บัญชามังกรเดือด - บทที่ 939 ปืนใหญ่ของหู่เหนียง
บัญชามังกรเดือด บทที่ 939 ปืนใหญ่ของหู่เหนียง
คิดไม่ถึงเลยว่าราชาเปี้ยนจะส่งคนมารับเขา ฉินเทียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยอยู่พักหนึ่ง
นี่แสดงว่า อย่างน้อยอีกฝ่ายก็มีทัศนคติที่ดี ต่อไปก็ง่ายต่อการเจรจาใช่ไหมนะ ?
ตอนนี้เขามองอยู่ห่าง ๆ
เนื่องจากระยะทางยังค่อนข้างไกล คนอื่น ๆ สามารถมองเห็นได้เพียงโครงร่างของเรือเท่านั้น แต่ฉินเทียนมองแตกต่างออกไป
เมื่อเขาระดมพลังภายในของเขา สายตาของเขาก็ดีขึ้นหลายเท่าทันที และการมองเห็นตอนกลางคืนของเขา ก็ไม่เป็นปัญหา
เขาเห็นร่างที่สง่างามสองสามร่างยืนอยู่บนหัวเรืออย่างคลุมเครือ และเป็นผู้หญิง
ธงโบกสะบัดเหนือท่าเทียบเรือด้านหลังหญิงสาว
บนธงมีลวดลายปลาวาฬจาง ๆ
ผู้หญิง ?
ธงปลาวาฬ ?
ฉินเทียนอดขมวดคิ้วไม่ได้ ตามคำอธิบายของเกาเหมิ่งเมื่อครู่นี้ ราชาเปี้ยนคนนี้เป็น LSP ดังนั้นจึงเป็นที่เข้าใจได้ว่าบนเรือจะต้องมีหญิงสาว
แต่แล้ว ธงวาฬนั่นมันอะไรกัน ?
หรือว่า นี่คือสัญลักษณ์ของตงไห่ ?
ในเวลานี้ เมื่อระยะทางใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ในที่สุดเกาเหมิ่งก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“ไม่ใช่ นี่ไม่ใช่หรือของราชาเปี้ยน……”
“ผู้หญิง ธงวาฬ……แย่แล้ว！”
“มันคือทีมวาฬเพชฌฆาต ! ”
“ทีมหู่เหนียง！”
เมื่อเห็นท่าทางตื่นตระหนกของเขา ฉินเทียนก็ตกตะลึง ทำไมถึงรู้สึกว่าเจอโจรสลัดล่ะ ?
นี่ไม่ใช่อาณาเขตของตงไห่กรุ๊ปเหรอ โจรสลัดประเภทไหน ที่กล้าทำเรื่องป่าเถื่อนที่นี่ ?
“ใครคือหู่เหนียง? ”
“เธอไม่ได้มาจากตงไห่ของคุณหรอกเหรอ ? ”ฉินเทียนถามอย่างหดหู่
“มันสายเกินไปที่จะบอกว่าหันกลับมา ! ”
“หันหลังกลับไป หลบพวกมันก่อน ! ” เกาเหมิ่งรีบวิ่งไปที่ห้องเรือ พร้อมที่จะควบคุมมันด้วยตัวเอง
ในขณะนี้ เสียงปืนใหญ่ดังมาจากระยะไกล กระสุนสีแดงเพลิงลอยออกมาจากเรือของวาฬเพชฌฆาต
ปืนใหญ่ ?
ฉินเทียนเงยหน้าขึ้นและมองไปที่กระสุนที่ลอยอยู่ในอากาศด้วยสีหน้างุนงง
กระสุนบินข้ามเรือยอร์ชของเรือนายพลและตกลงไปในทะเลด้านหลัง
ปัง !
เสียงระเบิดดังสนั่น และผิวทะเลถูกคลื่นยักษ์พัดจนแตก และเรือยอร์ชก็ถูกกระแทกอย่างแรง
เกาเหมิ่งวิ่งไปที่ประตูห้องเรือ ทันใดนั้นร่างกายของเราก็หยุดชะงัก
เขาค่อย ๆ หันกลับมาช้า ๆ ใบหน้าของเขาซีดด้วยความหวาดกลัว เมื่อมองไปที่ฉินเทียน เขาอาจจะอยากหัวเราะ แต่สีหน้าที่เขาแสดงออกนั้น น่าเกลียดยิ่งกว่าการร้องไห้
“เรือโจรสลัดที่นำโดยหู่เหนียงเป็นลูกน้องของคุณหนูใหญ่”
“คุณหนูใหญ่ขัดแย้งกับราชาเปี้ยนและเมื่อเธอรู้ว่าราชาเปี้ยนต้องการขายเห็ดหลินจือเลือดเธอจะต้องหยุดมันอย่างแน่นอน“
“ตอนนี้เธอส่งหู่เหนียงมาแล้ว ก็อธิบายทุกอย่างหมดแล้ว”
กระสุนไม่ได้ตกบนเรือยอร์ช แต่ตกข้างหลัง และเจตนาไม่สามารถชัดเจนไปกว่านี้อีกแล้ว
นั่นคือ ตัดทางเดินของคุณ
เด็กน้อย คุณลองหนีดูสิ ? ถ้าคุณกล้าวิ่งอีก ฉันจะถล่มคุณ
สีหน้าของฉินเทียนดูหดหู่ เติมทีก็คิดว่าน่าจะไปได้ดี แต่ไม่คิดว่าจะถูกหู่เหนียงมาดักฆ่ากลางทาง
“เวรเอ้ย ！”
“พวกมันมีป้อมจริง ๆ นี่มันเรือรบ ! ”ในเวลานี้ ฉวนซานพูดเสียงตื่นตระหนก
ฉินเทียนหันศีรษะไปอีกครั้ง และเห็นว่าเรือมาถึงระยะทางประมาณห้าร้อยเมตรแล้ว
ดังที่ฉวนซานพูด เรือลำนี้มันอะไรกันเห็นได้ชัดว่าได้รับการดัดแปลงจากเรือรบที่ปลดประจำการแล้ วตัวเรือถูกพ่นสีด้วยลวดลายของวาฬเพชฌฆาตที่กำลังโบยบิน ธงถูกลมพัดแรง และป้อมปืนก็ค่อย ๆ ลอยขึ้น
กระบอกปืนใหญ่สีดำเล็งไปที่เรือยอร์ช ที่พวกเขาโดยสารมาอีกครั้ง
“พวกเขาจะทำอะไร ? ”สีหน้าของฉินเทียนเปลี่ยนไป
เกาเหมิ่งตอบสนองและรีบโบกมือกระโดดขึ้นและตะโกน
“อย่ายิง ! ”
“เป็นคนกันเอง！”
“คุณหนูใหญ่ ฉันคือเกาเหมิ่ง! อย่ายิง______”
เขาตะโกนยังไม่ทันจบ ก็มีเสียงโครมคราม เปลวไฟพุ่งออกมา และกระสุนอีกนัดหนึ่งก็ถูกยิงออกไป
กระสุนเมื่อครู่ ตกลงด้านหลังเรือยอร์ช ป้องกันไม่ให้พวกเขาหลบหนี คราวนี้มันลงจอดหน้าเรือยอร์ช ทำให้พวกเขาไปต่อไม่ได้
เสียงคำราม และคลื่นที่รุนแรงทำให้ผู้คนหวาดลัว
“เร็วเข้า ! รีบหยุด ! ”
“รีบหยุดเรือ ! ”เกาเหมิ่งตะโกนสุดเสียง
เรือยอร์ชข้าเทียบท่าแทบจะไม่ทัน บูม !
กระสุนนัดที่สาม ตกลงทางด้านซ้ายของเรือ
ตู้ม !
กระสุนนัดที่สี่ตกลงทางด้านขวา
ภายใต้คลื่นที่เชี่ยวกราก เรือยอรช์เกือบถูกเขย่าและล่ม ใบหน้าของเกาเหมิ่งซีดเซียว และพนักงานเหล่านั้นนั่งอยู่บนพื้นแล้ว เอามือปิดหัวและตะโกนขอความช่วยเหลือ
เมื่อเห็นท่าทางที่เศร้าหมองของพวกเขา เสียงหัวเราะที่ชัดเจนและภาคภูมิใจของผู้หญิงก็มาจากเรืออีกลำหนึ่ง
ดูเหมือนว่าเขาจะพอใจกับการป้องกันกระสุนของเขามาก
สีหน้าของฉินเทียน กลายเป็นสีเทา เขาจ้องมองอย่างเย็นชาไปที่เรือที่กำลังแล่นเข้ามาอย่างรวดเร็ว
เมื่อครู่นี้ สำหรับคุณหนูใหญ่ที่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน เขายังคงคิดว่ามันน่ารักนิดหน่อยที่จะล้อเลียนราชาเปี้ยนเป็น LSP ด้วยต้นแพร์และต้นมาลัส
ตอนนี้ ความปรารถนาดีนี้หายไปแล้ว ！
ตระกูลของหญิงสาวคนหนึ่ง ซื้อเรือที่ปลดประจำการ และไม่มีอะไรไปมากกว่าฝึกให้หญิงสาวออกกองทัพแล้ว
ไม่เลือกปฏิบัติแบบนี้ เพียงเพื่อแกล้งคน กลับยิงปืนออกมา 4 นัด นี่มันหยิ่งผยองเกินไปแล้ว！
จะเกิดอะไรขึ้นถ้ากระสุนคำนวณผิดและตกลงบนเรือ ?
เมื่อพิจารณาถึงความแข็งแกร่งของเรือยอทช์แล้ว มันอาจจะถูกทำลายด้วยการยิงของปืนใหญ่ในทันที แล้วคนบนเรือเหล่านี้ล่ะ พวกเขาจะกลายเป็นเถ้าถ่านของปืนใหญ่ไปด้วยเหรอ ?
เรื่องตลกนี้ เล่นใหญ่เกินไปแล้ว !
สมแล้วที่เธอเป็นปีศาจสาวที่ทำให้ทั้งกลุ่มตงไห่ปวดหัว มันไม่มีเหตุผลเลยจริง ๆ !
เมื่อมันเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ผู้คนทั้งสองฝั่งก็มองเห็นได้ชัดเจนมาก
เมื่อเห็นผู้หญิงหลายสิบคนยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือ คนที่อยู่ตรงกลางดูเหมือนจะอยู่ในวัย 24 ปี เธอผิวแดงเล็กน้อยจากลมและแสงแดด
เธอยืนตัวตรงและร่างกายของเธอดูเซ็กซี่มากภายใต้กางเกงรัดรูป ผมยาวสลวยและคิ้วที่มุมตาแทบจะไม่สามารถซ่อนความรู้สึกของสไตล์ความรักได้
“ปรากฏว่ามันดูสูงและหล่อ ฉันคิดว่ามันเป็นโจร”
“เกาเหมิ่งคุณมาทำอะไรที่นี่ ? ” หญิงสาวคนนั้นถามด้วยความเย้ยหยันขณะแปรงผมของเธอ
ในที่สุดเกาเหมิ่งก็กลับมามีสติสัมปชัญญะ และพูดด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมว่า “คารวะหู่เหนียง！”
“หู่เหนียงนี่พวกคุณไม่ล้อเล่นกันแรงไปหน่อยเหรอ ?”
หู่เหนียงยิ้มและพูดว่า “แรงเหรอ ? ถ้าคุณคิดว่าแรง ก็ถือว่าแรงแล้วกัน”
“เพียงแต่ว่า เหล่าพี่สาวชอบเล่นแรง ยิ่งแรงยิ่งดี เหล่าพี่น้อง พวกเธอว่าอย่างนั้นไหม ?”
เด็กผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่อยู่ข้างหลังพวกเธอ ปิดปากและหัวเราะขึ้นมา
นี่มัน……ลวนลามคนแก่นี่ !
เกาเหมิ่งหน้าแดงและพูดด้วยความโกรธ “พวกเธอ……ไร้เหตุผลเกินไปแล้ว！”
“ฉันต้องการเจอคุณหนูใหญ่！”
“ฉันอยากจะถามคุณหนูใหญ่ ฉันจะรายงานการทำงานต่อราชาเปี้ยนว่าทำไมคุณถึงทำกับฉันแบบนี้ ! ”
หู่เหนียงพ่นน้ำลายและพูดด้วยความเย้ยหยัน “รายงานการทำงาน ? หยุดเสแสร้งได้แล้ว！”
“เกาเหมิ่งคุณกับราชาเปี้ยนของคุณคนนั้น ได้ทำข้อตกลงอะไรที่คลุมเครือ คุณคิดว่าฉันไม่รู้งั้นเหรอ ?”
“ไม่ใช่แค่ฉันรู้ แต่คุณหนูใหญ่ก็รู้ด้วย ! ”
“เธอจะไม่ยอมตอบตกลงแน่ ！”
“และก็จะไม่ยกโทษให้คุณง่าย ๆ ！”
จู่ ๆ เกาเหมิ่งก็รู้สึกผิด เขาคิดว่า เรื่องการซื้อขายเห็ดหลินจือเลือด คุณหนูใหญ่รู้ได้ยังไงกัน
แม้ว่าเห็ดหลินจือเลือดจะอยู่ในมือของราชาเปี้ยนแต่พูดตามตรง มันก็เป็นทรัพย์สมบัติของตงไห่เช่นกัน
คุณหนูใหญ่และราชาเปี้ยนไม่ถูกกันมาตั้งแต่ต้น แต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าราชาเปี้ยนแอบขายของของตงไห่ พวกเขาย่อมต้องการที่จะมาขวางไว้
ฉินเทียนรู้สึกว่า ตัวเองไม่สามารถนิ่งเฉยได้อีกต่อไป
เขาถอนหายใจและผู้เสียงดังว่า“หู่เหนียงโปรดบอกคุณหนูใหญ่ เรื่องนี้ ฉันจะไม่ให้ตงไห่เสียเปรียบอย่างแน่นอน”
“คุณให้เธอตีราคามาเลย！”