นักฆ่าฮองเฮาของข้า / สุดยอดนักฆ่า มเหสียอดรัก - ตอนที่ 343

บทที่ 343 จะลืมได้อย่างไร2

เพลงของหลิวเต๋อหวา

การรักษาความปลอดภัยที่ดีเยี่ยม

สถาปัตยกรรมแบบสไตล์โกธิค

ของพวกนี้มันไม่ใช่เรื่องที่คนธรรมดาจะรู้ได้

เขาบอกว่าเขาเคยได้รับคำชี้แนะจากผู้สูงส่งที่ลี้ลับคนหนึ่ง

หรือบางทีผู้สูงส่งคนนั้นอาจจะเป็นเขาก็ได้

เรื่องแบบนี้ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

ซินเหยาถึงได้มาทดสอบกับเขาแบบนี้

“เขาไม่รู้จักคลินิกเสริมความงาม เขาอาจจะไม่ได้มาจากโลกอนาคต ข้าคงคิดมากไปเอง” ซินเหยาพูดกับตัวเองในใจ

โอหยางซิงเฉินยิ้มพร้อมกับส่ายหัวไปมา “ข้าบอกแล้วว่าข้าไม่รู้ เจ้าก็บอกข้ามาเถอะว่ามันคืออะไร”

ซินเหยายิ้ม “เป็นที่ที่สามารถทำให้ผู้หญิงสวยได้ แต่ถ้าจะทำให้ผู้หญิงสวยก็ต้องมีหินทดสอบ”

“อ๋อ? สามารถทำให้ผู้หญิงสวยได้ เคยได้ยินแต่ว่าหินทดสอบสามารถเอามาทดสอบวรยุทธของคนได้” โอหยางซิงเฉินกล่าว

ซินเหยาแอบพูดเบาๆ “ถึงว่าทำไมเขาต้องตกใจด้วย ทุกคนล้วนต้องตกใจ”

จริงๆแล้ว หินทดสอบที่โลกนี้เขาเรียกกัน ชื่อทางวิทยาศาสตร์ของมันในศตวรรษที่ 21 คือ

ปริซึมหกเหลี่ยม

และปริซึมหกเหลี่ยมนี้มาจากธรรมชาติแน่นอน

พูดถึงปริซึมหกเหลี่ยมก็ต้องพูดถึงปริซึมสี่เหลี่ยมด้วย

ปริซึมสี่เหลี่ยมพูดอีกอย่างว่าเครื่องหักเหแสง

ประโยชน์ที่ง่ายที่สุดของมันคือเอาไว้ใช้หักเหแยกแสงสี

ปริซึมที่สมบูรณ์สามารถดูดและแยกแสงแดดแบบปกติได้

แยกหรือรวมสีของแสงต่างๆ

และผ่านการทดลองทางวิทยาศาสตร์การคำนวณมุมสามารถเปลี่ยนความแรง อ่อนและทิศทางได้

เคยมีเด็กคนหนึ่ง

หยิบลูกแก้วขึ้นมาแล้วส่องดูแสงแดดด้วยมุมและความใกล้ไกลที่ต่างกันทำให้มองเห็นแสงและสีที่ต่างกันไปด้วย

นี่คือการแยกแสงที่ง่ายที่สุด

และปริซึมสี่เหลี่ยมคือคำอธิบายของแสงพวกนี้

เราสามารถมองเห็นเจ็ดสีได้ด้วยตาเปล่า และยังมีแสงยูวี แสงอินฟราเรด คลื่นไมโครเวฟ คลื่นสั้น แสงเอ็กซ์เรย์ และแสงอื่นๆอีกมากมาย

ปริซึมสี่เหลี่ยมสามารถแยกและรวมแสงพวกนี้ออกมาได้

ส่วนปริซึมหกเหลี่ยมนั้นเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ขนาดนักวิทยาศาสตร์ยังหาคำมาอธิบายไม่ได้

ปริซึมหกเหลี่ยมนั้นหักเหแสงได้ละเอียดและแม่นยำกว่าปริซึมสี่เหลี่ยม

นักวิทยาศาสตร์ใช้เทคโนโลยีในการวิจัยผลออกมาว่า ปริซึมหกเหลี่ยมสามารถแยกแสงสีที่คนเราไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า นั่นก็คือรังสีที

รังสีทีสามารถใช้ได้กับผิวของคน ทำให้ผิวเต่งตึงมีน้ำมีนวล และยังสามารถลบริ้วรอยต่างๆบนใบหน้าได้ด้วย

ทุกคนรู้ดี ว่าแสงแดดมีแสงอยู่เจ็ดชนิดที่สามารถมองเห็นได้

ตอนที่สายรุ้งออกมา ก็คือละอองน้ำบนท้องฟ้ารวมตัวกันเป็นปริซึมที่ใหญ่และหักเหสีทั้งเจ็ดออกมา

ทั้งๆที่รู้ว่ามีเจ็ดสีแต่ทำไมคนถึงมองไม่เห็น

เริ่มแรกนักวิทยาศาสตร์คิดว่าเพราะทั้งเจ็ดสีมันหักล้างกันเอง

แต่พอผ่านการทดลองทำให้พบว่า ที่จริงแล้วแสงแดดยังมีแสงอีกชนิดหนึ่งที่ยากแก่การทดลองนั่นคือรังสีที

รังสีทีสามารถลบสีต่างๆได้

ดังนั้นแสงแดดที่ตาคนเรามองเห็นไม่ได้เป็นสีจริงๆของมัน

ทุกคนรู้ว่าการอาบแดดมันดีต่อสุขภาพ แต่ทุกคนโดยเฉพาะผู้หญิงกลัวว่าอาบแดดแล้วจะดำ

และสิ่งที่ทำให้คนอาบแดดแล้วผิวดำคือรังสียูวีและรังสีอื่นๆ

ถ้าหากสามารถแยกรังสียูวีและรังสีอื่นๆออกได้ ก็สามารถทำให้คนแข็งแรง มีผิวพรรณที่สวยงาม

บวกกับรังสีทีที่จะช่วยให้ผิวขาวสวย

เครื่องสำอางอะไรก็เทียบไม่ได้กับปริซึมหกเหลี่ยม

ในศตวรรษที่21ทุกคนล้วนรู้จักการหักเหของแสง

ถึงแม้คนธรรมดาจะไม่รู้ถึงผลการวิจัยของปริซึมหกเหลี่ยมแต่หน่วยสอดแนมอย่างนางมีหรือจะไม่รู้ความลับนี้

โอหยางซิงเฉินไม่รู้จริงๆหรือ

และท่าทางตกใจของเขา มันก็ไม่เหมือนแสร้งทำ

ไม่รู้จักคลินิกเสริมความงามคืออะไร

ไม่เคยได้ยินถึงปริซึมหกเหลี่ยมคืออะไร

โอหยางซิงเฉินคนนี้คงไม่ใช่หน่วยสอดแนมจากโลกอนาคตแน่

ซินเหยาวางใจได้ในระดับหนึ่ง

แต่ในใจก็ยังรู้สึกตะขิดตะขวงอยู่

ทดสอบเพื่อนครั้งแล้วครั้งเล่าแบบนี้มันก็ไม่ถูกต้อง

แต่ดีที่เขาไม่รู้ว่าตัวเองโดนทดสอบอยู่

ซินเหยาโล่งใจพูดขึ้นว่า “เจ้าไม่ต้องสนใจหรอกว่าอะไรคือคลินิกเสริมความงาม อะไรคือความลับของหินทดสอบ สรุปเจ้าจะให้ข้ายืมหินทดสอบไหม ถ้าหากเจ้าตัดสินใจไม่ได้ ก็บอกข้ามาว่าใครคือเจ้าของเดี๋ยวข้าไปขอยืมกับเขาเอง”

โอหยางซิงเฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้นว่า “ตอนแรกจวนเฉิงเสี้ยงว่าจะซื้อหินทดสอบนี้ แต่ยังไม่ทันได้จ่ายเงินจวนเฉิงเสี้ยงก็ถูกจับไปเสียก่อน หินทดสอบนี่เลยต้องเอาคืนกลับไปให้เจ้าของ”

ซินเหยาถามขึ้น “ใครคือเจ้าของมัน”

โอหยางซิงเฉินพูด “อันนี้ ร้านจี้โม่รับปากลูกค้าทุกคนเอาไว้ว่าจะไม่บอกว่าเจ้าของคือใคร”

ซินเหยาพูด “งั้นเจ้าสามารถให้ข้ายืมได้ไหม แค่เดือนเดียวก็พอ”

โอหยางซิงเฉินรู้สึกหนักใจ ขมวดคิ้ว ใบหน้าที่ขาวสะอาดราวกับผวเด็กกำลังหนักใจอยู่