บัญชามังกรเดือด - บทที่ 183 ข้อตกลง
บัญชามังกรเดือด บทที่ 183 ข้อตกลง
“ฉินเทียน เร็วเข้า ！”
“พี่หรง ฟังฉันนะ ฉินเทียนรู้ว่ามือผีของราชาฉินคือใคร และเขาสามารถช่วยรักษาอาการเจ็บป่วยของคุณปู่ได้ ！”
ที่หน้าประตู หลิวหรูยู่ พูดอย่างกังวลในขณะพยายามหลุดพ้นจากมือขอพี่หรง
เดิมทีพี่หรงมองว่าฉินเทียนเป็นหมาป่าและสุนัขชั่วร้าย ไอ้สารเลวที่มีแรงจูงใจที่ซ่อนเร้นที่ต้องการโกงเงินและล่วงละเมิด
หลังจากฟังคำพูดของหลินหรูยู่ เธอผลักหลินหรูยู่เข้าไปในรถก่อน หยุดที่ประตู และพูดเยาะเย้ย
“คุณฉิน เช่นนั้นคุณก็พูดมา ราชาฉินมือปีศาจเป็นใครกันแน่ ?”
ฉินเทียนรู้ว่าพี่หรงผู้นี้ มีความเข้าใจผิดตัวเองอย่างลึกซึ้ง และไม่มีทางอธิบายเรื่องนี้ได้จริง ๆ
เรื่องมาจุดนี้แล้ว เขาจึงต้องพูดความจริง ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “อันที่จริงแล้ว คือฉันเอง”
“คุณพูดว่าอะไรนะ ? ” พี่หรงตกตะลึง จากนั้นยิ้มเยาะ
“หรูยู่ คุณฟังนะ ไอ้สารเลวคนนี้ กลับบอกว่าตัวเองก็คือราชาฉินมือปีศาจ”
“จนถึงตอนนี้ คุณน่าจะรู้ใบหน้าที่แท้จริงของเขาแล้วใช่ไหม ?”
“เขาใช้คำโกหก เพื่อหลอกลวงคุณให้รับรอง และยังหลอกลวงความรู้สึกของคุณด้วย”
“ผู้ชายสารเลวแบบนี้ แม้แต่หวางอิงชุนคนสารเลวแบบนั้นก็ยังกินลง ”
“เขาแค่ต้องการร่างกายของคุณ ! ”
หลิวหรูยู่ก็ตกใจเช่นกัน
ตามที่คาดไว้ ราชาฉินมือปีศาจผู้นั้น น่าจะพูดถึงคนที่มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม แต่ฉินเทียนที่อยู่ข้างหน้านี้ ไม่ว่าจะมองอย่างไร ก็ดูไม่เหมือนคนมีทักษะทางการแพทย์
ตัวเองถูกหลอกแล้วจริง ๆ เหรอ ?
เธอได้ให้ความหวังอย่างมากสำหรับฉินเทียน เมื่อคิดว่าทุกอย่างนี่อาจเป็นเรื่องหลอกลวง เธอก็รู้สึกตื่นตระหนก
ตัวเธอ ราวกับจะพังทลายแล้ว
สิ่งที่ฉินเทียนต้องการจะพูด แต่พี่หรงไม่ให้โอกาสเขาพูดเลย และพูดอย่างเฉียบขาดว่า “พอแล้ว ! ”
“ฉันไม่เคยเห็นคนไร้ยางอายแบบคุณ คุณต้องการเกลี้ยกล่อมหลินหรูยู่ไปถึงเมื่อไรกัน ? ”
“คุณฉิน คุณบอกฉันที คุณได้ยินคำว่าราชาฉินมือปีศาจมาจากที่ไหนกัน ? ”
หลังจากที่เสินหลงกวาน กลับมาเมื่อวานนี้ หลินหรูยู่ขังตัวเองอยู่แต่ในห้อง โดยมีเหตุผลที่ว่า เธอไม่ควรติดต่อฉินเทียน
แล้วฉินเทียนรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร ?
ฉินเทียนพูดอย่างช่วยไม่ได้ “เมื่อวานนี้ในเสินหลงกวาน ฉันได้ยินลัทธิเต๋าตัวเล็ก ๆ พูดถึงเรื่องนี้โดยบังเอิญ ”
“หลังจากที่ฉันถาม และรู้ว่าพวกคุณกำลังมองหาคนแบบนี้ ”
“อันที่จริง______”
เขาอยากจะบอกว่า อันที่จริงฉันก็คือคนนั้นจริง ๆ
พี่หรงเยาะเย้ย “หรูยู่ คุณได้ยินไหม ? ”
“ผู้ชายคนนี้กำลังคิดที่จะจงใจที่จะเข้าใกล้คุณ เขายังถามเรื่องราวของคุณจากนักบวชเต๋าตัวน้อยด้วย ”
“เห็นได้ชัด ว่าก่อนหน้านี้ เขาไม่รู้จักราชาฉินมือปีศาจเลย เพราะรู้ว่าคุณต้องการมัน เลยโกหกขึ้นมาเป็นการชั่วคราว”
“ด้วยกิจวัตรที่ชัดเจนเช่นนี้ คุณยังเลือกที่จะเชื่อเขาเหรอ ?”
ตาของหลินหรูยู่แดง กัดฟันและพูดว่า “ทำไมถึงโกหกฉัน ? ”
ฉินเทียนรีบพูด “คุณฟังผมพูด”
“ผมไม่ได้โกหกคุณ ผมสามารถรักษาโรคของผู้เฒ่าอันได้จริง ๆ ”
เมื่อเห็นดวงตาที่แน่วแน่ของเขา หริวหรูยู่ก็เงียบไปครู่หนึ่ง
เธอพูดทั้งน้ำตา “ถ้าคุณเป็นราชาฉินมือปีศาจจริง ๆ งั้นก็บอกฉันมาสิ มือปีศาจหมายความว่าอะไร ? ”
ฉินเทียนเงียบ ปัญหานี้ เขาไม่เคยอธิบายให้ใครฟังมาก่อน
รวมถึงหวางโป๋เหนียนผู้ได้รับมรดกทักษะทางการแพทย์มากที่สุด รู้แต่เพียงการฝังเข็มชุดนั้น ที่เรียกว่ากุ่ยเหมินสิบสามเข็ม แต่อย่างไรก็ตามไม่ทราบที่มา
“ตอบไม่ได้แล้วใช่ไหม ? ”
“คุณฉิน ฉันขอเตือนคุณ ต่อไปอยู่ให้ห่างหรูยู่หน่อย ！”
“และการเป็นพรีเซนเตอร์บ้า ๆ นั้นอีก ไม่ได้รับการยินยอมจากผู้จัดการบริษัทเรา ก็ถือว่าไม่นับ ! ”
“คุณไม่มีสิทธิ์ใช้ชื่อและความคล้ายคลึงของหลินหรูยู่ในการโปรโมต มิฉะนั้นฉันสามารถฟ้องคุณ ฉันสามารภทำให้คุณล้มละลายได้”
“จัดการอย่างรอบคอบแล้วกัน ! ”
หลังจากพูดจบ พี่หรงก็เข้าไปในรถ ปิดประตูเตรียมจากไป
ฉินเทียนพูดอย่างเคร่งขรึม “มือปีศาจหมายถึงชุดเข็มประตูผี หรือที่เรียกว่ากุ่ยเหมินสิบสามเข็ม”
“สิบสามเข็ม ไม่ได้หมายความว่าเข็มสิบสามเข็ม แต่มันหมายถึงวิธีการฝังเข็ม 13 วิธีที่แตกต่างกัน ”
“สวรรค์และโลกแบ่งออกเป็นหยินและหยาง และร่างกายมนุษย์เกี่ยวข้องกับการสร้าง ในสิบสองชั่วโมงของทุกวัน จะมีความแตกต่างเล็กน้อย ระหว่างพลังงานทางจิตวิญญาณ และเลือดของร่างกายมนุษย์ พลังงานสวรรค์และโลกที่สอดคล้องกัน”
“ตัวอย่างเช่น ไฟไหม้ตอนเที่ยง และเส้นลมปรานหัวใจอยู่ในระเบียบ ช่วงกลางดึกหยินและความกล้าหาญก็จะเพิ่มขึ้น ……”
“ในช่วงเวลาที่ต่างกัน การฝังเข็มที่สอดคล้องกัน เพื่อให้วิญญาณและเลือดของตัวเองสามารถสะท้อนถึงการสร้างสวรรค์และโลก รวบรวมแหล่งที่มา และกำจัดโรคทั้งหมด เหล่านี้คือการฝังเข็มสิบสองประเภท ”
พี่หรงรู้สึกทึ่ง และพูดว่า “เช่นนั้นวิธีที่ 13 คืออะไรกันล่ะ ? ”
ฉินเทียนกล่าว “สิบสองเข็มแรกอยู่ในความโชคดี รักษาโรคและช่วยชีวิตผู้คน เข็มที่สิบสามกระโดดออกมาจากความโชคดี และนอกจากองค์ประกอบทั้งห้า มันเปิดประตูผีอีกบาน ”
“การแยกประตูนรก และปล้นผู้คนจากเจ้านรกนั้นเป็นกุ่ยเหมินสิบสามเข็ม ”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เขาถอนหายใจ
“ผู้คนในโลกรู้เพียงว่ากุ่ยกู่จือท่องไปในหยินและหยาง และเชี่ยวชาญในศิลปะการทำสงคราม แต่พวกเขาไม่รู้ว่าความสำเร็จที่ครอบคลุมที่ใดของเขาคือ เทคนิคการฝังเข็มชุดนี้เพื่อดึงดูดความโชคดี ทำให้ผีและวิญญาณหวาดกลัว ”
“มันถูกบันทึกไว้ครั้งแรกใน 《เจ็ดวิชาของยันต์หยิน》ของเขา เพียงแต่《เจ็ดวิชาของยันต์หยิน》ที่ทุกคนเผยแพร่มาในตอนนี้ ได้ถูกคนที่มีใจมุ่งมั่น ลบวิธีการออกไปนานแล้ว”
พี่หรงพูดว่า “ในเมื่อถูกลบไปแล้ว แล้วคุณไปเรียนรู้มาจากไหนกัน ? ”
ฉินเทียนเยาะเย้ยและกล่าวว่า “คนที่มีจิตใจมุ่งมั่นที่เอากุ่ยเหมินสิบสามเข็มมาจาก《เจ็ดวิชาของยันต์หยิน》และลบไปผู้นั้น แน่นอนว่ามันจะต้องถูกบันทึกไว้ที่อื่น”
เขาไม่ได้บอกว่า “ที่อื่น” คืออะไร อันที่จริงมันก็คือหนังสือลับของราชาเทพ
แบ่งออกเป็นสองเล่ม เล่มแรกเรียกอีกอย่างว่ายมบาล กุ่ยเหมินสิบสามเข็มชุดนี้ถูกบันทึกไว้ในเล่มที่สอง และแม้แต่เถ้าแก่ใหญ่ก็ไม่ได้เรียนรู้
“คุณหมายถึง คุณได้รับมรดกที่บันทึกไว้ที่อื่นโดยคนที่มีใจมุ่งมั่นเหรอ ? ”หลิวหรูยู่ถามด้วยความมึนงง
ฉินเทียนไม่ตอบโดยตรง เขามองไปไกล ๆ เสียงทุ้มต่ำ
“พันปีแห่งการเปลี่ยนแปลง ก็มีแค่รอบ ๆ กุ่ยเหมินสิบสามเข็ม มีคลื่นกี่ระลอก คนธรรมดาจะจินตนาการได้อย่างไรกัน ”
“นอกจากกุ่ยเหมินสิบสามเข็มแล้ว ยังมีสมบัติมากมายที่จมอยู่ในประวัติศาสตร์ ”
“บางอย่าง ได้หายไปตลอดกาล ”
“แต่ผมเชื่อว่า จะต้องมีจำนวนมาก ซึ่งได้รับการอนุรักษ์ ด้วยวิธีการต่าง ๆ ”
“หรือยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ ธารน้ำแข็ง หรือป่ากว้างใหญ่ หรือทะเลทรายอันกว้างใหญ่ ”
“หรือชายชราตาบอดข้างถนน ชายชราผมขาวในหมู่บ้าน ”
“สมบัติเหล่านั้นถูกทิ้งไว้เบื้องหลังซ่อนแสงและรอคอยผู้คนที่ถูกลิขิตอย่างเงียบ ๆ ”
พี่หรงและหลินหรูยู่ ต่างก็ถูกดึงดูด โดยไม่รู้ตัว
พวกเขาถูกแทนที่ด้วยเสียงต่ำของฉินเทียน ในโลกพันปีที่สถานการณ์กำลังเปลี่ยนแปลงและคลื่นก็ปั่นป่วน
จากดวงตาที่ไม่มีก้นบึ้งของฉินเทียน ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นแสงอันงดงาม
ผ่านไปสักพัก พี่หรงกลืนน้ำลาย มองดูหลิวหรูยู่ แล้วถามว่า “เธอเชื่อเรื่องนี้ไหมที่เขาแต่งขึ้นนี้ไหม ? ”
“มันแปลกเกินไปนะ ”
หลิวหรูยู่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง มองไปที่ตาของฉินเทียน และพูดอย่างหนักแน่นว่า “ฉันเต็มใจที่จะเชื่อเขา”
“งั้นก็ดี ! ”พี่หรงกัดฟันและพูดว่า “ฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้งหนึ่ง”
“แต่สิ่งที่น่าเกลียดอยู่ข้างหน้า คุณฉิน ถ้าคุณรักษาผู้เฒ่าอันไม่ได้ เช่นนั้นคุณต้องสัญญากับฉัน ”
“จากนี้ไปฉันจะไม่เข้าไปพัวพันกับ หลินหรูยู่อีกต่อไป และฉันสัญญาว่าจะหายตัวไปจากโลกของเธอตลอดไป ”
“การเป็นพรีเซนเตอร์เมื่อครู่นี้ ก็จะหายไปเหมือนกัน ”
ฉินเทียนพูด “ถ้าเกิดฉันรักษาหายแล้วละ ? ”
พี่หรงพูดทันทีว่า “ในอนาคตไม่ว่าคุณอยากจะทำอะไร ฉันจะสนับสนุนอย่างเต็มที่ ”
“รวมทั้งคุณอยากจะหักหลังภรรยาของคุณ แล้วต้องการผู้หญิงคนนี้ ”
หลิวหรูยู่หน้าแดงและพูดว่า “หยางหรง คุณพูดเพ้อเจ้ออะไรกัน ！”
ใบหน้าของฉินเทียนดูเคร่งขรึม เขาพูดมากขนาดนี้ เพื่อให้หยางหรงเชื่อใจ และก็เพื่อตอบแทนหลินหรูยู่
อย่างไรก็ตาม เป็นการช่วยที่ดีจริง ๆ ที่จะดึงเธอเข้ามาแทนที่พรีเซนเตอร์
นอกจากนี้ ยังเป็นที่ชื่นชมของนายท่านอานกั๋ว
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่าแม้ว่าพี่หรงคนนี้แม้จะเป็นผู้หญิง แต่เธอก็มีคุณสมบัติที่กล้าหาญที่ผู้ชายก็เทียบไม่ได้
พยักหน้า “ตกลง ”