บัญชามังกรเดือด - บทที่ 410 ไม่เป็นไร
เจียงหงขมวดคิ้ว อดไม่ได้เงยหน้าขึ้น แล้วมองด้านบน
หม่าเทียนหมิงหมอบอยู่ริมหน้าต่าง และส่งจูบมาให้เจียงหง
เจียงหงรู้สึกถูกรุกราน เธอก้มหน้าลงและพูดดอย่างเย็นชาว่า “บอกแล้วไง ฉันไม่ได้รับดื่มเป็นเพื่อน ! ”
“ไปให้พ้น อย่ามากระทบอารมณ์ของฉัน! ”
เหล่าอู่กลอกตาและพูดอย่างโกรธเคืองว่า : “นังเพศยา เก่งมากนักใช่ไหม! ”
พูดแล้ว ก็เอื้อมมือไปจับเจียงหง
“อย่ามาแตะต้องฉัน! ” ด้วยความโกรธ คว้าแก้วไวน์ที่อยู่ตรงหน้า สาดไวน์ไปที่หน้าของเหล่าอู่
เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะหนึ่งในที่เกิดเหตุ
คนรอบข้าง เมื่อครู่ที่ผ่านมาต่างก็เห็นว่าพวกที่มาจากเมืองอู่หูเมืองจิ่นหูเหล่านี้ ก้าวร้าวเพียงใด
ตอนนี้ เจียงหงหกล้าที่จะสาดไวน์ลงบนหน้าผู้ชายคนนี้
ดูเหมือนว่าจะเป็นหายนะครั้งใหญ่แล้ว !
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ”
ที่หน้าต่างชั้นสาม หม่าเทียนหมิงเห็นเหตุการณ์นี้แล้วปรบมือหัวเราะ
“น่าสนใจ! ”
“ช่างน่าสนใจ! ”
“ที่แท้ก็คือดอกกุหลาบมีหนาม ไม่เลว ฉันชอบ ”
“เหล่าอู่ ฉันจะทดสอบเธอสักหน่อย ห้ามใช้กำลัง คิดหาวิธี ทำให้เธอพร้อมมาดื่มกับฉัน”
“ถ้าทำไม่ได้ ลงโทษตัวเองดื่มเหล้าสามแก้ว ”
เหล่าอู่ใช้มือลูกหน้าตัวเอง ระงับความโกรธทันที
เขามองเจียงหง พูดอย่างเหยียดหยันว่า : “แกล้งทำเป็นสูงส่ง! ”
“ไม่ใช่ต้องการเงินหรือ? คุณชายของตระกูลพวกเรามีจำนวนมาก! ”
เขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อสูท ดึงธนบัตรออกมาปึกหนึ่ง
“เหล่านี้ เพียงพอไหม? ”
“ทำให้คุณชายของพวกเราพอใจ ยังมีทิปอีกนะ ”
พูดแล้ว ก็โยนเงินลงบนใบหน้าของเจียงหง
เจียงหงโกรธจัด ภายใต้การจ้องมองของผู้คน เธอรู้สึกถึงความอัปยศอดสูอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
“ไอ้พวกสารเลวมาจากไหน! ”
ด่าเสร็จแล้ว เธอก็ฉวยกระเป๋าตัวเอง ลุกขึ้นและเดินจากไปด้วยความโกรธ
สายตาของเหล่าอู่หยุดนิ่ง แต่หม่าเทียนหมิงเพิ่งสั่งให้เขาไม่ให้หยาบกระด้าง ดังนั้น เขาจึงเงยหน้าขึ้น และมองไปที่หม่าเทียนหมิงเพื่อขอคำแนะนำ
หม่าเทียนหมิงมองเงาการจากไปของเจียงหงอย่างเย็นชา ตะโกนว่า : “ห้าหมื่น! ”
เห็นเจียงหงไม่สนใจ เขากัดฟันแล้วพูดว่า : “หนึ่งแสน! ”
“มีเงินมากนักก็เอาไปแสดงความกตัญญูต่อแม่คุณเถอะ! ” เจียงหงด่าด้วยความโกรธ แล้วเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น
เมื่อเห็นเธอกำลังจะออกจากประตูไนท์คลับไป
แววตาของหม่าเทียนหมิง ฉายแววโหดร้าย กัดฟันแล้วพูดว่า : “เชิญดีๆไม่ชอบ ชอบให้ใช้กำลัง! ”
“เหล่าอู่ จัดการ! ”
“ครับ ! ” เหล่าอู่ตอบรับอย่างกระติรือล้น นำพี่น้องข้างกายสองคน เหมือนเสือหิววิ่งเข้าหาเจียงหง
“สาวงาม ระวัง! ”
“หนีเร็ว! ” คนในฝูงชน อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงเตือน
เจียงหงหันหน้ามาเห็นเหตุการณ์ กรีดร้องด้วยความตกใจ รีบวิ่งไปที่ประตู
แต่ว่า เธอสวมรองเท้าส้นสูง ไม่ทันระวังตัว เธอร้องอุทานแล้วล้มลงไปข้างหน้า
ในเวลานี้ พอดี กลุ่มคนเดินเข้ามาจากประตู
ร่างของเจียงหง พุ่งเข้าหาชายที่อยู่ตรงกลางพอดี
“ระวัง ” ฉินเทียนตกตะลึงครู่หนึ่ง เอื้อมมือออกไปโดยไม่รู้ตัว คว้าเอวเธอไว้
เจียงหงตกตะลึง เมื่อเห็นใบหน้าที่ใสสะอาดและหล่อเหลา สายตานิ่งเฉยแต่ซ่อนความโกรธไว้บนใบหน้า อดไม่ได้ที่จะสับสน
เธอกลืนน้ำลาย ปิดตาและหอบหายใจอย่างรุนแรง
“เป็นความฝัน ”
“ฉันกำลังฝันใช่ไหม? ” เธอบ่นพึมพำ
ฉินเทียนเห็นใบหน้าที่ค่อนข้างคุ้นเคย ตกตะลึงไปชั่วขณะ และก็นึกถึงคนแบบนี้
อยากจะพูดอะไร เวลานี้ เหล่าอู่พาสหายสองคน มาถึงแล้ว
“ไอ้สารเลว! ”
“คุณกล้าแตะต้องผู้หญิงที่คุณชายของพวกเราชอบ รีบปล่อยมือ! ”
เหล่าอู่พูดแล้ว ยื่นมือออกมาดึงเจียงหง
เดิมทีฉินเทียนต้องการประคองเจียงหงขึ้นมา ใครจะรู้ว่าเมื่อเจียงหงเห็นความดุร้ายของเหล่าอู่ จะกรีดร้องเสียงหลงออกมา
“ช่วยด้วย ! ”
“พวกเขาจะจับฉัน ! ”
เธอพลิกตัว กลับมากอดฉินเทียนไว้แน่น
แววตาของฉินเทียนแข็งกร้าว มองไปที่เหล่าอู่
เมื่อเห็นแววตาของฉินเทียน เหล่าอู่ก็สั่นเทาทันที
ในเสี้ยววินาที เขารู้สึกราวกับว่าพญามัจจุราชกำลังจ้องมองเขา เป็นไปได้อย่างไรกันนี่? เขาอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ ใบหน้าถอดสี
“เหล่าอู่ ยังอึ้งทำอะไรอยู่? ”
“กำจัดไอ้โง่คนนี้ ให้ฉันที! ” บนชั้นสาม เห็นผู้หญิงที่ตัวเองถูกใจ วิ่งเข้าไปในอ้อมกอดของคนอื่น
หม่าเทียนหมิงพาลโกรธ
เหล่าอู่รู้สึกว่าเมื่อสักครู่นี้เป็นภาพลวงตา เขาคำรามเสียงดัง และปล่อยหมัดต่อยมาที่ฉินเทียน
“ไม่เป็นไร ” ฉินเทียนไม่แม้แต่จะมอง เขาก้มหน้าแล้วพูดกับผู้หญิงที่กอดเขาแน่น
ข้างๆเขา ถงชวนก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ต่อยไปหนึ่งหมัด
“ปัง! ”
หมัดทั้งสองปะทะกัน เหล่าอู่ลอยออกไปพร้อมเสียงอุทาน
การแข่งขันจัดอันดับในวันนี้ ถงชวนพ่ายแพ้เถียปี้ ในใจยังเต็มไปด้วยความหงุดหงิด
ตอนนี้ มีคนที่มีตาหามีแววไม่ กล้าที่จะรุกรานพี่เทียน คงนึกภาพออกว่า ถงชวนจะโกรธขนาดไหน
เหล่าอู่กระเด็นออกไปหลายเมตร กระแทกโต๊ะตัวหนึ่งหัก และตกลงบนพื้น
ทันใดนั้น เขารู้สึกว่ากระดูกทั้งร่างแตกหักไปหมดแล้ว กรีดร้องออกมาอย่างน่าสังเวช
ชายสองคนที่วิ่งมากับเขา ตกใจจนต้องรีบถอยหลังไป
“เอาล่ะ ไม่เป็นไร ” เพื่อหลีกเลี่ยงความอับอาย ฉินเทียนรีบประคองเจียงหงขึ้นมา
เธอเหลือบมองดูฉินเทียน และพูดด้วยใบหน้าที่แดงเรื่อ : “ขอบคุณพี่เทียน ”
“พวกเวรนี้ไม่รู้มาจากไหน บ้าเกินไปแล้ว ”
“พี่เทียน คุณต้องช่วยฉันนะ ”
เสียงปรบมือดังสนั่นไปทั่วบริเวณรอบๆ
“ยินดีต้อนรับพี่เทียน ! ”
“พี่เทียนผู้ยิ่งใหญ่! ”
ในสายตาของพวกเขา ฉินเทียนคือเจ้าของไนท์คลับแห่งนี้ และเป็นคนดูแลหลงเจียง
พวกเขาถูกคนนอกหลงเจียงฉี่รด ตอนนี้ พวกเขาสามารถถอนหายใจด้วยความโล่งอกได้ในที่สุด
หวางช่านและลูกน้อง รีบร้อนวิ่งออกมา
หวางช่านกระซิบเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เมืองอู่หู，เมืองจิ่นหู？
ฉินเทียนหัวเราะเยาะ แล้วมองไปที่หยางหลินที่อยู่ด้านหลังเขา
หยางหลินใบหน้าซีดเผือด กัดฟันแล้วพูดว่า : “ ก็คือคนนี้แหละ! ”
“เขาเซ็นสัญญากับฉัน แล้วบอกว่าสามารถช่วยฉันหาที่ว่างสำหรับการพัฒนาที่สมาคมแก๊งค์หม่า ไม่คาดคิดว่า นี่คือเหยื่อล่อ ”
“เขาให้ฉันจ่ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อฉันรู้ว่าถูกหลอก ต้องการถอนทุนคืน เขาบอกว่าฉันผิดสัญญา จะต้องจ่ายชดเชยห้าล้าน! ”
สมาคมแก๊งค์หม่า
ฉินเทียนหัวเราะเยาะ มองไปที่หม่าเทียนหมิงบนชั้นสาม
หม่าเทียนหมิงสีหน้าหม่นหมอง ยังคงจ้องมองฉินเทียนตลอด เขายังเห็นหยางหลินอยู่ข้างหลังฉินเทียน
“คุณก็คือพี่เทียน? ”
“คุณจะออกหน้าแทนหยางหลิน ? ”
ฉินเทียนเลิกคิ้ว ตอบว่า : “ดูเหมือนจะใช่ ”
หม่าเทียนหมิงพ่นลมหายใจจ กัดฟันแล้วพูดว่า : “วันนี้มาถึงเขตอิทธิพลของคุณ ฉันจะไว้หน้าคุณสักหน่อย”
“ค่าผิดสัญญาห้าล้าน บวกกับหนึ่งล้านสำหรับการเดินทางมาหลงเจียงของฉัน รวมเป็นหกล้าน ”
“ลูกน้องของคุณทำร้ายน้องชายของฉัน อาการบาดเจ็บนี้ ไม่มีห้าล้านก็ยอมไม่ได้ ”
“รวมทั้งหมดสิบเอ็ดล้าน ฉันเห็นแก่หน้าคุณ จะรับแค่สิบล้านก็แล้วกัน ”
“ฉันให้เวลาคุณครึ่งชั่วโมง ส่งเงินมาให้ฉันตรงหน้าอย่างเชื่อฟัง หรือจะโอนเข้าบัญชีของฉัน ”
“แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้ ฉันจะถือว่าไม่ได้เกิดขึ้น ”
“ไม่เช่นนี้นแล้ว หืม คุณก็เป็นแค่ลูกหมาน้ำตื้นในหลงเจียง จะรู้ถึงพลังมังกรในทะเลได้อย่างไร”
“ทำให้ฉันโกรธ เชื่อหรือไม่ฉันจะกวาดล้างหลงเจียงของพวกคุณ ”
ฉินเทียนมองไปที่พี่น้ององค์กรคำสาปสวรรค์ที่อยู่ข้างกาย อดไม่ได้ที่จะหัวเราะพูดว่า : “เขากำลังข่มขู่ฉันหรือ? ”
ทุกคนอดหัวเราะไม่ได้
เถียหนิงซวงเม้มริมฝีปากยิ้ม แล้วพูดว่า “ดูเหมือนจะใช่ ”
“พี่เทียน ฟังแล้วน่ากลัวมาก พี่จะเตรียมการอย่างไร ? ”