บัญชามังกรเดือด - บทที่ 93 งานเลี้ยง
ฉินเทียนค่อยมองไปทางเถียหนิงซวง พูดเสียงดัง : “คำสาปสวรรค์ เป็นรูปแบบเดิมของวิหารพญายม”
“วิหารพญายม？” เถียหนิงซวงพูดด้วยความตกใจ : “ก็คือวิหารพญายมที่มีทั้งความชอบธรรมและความชั่วร้ายที่ทำให้คนสะพรึงกลัวเหรอ?”
ฉินเทียนพยักหน้า
เพียงแต่เขาพูดแก้ไข : “วิหารพญายมมีแต่ความชอบธรรม ไม่มีความชั่วร้าย”
“เหตุผลที่คนบนโลกนี้รู้สึกว่าชั่วร้าย นั่นเป็นเพราะว่าเรื่องที่พวกเขาทำค่อนข้างถึงจุดสูงสุด”
“แต่ว่า วิหารพญายมมีคำสั่งอย่างเคร่งครัด ห้ามทำร้ายผู้บริสุทธิ์ ถ้าหากกล้าละเมิดกฎ จะถูกประหารชีวิต”
“หลายปีมานี้ คนที่พวกเขาฆ่าทั้งหมด หรือคนชั่วส่วนมากเป็นพวกนอกกฎหมาย หรือพวกนอกกฎหมายที่สร้างความหวาดกลัว”
“ทุกคน ล้วนแล้วเป็นคนที่สมควรตาย”
เถียหนิงซวงพูด : “แบบนี้หมายความว่า คุณเป็นเจ้าสำนักของคำสาปสวรรค์ พวกเขาล้วนแล้วเป็นลูกน้องของคุณ เป็นคนของคำสาปสวรรค์?”
ฉินเทียนพูดด้วยความเศร้า : “สิบปีก่อน วิหารพญายมถูกใครบางคนใส่ร้าย ดูเหมือนว่ากองทัพทั้งหมดถูกกวาดล้าง”
“ตอนนี้ ผมนำพาพวกเขาสร้างคำสาปสวรรค์อีกครั้ง”
“ให้บัญชาพญายม ยังคงเป็นฝันร้ายของคนชั่วต่อไป”
“เถียหนิงซวง คุณอยากติดตามผมไม่ใช่เหรอ?”
“ตอนนี้ ผมสามารถมอบโอกาสนี้ให้กับคุณ”
“อยู่ต่อ รับการฝึกฝน หลังจากผ่านการทดสอบ คุณก็สามารถกลายเป็นหนึ่งในสมาชิกของคำสาปสวรรค์”
“ถ้าหากทนความเจ็บปวดนี้ไม่ได้ สามารถออกไปตอนนี้ได้เลย”
“เรื่องของที่นี่ ห้ามพูดกับคนอื่นเป็นอันขาด”
“ฉันยินดี!” ดูเหมือนว่าเถียหนิงซวงจะพูดออกมาโดยไม่ได้ไตร่ตรองให้ดีก่อน
เธอเป็นสาวที่ได้รับการคุ้มครองของพ่อแม่ ฝึกฝนตั้งแต่เด็ก จะไม่มีความฝันของจอมยุทธได้อย่างไร?
ในความเป็นจริง ตอนเด็กๆครั้งแรกที่ได้ยินชื่อของ“วิหารพญายม” และยังมีเรื่องราวบางส่วนของพวกเขา หัวใจของเธอเต้นรัวๆ
เพียงแต่ เธอรู้สึกมาโดยตลอด ตัวเองห่างจากวิหารพญายมไกลอย่างมาก
คิดไม่ถึงเลยว่า วันนี้จะอยู่ตรงหน้าแล้ว
เธอกัดฟันและพูด : “ฉันไม่กลัวความเจ็บปวด!”
“ตอนนี้ฉันรู้แล้ว คนของวิหารพญายมล้วนแล้วเป็นกลุ่มคนที่มีเลือดเนื้อตรงไปตรงมาและเปิดเผย ฉันยินดีอยู่ต่อ กลายเป็นหนึ่งในสมาชิกของพวกคุณ!”
“เชื่อฉัน ไม่มีทางทำให้พวกคุณผิดหวังแน่นอน!”
ในสายตาของฉานเจี้ยน เผยให้เห็นถึงความปิติยินดี ตอนนี้สร้างคำสาปสวรรค์อีกครั้ง สิ่งที่ขาดที่สุดก็คือคน
และเรื่องที่พวกเขาต้องทำก็คือ ถูกกำหนดให้ยอมขาดดีกว่าเพิ่มเข้ามาโดยไม่คำนึงถึงคุณภาพ
เถียหนิงซวง เป็นต้นกล้าที่ดีอย่างไม่ต้องสงสัย
ฉินเทียนยิ้มและพูด : “ในเมื่อเป็นแบบนี้ คุณก็คือสมาชิกคนแรกของคำสาปสวรรค์หลังจากสร้างขึ้นมาใหม่อีกครั้ง”
“ผมจะจัดพิธีต้อนรับคุณแล้วกัน”
ระหว่างที่พูด บนโต๊ะที่อยู่ด้านข้าง เขาหยิบเหล้าขึ้นมาหนึ่งขวด
ฉานเจี้ยนและคนอื่นๆ ยังคิดว่าเขาดื่มเหล้าเพื่อฉลอง
ใครจะไปรู้ เขาคลายเกลียวขวด เดินก้าวใหญ่ไปอยู่ต่อหน้าเถียหนิงซวง หลังจากนั้น เทเหล้าลงไปบนแผลที่ต้นขา
“โอ๊ย!”
เจ็บปวดแสบร้อนทันที ทำให้เถียหนิงซวงเกือบหมดสติ
เธอเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง จะทนต่อสิ่งนี้ได้อย่างไร
“สารเลว!” การตอบสนองตามสัญชาตญาณ เธอกำลังจะแทงฉินเทียนด้วยกริชสั้นในมือของเธอ
ฉินเทียนยิ้มอย่างเย็นชาและพูด : “ถูกหมาป่ากัด ไม่จัดการให้ทันเวลา คุณอาจตายได้เลยนะ”
เถียหนิงซวงค่อยเข้าใจ ไอ้หมอนี่……กำลังขับผิดให้ตัวเอง!
เพียงแต่ นี่มันหยาบคายเกินไปแล้วมั้ง!
เธอเจ็บปวดจนใบหน้าซีดขาว กลัวว่าจะกัดลิ้นขาด รีบดึงผ้าห่มที่อยู่ด้านข้าง ยัดเข้าไปในปาก
หลังจากที่ฉินเทียนขับพิษเสร็จแล้ว ตัวเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ เหนื่อยจนพูดไม่ออกแล้ว
แม้แต่ฉานเจี้ยนที่อยู่ด้านข้าง ล้วนแล้วทนไม่ได้เล็กน้อย
เจ้าสำนักโหดเหี้ยมจริงๆ คาดไม่ถึงว่าจะกล้าลงมือกับผู้หญิงที่สวยและน่ารักแบบนี้
“เวลาของผมมีจำกัด ไม่สามารถอยู่ที่นี่นานเกินไป”
“ลุงฉาน ต่อจากนี้ก็มอบให้คุณจัดการแล้วกัน”
“ใช่แล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยของสวนถือว่าใช้ได้ใช่ไหม? ผมหมายความว่า สัตว์เหล่านี้จะออกไปทำร้ายคนไหม?”
ฉานเจี้ยนรีบพูด : “เรื่องนี้คุณสบายใจได้เลย รอบๆล้วนแล้วถูกล้อมด้วยตาข่ายลวดไฟฟ้าแรงสูงที่ทนทาน”
“นอกจากนี้ สถานที่ส่วนใหญ่ ล้วนแล้วมีกล้องวงจรปิด”
ฉินเทียนยังต้องการพูดอะไรบางอย่าง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เป็นเหลยเป้าที่โทรเข้ามา
หืม?
หัวใจของฉินเทียนตึงเครียด เหลยเป้าเป็นใต้บังคับบัญชาของเนี่ยชิงหลง เป็นคนของแก๊งเขี้ยวมังกร แต่เนี่ยชิงหลง เป็นหนึ่งในสิบสองราชาของวิหารเทพของเขา ราชามังกร
ในสิบสองราชา มีสองคนที่มีตัวตนค่อนข้างพิเศษ คนหนึ่งคือเนี่ยชิงหลง ราชามังกร อีกคนหนึ่งคือเซียวโผหู่ ราชาเสือ
ราชามังกรดูแลแก๊งเขี้ยวมังกร ในระดับหนึ่ง เทียบเท่ากับกองกำลังเฉพาะกิจภายในประเทศ และราชาเสือยิ่งไม่ต้องพูดถึงแล้ว ปฏิบิตการตราประทับของดินแดนทางเหนือและปกป้องชายแดน
สองคนนี้ ล้วนแล้วมีตัวตนของทางการ
ดังนั้นโดยทั่วไปฉินเทียนไม่ใช้พวกเขา
นี่ก็เป็นเหตุผลว่าทำไมต้องสร้างคำสาปสวรรค์ขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
วันนี้ตอนที่มา ในช่วงเวลาเร่งรีบเขาขอให้เหลยเป้าจัดคนไปเข้าร่วมงานเลี้ยงนักพัฒนากับซูซู
ตอนนี้คาดไม่ถึงว่าเหลยเป้าจะเป็นฝ่ายริเริ่มโทรศัพท์หาตัวเอง หรือว่า ซูซูเกิดเรื่องอะไรเหรอ?
“พูด” รับสายโทรศัพท์ เสียงของเขาเย็นลง
“คุณผู้ชาย……” เหลยเป้ามีความลังเลเล็กน้อย “คือว่า คุณนายขึ้นรถบ้านของผู้ชายคนหนึ่ง ตามเขาไปที่โรงแรมมังกรทองแล้ว”
อะไรนะ?
ฉินเทียนราวกับถูกฟ้าผ่า และพูด : “ผู้ชายอะไร?”
“พวกคุณไปทำอะไรกันหมดแล้ว?”
เหลยเป้าพูดด้วยความลำบากใจ : “คุณผู้ชายอย่าเพิ่งโกรธ”
“คนของผมเฝ้าดูอยู่ข้างนอก ไม่น่าจะเกิดเรื่องอะไร”
“ที่สำคัญคือ ดูเหมือนว่าคุณนายรู้จักกับคนคนนั้น เป็นการขึ้นรถโดยสมัครใจ ดังนั้นเหล่าพี่น้องเลยไม่สะดวกที่จะเข้าไปยุ่ง”
“คุณผู้ชาย คุณว่า…..”
สีหน้าของฉินเทียนมืดมน และพูด : “คนๆนั้นชื่ออะไร?”
เหลยเป้ารีบพูด : “เซวเหริน คุณชายของเจี้ยนเหรินกรุ๊ป”
“โครงการปรับปรุงในเขตหลงฮู๋ ก็คือพวกเขาที่เป็นคนถือเอาไว้”
ฉินเทียนขมวดคิ้วลึก
ซูซูไปเข้าร่วมงานเลี้ยง เดิมทีมันเกี่ยวกับการเจรจาเงื่อนไขการชดเชย ทำไมถึงไปขึ้นรถบ้านของคนอื่น ไปโรงแรมด้วยกันล่ะ?
เขาไม่เคยได้ยินชื่อของเซวเหริน ซูซูรู้จักตั้งแต่เมื่อไหร่?
หรือว่า…..
เขาไม่ต้องการคิดในแง่มุมแบบนั้นอย่างมาก แต่ว่าพบเจอกับเรื่องแบบนี้ ดูเหมือนว่าทุกคน ล้วนแล้วควบคุมไม่ได้คิดไปในแง่มุมแบบนั้น
เพราะว่า ความกังวลคือความโกลาหล
“ให้คนของคุณเฝ้าดูเอาไว้ ผมจะไปตอนนี้เลย!”
หลังจากพูดจบ เขาเดินออกไปข้างนอกด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
“เจ้าสำนัก ต้องการให้พวกเราไปจัดการไหม?” ฉานเจี้ยนรีบถาม
“ไม่ต้องแล้ว” ระหว่างที่ฉินเทียนเดินไปด้วยพร้อมกับพูดไปด้วย : “ลุงฉาน ที่นี่มอบให้คุณจัดการ ก่อนอื่นต้องระวังความปลอดภัย”
“พวกเราจะมีการนำเข้าสัตว์ดุร้ายอย่างต่อเนื่องมากขึ้น ดังนั้น ต้องเสริมตาข่ายเหล็กโดยรอบให้แข็งแกร่งมากขึ้น ป้องกันสัตว์หนีออกไปทำร้ายคน”
“เรื่องอื่น ค่อยคุยกันที่หลัง”
เขากระโดดขึ้นรถแลนด์โรเวอร์ เหยียบคันเร่งมิด เสียงรถดังก้องลงมาจากภูเขา
หนึ่งชั่วโมงก่อน
ซูซูเดินเข้าไปในสถานจัดงานเลี้ยง
นอกเหนือจากเพื่อนที่มักจะพบเจอในเขตหลงฮู๋บางส่วน และใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยมากมาย
แม้แต่เพื่อนบ้านเหล่านั้น เธอก็ไม่คุ้นเคยเช่นกัน เพราะว่าทุกคนอาศัยอยู่วิลล่า ไม่ต้องขึ้นชั้นบนและลงชั้นล่าง บวกกับงานยุ่งอย่างมาก เจอกันน้อยอย่างมาก
เป็นเวลานานมากแล้วที่ไม่ได้เข้าร่วมงานเลี้ยงแบบนี้ เธอรู้สึกปรับตัวไม่ได้เล็กน้อย
ในเวลานี้กระทั่งกลับใจ ควรจะให้ฉินเทียนมากับตัวเองด้วยกัน
หลังว่าเขาไปบนสวนสัตว์ร้าย หลังจากชักชวนให้เถียหนิงซวงกลับมา สามารถมาที่นี่โดยเร็ว
“นี่เป็นดาวมหาลัยซูไม่ใช่เหรอ? ทำไม หลังจากอ่อยคุณคาร์ลแล้ว ยังจะมาอ่อยคนอื่นที่นี่อีกเหรอ?”
“สามีพนักงานส่งของของเธอไปไหนแล้วล่ะ?”
เสียงที่ยั่วยุของคนคนหนึ่งดังขึ้น
ซูซูหันหน้าไปมอง มองเห็นหนิวอ้ายลี่สวมชุดแบรนด์ดังทั้งตัว แต่งตัวเหมือนกับกุลสตรีคนหนึ่ง ในมือถือไวน์แดงหนึ่งแก้ว กำลังมองตัวเองอย่างยั่วยุ
“ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?” เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
หนิวอ้ายลี่ไม่ใช่ผู้อยู่อาศัยในเขตหลงฮู๋ด้วยซ้ำ ทำไมถึงมาที่นี่
“เธอมาเจรจาค่าชดเชย พูดให้ชัดเจน ก็เพื่อต้องการขู่เข็ญแบล็กเมล์ให้ได้เงินมากขึ้นอีกหน่อยใช่ไหม”
“ต้องขออภัยด้วย ฉันก็คือคนที่รับผิดชอบปรับปรุงเขตเล็กๆของพวกเธอคนนั้น”
“มีเรื่องอะไร เธอสามารถเจรจากับฉันได้”