บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 1064

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1064

เธอต้องการเอามันไปทดสอบในแล็บ

ทันทีที่เจเรมี่ออกจากร้านกาแฟ เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากลาน่าถามว่าเขาอยู่ที่ไหน

เขาบอกว่ากำลังซื้อของขวัญให้เธอ ซึ่งแน่นอนว่าเธอเชื่อเขา

20 นาทีต่อมา เจเรมี่ก็กลับมาที่บ้านพักของลาน่าพร้อมกล่องช็อคโกแลตที่เขาซื้อมาจากข้างถนน

ทันทีที่เข้าไปในห้อง เขาก็ได้ยินน้ำเสียงถามด้วยความไม่พอใจของโยริค “ฉันบอกให้แกกลับไปที่เมืองเอฟ แล้วทำไมแกยังอยู่ที่นี่?”

“โยริค จอห์นสัน ฉันเป็นน้องสาวพี่นะ พี่ทำกับฉันแบบนี้เพราะเอวลีนได้ยังไง?” ลาน่าแค่นหัวเราะอย่างไม่พอใจขณะที่นั่งบนโซฟา เธอจุดบุหรี่และสูบมันเข้าไปเฮือกใหญ่ราวกับเป็นนายหญิงแห่งแก๊งอันธพาลใหญ่ “ฉันก็แค่สงสัยว่าใครกันที่ห้ามไม่ให้พี่ทำร้ายเอวลีน?”

ในตอนนี้โยริคไม่สนใจว่าลาน่ากำลังพูดกับเขาอย่างหยาบคายแค่ไหน แม้จะใช้ชื่อเต็มของเขาในการเรียกก็ตาม เขาเพียงแต่เตือนเธออย่างจริงจังว่า “เธอไม่รู้จะดีกว่า รู้ไปมันก็ไม่เป็นประโยชน์อะไรกับเธอหรอก”

“ประโยชน์? พี่กำลังพูดถึงอะไร? สิ่งเดียวที่สำคัญสำหรับแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันคือการทำเงินนะ”

“แล้วรู้ไหมว่าทำไมแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันถึงสามารถทำเงินได้มากมายและปลอดภัยแบบในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา? ก็เพราะคนคนนี้ไงล่ะ”

เมื่อลาน่าได้ยินเช่นนั้น เธอก็หยุดและสูบบุหรี่เข้าปอด แต่ในไม่ช้ารอยยิ้มเหยียดหยามก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ “เล่นตลกบ้าบออะไร? เงินของแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันไปเกี่ยวอะไรกับคนคนนั้นกัน? ถ้าพี่กล้าพอก็พูดเรื่องนี้ออกมาตรง ๆ วันนี้เลยสิโยริค!”

โยริคโกรธลาน่าจนโพล่งออกมา “ได้ ฉันจะบอกให้เดี๋ยวนี้!”

เมื่อเจเรมี่ได้ยินสิ่งที่พวกเขาคุยกัน เขาก็เดินเข้าไปใกล้อีกสองก้าวเพื่อฟังอย่างระมัดระวังว่าพวกเขาจะพูดอะไรในตอนนั้นเองที่ฟาเบียนก็ปรากฏตัวขึ้น

“ลาน่า เธอควรกลับไปเมืองเอฟในตอนที่โยริคบอกให้เธอกลับไป เธอทำให้เขาเสียเงิน 100 ล้านเหรียญแล้วนะ ทำไมเธอยังอยู่ที่นี่อีก?”

เมื่อโยริคเห็นฟาเบียน เขาก็จบการสนทนา

ดูเหมือนว่าเขาไม่ต้องการให้ฟาเบียนรู้มากเกินไปเช่นกัน

เมื่อลาน่าได้ยิน หัวของเธอก็แทบจะระเบิด “ฟังฉันนะฟาเบียน! โยริคไม่ใช่คนเดียวที่ทำเงินให้แก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสัน! ฉันก็ทำได้เหมือนกัน! แค่ 100 ล้านใช่ไหม! ฉันจะเอาคืนให้แน่! รอฉันพรุ่งนี้ ฉันจะแสดงให้ดู! ฉันจะเอามันกลับมาให้ รอก่อนเถอะ ฉันจะแสดงให้เห็นว่าใครกันแน่ที่เป็นตัวไร้ประโยชน์ในแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสัน!”

ลาน่าหมุนตัวออกมาอย่างเย่อหยิ่ง เมื่อเจเรมี่เห็นแบบนั้น เขาก็แสร้งทำเป็นว่าเพิ่งกลับเข้ามา

ทันทีที่ลาน่าเห็นเจเรมี่ เธอก็วิ่งไปหาเขาด้วยท่าทางเศร้าสร้อย “ที่รัก คุณมาได้เวลาพอดี ไปที่ห้องทำงานของคุณกันเถอะ ฉันมีอะไรจะให้”

เจเรมี่เดาได้ว่าลาน่าจะให้อะไรกับเขา ดังนั้นเขาจึงพาลาน่าไปที่วิทแมนคอร์ปอเรชั่นโดยไม่พูดสักคำ

ทันทีที่เธอเข้าไปในออฟฟิศ ลาน่าก็หยิบแฟลชไดรฟ์ที่มีบัญชีธุรกรรมของแก๊งสเตเจี่ยนจอห์นสันในช่วงหลายปีที่ผ่านมาออกมา “เจเรมี่ ข้อมูลที่ฉันมีในนี้สำคัญมากนะคะ ตอนนี้ฉันกำลังส่งต่อข้อมูลเหล่านี้ให้คุณเพื่อแสดงถึงความเชื่อใจของฉันที่มีต่อคุณ”

เจเรมี่ชำเลืองมองที่แฟลชไดรฟ์ด้วยสีหน้าเฉยเมยราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร “ถ้าเธอยังสงสัยเกี่ยวกับตัวฉัน ก็อย่าเอามันมาให้ฉัน”

“ทำไมฉันต้องสงสัยคะ?” ลาน่าเข้าใกล้เขามากขึ้น “เจเรมี่ คุณคือคนของฉัน ไม่มีอะไรที่ฉันจะให้คุณไม่ได้ ฉันเชื่อใจคุณมากนะคะ คุณจะต้องไม่ทำให้ฉันผิดหวังหรือทิ้งฉันไปนะ”

เจเรมี่ชี้ไปที่บุหรี่ “เธอคิดว่าฉันจะหนีจากเธอได้หรือไง?”

ลาน่าพูดด้วยสีหน้าช่วยไม่ได้ว่า “อย่าโทษฉันที่ทำแบบนี้เลยนะ ฉันแค่อยากให้คุณอยู่เคียงข้างฉัน ฉันรักคุณจริง ๆ เจเรมี่ ฉันไม่อยากเสียคุณไป ไม่ต้องกังวลนะ ตราบใดที่คุณยังเป็นคนของฉัน ฉันจะไม่มีวันยอมให้คุณเป็นอะไรไปเด็ดขาด”

ขณะที่พูด เธอก็ยื่นมือออกมาช้า ๆ แล้วยื่นแฟลชไดรฟ์ให้กับเจเรมี่

“เจเรมี่ ฉันกำลังส่งแฟลชไดร์ฟให้คุณ จากนี้ไปเราเป็นทีมเดียวกันแล้วนะ”

ชายหนุ่มหยิบแฟลชไดรฟ์มาอย่างนุ่มนวลและหัวเราะเบา ๆ “คิดผิดแล้ว ฉันกับเธอไม่ได้อยู่ทีมเดียวกันสักหน่อย”