บัญชามังกรเดือด - บทที่ 892 แต้มสูง
บัญชามังกรเดือด บทที่ 892 แต้มสูง
“ครั้งนี้มีความผิดพลาดเล็กน้อย เพียงเขย่าสามสิบจุดแล้ว ทำให้ทุกคนหัวเราะแล้ว”
ปากของปลาไหลถ่อมตัว แต่ใบหน้าเต็มไปด้วยสีของความภาคภูมิใจ
ทั้งหมดลูกเต๋าหกเม็ด จำนวนจุดที่สูงที่สุดก็มีเพียงสามสิบหกจุด
ปลาไหลเขย่าแล้วสามสิบจุดพูดได้ว่าฆ่าผู้เล่นส่วนใหญ่ในพริบตาเดียว
ทุกคนก็ถอนใจต่างก็มองไป๋หลิงอยู่ด้วยความเห็นใจเล็กน้อย
สาวน้อยคนนี้ ครั้งนี้เพียงแต่กลัวว่าเล่นเกินกว่าที่จะรับได้แล้ว
เชื่อมั่นลิงมากไปสุดท้ายเพียงแต่กลัวว่าต้องเอาเงินที่ชนะมาอย่างลำบากแพ้หมดในครั้งเดียว
“เจ้าทอง เปิด”ไป๋หลิงมีใบหน้าที่สบาย ๆ ยังไงก็ได้
ลิงร้องเจี๊ยกเสียงหนึ่ง สองกรงเล็บเปิดถ้วยลูกเต๋าอย่างชำนาญมาก
เข้าตามาเป็นสีดำทั่วบริเวณ ตรงกลางแดงหนึ่งจุด ปลาไหลอดไม่ได้สีหน้าเปลี่ยน
“เหี้ย！”
“หกจุดห้าอัน อีกนิดเดียวก็เลขตอง！”
“หกจุดห้าอัน อันหนึ่งหนึ่งจุดทั้งหมดสามสิบเอ็ดจุด ลิงชนะแล้ว！”
ผู้คนระเบิดแล้ว
หกจุดเป็นสีดำ หนึ่งจุดเป็นสีแดง หกจุดห้าอันล้อมรอบหนึ่งอันหนึ่งจุดอยู่ มองไปแล้วรู้สึกมีความสุข
มากกว่าสามสิบจุดของปลาไหลออกมาเพียงหนึ่งจุด ชนะอย่างหวุดหวิด
เป็นไปได้ยังไง？
ปลาไหลเซล้มนั่งบนเก้าอี้
ฉวนซานที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาแล้ว เขาถูมืออยู่มีท่าทางมือคันยากที่จะทนได้
“อาจง มองเห็นแล้วหรือยัง？เจ้าทองของน้องไป๋หลิงมีความร้ายกาจแค่ไหน วันหลังนายก็เรียนสักหน่อย！”
“อย่ารู้แต่ร้องโอ๊ก ๆ ！”
สำหรับไป๋หลิงและ ลิงขนทองวันนี้เป็นที่โดดเด่นมากอย่างนี้แล้ว เขามีความอิจฉาเล็กน้อยจริง ๆ
น่าเสียดายไก่ตัวผู้ไม่มีมือ ไม่งั้นเขายังอยากที่จะฝึกฝนให้มันเขย่าลูกเต๋าจริง ๆ
ถึงแม้ฉินเทียนรู้สึกว่ามีการสร้างสไตล์ใหม่เล็กน้อย เคารพเลื่อมใสทักษะฝึกฝนลิงของสำนักวานรแต่ก็อย่างนี้ล่ะ
จินถังกลับยิ้มกว้างมองศิษย์น้องเล็กด้วยใบหน้าที่รักและเอ็นดู
“ชนะอีกสองแสนแล้ว”
“ตอนนี้ฉันมีทั้งหมดสี่แสนแล้ว ห่างจากหนึ่งล้านยังขาดอีกหกแสน”
“พวกเราเล่นต่อ ครั้งนี้ฉันยังคงเดิมพันทั้งหมด”
ไป๋หลิงยิ้มคริ ๆ เอาเงินปึ๊งใหญ่ที่อยู่ด้านหน้าทั้งหมดสี่แสนผลักวางที่ตรงกลางของโต๊ะแล้ว
“นายคงจะไม่กลัวแล้วใช่ไหม？”
“ไม่กล้าพนันก็ได้ เรียกหู่จิงเอาหลิวเสี่ยวเป่ามอบออกมา พวกเราสองคนใครก็ไม่ติดค้างใครแล้ว”
มองเห็นปลาไหลลังเล หล่อนยิ่งเหน็บแนมอย่างเย็นชาและบีบคั้น
ภายใต้สายตาที่จ้องมองของทุกคน ปลาไหลอายกลายเป็นโกรธ ใบหน้าต่างก็แดงกว่าหงอนไก่ของอาจงที่นั่งยอง ๆ บนหัวไหล่ฉวนซานอีก
เขากัดฟันแล้ว ในดวงตาจู่ ๆ เผยความโกรธแค้นที่ดุร้ายออกมา ยิ้มพูดอย่างเย็นชา“พนัน！”
“ต้องพนันต่ออย่างแน่นอน”
“เพียงแต่ว่าเอาตามกฏกติกาของพวกเราที่นี่ เกมการพนันเกินสามแสนก็ต้องเลื่อนระดับเป็นแขกVIP”
“ที่นี่ง่าย ๆ หยาบ ๆ มากแล้ว พวกเราขึ้นไปชั้นบน！”
ไปชั้นบน？
ได้ยินคำพูดนี้นักพนันทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ทั้งหมดก็เปิดเผยสีที่แปลกประหลาดออกมาแล้ว บางคนได้เริ่มถอยหลังอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวแล้ว เหมือนกลัวหาความลำบากให้ตัวเอง
มองไปแล้วสวัสดิการvipของชั้นบนนี้ เพียงกลัวว่าไม่ได้เพลิดเพลินง่ายอย่างนั้น
มีสองสามคนค่อนข้างจิตใจดีมองไป๋หลิงอยู่ พูดเสียงต่ำ“สาวน้อย เห็นว่าพอสมควรแล้วก็หยุดเถอะ”
“เธออาศัยลิงตัวหนึ่งชนะสี่แสนแล้ว เพียงพอแล้ว”
“ใช่ เห็นว่าพอสมควรแล้วก็หยุดเถอะ”
“วันนี้ดึกอย่างนี้แล้ว วันหลังค่อย ๆ มาก็ได้……”
พวกเขาเพิ่งพูดประโยคหนึ่งแล้ว สมุนที่อยู่รอบ ๆ เหล่านั้นก็เข้ามาใกล้แล้ว พูดเสียงเย็นชา“พวกคุณต้องการขวางโชคลาภของเค้าเหรอ？”
“ไม่รู้ก็อย่าพูดมั่วสั่ว！”
คนที่พูดหุบปากทันที ใบหน้าเปิดเผยความหวาดกลัว
ปลาไหลจ้องมองไป๋หลิงอยู่ พูดยิ้มอย่างเย็นชา“ทำไม กล้าตามฉันขึ้นไปชั้นสองไหม？”
“ฉันรับรองถึงชั้นสองแล้ว อย่าพูดหนึ่งล้านเลยก็คือวางเดิมพันสิบล้านฉันก็เล่นกับเธอจนถึงที่สุด”
“ไปก็ไป ใครกลัวล่ะ！”
ไป๋หลิงตบโต๊ะขึ้นมาเลยทันทีสำหรับนิสัยของหล่อนอย่าพูดว่าไปชั้นสองกับปลาไหลเล็ก ๆ คนหนึ่ง ก็คือไปนรกกับท่านยมบาลต่างก็ไม่กลัว
แต่หลังยืนขึ้นมาแล้วเหมือนนึกถึงอะไรได้ มองไปทางฉินเทียนเพื่อสอบถามความคิดเห็นอีก
ครั้งที่แล้วถูกฉินเทียนจัดการ หลังตกลงมาจากบนต้นไม้แล้วหล่อนรู้จริง ๆ ใครเป็นพี่ใหญ่แล้ว
ฉินเทียนพยักหน้า ยิ้มพูดจาง ๆ “ไปเถอะ”
เขาหมุนตัวเลยทันทีหันเดินไปทางชั้นสอง
ในดวงตาของปลาไหลเปิดเผยสีของความภาคภูมิใจออกมา ไปชั้นสองแล้วต่อมาเธอก็ไม่สามารถทำตามใจได้แล้ว！
เขาส่งซิกสายตาหนึ่งอย่างเงียบ ๆ พูดเสียงดัง“ไป หยิบเงินสดหนึ่งล้านมาให้ฉันอีก！”
ชั้นสอง
ทำให้ฉินเทียนผิดหวังก็คือที่นี่ว่างเปล่าไม่มีใครสักคน มีเพียงโต๊ะพนันสองสามตัวที่มองไปแล้วหรูหรากว่าด้านล่างเล็กน้อย
เดิมทีเขายังคิดว่าพี่ใหญ่หู่จิงคนนั้นจะหลบอยู่ที่นี่ล่ะ
ดูแล้วต้องล่อหู่จิงออกมา จะต้องจัดการปลาไหลคนนี้ก่อน
เขาเข้าใจความตั้งใจของปลาไหลมาก ชั้นสองไม่มีคนก็สามารถใช้กำลังแล้วยังไงคนด้านล่างมากถูกพบเห็นได้ง่าย นักพนันเหล่านั้นต่างก็เป็นแขก
ถ้าหากปลาไหลพวกเขาใช้กำลัง แพร่ออกไปชื่อเสียงก็ไม่ค่อยดี
ฉินเทียนอดไม่ได้อยากหัวเราะ
ที่นี่ไม่มีคนนอกปลาไหลพวกเขาสามารถใช้กำลังได้ตามสะดวก แต่อันที่จริงก็ตรงกับใจของเขาพอดีสะดวกให้เขาออกมือ？
เขาเปลี่ยนเป็นสบายใจลงมา นั่งลงที่บนเก้าอี้ด้านข้างจุดบุหรี่มวนหนึ่งพูดจาง ๆ “ดึกแล้วรอบนี้ไม่งั้นพวกเราเล่นใหญ่สักหน่อย”
“หลิวเสี่ยวเป่าไม่ใช่ติดค้างเงินพวกนายหนึ่งล้านเหรอ？รอบนี้พวกเราก็วางเดิมพันหนึ่งล้านไปเลย”
“นายแพ้แล้วเอาหลิวเสี่ยวเป่ามอบออกมาอย่างเชื่อฟัง ตอนนี้ก็ไม่รู้พี่ปลาไหลสามารถทำการตัดสินใจนี้ได้หรือเปล่าล่ะ？”
หนังตาของปลาไหลกระดกเล็กน้อย พูดยิ้มอย่างเย็นชา“ดูแล้วเถ้าแก่ฉินคือเล็งผมแน่นอนแล้ว”
ฉินเทียนยิ้มพูด“ฉันเพียงแต่เชื่อลิงตัวนี้เท่านั้นเอง”
ปลาไหลอายจนกลายเป็นโมโหทันที คำพูดของฉินเทียนก็คือกำลังเหยียดหยามเขา พูดว่าเขาสู้ลิงตัวหนึ่งไม่ได้
“ตกลง！”
“พนันก็พนัน ใครกลัวใคร！”
เขาลูบแขนเสื้อมาถึงด้านข้างโต๊ะพนันตรงกลางตัวหนึ่ง พูดเสียงดัง“หยิบเอาลูกเต๋าที่กูรับแขกวีไอพีออกมา！”
คนหนึ่งสักปูตัวหนึ่งที่บนง่ามนิ้วมือรีบหยิบลูกเต๋าสีทองออกมาจากในลิ้นชักด้านข้าง
ปลาไหลใช้ถ้วยลูกเต๋าสีทองอันหนึ่งเขย่าก๊อกแก๊กแกว่งสักพักแล้ว คว่ำบนโต๊ะอย่างแรง
หลังเปิดออกอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังฮ่า ๆ
“เลขตอง！”
“เป็นเลขตอง！”
“ยินดีกับพี่ปลาไหล！พี่ปลาไหลน่าเกรงขาม！”
“เซียนพนัน！พี่ปลาไหลก็คือเซียนพนัน！”
ลูกเต๋าหกลูกทั้งหมดต่างก็เป็นหกจุด
หกหกสามสิบหก พูดได้ว่าเป็นแต้มสูงชนะอย่างมั่นคงแล้ว
“หนึ่งล้าน！”
“ตอนนี้บนโต๊ะนายมีเพียงสี่แสนยังขาดหกแสน ตอนนี้รูดบัตรได้แล้วหรือยัง？”
ปลาไหลพูดอย่างได้ใจ“ไม่อยากรูดบัตรก็ได้ รถคันนั้นที่อยู่ด้านนอกเป็นของฉันแล้ว”
ไป๋หลิงมีความตื่นตระหนกเล็กน้อย หล่อนคิดไม่ถึงพอขึ้นมาก็แพ้แล้วเหมือนทำเรื่องผิดแล้วอย่างนั้น มองไปทางฉินเทียนอย่างขอความช่วยเหลือแล้ว
“เด็กน้อย หยิบเงิน！”
“วันนี้ไม่มีหนึ่งล้าน พวกนายใครก็ไปไม่ได้！”นักเลงสองสามคนที่อยู่รอบ ๆ ยิ้มอย่างชั่วร้ายอยู่ล้อมมาแล้วทันที
จินถังและฉวนซานสีหน้าเคร่งขรึมขอแค่ฉินเทียนออกคำสั่งหนึ่ง พวกเขาก็เตรียมออกมือ
ฉินเทียนสูดลมหายใจแล้ว พูดจาง ๆ “เกมพนันยังไม่ได้เสร็จสิ้น รีบร้อนอะไร”
“พวกนายอยากได้เงินก็รอหลังพวกเราเขย่าเสร็จแล้วสิ”
“นายพูดอะไร？”ปลาไหลตะลึงเล็กน้อย พูดอย่างน่าขำ“เด็กน้อย ฉันได้เป็นแต้มสูงแล้ว หรือว่านายยังสามารถใหญ่กว่าฉันอีก？”