ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1140 พลังใหม่
มู่เฉียนซีกล่าว “เจ้าไม่เชื่อในมนุษย์ แล้วเจ้ายังมีวิธีอื่นให้เลือกอีกอย่างนั้นเหรอ ในแดนมังกรของพวกเจ้า เกรงว่าจะหานักปรุงยาอื่นไม่ได้แล้วนอกจากข้า หากพวกเจ้ายอมทิ้งโอกาสสุดท้ายนี้ไป แล้วเจ้าเคยคิดบ้างหรือไม่ว่าเผ่ามังกรไม้ของพวกเจ้าจะเป็นเช่นไร”
หัวหน้าเผ่ามังกรไม้นิ่งเงียบไปแล้ว ใช่! หลายปีที่ผ่านมานี้แดนมังกรถูกปิด ไม่ได้เจอมนุษย์เลย
“ตกลง! ข้าจะให้เจ้าลองดู” หัวหน้าเผ่ามังกรไม้กล่าว
มู่เฉียนซีเหลือบมองไปที่หัวหน้าเผ่ามังกรไม้และกล่าวว่า “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ข้าจะรักษาให้เจ้า แต่พวกเจ้าต้องขอร้องข้า”
หมอปีศาจก็มีศักดิ์ศรีของตัวเองเช่นกัน ถึงแม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นเผ่ามังกรพลังธาตุสายเลือดบริสุทธิ์ก็ตาม
“เจ้า…”
พวกเขาหยิ่งยโสก่อน แต่ตอนนี้เจ้ามนุษย์สาวน้อยผู้นี้กลับแสดงท่าทางที่หยิ่งยโสยิ่งกว่า
หัวหน้าเผ่ามังกรไม้ยอมตายอย่างมีเกียรติเสียดีกว่าจะต้องแบกหน้าขอร้องมนุษย์ผู้นี้
แต่ทันใดนั้นเอง น้ำเสียงของชายชราผู้หนึ่งก็ดังขึ้น
“ตอนนี้พวกเราต้องขอร้องมนุษย์อย่างเจ้าแล้วจริง ๆ”
ชายชราสวมชุดคลุมยาวสีเขียวเข้มท่านหนึ่งเดินออกมา หัวหน้าเผ่ามังกรไม้เห็นเช่นนี้ก็ตกตะลึงขึ้น “ผู้อาวุโสสูงสุด ท่าน…”
“ในสายตาของเผ่ามังกรของพวกเรา มนุษย์นั้นอาจจะอ่อนแอมาก แต่ก็มีพลังที่พวกเราไม่สามารถมองข้ามได้ ปล่อยให้สาวน้อยผู้นี้ได้ลองดูเถอะ!” เขากล่าวกับหัวหน้าเผ่ามังกรไม้
ผู้อาวุโสสูงสุดมองไปที่มู่เฉียนซี และยิ้มพลางกล่าวว่า “ข้าขอร้องให้เจ้าช่วย”
แม้แต่ท่านผู้อาวุโสสูงสุดก็ยอมก้มตัวลงขอร้องมู่เฉียนซีแล้ว หัวหน้าเผ่ามังกรไม้เองก็ไม่อาจหัวแข็งดื้อรั้นต่อไปได้
เขาเอ่ยปากกล่าว “ข้าก็ขอร้องเจ้าเช่นกัน เจ้าช่วยดูให้หน่อยว่าตกลงแล้วเกิดอันใดขึ้นกับเผ่ามังกรไม้ของพวกข้ากันแน่”
มู่เฉียนซีกล่าว “ตกลง! ข้ารับปากพวกเจ้า อย่างไรเสียหากไม่แก้ปัญหานี้ให้พวกเจ้า พวกเจ้าก็คงจะไม่ช่วยพวกข้า”
“ยื่นมือมาสิ! ข้าจะตรวจชีพจรให้”
หัวหน้าเผ่ามังกรไม้ยื่นมือออกมา หลังจากที่ตรวจดูอาการของเขามู่เฉียนซีก็ตกใจสะดุ้งขึ้น
นางกล่าวว่า “พวกเจ้าโดนพิษเข้าแล้ว”
หัวหน้าเผ่ามังกรไม้กล่าวด้วยความตกใจ “โดนพิษ เป็นไปไม่ได้! แม้แต่หัวหน้าเผ่ามังกรวารีก็ตรวจไม่เจอว่าข้าโดนพิษ”
“พิษชนิดนี้เป็นพิษชนิดซ่อนเร้น เป็นพิษร้ายชนิดหนึ่งที่มีมาตั้งแต่โบราณ เจ้าบอกว่าเกิดเรื่องขึ้นกับต้นไม้เหล่านี้ เช่นนั้นก็ให้ข้าตรวจสอบดูสักหน่อยเถอะ!”
หัวหน้าเผ่ามังกรไม้กล่าว “ได้!”
มู่เฉียนซีเอาของเหลวจากต้นไม้ใบหญ้าที่เหี่ยวเฉาเหล่านั้นมาเล็กน้อย จากนั้นก็นำไปศึกษาตรวจสอบ
เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วยาม ดวงตาของมู่เฉียนซีก็เปล่งประกายขึ้น ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้นี่เอง
มู่เฉียนซีโยนแผ่นภาพแผ่นหนึ่งออกมา นางกล่าว “ให้คนรีบสร้างของเหล่านี้ออกมาให้ข้า ได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี”
หัวหน้าเผ่ามังกรไม้มองดูภาพประหลาดนั้น ภาพด้านบนนั้นมีเข็มเล็ก ๆ อยู่เข็มหนึ่ง ส่วนด้านล่างเป็นรูปทรงกระบอก รูปร่างไม่ได้ใหญ่มาก สิ่งนี้สามารถรักษาได้อย่างนั้นเหรอ
มู่เฉียนซีกล่าว “เร็วเข้า!”
“ตกลง!”
ของสิ่งนี้ก็คือเข็มยา เพียงแต่ว่ามันมีขนาดใหญ่กว่าปกติ ใช้กับต้นไม้ของเกาะว่านเซินฉงและมังกรไม้โดยเฉพาะ
รับมือกับลักษณะและอาการของโรคของเผ่ามังกรไม้ในตอนนี้ วิธีที่ดีที่สุดและเร็วที่สุดก็คือหนามยอกต้องเอาหนามบ่ง
เผ่ามังกรไม้ทำงานได้อย่างรวดเร็วมาก หลังจากที่มู่เฉียนซีปรุงยาพิษออกมาได้สำเร็จ เข็มยาขนาดใหญ่ก็ได้สร้างออกมาเสร็จพอดี
มู่เฉียนซีบรรจุยาลงไปในเข็มยา และฉีดเข้าไปในต้นไม้สูงตระหง่าน ต้นไม้ที่เดิมทีเหี่ยวเฉาไปเพียงแค่ครึ่งต้น ในตอนนี้ก็ได้เหี่ยวเฉาไปทั้งต้นโดยสมบูรณ์แล้ว
ดวงตาของหัวหน้าเผ่ามังกรไม้เผยความโกรธเกรี้ยวออกมา “เจ้า นี่เจ้าจะทำให้มันแย่ลงกว่าเดิมอย่างนั้นเหรอ?”
มู่เฉียนซีตอบ “หัวหน้าเผ่ามังกรไม้ อดทนรอเพียงแค่คืนเดียวก็จะรู้ผลแล้ว วันนี้ข้าเหนื่อยมากแล้ว หัวหน้าเผ่ามังกรไม้มีที่พักให้พวกเราหรือไม่”
ในตอนนี้เองเฮยเย้าก็กล่าวขึ้น “ยังไม่รีบไปจัดเตรียมอีก”
ราวกับว่าอาณาเขตของเผ่ามังกรไม้นี้เป็นอาณาเขตของเขาก็มิปาน
มุมปากของหัวหน้าเผ่ามังกรไม้กระตุกขึ้นเล็กน้อย มังกรทองมักจะใช้อำนาจบาตรใหญ่มาโดยตลอด เจ้าเด็กผู้นี้ยังไม่ทันโตเป็นผู้ใหญ่ก็มีนิสัยเช่นนี้เสียแล้ว
เขาไม่อยากคิดเล็กคิดน้อยกับเด็กตัวแค่นี้!
หัวหน้ามังกรไม้ได้จัดเตรียมสถานที่พักที่สบายให้กับมู่เฉียนซี และเช้าวันต่อมาเมื่อตะวันโผล่ขึ้นเส้นขอบฟ้า จู่ ๆ ก็มีมังกรวิ่งเข้ามาด้วยความตื่นตระหนก
“ท่านหัวหน้าเผ่าขอรับ ท่านหัวหน้าเผ่า…”
หัวหน้าเผ่ามังกรไม้กล่าว “มีเรื่องอันใด หรือว่ามีต้นไม้เหี่ยวเฉาเพิ่มขึ้นอีกแล้วเหรอ?”
“ไม่ขอรับ ไม่ใช่ ต้นไม้ต้นนั้น ต้นไม้ต้นนั้นดีขึ้นแล้วขอรับ”
“ดีขึ้นแล้ว!” หัวหน้าเผ่ามังกรไม้รีบวิ่งไปและก็ได้เห็นต้นไม้สูงตระหง่านต้นที่เมื่อวานมู่เฉียนซีได้ฉีดยาเข้าไปต้นนั้นกลับฟื้นคืนสภาพเดิมแล้ว อีกทั้งยังออกดอกออกผลดีอีกด้วย
มังกรไม้เหล่านี้ต่างก็ตกตะลึงพรึงเพริดขึ้น “ท่านหัวหน้าเผ่า นี่มัน นี่มันมหัศจรรย์จริง ๆ ขอรับ!”
“วิเศษเลย ต้นไม้ใบหญ้าในเกาะว่านเซินฉงได้รับการช่วยเหลือแล้ว”
“……”
หัวหน้าเผ่ามังกรไม้รีบวิ่งไปหามู่เฉียนซี แต่ยังไม่ทันได้เข้าไปในเรือนก็ถูกจิ่วเยี่ยขวางเอาไว้
“หากไม่อยากตายก็อย่าเข้าไปรบกวนซี!”
น้ำเสียงอันเย็นยะเยือกนี้เต็มไปด้วยจิตสังหาร ทำให้หัวหน้าเผ่ามังกรไม้หวาดกลัวจนอกสั่นขวัญหาย
“เจ้า นี่เจ้าเป็นใครกันแน่ หรือว่าเจ้าเป็นคนของเผ่าเทพ!”
พลังความแข็งแกร่งเช่นนี้ ดวงจิตแข็งแกร่งจนถึงขั้นทำให้คนหวาดกลัวจนตัวสั่นได้
จิ่วเยี่ยกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เจ้าพูดมากเกินไปแล้ว!”
หัวหน้าเผ่ามังกรจะกล้ากล่าวสิ่งใดอีกเล่า คนที่ถูกปฏิเสธที่จะเชื้อเชิญเข้าไปอย่างเขาก็ทำได้เพียงแค่รออยู่ด้านนอกอย่างเชื่อฟังเท่านั้น รอผู้ที่ช่วยชีวิตพวกเขาหลับจนตื่นขึ้นมาเอง
เมื่อมู่เฉียนซีตื่นขึ้นมาก็ได้ยินรายงานจากหัวหน้าเผ่ามังกรไม้ เป็นไปตามที่นางได้จินตนาการไว้ มู่เฉียนซีกล่าว “เจ้าไปเรียกรวมตัวมังกรมาสักหน่อยสิ ข้าจะสอนวิธีการใช้ให้ จากนั้นพวกเจ้าก็ลงมือทำก็ได้แล้ว ข้าจะทำหน้าที่ปรุงยา”
การฉีดยานั้นง่ายมาก อีกทั้งยังเป็นการฉีดให้ต้นไม้อีกด้วย ไม่นานนักมังกรเหล่านี้ก็ลงมือแล้ว
เผ่ามังกรมีความว่องไวเป็นอย่างมาก หากไม่ใช่เพราะมู่เฉียนซีมีพลังจิตที่แข็งแกร่งเพียงพอ ความเร็วในการปรุงยาก็คงจะไม่รวดเร็วสู้ความเร็วในการฉีดของพวกเขา
“รายงานท่านหัวหน้าเผ่า ทางด้านตะวันตกได้จัดการเสร็จหมดแล้วขอรับ!”
“ท่านหัวหน้าเผ่า ทางด้านตะวันออก…”
“ทางทิศใต้…”
“……”
พวกเขาจัดการทุกอย่างเสร็จสิ้นก่อนตะวันตกดิน และในคืนนี้ทุกคนในเผ่าต่างก็นอนไม่หลับ เช้าวันต่อมาเมื่อตะวันโผล่พ้นเส้นขอบฟ้า พวกเขาต่างก็รู้สึกได้ว่าทั่วทั้งเกาะว่านเซินฉงเต็มไปด้วยพลังใหม่
มังกรไม้บางส่วนที่พลังติดอยู่ที่ปากขวด ไม่สามารถทะลวงพลังได้ก่อนหน้านี้ ภายใต้การเร่งของพลังนี้ พวกเขาก็ทะลวงพลังได้แล้ว
“ข้าก็ทะลวงพลังได้แล้วเหมือนกัน”
“ท่านหัวหน้าเผ่า ข้าทะลวงพลังได้แล้ว”
“……”
หัวหน้าเผ่ามังกรไม้ได้แปลงร่างเป็นมังกร เหินวนเวียนอยู่บนท้องฟ้า เฝ้าดูเกาะว่านเซินฉงที่ไร้ชีวิตชีวาฟื้นคืนมาอีกครั้ง และภาพที่เห็นนี้ราวกับเขากำลังฝันไปก็มิปาน
สาวน้อยผู้เป็นมนุษย์ที่เขาดูถูกผู้นั้น นางทำได้จริง ๆ!
ต้นไม้ใบหญ้าได้รับการฟื้นฟูกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว เช่นนั้นพวกเขา…
หัวหน้าเผ่ามังกรไม้ยังไม่ทันได้เอ่ยปากกล่าวถามมู่เฉียนซี มู่เฉียนซีกล่าวขึ้นมาเสียก่อนว่า “ยาที่ปรุงให้พวกเจ้าข้าก็ปรุงเสร็จแล้ว ยังคงใช้เข็มยาฉีดเข้าร่างของพวกเจ้าเหมือนเดิม หวังว่าพวกเจ้าคงจะคุ้นชินแล้วนะ”
“อืม! น่าจะไม่มีปัญหา” หัวหน้าเผ่ามังกรไม้กล่าว
กว๊าก!
กว๊าก กว๊าก กว๊าก!
โฮ่ก โฮ่ก โฮ่ก!
ฉีดยาต้นไม้ ต้นไม้ไม่มีความเจ็บปวดและไม่อาจส่งเสียงร้องได้
ทว่า มังกรนั้นไม่เหมือนกัน! ดังนั้นไม่นานนักเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดก็ดังแผ่ไปทั่วทั้งเกาะว่านเซินฉง
อีกทั้งยานี้ยังมีพิษอีกด้วย ความรู้สึกจึงยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น นี่เป็นความรู้สึกที่พวกเขาได้รับ มังกรตัวหนึ่งกล่าวกับท่านหัวหน้าเผ่าของพวกเขาว่า “ท่านหัวหน้าเผ่า ถึงคราวท่านแล้ว”
.