ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1406 แลกชีวิตเข้าช่วย
สีหน้าของกู้ไป๋อีซีดเผือดลงมาก แต่สายตาที่มองเป่ยกงจั๋วนั้นกลับเย็นชาราวกับจะแช่ให้เขากลายเป็นน้ำแข็งหิมะก็มิปาน
“เป่ยกงจั๋ว!”
มุมปากของมู่เฉียนซียกยิ้มอย่างเย็นชาขึ้น “ยังไม่ทันค่ำเลย องค์รัชาทายาทเป่ยกงก็ฝันซะแล้ว”
นึกไม่ถึงเลยว่าหม้อเทพนิรันดร์จะถูกเปิดโปงแล้ว
เขาทำอะไรกับเสี่ยวลิ่วกันแน่
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ไม่มีผิด ของของเจ้าเป่ยกงจั๋วผู้นี้รับเอาไว้ไม่ได้จริง ๆ
เป่ยกงจั๋วยิ้มพลางกล่าวว่า “ฝีมือการปรุงยาขององค์หญิงน้อยมู่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ สถานะก็เหมาะสมคู่ควรกับข้า หากเจ้าไม่ยอมเป็นว่าที่ภรรยาของข้า เช่นนั้นข้าก็จำใจต้องฆ่าเจ้าแล้ว ไม่อาจให้ใครมาดูถูกเจ้าได้”
“แม้ว่าจะเป็นพี่น้องของข้าอย่างเป่ยกงหานก็ตาม!”
หมากตัวนี้ ไม่ได้เดินพลาด!
สาวน้อยผู้นี้ทั้งน่ารังเกียจอีกทั้งยังฉลาดหลักแหลมมาก นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าเขาจะใช้หม้อผลึกแก้วหกสีมาเป็นเหยื่อล่อเช่นนี้
เล่นอุบายกับหม้อผลึกแก้วหกสี หากสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันแข็งแกร่งของหม้อเทพนิรันดร์มันก็จะตื่นขึ้น
มู่เฉียนซีช่างน่าสงสัยเกินไปจริง ๆ อายุน้อยเพียงเท่านี้ แต่กลับมีความสามารถในการหลอมยาได้อย่างน่าทึ่งถึงเพียงนี้ เมื่อครั้งตอนที่เขาอายุสิบเจ็ดสิบแปดปีความสามารถยังไม่ได้ถึงขั้นนางเลย
แต่เขาเป็นถึงอัจฉริยะนักปรุงยาอันดับหนึ่งแห่งแดนซวนเทียน ไม่มีผู้ใดแข็งแกร่งกว่าเขาอีกแล้ว โดยเฉพาะหญิงสาวผู้นี้
นางต้องมีสิ่งใดที่แปลกประหลาด และมีของล้ำค่าบางอย่างเป็นแน่ คุณสมบัติเช่นนี้มีความเป็นไปได้ที่สุดก็คือ…
เขาดีใจที่เขาเดาไม่ผิด เขาวางเดิมพันถูกต้องแล้ว ตามหาหม้อเทพนิรันดร์มานานหลายปี ในที่สุดก็จะได้มาครอบครองเป็นเจ้าของแล้ว
“เป่ยกงจั๋ว เจ้ามันรนหาที่ตาย!” กู้ไป๋อีพุ่งตัวออกไปโดยที่ไม่สนใจอาการบาดเจ็บใด ๆ เลย
“ท่านพี่ ท่านไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า!”
เป่ยกงจั๋วเอนกายหลบหลีกเบา ๆ ทันใดนั้นอสรพิษน้ำแข็งตัวหนึ่งก็ปรากฏออกมา พลังการกดขี่ข่มเหงอันน่าสะพรึงกลัวทำให้สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปมาก
“ข้าอดใจรอไม่ไหวอยากได้หม้อเทพนิรันดร์มาครอบครองเต็มทีแล้ว ดังนั้นข้าจึงไม่อยากเสียเวลากับเจ้า”
“สัตว์พันธสัญญาของข้าเป็นถึงสัตว์ศักดิ์สิทธิ์อสรพิษน้ำแข็งเก้าอิม ข้าว่าพวกเจ้ายอมแพ้เสียเถอะ!”
กลิ่นอายอันเย็นยะเยือกแผ่ซ่านออกมา และแช่คนบริเวณโดยรอบจนแข็ง
กระบี่มังกรเพลิงพ่นเปลวไฟสีแดงฉานออกมา และห่อหุ้มมู่เฉียนซีไว้
“เสี่ยวหง อู๋ตี้ กลับเข้าไปในมิติ!”
แม้แต่ชิงอิ่งเองก็ถูกกลิ่นอายของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์นี้แช่แข็งแล้ว มู่เฉียนซีส่งตัวเขากลับเข้าไปหลับใหลในมิติ
“บัวแดงพิฆาต!” บัวอัคคีสีแดงฉานพุ่งไปที่อสรพิษน้ำแข็งเก้าอิม แต่สำหรับอสรพิษเก้าอิมตัวนี้แล้วการโจมตีนี้เป็นเพียงแค่เม็ดฝนกระทบผิวมันเท่านั้น
โฮ่ก โฮ่ก โฮ่ก! ทว่าเปลวไฟนี้กลับทำให้มันไม่ชอบเป็นอย่างยิ่ง
ปัง! กระบี่เฉียนหานปักบนพื้นน้ำแข็ง ขาของกู้ไป๋อีแข็งจนทำให้เขาเกือบจะทรงตัวไม่อยู่แล้ว
มู่เฉียนซีพุ่งตัวเข้าไปประคองเขา “เสี่ยวไป๋!”
เปลวไฟของกระบี่มังกรเพลิงได้หลอมละลายน้ำแข็งบนร่างเขา แต่สีหน้าของกู้ไป๋อียังคงซีดเผือดอยู่เฉกเช่นเดิม
กำแพงน้ำแข็งปรากฏอยู่รอบ ๆ บริเวณ และขวางทางด้านหลังทั้งหมดของมู่เฉียนซีเอาไว้
เป่ยกงจั๋วเดินเข้าไปใกล้และกล่าวว่า “องค์หญิงน้อยมู่ เจ้าครุ่นคิดดีแล้วเหรอ ท่านพี่ชอบเจ้ามากถึงเพียงนั้น ข้าเองก็ชอบเจ้ามากเหมือนกัน ตราบใดที่เจ้าตอบตกลงว่าจะเป็นว่าที่ภรรยาของข้า ข้าขอเพียงแค่หม้อเทพนิรันดร์เท่านั้น ไม่เอากระบี่ศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์จากเจ้าแน่นอน”
“เรายังร่วมมือกันได้ แย่งชิงบัลลังก์ราชวงศ์ตงหวงกลับมา ลบล้างความผิดที่ท่านพ่อเจ้าถูกใส่ร้าย คืนความยุติธรรมให้แก่ท่านพ่อของเจ้า เมื่อถึงตอนนั้น เจ้าก็จะได้เป็นฮองเฮาของทั้งสองราชวงศ์ เป็นสตรีที่สูงศักดิ์ที่สุด”
ไม่ว่าใครได้ยินเช่นนี้ก็ต้องใจสั่นแน่นอน
ทว่า สีหน้าของมู่เฉียนซีกลับยิ้มเย้ยหยัน หากร่วมมือกับเป่ยกงจั๋วแย่งชิงราชวงศ์ตงหวงกลับมา เช่นนั้นต่อไปราชวงศ์ตงหวงก็ไม่ใช่ตระกูลมู่อีกต่อไปแล้ว
ฮองเฮา! ใครจะสนกันล่ะ!
มู่เฉียนซีกำกระบี่มังกรเพลิงในมือแน่น อาถิงยังไม่มีการตอบสนองแต่อย่างใด สุ่ยจิงอิ๋งขวางสายฟ้าลงทัณฑ์มาสองครั้งแล้ว ตอนนี้ก็สูญเสียพลังไปหมดแล้ว
จะหนีตอนนี้ก็ไร้ทางหนีแล้ว หรือว่าจะชะลอเวลายืดเยื้อออกไปเพื่อผ่อนคลายสถานการณ์ จะได้คิดหาวิธีรับมือต่อไปได้
หากตอบตกลงยอมเป็นว่าที่ภรรยาของเจ้าหมอนี่ ชีวิตทั้งชีวิต นาง…
กู้ไป๋อีดูเหมือนว่าจะรู้ว่ามู่เฉียนซีคิดสิ่งใดอยู่ พลังฟื้นฟูกลับมาเล็กน้อยแล้ว และเงาจันทร์เต็มดวงสีเงินก็ปรากฏขึ้น
กู้ไป๋อีพุ่งเข้ามาอยู่ตรงหน้าเป่ยกงจั๋ว กระบี่เฉียนหานทาบลงบนคอเป่ยกงจั๋ว กู้ไป๋อีกล่าว “เป่ยกงจั๋ว ให้สัตว์พันธสัญญากับคนของเจ้าหยุดเดี๋ยวนี้!”
ในตอนนี้กำลังอันแข็งแกร่งเกรียงไกรของเขานั้นเสื่อมทรุดลงแล้ว เขาระเบิดพลังสุดท้ายออกมา เขาไม่อยากให้ซีเอ๋อร์ยอมประนีประนอม
และไม่อยากให้นางต้องได้รับความกล้ำกลืนฝืนใจใด ๆ!
“เสี่ยวไป๋!” มู่เฉียนซีเป็นห่วงเขามาก
เป่ยกงจั๋วยิ้มพลางกล่าว “ท่านพี่ ข้าประเมินท่านต่ำไปแล้ว! ดี พวกเจ้าทุกคนไม่หยุด ไม่ต้องลงมือ และต่อให้ข้าไม่ลงมือ เจ้าคิดว่าจะหนีรอดไปได้อย่างนั้นเหรอ?”
บริเวณโดยรอบได้กลายเป็นป้อมปราการน้ำแข็งอันเย็นยะเยือกที่แข็งแกร่งมาก ไม่สามารถออกไปได้
มู่เฉียนซีกล่าวกับมังกรเพลิงว่า “มังกรเพลิง จัดการเลย!”
“อืม! นายท่าน ข้าจะพยายามอย่างสุดกำลังทำลายตรงนี้ให้จงได้!”
กระบี่ยาวสีแดงกวัดแกว่งตัดผ่านอากาศ มังกรเพลิงสีแดงฉานตัวหนึ่งพุ่งออกไป พลังธาตุอัคคีอันแข็งแกร่งแผ่ซ่านออกมา
ในขณะที่มังกรเพลิงพุ่งออกไปนั้น อสรพิษน้ำแข็งเก้าอิมนั้นก็เผยความหวาดกลัวออกมา
มังกรเพลิงพุ่งทะยานขึ้นไปกลางอากาศ และเสียง ฉ่า! ก็ดังขึ้น
หลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นกลางอากาศ มู่เฉียนซีกล่าว “ฉงโหลว ออกมา!”
ทันใดนั้นบริเวณรอบทั้งหมดพลันมืดครึ้มลง มู่เฉียนซีกล่าว “เสี่ยวไป๋!”
มู่เฉียนซีพุ่งตัวขึ้นไปกลางอากาศ แต่กู้ไป๋อีกลับโจมตีเป่ยกงจั๋วด้วยกระบี่ หวังจะเอาชีวิตของเขา ต่อให้ต้องตายหรือจะพังพินาศไปด้วยกัน เขาก็ไม่เสียดาย!
เป่ยกงจั๋วรู้แล้วว่าซีเอ๋อร์เป็นผู้ครอบครองหม้อเทพนิรันดร์ ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าซีเอ๋อร์จะหนีไปอยู่ที่ใดเขาต้องไม่ปล่อยซีเอ๋อร์ไปเป็นแน่!
น้องชายตัวเองแต่ไม่เคยมีความรู้สึกใด ๆ ต่อเขาเลย และการฆ่าเขาอย่างโหดร้ายทารุณก็อยู่ในความคิดของเป่ยกงจั๋วด้วย
ในขณะที่กระบี่เฉียนหานกำลังจะฟันคอเป่ยกงจั๋วนั้น ร่างทั้งร่างของเขาก็ถูกแช่เป็นน้ำแข็งไปแล้ว
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง! สายฟ้านับไม่ถ้วนฟาดกู้ไป๋อีจนร่างกระเด็นลอยออกไป
ปัง! กู้ไป๋อีถูกโจมตีจนร่างกระเด็นลอยออกไป มู่เฉียนซีรีบพุ่งตัวออกไปพยุงร่างของเขาไว้และพาขึ้นไปบนหอฉงโหลวบนเมฆา
เป่ยกงจั๋วยิ้มพลางกล่าวว่า “หอฉงโหลวบนเมฆา นึกไม่ถึงเลยว่าองค์หญิงน้อยมู่จะมีมหาวัตถุเทพที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ด้วย แต่เจ้าคิดว่ามีมหาวัตถุเทพเช่นนี้แล้วจะหนีข้ารอดอย่างนั้นเหรอ?”
“ตามไป!”
ความเร็วของมู่เฉียนซีนั้นรวดเร็วมาก แต่ก็ไม่อาจเร็วไปกว่าเป่ยกงจั๋วและสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ตัวนั้นของเขา
บนท้องฟ้า พวกเขาตามเข้าไปใกล้มู่เฉียนซีแล้ว
“ช่างเชื่องช้ายิ่งนัก!” เป่ยกงจั๋วและพวกตามไปทันแล้ว
“ในเมื่อใช้ไม้อ่อนแล้วไม่ชอบ ก็คงต้องใช้ไม้แข็งแล้วล่ะ อย่ามาโทษว่าข้าไม่เกรงใจก็แล้วกัน”
ทันใดนั้นเองอสรพิษน้ำแข็งเก้าอิมก็พลันกลายเป็นร่างนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าใส่มู่เฉียนซี กู้ไป๋อียืนอยู่กลางอากาศกล่าวว่า “ซีเอ๋อร์ เจ้าหนีไปก่อน! ข้าจะขวางพวกมันเอาไว้เอง!”
“เสี่ยวไป๋ ข้าจะทิ้งเจ้าไว้คนเดียวแล้วหนีไปได้อย่างไรล่ะ!”
กู้ไป๋อีกล่าวเสียงขรึมว่า “ซีเอ๋อร์ เป้าหมายของพวกมันคือเจ้า เจ้าจำเป็นต้องหนีไปก่อน!”
“เป่ยกงจั๋วไม่มีทางฆ่าข้าเด็ดขาด เชื่อข้า!”
ผัวะ! เขาจับมู่เฉียนซีและผลักนางออกไปอย่างรุนแรง
“นายท่าน!” หอฉงโหลวบนเมฆาร้อนใจจะช่วยจึงทำให้เกิดมิติพายุขวางคนเหล่านั้นไว้ และดึงตัวมู่เฉียนซีไป
ทว่า ในขณะที่หอฉงโหลวบนเมฆารับตัวมู่เฉียนซีเข้าไปนั้น นางเห็นอสรพิษน้ำแข็งเก้าอิมที่กลายร่างเป็นอสรพิษตัวเล็ก ๆ นับไม่ถ้วนพุ่งทะลุร่างของกู้ไป๋อี!
ฉึก ๆ ๆ! ชายหนุ่มชุดขาวดุจดั่งทวยเทพผู้นั้น ตอนนี้ได้กลายเป็นมนุษย์น้ำแข็งที่ร่างเต็มไปด้วยรูหลายรูแล้ว
“เสี่ยวไป๋!” มู่เฉียนซีตะโกนขึ้น!
.