บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 164
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 164
เมื่อเมเรดิธมาถึงที่ร้าน เธอเจอเจเรมี่ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะริมหน้าต่างในทันที แม้จะเห็นแค่เพียงด้านหลัง แต่เมเรดิธก็ไม่มีทางจำเขาผิดกับใครแน่นอน
แต่อย่างไรก็ตาม เมเรดิธไม่เห็นผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าของเจเรมี่ หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ก็นึกได้ว่าผู้หญิงคนนั้นคงจะไปเข้าห้องน้ำอยู่ เธอไม่เสียเวลาหยุดทักทายเจเรมี่แต่กลับตรงไปที่ห้องน้ำในทันที
มองสำรวจไปรอบ ๆ แต่เธอก็ไม่เจอผู้หญิงคนไหนใส่ชุดเดียวกับผู้หญิงที่อยู่ในภาพที่เธอได้รับมาเลย
เมเรดิธได้แต่สบถในใจเธอจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมตัวเองให้เข้าที่แล้วพยามฝืนยิ้มให้มากที่สุดเพื่อที่จะออกไปหาเจเรมี่ แต่เมื่อเธอเดินไปที่โต๊ะเจเรมี่ก็ได้หายไปแล้วเช่นกัน
เธอรีบลงลิฟต์ไปแต่ก็เจอแค่ท้ายรถสปอร์ตสีขาวของเจเรมี่ที่ขับออกไปต่อหน้าเธอ และอีกฝั่งก็มีผู้หญิงคนนึงนั่งอยู่ในรถด้วย
เมเรดิธกัดฟันด้วยความโกรธ เธอรีบกดโทรศัพท์หาเจเรมี่ในทันที แต่เขาไม่รับสาย
ในคืนนั้น ขณะที่มาเดลีนกำลังนั่งออกแบบเครื่องประดับตัวใหม่อย่างจริงจังบนเครื่องคอมพิวเตอร์ของเธอ พลันเด็กหญิงตัวน้อยวิ่งเข้ามาหาเธอที่ด้านข้าง เด็กน้อยปีนเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเธอ ราวกับลูกแมวน้อยที่ต้องการซบขอไออุ่นจากมนุษย์
“คุณแม่คะ คุณแม่คะ หนูเจอเด็กผู้ชายอีกคนวันนี้ เขาให้ลูกอมกับหนูด้วย หนูชอบมาก ๆ เลย”
มาเดลีนก้มลงมองเด็กหญิงตัวน้อยที่น่ารักยิ่งกว่าตุ๊กตา จูบเธอด้วยความทะนุถนอม “อย่างงั้นเหรอ แล้วลูกได้ให้อะไรตอบแทนเขาบ้างหรือเปล่า?”
“ให้ค่ะ!” ลิลลี่พยักหน้า “หนูให้เป็ดสีเหลืองที่แม่ให้หนูมา แต่เขาไม่ต้องการมันค่ะ”
“งั้นหรอจ๊ะ..”
“หนูรู้แล้ว หนูจะเอาอะไรให้แจ็คกี้พรุ่งนี้!” ลิลลี่รีบกระโดดลงจากตักมาเดลีนพร้อมพุ่งตัวไปทางโต๊ะกาแฟ
สีหน้าขอมาเดลีนเปลี่ยนไปอย่างลุ่มลึก “ลิลลี่ เด็กผู้ชายคนนั้นชื่ออะไรหรอจ๊ะ?”
“แจ็คสัน วิทแมนค่ะ เขานามสกุลเดียวกันกับหนูด้วย”
มาเดลีนตกตะลึงพูดไม่ออก ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นดึงสติเธอให้กลับมารับสายในตอนนี้
เมือก้มลงมองเบอร์ที่โทรเข้ามา มาเดลีนรีบรับสายในทันที เสียงนุ่มลึกของผู้ชายจากปลายสายผ่านเข้ามา “เธอปรับตัวกับการกลับมาอยู่ที่เกลนเดลได้หรือยัง?”
“ได้แล้วค่ะ” มาเดลีนพยักหน้า เงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้นว่า “คุณจะกลับมาเมื่อไหร่คะ?”
ชายหนุ่มรับรู้ได้ถึงความผิดปกติในทันที “มีอะไรเกิดขึ้นงั้นหรือ?”
“ลิลลี่ได้พบกับแจ็คสัน วิทแมนแล้ว เธอดูจะชอบเขาด้วย ฉันเลยเป็นกังวลนิดหน่อย”
“พวกเขายังเป็นแค่เด็ก อย่าคิดมากเลย ไม่มีอะไรหรอก เธอควรจะไปพักผ่อนนะ”
พอได้ฟังคำพูดของเขา มาเดลีนก็รู้สึกเบาใจลงไปมาก เธอยิ้ม “คุณก็ควรจะพักผ่อนเหมือนกัน ราตรีสวัสดิ์ค่ะ”
หลังจากวางสายเธอก็ยังไม่สามารถหยุดคิดได้
ถ้าไม่ใช่เพราะผู้ชายคนนั้น เธอก็คงตายไปตั้งแต่หลายปีที่แล้ว
แต่ในตอนนี้ เธอกลับได้ใช้ชีวิตอย่างที่เธอวาดฝัน และยังได้มีโอกาสกลับมาที่เกลนเดลเพื่อแก้แค้น
มาเดลีนค้นเจอภาพถ่ายวันหมั้นของเจเรมี่และเมราดิธบนอินเตอร์เน็ต นึกไปถึงวันที่เธอไปงานเพื่อที่จะมอบของขวัญให้กับพวกเขา สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างข่มขืน
งานวันเกิดของเมเรดิธในฐานะของลูกสาวของมอนต์โกเมอรีใกล้เข้ามาถึงแล้ว เมื่อวันนั้นมาถึงมาเดลีนจะมอบวันเกิดที่เธอจะต้องจดจำแบบไม่มีวันลืม
สองสามวันผ่านไป เมดาลีนวุ่นอยู่กับการเตรียมตัวฉลองเปิดร้านใหม่ของเธอที่เฟิร์สคริสตัลสตรีท
ไม่มีใครรู้ว่าเธอได้ผ่านอะไรมาบ้างในช่วงสองสามปีนี้
ถึงแม้ทุกคนจะไม่รับรู้ แต่ตัวเธอรู้ดีว่าต้องพยายามมากแค่ไหนที่จะมีอำนาจมากกว่าคนพวกนั้นที่เธอเกลียด เพื่อให้พวกเขาได้ชดใช้ในสิ่งที่พวกเขาทำไว้กับเธอ
สองสามวันถัดมา เมเรดิธสังเกตว่าเจเรมี่แวะไปที่ร้านเฟิร์สคริสตัลสตรีททุกวัน เขาไม่เคยเข้าไปในร้านแค่นั่งรออยู่บนรถ แต่เมเรดิธมองออกว่าเขาคุยอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งตลอด
เธอรับรู้ได้ในทันทีว่ารูปร่างของผู้หญิงที่เธอเห็นคือคนเดียวกันกับที่เธอเจอที่เคเอฟซีในวันนั้น และหลังจากที่เธอสังเกตดูดี ๆ ก็ยังเป็นผู้หญิงที่หน้าตาคล้ายกับมาเดลีนคนเดิมคนนั้นอีกด้วย
หลังจากนั้นเธอก็ได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นชื่อ วีล่า ควินน์