บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 1061
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1061
เมื่อเอวาได้ยินเสียงของเขาก็ราวกับว่าเธอถูกไฟช็อตอย่างแรงจนนิ่งงัน
ก๊อกก๊อก ชายหนุ่มเคาะประตูอีกครั้ง “คุณอยู่หรือเปล่าเอวา?” เสียงของแดเนียลเข้ามาในหูของเธออย่างอ่อนโยน
หัวใจของเอวาเจ็บแปลบขึ้นมาและรู้สึกอึดอัดมากยิ่งขึ้น
ผู้ชายที่เธอรักยืนอยู่นอกประตู แต่เธอ…
“เอวา เมื่อคืน…”
“แดน เมื่อคืนฉัน… ฉันดื่มมากเกินไป ยังคงเหนื่อยนิดหน่อยแล้วอยากจะนอนน่ะ” เอวาระงับอารมณ์ของเธอและขัดจังหวะแดเนียลทันทีพลางพยายามข่มใจให้ตัวเองสงบ
ข้างนอกประตู แดเนียลใช้เวลานานกว่าจะตอบอีกครั้งโดยน้ำเสียงของเขาดูเศร้าลงเล็กน้อย “งั้นพักผ่อนเยอะ ๆ นะ”
“ขอบคุณนะ แดน” เอวาตอบพลางกอดร่างของตัวเองไว้แน่นขณะที่เธอจ้องมองที่ประตูอย่างว่างเปล่า
หลังจากยืนอยู่ครู่หนึ่งเอวาก็ค่อย ๆ เดินไปที่ประตู เธออยากจะดูแผ่นหลังของแดเนียลอีกครั้ง แต่ไม่คิดเลยว่าเธอจะเจอเขาในวินาทีที่เปิดประตูออกไป
เอวาตกตะลึงและไม่ขยับไปไหนเหมือนกับเป็นอัมพาตไปชั่วครู่ ขณะที่เธอจ้องมองชายหนุ่มที่ดูสับสนด้วยความประหลาดใจ
“ยังไม่ไปนอนอีกเหรอ?” แดเนียลมองเธอด้วยสายตาอบอุ่น “ขอเข้าไปได้ไหม”
“…” เอวาหลุบตาลงและไม่กล้ามองแดเนียลตรง ๆ ดังนั้น เธอจึงค่อย ๆ เปิดประตูแล้วหันหลังกลับไป
เมื่อแดเนียลเห็นว่าเอวาหันไปอย่างเย็นชา เขาก็รู้สึกใจสลาย เขาคิดว่าเมื่อคืนนี้เขาคงจะหุนหันพลันแล่นไป
ชายหนุ่มปิดประตูและเดินตามเธอเข้าไปในห้องนั่งเล่น
เอวานั่งอยู่บนโซฟา ขณะนี้เป็นช่วงปลายฤดูร้อนและอากาศก็ไม่ได้หนาวจนเกินไป แต่เธอกลับกำลังห่อตัวเองแน่นอยู่ในผ้าห่ม
แดเนียลไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่รู้สึกได้ว่าเอวากำลังหลบหน้าเขา
“คุณมาทำอะไรที่นี่คะ แดน? ถ้าไม่มีอะไ รฉันจะได้ไปนอน” เอวายิ้มราวกับว่าไม่มีอะไรผิดปกติ แต่เธอไม่ได้สบตากับแดเนียลเลย “อ้อ ใช่ อีกสองสามวันฉันจะไปเมืองวายนะ และคงจะไม่กลับมาอีกสักพัก ฉันว่านี่น่าจะเป็นการบอกลานะ”
แดเนียลใจหายและรู้สึกราวกับว่าหัวใจหยุดเต้น
“คุณจะไปเมืองวายเหรอ? ทำไมล่ะ?” มีความกังวลปรากฏในน้ำเสียงของเขา
เอวาบีบนิ้วของเธอและยิ้มอย่างเสแสร้ง “เร็ว ๆ นี้ฉันกำลังจะแต่งงาน ครอบครัวของฉันหาคนดี ๆ ให้แล้วที่เมืองวาย ฉันเลยจะกลับไปที่นั่นในอีกสองวัน”
เมื่อแดเนียลได้ยินเช่นนั้น แบงค์หนึ่งร้อยดอลลาร์ในมือของเขาก็รู้สึกหนักขึ้นมาในทันที
เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมเอวาจึงให้เงินหนึ่งร้อยดอลลาร์แก่เขา
เป็นเพราะเธอมีแฟนแล้วและกำลังจะแต่งงาน เธอจึงต้องการใช้เงินร้อยดอลลาร์เพื่อลบล้างทุกอย่างที่เกิดขึ้นจากความเมาของพวกเขาเมื่อคืนนี้
ในทันใดนั้นเองแดเนียลก็รู้สึกผิดมาก
เมื่อคืนเขาไม่ได้เมาขนาดนั้น หากไม่ใช่เพราะเขาเป็นคนมอบจูบนั้นให้เธอก่อน ก็คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาสองคน
หลังจากนั้นไม่นาน แดเนียลก็ผงกหัวอย่างไร้ชีวิตชีวา เขากำธนบัตรดอลลาร์ในมือแล้วถามเบา ๆ ว่า “คุณชอบเขาหรือเปล่า?”
เอวาอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะยิ้ม “หลังจากคบกันไปนาน ๆ ฉันก็คงจะเริ่มชอบเขานะ ฉันเคยเห็นรูปของเขาแล้ว ก็ดูหล่อดี แต่อาจจะไม่หล่อเท่าคุณ”
คำตอบของเธอฟังดูธรรมดา แต่แดเนียลไม่ได้รับรู้เช่นนั้น
เขาไม่ได้พูดเรื่องที่เอวาบอกชอบตัวเองถึงสองครั้งตอนที่ทั้งคู่เมา
ถึงอย่างนั้นดูเหมือนว่าความลับที่หญิงสาวชอบเขาจะกลายเป็นความลับที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนและอยู่ในหัวใจของคนทั้งสอง
แดเนียลยิ้มเล็กน้อยและมองไปที่เอวาอย่างจริงจัง “ไม่ต้องกังวลหรอก จะไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้ พักผ่อนเถอะ ผมจะไปแล้ว”
เอวาหลุบตาลงเมื่อได้ยินคำพูดของแดเนียล หลังจากเหม่อไปครู่ใหญ่เธอก็เงยหน้าขึ้นมองในท้ายที่สุด
‘เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้งั้นเหรอ?’