นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์ - ตอนที่ 226

ตอนที่ 226 ความรู้?

หลังจากจบการเดิมพันปริศนากับแคทรีน่า อัลเบิร์ตไม่ได้ไปที่สนามกีฬาเพื่อดูเกมควิดดิชระหว่างกริฟฟินดอร์และเรเวนคลอ แต่เดินตรงไปที่ห้องต้องประสงค์บนชั้นแปด เขาวางแผนที่จะบันทึก 100 ปริศนาและคําตอบที่เสนอโดยห่วงนกอินทรีเพื่อไม่ให้ลืมสิ่งเหล่านี้หลังจากนั้นครู่หนึ่ง

ท้ายที่สุดแล้ว หน่วยความจําที่รวดเร็วไม่สามารถคงอยู่ได้ถาวร เว้นเสียแต่ว่า ห่วงนกอินทรีจะถามอัลเบิร์ตเหมือนกับนักเรียนของเรเวนคลอเป็นประจําเป็นไปไม่ได้ที่จะจําเนื้อหาทั่วไปหลังจากผ่านไปนานแล้ว

ดังคํากล่าวที่ว่า ความทรงจําที่ดีไม่ได้ดีเท่าปากกาที่ไม่ดี

คําพูดของชาติที่แล้วนี้ยังคงสมเหตุสมผลมาก

อัลเบิร์ตต้องใช้เวลามากในการแยกแยะและบันทึกปริศนาและคําตอบนับร้อยเหล่านี้ เมื่อเขาวางปากกาลงและยึดเอวเวลาก็ล่วงเลยมาถึง 12.00 น.

ทุกเกมควิดดิช เว้นแต่ว่ามันจะจบก่อนกําหนด คนกลุ่มใหญ่มักจะอดมื้อเที่ยงไปจนจบเกม

สําหรับอาหารค่ํา?

การแข่งขันควิดดิชแทบจะไม่อยถึงกลางคืน ซีกเกอร์สองคนที่จะไร้ประโยชน์เพียงใด ถ้าพวกเขาจะไม่สามารถจับลูกสนิชทองคําได้ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง?

มีเพียงไม่กี่เกมที่เล่นทั้งวัน

อัลเบิร์ตเก็บสมุดโน้ต ถูกล้ามเนื้อบริเวณแก้มของเขา และจ้องมองไปที่ห่วงนกอินทรีย์บนกระดานไม้เก่าที่มุมห้องสมุด เขาหายใจเข้าลึก ๆ ยกมือขึ้นแล้วแตะสองครั้งบนกระดานไม้ห่วงนกอินทรีเปิดปากของมันและพูดปริศนา:

เธอไม่ใช่อดีตและอนาคต ตอนนี้ฉันเห็นเธอแล้ว เธออยู่ที่ไหน?

“ในกระจก” อัลเบิร์ตตอบทันที

“มันสมเหตุสมผล” หลังจากที่ห่วงนกอินทรีพูดจบ ประตูบานหนึ่งก็เปิดออก

“สําเร็จ!”

อัลเบิร์ตเขย่ากําปั้นอย่างตื่นเต้น ยกไม้กายสิทธิ์ขึ้นและเดินเข้าไปในประตู เขาพบว่าตัวเองอยู่ในห้องหินอ่อนทรงกลมขนาดใหญ่ สว่างไสวด้วยคบเพลิงสีน้ําเงิน

“ไฟนิรันดร์?” อัลเบิร์ตมองดูคบไฟบนผนัง ในเวลานี้ จู่ๆ เขาก็มีความต้องการที่จะหยิบคบเพลิงและศึกษามัน

“ขุมทรัพย์ความรู้ของเรเวนคลออยู่ที่ไหน” อัลเบิร์ตพึมพํา

นี่คือห้องลับที่ไม่มีหน้าต่างซึ่งว่างเปล่ามาก แนวกําแพงราบเรียบ

ไม่มีอะไรที่นี่ อักขระแปลก ๆ บางตัวถูกแกะสลักไว้บนผนังหินอ่อน

“อักษรรูนโบราณ?”

อันที่จริง ทันทีที่อัลเบิร์ตเข้ามาในห้องลับนี้ เขาได้สังเกตเห็นอักษรรูนโบราณบนผนังแล้ว

ไม่มีทาง นอกจากไฟนิรันดร์ มีเพียงอักษรรูนโบราณบนผนังเท่านั้นที่สามารถดึงดูดความสนใจของอัลเบิร์ตได้เขาเดินไปที่กําแพง เอื้อมมือไปตามรอยแกะสลักบนผนัง และเริ่มแปลเนื้อหาที่แท้จริงของอักษรรูนโบราณอย่างจริงจัง

อักษรรูนโบราณที่ศาสตราจารย์บรอดและศาสตราจารย์สมิธ แสดงให้เขาเห็นนั้นแท้จริงแล้วคัดลอกมาจากที่นี่

อย่างไรก็ตาม ในความทรงจําของอัลเบิร์ต ตัวอักษรที่พ่อมดเคยใช้เมื่อพันปีก่อนน่าจะเป็นอักษรรูนโบราณซึ่งเป็นข้อความที่ยืมมาจากภาษาละติน ได้รับการแปลงให้เป็นภาษาอังกฤษในภายหลัง

ถ้าอย่างนั้น…ฉันไม่ควรอ่านข้อความบนผนังจากมุมมองของการแปล มันเป็นเพียงการบันทึกบางสิ่งบางอย่าง?

หรือมีความลับอะไรซ่อนอยู่ในอักษรรูนโบราณ?

อัลเบิร์ตใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในการอ่านอักษรรูนโบราณที่แกะสลักไว้บนกําแพงตรงหน้าเขาและถอดความในสมุดจดของเขา

การเขียนบนผนังอาจพูดถึงการก่อตั้งฮอกวอตส์ คล้ายกับบันทึกในสารคดีที่อัลเบิร์ตเห็นในห้องสมุด

ในขั้นต้น ฮอกวอตส์ก่อตั้งขึ้นเพื่อปกป้องพ่อมดจากการกดขี่ข่มเหง

ท้ายที่สุดมักเกิ้ลก็กลัวเวทมนตร์ พวกเขาจะข่มเหงพ่อมดเพราะกลัวเวทมนตร์ ที่แย่ไปกว่านั้นในยุคกลางมืดเมื่อพันปีก่อน สหราชอาณาจักรอยู่ในยุคไวกิ่งที่น่าสะพรึงกลัว

จะเห็นได้จากข้อเท็จจริงที่ว่าปราสาทซึ่งเป็นที่ตั้งของฮอกวอตส์ตั้งอยู่บนภูเขาริมทะเลสาบ และตําแหน่งที่แน่นอนของโรงเรียนถูกสร้างขึ้นเพื่อป้องกัน จะเห็นได้ว่าเมื่อบิ๊กโฟร์ก่อตั้งฮอกวอตส์พวกเขาคิดว่าอาจมีศัตรูโจมตีฮอกวอตส์จึงจะกําหนดชุดของมาตรการป้องกันในปราสาท

อัลเบิร์ตไม่ลืมว่าเกราะและรูปปั้นอัศวินของปราสาทฮอกวอตส์สามารถขับเคลื่อนด้วยคาถาเมื่อจําเป็นนี่หมายความว่ากองทัพหลายร้อยคนที่ไม่กลัวตาย เข้าคู่กับภูมิประเทศของปราสาทและมาตรการป้องกันในตอนนั้นแม้แต่พวกไวกิ้งที่ฉาวโฉ่ก็ไม่สามารถยึดปราสาทฮอกวอตส์ได้

อย่างไรก็ตาม ประวัติศาสตร์ฮอกวอตส์ที่รู้จักกันมายาวนานเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่อัลเบิร์ตต้องการ และควรมีมากกว่านี้ในคลังความรู้เรเวนคลอ!

ไอ้สารเลว!

อย่างน้อย ก็ต้องทิ้งหนังสือหรือสิ่งอื่น ๆ ให้ฉันบ้างสิ

คนอื่นมาเอาไปก่อน?

อัลเบิร์ตเหลือบมองไปที่ภารกิจ “ค้นหาคลังความรู้ของเรเวนคลอ บนแผงภารกิจแต่มันก็ยังไม่สําเร็จ

เป็นไปได้ไหมว่านี่ไม่ใช่ขุมสมบัติแห่งความรู้ของเรเวนคลอ?

หรือมีความลับอะไรซ่อนอยู่ในห้องลับนี้?

อัลเบิร์ตเดินไปรอบ ๆ ห้องลับอีกครั้ง และไม่มีอะไรเหลือเลยนอกจากข้อความวิเศษบนกําแพง

อย่างไรก็ตาม อัลเบิร์ตได้ค้นพบสิ่งใหม่ๆ

สิ่งที่คล้ายกับปริศนาว่าทําไมถึงเป็นปริศนา? นั่นเป็นเพราะสัญลักษณ์เวทย์มนตร์ด้านบนถูกทําลาย

อัลเบิร์ตคิดว่านี่อาจจะเป็นประต หรืออย่างอื่น แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจ ควรจะกล่าวว่าเขาไม่เข้าใจ:

เชาวน์ปัญญาเหลือคณานับคือขมทรัพย์มหาศาล

แล้ว?

อัลเบิร์ตรวบรวมอักษรรูนที่กระจัดกระจายและอ่านออกมาเป็นอักษรรูนโบราณ

เขารู้สึกว่ามีบางอย่างขาดหายไปอย่างคลุมเครือ สิ่งที่หายไป อัลเบิร์ตเองก็ไม่สามารถบอกได้

ถ้านี่เป็นขุมสมบัติของความรู้ มันจะซ่อนความรู้อะไรไว้?

อัลเบิร์ตคิดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง เขารู้สึกว่ามันต้องไม่ใช่อักษรรูนโบราณ เพราะมันเป็นข้อความที่ใช้ในยุคนั้นและมันจะไม่เป็นประวัติศาสตร์ของฮอกวอตส์บนกําแพงอย่างแน่นอนดังนั้นอะไรคือทิ้งไว้ที่นี่?

ประโยคนั้น: เชาวน์ปัญญาเหลือคณานับคือขุมทรัพย์มหาศาล หรอ?

หรือไฟนิรันดร์บนกําแพง?

อัลเบิร์ตเอาไฟนิรันดร์จากกําแพงมาวางไว้ตรงหน้าเขาเพื่อมองใกล้ๆ สิ่งนี้คล้ายกับรูปร่างของเปลวไฟโอลิมปิกเล็กน้อย โดยมีอักษรรูนโบราณบางคำสลักอยู่ ในแง่นี้ความตกต่างระหว่างอีกษรรูนนั้นไม่ใหญ่มาก

อย่างไรก็ตาม ผลของอักษรรูนโบราณเหล่านี้น่าประหลาดใจมาก

อัลเบิร์ตรู้ว่านี่อาจเป็นพลังของภาษาเวทย์มนตร์(อักษรรูน)

แต่สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับคลังความรู้หรือไม่?

ถ้ามันเป็นเรื่องจริงล่ะก็… มีความลับอะไรซ่อนอยู่ในคลังแห่งความรู้?

อัลเบิร์ตรู้สึกปวดหัว เขาไม่รู้ว่าความลับที่ซ่อนอยู่ที่นี่มีอะไรบ้าง

“ลืมมันไปซะ แค่เขียนลงไปก่อน!” อัลเบิร์ตดับไฟนิรันดร์ ศาสตราจารย์บรอดและศาสตราจารย์สมิธอาจไม่พบความลับในห้องลับนี้

ส่วนพ่อมดบางคนที่ค้นพบความลับที่นี่มาก่อนได้เอาสิ่งที่เดิมอยู่ในห้องลับนี้ไป?

ความเป็นไปได้นี้ควรมีขนาดเล็ก