นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature ) - ตอนที่ 69

ตอนที่ 69 – อยู่บ้านพี่ได้ไหม

ฉ่วงหวาง ผู้ครอบครอง ID นี้คล้ายจะเกาะกุมข่าวสารมากมาย

แม้แต่ชิ่งเฉินที่เป็นคนในเรื่องยังไม่เคยรู้ว่ายานลอยฟ้าชื่อยานลาดตระเวนภาคพื้นของตระกูลชิ่งยังมีวัตถุต้องห้าม ACE-009 ด้วย

ถึงแม้ไม่รู้ว่าสิ่งของนั้นคืออะไร แต่สามารถถูกหยิบออกมาต้านทานหลี่ซูถงน่าจะน่ากลัวอย่างยิ่ง

แต่ฉ่วงหวางคนนี้สรุปว่าเป็นใครล่ะ

ในโลกภายนอกขณะนี้ ผู้ที่มีอำนาจทางการข่าวที่สุดในประเทศคือเหอเสี่ยวเสี่ยว แต่สิ่งที่อีกฝ่ายทำคือไกด์ ทว่าฉ่วงหวานคล้ายผู้สื่อข่าวภาคสนามมากกว่า

เทียบกันทั้งสองอย่าง ด้านทันต่อเหตุการณ์ย่อมเป็นฉ่วงหวางที่ชนะ

ในเวลาแค่สองชั่วโมง จำนวนผู้ติดตามแอคเคาน์ฉ่วงหวางเกินสามสิบกว่าล้านแล้ว!

ชิ่งเฉินนั่งอยู่ในห้องเรียน สังเกตเทรนด์ของข่าว

เพราะการเปิดเผยออกมาของคดีกักขังผิดกฎหมาย เหล่านักท่องเวลาในปัจจุบันนี้ปิดปากเงียบกันไปหมดแล้ว ด้วยกลัวว่าจะถูกคนเพ่งเล็งสถานะนักท่องเวลา

แต่ฉ่วงหวาง ID นี้คล้ายจะเลือกช่วงเวลาที่ทุกคนปิดปากเงียบพอดีเพื่อส่งเสียงออกมา

ดังนั้นจึงรวบรวมสายตามากมายได้ในทันใด

ชิ่งเฉินประเมินว่าคนที่กระโดดออกมาในเวลานี้น่าจะไม่ใช่คนโง่แล้ว อีกฝ่ายไม่ใช่มีองค์กรประเภทคุนหลุนหนุนหลังไม่ได้กลัวพวกโจรกระจอกเลย ก็ต้องเป็นอย่างเหอเสี่ยวเสี่ยวที่เกาะกุมเทคโนโลยีหรือความสามารถที่จะปกปิดร่องรอย

การทะลุมิติเป็นเรื่องผู้เหมาะสมที่สุดเท่านั้นจึงอยู่รอดประการหนึ่ง ประเภทอย่างหลิวเต๋อจู้ที่โง่เง่าตั้งแต่เริ่มแรก ถ้าไม่ได้ถูกกลไกในเรือนจำคุ้มครองเกรงว่าจะตายไปแต่แรกแล้ว

เหมือนกับผู้ทะลุมิติที่ถูกองค์กรโลกภายในทรมานจนตาย ตอนกลับคืน สิ่งที่กลับมามีเพียงซากศพอันเต็มไปด้วยบาดแผล

ชิ่งเฉินรออยู่ตลอด อยากจะดูสักหน่อยว่าจะมีคนแฉข้อมูลตัวตนของฉ่วงหวางหรือไม่

ก่อนหน้านี้นักท่องเวลาบางคนที่ออกมาแกล้งทำเป็นลึกลับ ผลคือชั่วโมงกว่า ๆ ก็ถูกแฮกเกอร์หา IP adresss เจอ แถมยังแฉข้อมูลตัวตนออกมาเป็นชุด แล้วยังมีเพื่อนนักเรียนชั้นอนุบาลออกมาประกาศว่าตนเองเคยถูกคนดังในอินเตอร์เน็ตคนนี้ตีด้วย……

นี่เป็นยุคข้อมูล ถ้าไม่มีความสามารถก็จะถูกคนควานหาออกมาไม่ช้าก็เร็ว

แต่ว่าผ่านไปครึ่งเช้าแล้วฉ่วงหวางยังคงลึกลับ

นี่เพียงพอที่จะระบุปัญหาแล้ว

“ดูท่าจะมีนักท่องเวลาที่ผุดขึ้นมาจากความว่างเปล่ามากขึ้นเรื่อย ๆ” ชิ่งเฉินประเมินในใจ “แถมนักท่องเวลาพวกนี้ไม่เหมือนกับคนดังทางอินเตอร์เน็ตก่อนหน้านี้ พวกเขาเกาะกุมเทคโนโลยีต่อต้านโลกภายนอก มีสกิลซ่อนเร้นของตัวเอง”

คาบพักแรกช่วงบ่าย ตอนที่ชิ่งเฉินไปห้องน้ำพบเห็นโดยไม่ตั้งใจว่านาฬิกาหรูที่หูเสี่ยวหนิวเคยใส่

ขณะนี้ใส่อยู่บนข้อมือของหลิวเต๋อจู้แล้ว

อีกอย่าง หูเสี่ยวหนิว, หลิวเต๋อจู้, จางเทียนเจินสามคนพูดคุยหัวเราะครื้นเครง คล้ายกับว่าชั่วข้ามคืนก็กลายเป็นเพื่อนกันแล้ว

ชิ่งเฉินขมวดคิ้วกลับไปในห้องน้ำล็อกประตู ตนเองแจ้งอย่างชัดเจนแล้วว่าไม่เอานาฬิกา หลิวเต๋อจู้คนนี้ถึงขนาดไม่ฟังคำสั่งของตน

เขาซ่อนตัวในส้วมส่งข้อความให้หลิวเต่อจู้ : นักเรียนย้ายเข้าเมืองไห่สี่คนนั้นที่คุณเอ่ยถึงก่อนหน้า การติดต่อสื่อสารกับพวกเขามีความคืบหน้าไหม

จนกระทั่งคาบพักถัดไป หลิวเต๋อจู้จึงได้ซ่อนตัวในส้วมตอบข้อความกลับมา : บอสใหญ่ไม่ต้องห่วงครับ สี่คนนี้ถึงจะมีเงินแต่ค่อนข้างงก ยังไม่มีความคืบหน้าเป็นการชั่วคราว

ชิ่งเฉินหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ เริ่มแรกเขายังนึกว่าอีกฝ่ายฟังคำแนะนำของตนเองไม่เข้าใจ ผลคือดูไปตอนนี้อีกฝ่ายวางแผนจะเก็บนาฬิกาเรือนนั้นเอาไว้เอง

เจ้าหมอนี่หลอกสิ่งของจากด้านหูเสี่ยวหนิวมามากหน่อย จากนั้นเพียงให้ตนเองหนึ่งส่วน สุดท้ายยังสามารถหลอกเอาผลประโยชน์จากทางตนเอง อย่างเช่นยาแปลงพันธุกรรม

สุดท้ายหลิวเต๋อจู้กอบโกยทรัพย์สมบัติ ชิ่งเฉินและหูเสี่ยวหนิวกลับกลายเป็นเครื่องมือผลิตเงินของอีกฝ่าย

ไม่อาจไม่พูดว่า ชิ่งเฉินจู่ ๆ รู้สึกว่าไอคิวของเจ้าหลิวเต๋อจู้นี่เปิดเครื่องขึ้นมากะทันหันแล้ว!

ถ้าไม่ใช่ว่าตนเองอยู่ห้องติดกัน เกรงะว่าจะถูกอีกฝ่ายหลอกได้จริง ๆ

เกรงว่าหลิวเต๋อจู้ก็คงคิดไม่ถึงเลยว่านักท่องเวลาคนที่สามนี้จะอยู่ห้องเรียนติดกับตนเองสินะ

ถึงอย่างไรเมืองลั่วจะเล็กสักแค่ไหนก็มีประชากรถาวรหกล้านกว่าคน……

อันที่จริงปฏิกิริยาของหลิวเต๋อจู้ก็ถือว่าอยู่ในเหตุในผล ไม่มีความร่วมมือของใครกับใครที่จะสามารถยั่งยืนไปได้ตลอดกาล

ในกระบวนการร่วมมือ คนทุกคนล้วนจะมีความคิดเล็ก ๆ ของตนเอง นี่จึงเป็นคนจริง ๆ โลกจริง ๆ

ไม่มีเหตุผลที่ตนเองข่มขู่และให้ผลประโยชน์เล็กน้อยแล้วอีกฝ่ายก็จะเป็นเป้าเป็นหนังหน้าไฟแทนตนเองอย่างพร้อมตายแทน

แต่ชิ่งเฉินรู้ว่าหลิวเต๋อจู้ไม่ใช่คนกระดูกแข็ง

เวลานี้หลิวเต๋อจู้ส่งข้อความว่า : บอสใหญ่ เพื่อนนักเรียนของเมืองไห่อยากจะทำความเข้าใจว่าจะสามารถยืนหยัดที่เมืองหมายเลข 18 เร็ว ๆ ได้ยังไง พวกเราสามารถช่วยอะไรได้ ไม่งั้น พวกเราให้พวกเขาลิ้มรสหวานสักหน่อยก่อนไหมครับ

ชิ่งเฉินตอบไปว่า : “ตัวอย่างล่ะ นาฬิกาข้อมือสักเรือนไหม”

หลิวเต่อจู้ที่เดิมทีนั่งยอง ๆ ส่งข้อความในส้วมเงยหน้าพรวด

คำว่านาฬิกาข้อมือสองคนจี้จุดเกินไปแล้ว ถึงขนาดที่เขาเข้าใจในพริบตาว่าอีกฝ่ายรู้ทุกสิ่งแล้ว

นักท่องเวลาคนที่สามนี้เป็นเพื่อนนักเรียนในห้องเรียนของตนเองเหรอ หรือว่าเป็นเพื่อนร่วมโรงเรียน

ในความทรงจำนักเรียนที่เดินบนทางเดินไป ๆ มา ๆ ระหว่างคาบพักสนามกีฬาเต็มไปด้วยผู้คน

แต่หลิวเต๋อจู้ร่างเย็นเฉียบ เหมือนกับว่ามีดวงตาหนึ่งคู่กำลังมองทะลุกลุ่มคนมาที่ตนเองจากสถานที่ที่ตนเองไม่รู้

หลิวเต๋อจู้ตอบข้อความด้วยสองมืออันสั่นเทา : “บอสใหญ่ผมผิดไปแล้ว คุณลงโทษผมเถอะ ท่านวางใจได้ อีกเดี๋ยวผมจะคืนนาฬิกาไป แล้วจะไม่พูดไร้สาระอีก……”

หลายนาทีให้หลัง หลิวเต๋อจู้ออกมาจากส้วม หูเสี่ยวหนิวที่รอเขาอยู่ข้างนอกงงงวยนิดหน่อย “ทำไมเข้าไปนานขนาดนี้ คืนนี้พวกเราไปคลับเล่นสนุกกันเป็นไง หลังจากฉันมาเมืองลั่วยังไม่เคยไปคลับเลย”

หลิวเต๋อจู้สูดลมหายใจเข้าลึกกล่าวว่า “คลับขอยังไม่ไปนะ ฉันอยากจะอวยพรปีใหม่ล่วงหน้าให้นายก่อน หนึ่งขอให้นายราบรื่นสมปรารถนา สองขอให้นายทั้งบ้านปลอดภัยแข็งแรง……”

หูเสี่ยวหนิวมองหลิวเต๋อจู้อย่างมึนงง “……???”

พูดจบ หลิวเต๋อจู้ยังยัดนาฬิกาข้อมือใส่มือหูเสี่ยวหนิว แล้วลดเสียงลงกล่าวว่า “ความร่วมมือดำเนินต่อไป แต่ทีหลังพวกเราใช้ทองคำแท่งมาแลกเปลี่ยนเท่านั้น”

พูดตามจริง หลิวเต๋อจู้ตอนนี้เสียดายจนลำไส้เขียวไปแล้ว

เขาไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายเห็นความจริงอยู่ใกล้ ๆ ตนเอง

หรือว่า อีกฝ่ายอำตนเอง

แต่เขาไม่กล้าเสี่ยง

ไม่งั้นหนึ่งวันครึ่งให้หลังกลับไปในเรือนจำจะเผชิญกับอะไร เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิด……

……

เพิ่งจะเก็บกวาดหลิวเต๋อจู้เสร็จ ในวีแชตของชิ่งเฉินจู่ ๆ มีคำขอเพิ่มเพื่อนเพิ่มขึ้นมาหนึ่งอัน เขาเปิดออกดู ถึงกับเป็นหลี่ถงอวิ๋นแอดเขา

แต่ในความทรงจำ ก่อนหน้านี้หลี่ถงอวิ๋นไม่ได้มีโทรศัพท์มือถือนี่นา

ชิ่งเฉินกดรับเพื่อน หลี่ถงอวิ๋นส่งข้อความมาตรง ๆ ว่า “พี่ชิ่งเฉิน คุนหลุนส่งข้อความเตือนให้แม่หนู บอกว่าผู้ต้องหาก่อนหน้าเก้าคนนั้นมีความเป็นไปได้มากว่าเข้าเขตเมืองลั่วแล้ว ในเวลา 24 ชั่วโมงล่าสุดมีนักท่องเวลาหายไปสองคนแล้ว พี่ต้องระวังตัวนะ”

ทันใดนั้น ในใจชิ่งเฉินเกิดลางสังหรณ์ไม่สู้ดีขึ้นมา

ตามข่าวสารที่ได้ยินมา ผู้ต้องหาเก้าคนที่กำลังหลบหนีนั้นฝีมือค่อนข้างโหดเหี้ยมอำมหิต คนประเภทนี้มาถึงเมืองลั่ว เกรงว่าจะมีนักท่องเวลาไม่น้อยประสบภัยพิบัติแล้ว

เขาตอบหลี่ถงอวิ๋นไปว่า “แม่เธอตอนนี้ยังสามารถติดต่อได้ไหม”

หลี่ถงอวิ๋นตอบกลับมาว่า “ตอนนี้หนูกับแม่อยู่ด้วยกัน แม่ไม่มีอันตราย หนูอยากถาม ๆ ดูว่าคืนนี้จะไปพักที่บ้านพี่ชิ่งเฉินได้รึเปล่าคะ หนูกับแม่นอนพื้นก็ได้”

………………………………..

ตอนที่ 70 – เสียงที่ชั้นบน