี้หรือเปล่า?”
โล๋จื่อเยียนยิ้มแล้วพยักหน้า: “อืม สำนักฟีนิกซ์ ที่แท้สำนักฟีนิกซ์ได้วางหมากไว้ตรงนี้นานแล้ว ก็เพื่อ รอการปรากฏตัวของนาย!”
เฉินเกอตกอยู่ในความคิด
“อ้า!”
และในเวลานี้ อีกฝั่งหนึ่ง หลี่มู่มู่และซูโร่ซีหญิงสาวสองคนที่กำลังตั้งใจดูภาพที่อยู่ตรงหน้า จู่ๆก็ร้องโหยหวนขึ้นมา
“เสี่ยวเกอ นายรีบดูเร็ว!”
และสีหน้าของคุณลุงก็ตึงเครียดขึ้น ส่งสัญญาณให้เฉินเกอรีบดูภาพบนเกาะหวูหมิง
เพราะเวลานี้ บนเกาะหวูหมิงได้ปรากฏร่องรอยของคนขึ้นมาแล้ว
แน่นอน นี่ไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้พวกเธอกรีดร้อง
สาเหตุที่แท้จริง คนที่ปรากฏขึ้นในเกาะหวูหมิง ไม่ใช่คนเป็น แต่เป็นกองศพ ศพที่ตายอย่างน่าอนาถ!
พวกเขากำลังออกเดินทางไปตามหาปรมาจารย์แต่ละที่
ร่วมร้อยกว่าศพ ตายกองอยู่ตรงนั้น
ภาพนี้มันน่าเศร้ามาก
หนังตาของเฉินเกอกระตุกอย่างแรง
คุณปู่!
เขาตกใจมาก เพราะว่าคุณปู่ก็อยู่ในกลุ่มคนกลุ่มนี้
เฉินเกอตั้งใจดูอย่างละเอียด ในนั้น ก็ได้เห็นศพของโม่ชางหลง ดูแล้ว เขาถูกฝ่ามือพิฆาตทะลวงอก สิ่งที่น่าแปลกก็คือ กระจกของเขา กลับไปปรากฏที่ข้างกายเขาอีกครั้ง
อาวุธวิเศษนี้ เฉินเกอได้มอบมันให้คุณปู่ดูแล ทำไมถึงมาอยู่ในมือของโม่ชางหลงได้
อีกอย่างที่ทำให้เฉินเกอประหลาดใจมาก็คือ อาวุธวิเศษของโม่ชางหยง เวลานี้ได้แตกละเอียดแล้ว
“ตายหมดแล้ว!”
คุณลุงกระโดดเบาๆ ก็ได้ลอยขึ้นมา สามารถดูออก เวลานี้สีหน้าของเขาไม่เป็นธรรมชาติเสียเลย
ยังไม่ทันที่เฉินเกอจะค้นหาคำตอบหมด เวลานี้ภาพก็ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง
และในครั้งนี้ เป็นภาพใต้ตำหนัก
เป็นสถานที่ที่ฝังศพของท่านพี่เทพ
เฉินเกอเคยไปตรงนี้ คุ้นเคยกับที่ตรงนี้มาก
หินโชคชะตา กำลังจะใบ้บอกอะไรกับตัวเอง?
เพียงแต่ดูมาถึงตรงนี้ เวลานี้มันเงียบมาก เงียบจนรู้สึกถึงความแปลกประหลาด
มันอยากจะบอกอะไรกับตัวเอง?
ที่ตรงนี้ได้ถูกตัวเองปิดผนึกไปแล้ว
และภาพนี้ ไม่ได้ปรากฏมานานมาก และได้มีภาพอีกภาพหนึ่งปรากฏขึ้นมาใหม่
“ตระกูลเฉิน!”
เฉินเกอยังไม่ทันได้พูด คุณลุงที่หนังตากระตุกได้พูดออกมาเสียก่อน
“หือ? คุณลุงรู้ได้ไงว่าบ้านของเราอยู่ที่ไหน?”
“อืม!” คุณลุงไม่ได้พูดอะไร แค่พยักหน้า
เพียงแต่สายตาของเขา หรี่ลงเล็กน้อย เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
เฉินเกอมองไปที่บ้านตระกูลเฉิน เวลานี้ บ้านตระกูลเฉินตอนนี้ให้ความรู้สึกเฉินเกอ เหมือนกับภาพในสุสานเมื่อกี้ ก็คือความเงียบ เงียบจนน่าแปลกใจ
สิ่งที่เหมือนกัน ตระกูลเฉินผู้ร่ำรวย เวลานี้กลับไม่มีอะไรเหลืออีกเลย
ไม่นานนัก ภาพนี้ก็ค่อยสลายไป สิ่งที่มาแทนที่ เป็นจักรวาลที่ลึกและกว้างใหญ่มากที่เต็มไปด้วยดวงดาว ตรงที่ลึกที่สุด เฉินเกอได้เห็น เรือยักษ์ลำนั้นของไท่หยางเหมิงปรากฏขึ้นมาแล้ว
เขาก็ค่อยๆล่องลอยอยู่บนจักรวาลอย่างไร้จุดหมาย เสมือนปีศาจร้ายในจักรวาล….