ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1481 ชีวิตเป็นของข้า
นี่เป็นสนามสุดท้ายแล้ว หากยับยั้งได้ บางทีก็อาจจะพลิกผันสถานการณ์ได้
จะปล่อยให้เยี่ยเฉียออกมาไม่ได้เด็ดขาด!
เยวี่ยเจ๋อและน่าหลานอวี้เองก็เป็นห่วงญาติสนิทที่อยู่ในเซี่ยโจวเหมือนกัน หากสามารถไปที่นั่นได้ก็จะเป็นการดีที่สุด
มู่เฉียนซีไม่เพียงแต่จะพาพวกเขาเท่านั้น องครักษ์เงาส่วนใหญ่ก็ถูกพาไปด้วยเช่นกัน
เนื่องจากเซี่ยโจวไม่มีกองกำลังระดับหนึ่ง กองกำลังระดับสองคอยพึ่งพาอาศัย จึงทำได้เพียงต้องพึ่งพาตัวเองเท่านั้น
ในเมื่อเซี่ยโจวอยู่ห่างไกล เผ่าวิญญาณร้ายก็ไม่มีทางวางกองกำลังหลักไว้ที่นั่นแน่นอน เพราะมิเช่นนั้นมันจะเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบากมาก
หลังจากหอฉงโหลวบนเมฆาเคลื่อนตัว พวกเขาก็ใช้ความเร็วอย่างรวดเร็วที่สุดเดินทางไป
“หอฉงโหลว ไปเซี่ยโจว! เร็วเข้า”
ขณะเดียวกันนั้นมู่เฉียนซีก็ได้เริ่มหลอมยาในหอฉงโหลวบนเมฆาอีกครั้ง!
ในตอนนี้ เซี่ยโจวได้เกิดความโกลาหลขึ้นแล้ว
พลังสีดำมืดนั้นเลวร้ายกว่าโรคระบาดเสียอีก
“เสด็จพ่อ!” ชายหนุ่มผู้มีเสน่ห์ราวกับจิ้งจอกหิมะผู้หนึ่งมองดูผู้เป็นพ่อที่นอนป่วยอยู่ด้วยความเป็นห่วงและกระวนกระวายใจเป็นอย่างยิ่ง
“ข้าไม่เป็นอะไร! จะต้อง…อ้าวเซี่ย จะต้องคิดหาทางให้ได้ มิเช่นนั้นเซี่ยโจวของพวกเราต้องเกิดหายนะเป็นแน่”
เชียนอ้าวเซี่ยกำหมัดแน่นพลางกล่าว “ชีวิตของข้า เสี่ยวซีเอ๋อร์เป็นคนช่วยไว้ ยังไม่ทันได้เห็นหน้านาง ข้าไม่มีทางตายเด็ดขาด”
“องค์รัชทายาท ที่ต้นกำเนิดของพลังชั่วร้ายนี้ มีคนชุดดำกลุ่มหนึ่งเข้าไปใกล้ที่นั่นแล้วพ่ะย่ะค่ะ จากนั้นพลังนั้นก็ทวีความน่ากลัวมากยิ่งขึ้น เราจะทำเช่นไรดีพ่ะย่ะค่ะ?”
เชียนอ้าวเซี่ยกล่าว “ผู้ที่มีความแข็งแกร่งขั้นมหาจักรพรรดิแห่งภูตขึ้นไป ตามข้าไปจัดการกับคนพวกนั้น!”
“องค์รัชทายาท หอหมอปีศาจนำกองกำลังมาสนับสนุนแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
จากนั้นพวกเขาจึงใช้ความเร็วอย่างรวดเร็วที่สุดเดินทางไปยังเทือกเขาหนานอู้
เมื่อเห็นคนชุดดำผู้ชั่วร้ายหลายสิบคนเหล่านั้น เชียนอ้าวเซี่ยก็กวาดสายตามองพวกเขาด้วยความเย็นชา “พวกเจ้าเป็นใคร มีเป้าหมายอันใดกันแน่?”
ในเซี่ยโจวแห่งนี้เป็นสถานที่ที่เขาอยู่อาศัยและใช้ชีวิตอยู่ ที่นี่เป็นสถานที่ที่เขาได้พบกับคนสำคัญคนหนึ่ง เขาไม่ยอมให้ใครมาทำลายมันได้เป็นอันขาด
สายตาของคนของเผ่าวิญญาณร้ายเหล่านี้เผยความดุร้ายออกมา “เจ้าพวกมดปลวก กล้าเข้ามาเกะกะขวางทางพวกข้าถึงที่นี่ รอความตายอยู่ดี ๆ ไม่ชอบ”
“เกะกะขวางหน้าขวางตาเกินไปแล้ว ฆ่าไปซะให้สิ้นก็จบเรื่อง”
ชั่วพริบตาเดียวคนของเผ่าวิญญาณร้ายก็ลงมือแล้ว เชียนอ้าวเซี่ยรู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก
พลังแห่งน้ำแข็งหิมะปะทุออกมา คนของหอหมอปีศาจก็เตรียมอาวุธลับและยาพิษพร้อมแล้ว ไม่ว่าศัตรูตรงหน้าจะน่ากลัวมากเพียงใด พวกเขาก็จะสู้อย่างสุดชีวิต!
น้ำแข็งหิมะได้ครอบคลุมไปทั่วทั้งบริเวณ พวกเขามองไปที่เชียนอ้าวเซี่ยด้วยความรู้สึกประหลาดใจ!
“นึกไม่ถึงเลยว่าสถานที่กันดารเล็ก ๆ เช่นนี้จะมีผู้ที่เก่งกาจเช่นนี้อยู่ด้วย!”
“เพียงแต่ว่า พลังเพียงเท่านี้ไม่อาจทำอะไรพวกเราได้หรอก”
“ฆ่า!”
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
คนเหล่านี้ช่างแข็งแกร่งเกินไปแล้ว เพียงประมือสู้รบกันไม่กี่กระบวนท่า ฝั่งเซี่ยโจวก็ได้รับบาดเจ็บล้มตายกันไปเกินครึ่งแล้ว
พวกเขาถูกพลังแห่งวิญญาณร้ายกัดกร่อน และหมดสติไป
“มดปลวก อย่างไรเสียก็ยังเป็นมดปลวกอยู่วันยังค่ำ!”
เชียนอ้าวเซี่ยกล่าว “ลงมือ!”
ไม่ว่าอย่างไร เขาไม่มีทางยอมแพ้แน่นอน!
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
ทุกคนต่างพยายามต่อสู้อย่างสุดชีวิต ยืนหยัดที่จะต่อสู้อย่างถึงที่สุด
การต่อสู้นี้น่าสังเวชมาก สุดท้ายก็เหลือเพียงแค่เชียนอ้าวเซี่ยคนเดียวเท่านั้น
“น้ำแข็งปิดผนึกหิมะ!” เชียนอ้าวเซี่ยปล่อยพลังอันแข็งแกร่งที่สุดออกมาโจมตี เขาคนเดียวรับมือกับคนของเผ่าวิญญาณร้ายสิบกว่าคน
คนของเผ่าวิญญาณร้ายเหล่านี้กล่าวด้วยความดูถูกเหยียดหยามว่า “พวกเจ้ามันก็แค่พวกมดปลวก อย่าได้ขัดขืนอะไรที่มันไร้ประโยชน์อีกเลย!”
จากนั้นพลังแห่งวิญญาณร้ายสีดำก็พุ่งกวาดล้างไปที่เชียนอ้าวเซี่ย!
การโจมตีอันหนาแน่นนี้พุ่งออกไปที่เขาอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
พรวด! เลือดสีแดงสดไหลย้อมชุดคลุมยาวสีขาวหิมะของเชียนอ้าวเซี่ย
ลมหิมะพัดกระโชกขึ้น แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เชียนอ้าวเซี่ยก็ยังคงเลือกที่จะสู้ต่อ
“นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าเจ้ายังจะดึงดันอยู่ ข้าไม่เข้าใจความคิดของพวกมดปลวกเช่นเจ้าจริง ๆ” คนของเผ่าวิญญาณร้ายกล่าวอย่างเชื่องช้า
ต่อมา ก็เป็นการโจมตีที่ดุเดือดมากยิ่งขึ้น
พลังแห่งวิญญาณร้ายกัดกร่อนร่างกาย ชุดคลุมยาวสีขาวหิมะของเชียนอ้าวเซี่ยตอนนี้ถูกย้อมไปด้วยเลือดสีแดงสด สีหน้าของเขาซีดเผือดไร้รอยเลือดแล้ว
“ร่างของเจ้ามดปลวกผู้นี้ช่างมีความพิเศษยิ่งนัก ถูกโจมตีถึงเพียงนี้แล้วกลับยังไม่ตาย อีกทั้งยังสู้ต่อได้อีก”
“อย่างไรเสีย หน้าที่ของพวกเราก็แค่เฝ้าคุ้มกันอยู่ตรงนี้ และมันก็ช่างน่าเบื่อหน่ายยิ่งนัก! หาเรื่องสนุก ๆ ทำสักหน่อยก็ไม่เลวเลย ข้าเองก็อยากจะดูว่าเจ้าหนุ่มผู้นี้จะสักอดทนได้สักกี่น้ำ”
“…”
ผลลัพธ์ที่ได้นี้ ทำให้เชียนอ้าวเซี่ยยิ้มออกมาแล้ว
ชายหนุ่มผู้รูปงามราวกับจิ้งจอกหิมะ รูปงามจนล่มบ้านล่มเมืองได้เช่นนี้ เมื่อยิ้มออกมาแล้วก็ช่างน่าทึ่งเป็นอย่างยิ่ง!
แม้แต่คนของเผ่าวิญญาณร้ายเหล่านี้เองก็รู้สึกทึ่งเช่นกัน พลังรอบกายเชียนอ้าวเซี่ยแผ่ซ่านออกมาอย่างรุนแรง “ข้าไม่ให้พวกเจ้าได้มีโอกาสหรอกนะ”
“นี่เขาจะทำลายตัวเองเหรอ!”
“พลังการทำลายตัวเองของคนผู้นี้คงจะรุนแรงไม่น้อย เราต้องรีบล่าถอยโดยเร็ว!”
“…”
พลันนั้นน้ำเสียงอันสดใสเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น “ชีวิตของเจ้า ข้าเป็นคนช่วยให้ฟื้นคืนกลับมา เจ้าคิดจะทำลายตัวเองให้แหลกสลายเป็นชิ้น ๆ เช่นนี้ ช่างอัปลักษ์ยิ่งนัก! เจ้าแน่ใจเหรอว่าจะทำเช่นนี้?”
เมื่อได้ยินน้ำเสียงอันคุ้นเคยนี้ สีหน้าของเชียนอ้าวเซี่ยก็แสดงความตกตะลึงขึ้นทันใด
“เสี่ยวซีเอ๋อร์!” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
นางมาแล้ว เขาจะตายได้อย่างไรกันเล่า!
ชีวิตนี้ของเขาเป็นของนาง ตอนนี้เขาจะกล้าตายได้อย่างไรกัน!
ปัง!
เชียนอ้าวเซี่ยล้มลงไปกับพื้น และกลางอากาศในตอนนี้ก็ปรากฏร่างนับไม่ถ้วนขึ้น
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “เผ่าวิญญาณร้ายของพวกเจ้านำกำลังคนมาในเซี่ยโจวของข้าน้อยเกินไปแล้ว เช่นนี้จัดการได้ง่ายเพียงนิดเดียว”
“ฆ่า! อย่าให้รอดไปได้แม้แต่คนเดียว!”
“นางคือมู่เฉียนซี!”
“ปลาใหญ่มาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ ต้องจับตัวนางให้ได้!”
คนของเผ่าวิญญาณร้ายเหล่านี้ เมื่อเห็นมู่เฉียนซีก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้น
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “อาศัยเพียงแค่พวกเจ้า คิดจะจับข้าอย่างนั้นเหรอ ฝันไปเถอะ!”
“บัวแดงพิฆาต!”
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
เหล่าองครักษ์เงาก็ใช้ยาช่วยโจมตี ยับยั้งพลังแห่งวิญญาณร้ายของพวกเขาเอาไว้
ด้วยพลังของพวกเขาในตอนนี้ กำจัดคนเหล่านี้นั้นไม่ใช่เรื่องยาก
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
ปัง! ชิงอิ่งกำหมัดต่อยคนผู้หนึ่งจนตายคามือ!
“บัวแดงพิฆาต!”
บัวอัคคีสีแดงฉานพุ่งลงมา และกลืนกินคนของเผ่าวิญญาณร้ายผู้นั้นไป
พวกเขาได้เห็นความแข็งแกร่งของมู่เฉียนซีและพวกแล้ว พวกเขามีกันเพียงแค่สิบกว่าคน ไม่สามารถต่อสู้รับมือได้!
“ล่าถอย เร็วเข้า!”
“รีบล่าถอยเร็วเข้า!”
“……”
สีหน้าของพวกเขาเผยความหวาดกลัวออกมา
มู่เฉียนซียิ้มเย้ยหยันพลางกล่าวว่า “ตอนที่ข้าไปอยู่ที่เกาะเมฆา เผ่าวิญญาณร้ายของพวกเจ้าต้อนรับและปฏิบัติต่อข้าเป็นอย่างดี ตอนนี้พวกเจ้าย่างกรายมาในถิ่นเซี่ยโจวของข้า ข้าก็ควรจะต้อนรับและปฏิบัติต่อเจ้าอย่างดีเช่นกัน มันถึงจะถูก!”
“คิดจะหนีเหรอ ไม่มีทางซะหรอก!”
ปัง ปัง ปัง!
ต่อมาคนของเผ่าวิญญาณร้ายก็ถูกพลังบดขยี้จนสิ้น! คนหลายสิบคนเหล่านี้ถูกโจมตีจนพ่ายแพ้ไม่เป็นท่า!
ก่อนที่ร่างของพวกเขาจะอันตรธานหายไปต่อหน้าพวกเขา!
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ! เข็มยาของมู่เฉียนซีพุ่งออกไป
“รีบรักษาอาการบาดเจ็บให้ทุกคนเร็วเข้า น่าหลาน เจ้าดูแลเจ้าลามกเซี่ยให้ดี มู่อี พวกเจ้าไปคุ้มกันรอบนอกเอาไว้ คนของเผ่าวิญญาณร้ายกลุ่มใหม่ต้องแห่กันมาอีกแน่”
“ชิงอิ่ง อู๋ตี้ เสี่ยวหง คุ้มกันให้ข้าด้วย!”
“ขอรับ!”
หลังจากออกคำสั่งต่าง ๆ เสร็จสิ้น มู่เฉียนซีก็เริ่มปรุงยา
พลังแห่งวิญญาณร้ายที่แผ่ซ่านออกมาจากค่ายกลวิญญาณร้ายนี้ จำเป็นต้องรีบยับยั้งเอาไว้ให้เร็วที่สุด
“แม่ยอดดวงใจ ข้ารู้ว่าพลังจิตของเจ้าแข็งแกร่งมาก แต่เจ้าจะใช้โดยสิ้นเปลืองเช่นนี้ไม่ได้! การปิดผนึกค่ายกลนี้มันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น ต่อจากนี้ยังมีศึกที่อันตรายยิ่งกว่านี้อีก เจ้าจะมาใช้พลังจิตสิ้นเปลืองที่นี่ไม่ได้”
หากมีคนรู้ว่าหลายวันที่ผ่านมานี้มู่เฉียนซีได้หลอมยาลูกกลอนออกมามากมายเท่าใด จะต้องตกตะลึงพรึงเพริดแน่นอน
จำนวนยาลูกกลอนที่นางหลอมออกมานั้นมากมายจนไม่สามารถนับได้เลย
จะมีผู้ใดสามารถหลอมยาออกมาได้จำนวนมหาศาลภายในระยะเวลาสั้น ๆ เช่นนี้ได้กันเล่า ต่อให้มีพลังที่แข็งแกร่งมากกว่านี้ก็ไม่มีทางทำได้ แต่นางกลับยืนหยัดและทำได้
.