บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 1066
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1066
“ลินนี่ ผมอยากจะกอดคุณเดี๋ยวนี้เลย”
‘แต่ผมคงไม่มีโอกาสยืนต่อหน้าคุณอีกแล้ว’
…
หลังจากลาน่าออกมาจากวิทแมน คอร์ปอเรชั่น ทันทีที่เข้าไปในรถเธอก็รู้สึกคลื่นไส้มาก เธอจึงรีบไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลทันที และไม่คิดเลยว่าผลจะออกมาว่าเธอตั้งครรภ์
ลาน่ามีความสุขมาก เธออยากจะโทรหาเจเรมี่เพื่อบอกข่าวดีในทันที แต่หลังจากคิดไปคิดมา เธอก็หมุนพวงมาลัย และขับรถไปที่ประตูทางเข้าของคฤหาสน์วิทแมนก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน
คาเลนกำลังนั่งดูแลทารกน้อยอยู่ในห้องนั่งเล่นโดยมีแจ็คสันนั่งอยู่ข้าง ๆ เพื่อช่วยดูแลพุดดิ้ง ทันใดนั้นเองดวงตากลมโตของแจ็คสันก็เหลือบไปเห็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญอย่างลาน่า
แจ็คสันจำเธอได้ เขาจึงคว้าแอปเปิ้ลในชามผลไม้แล้วขว้างไปที่ลาน่าด้วยใบหน้าจริงจัง “คนไม่ดี”
ลาน่าหลบอย่างเร็วและคว้าแอปเปิ้ลเอาไว้ เธอโยนมันไว้ใต้เท้าตัวเองแล้วยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยาม “อะไรกัน? เอวลีนไม่อยู่งั้นเหรอ? เจ้าตัวเล็กนี่ก็เลยมาทักทายฉันแทนสินะ”
ในที่สุดคาเลนก็สังเกตเห็นลาน่าที่เข้ามา เธอลุกขึ้นเดินไปหยิบไม้กวาดมาจากด้านข้าง พลางชี้ไปที่ลาน่าอย่างไม่เป็นมิตร “ยัยแม่มด! แกมาทำอะไรที่นี่? ออกไปจากบ้านฉันซะ!”
ลาน่าอารมณ์ดีมากและมองตัวบ้านอย่างชื่นชมโดยที่ไม่แสดงอาการโกรธใด ๆ เธอเอ่ยด้วยรอยยิ้มเปื้อนใบหน้า “ทำไมฉันต้องไปล่ะ? อีกไม่ช้าที่นี่ก็จะกลายเป็นบ้านของฉัน”
“อะไรนะ บ้านของเธอ?” คาเลนพูดเยาะเย้ยแกมประชด “หยุดพูดเรื่องไร้สาระ คฤหาสน์วิทแมนไม่ยอมรับคนอย่างเธอ ออกไปเดี๋ยวนี้! ถ้าไม่อยากให้ฉันใช้ความรุนแรง!”
คาเลนยกไม้กวาดขึ้นเพื่อจะไล่ลาน่าออกไป แต่หญิงสาวก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิมด้วยสีหน้าสงบ
“ถ้ากล้า ก็ตีท้องฉันสิ! แต่ระวังหน่อยนะ เพราะข้างในท้องของฉันมีเลือดเนื้อของเจเรมี่อยู่” ลาน่าชี้ไปที่ท้องของเธอขณะที่พูดอย่างผู้ชนะ ทันใดนั้นเองเมเดลีนก็เข้ามาพร้อมกับจับมือลิเลียนเอาไว้
เมื่อได้ยินคำลาน่า หัวใจของเมเดลีนก็รู้สึกโหวงเหวงขึ้นมา
‘ผู้หญิงคนนี้ท้องกับเจเรมี่
‘ฮึ
‘เป็นเรื่องที่ตลกจริง ๆ’
ลาน่าเหลือบเห็นเมเดลีนที่เดินเข้ามาและเดินผ่านไปอย่างเย่อหยิ่ง เธอจึงยิ้มเยาะเย้ยลิเลียน
เมเดลีนปกป้องลูกสาวไว้ข้างหลังของเธอ พลางเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายอย่างเอาเรื่อง “มาทำอะไรที่นี่? เธอคิดถึงตบของฉันหรือไง?”
“ฮึ ๆ” ลาน่าหัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง “โถ เอวลีน เธอไม่เหนื่อยบ้างหรือไง? ถึงเธอจะแต่งงานกับไรอัน แต่ฉันเองก็พอจะบอกได้นะ ว่าเธอยังตัดเจเรมี่ออกไปจากใจไม่ได้” ลาน่าพูดพร้อมจงใจยื่นท้องของเธอออกมาแล้วมาหยุดตรงหน้าเมเดลีน “แหม ๆ ดูเหมือนว่ามาดามโจนส์จะซีดเซียวลงมากเลยนะ เป็นเพราะว่าเธอคิดถึงเจเรมี่เกินไปรึเปล่านะ? น่าเสียดายที่เจเรมี่มัวแต่ยุ่งอยู่กับฉันทุกคืนเลยอะ
“เอ๊ะ เดี๋ยวนะ ฉันท้องลูกของเจเรมี่แล้ว หลังจากนี้ไม่นานเจเรมี่ก็จะขอฉันแต่งงาน และฉันก็จะกลายเป็นคุณนายวิทแมนอย่างเป็นทางการ ส่วนเธอ…”
“นี่ หุบปากนะ!” คาเลนทนฟังต่อไปไม่ไหวและตีหลังลาน่าด้วยไม้กวาด
“อ๊าย!” ลาน่าอุทานเสียงดังแล้วหันไปจ้องคาเลน “นี่ตีฉันเหรอ?! ฉันท้องลูกของเจเรมี่อยู่นะ! หลานของคุณอยู่ในท้องฉัน! และเขาเป็นวิทแมนนะ!”
“ว่าไงนะ! อย่ายกยอตัวเองหน่อยเลย! หลานของฉันคือลูกของเอวลีนคนเดียวเท่านั้น! ฉันไม่สนใจเธอหรอกนะ! เธอคิดว่าตัวเองคู่ควรที่จะเป็นลูกสะใภ้ของฉันเหรอ?”
ลาน่าเพียงแค่มายั่วเมเดลีนเท่านั้น แต่ไม่คิดเลยว่าเธอจะทำให้คาเลนหงุดหงิดไปด้วย!
เธอกำลังจะตวาดใส่คาเลน แต่อีกฝ่ายกลับหยิบแก้วน้ำจากโต๊ะกาแฟสาดใส่หน้าเธอเสียแล้ว!
“ดูตัวเองดี ๆ เถอะ! หน้าปลอม ๆ สวยแต่ไร้สมองอย่างเธอเทียบกับเอวลีนไม่ได้เลยสักนิด! คิดจริง ๆ เหรอว่าจะเป็นลูกสะใภ้ของฉันได้? ฝันไปเถอะ!”
“ว่ายังไงนะ? นี่หาว่าหน้าฉันปลอมเหรอ?” ลาน่าเกลียดมากเมื่อมีคนวิจารณ์ใบหน้าของเธอ เพราะเธอเคยผ่านการทำศัลยกรรมมาก่อน
หญิงสาวหันไปด้วยความโกรธและกำลังจะตบคาเลน ทว่าเธอกลับเหยียบแอปเปิ้ลที่ตัวเองโยนลงบนพื้นจนตัวเธอลื่นไถลไปข้างหน้าและล้มลงกับพื้นอย่างแรง!
“โอ๊ย!” ลาน่ากุมท้องของเธอและร้องออกมาอย่างเจ็บปวด