บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 511

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 511

เมเดลีนและเจเรมี่มองหน้ากันก่อนที่เธอจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วกดเปิดสปีกเกอร์โฟน

โรสลดเสียงของเธอลงต่ำอย่างจงใจ เธอพยายามแกล้งปลอมเสียงไม่ให้เหมือนเสียงของตนเอง

เมื่อเธอริเริ่มอ้าปากพูด เธอก็ถามหาเงิน “เมเดลีน เงิน 50 ล้านพร้อมแล้วหรือยัง? ฉันต้องการเงินสดเท่านั้น! เอาเงินมาให้ฉันภายในหนึ่งชั่วโมง ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าลูกชายของแก!”

เมเดลีนรู้สึกกังวลและพยายามควบคุมสติของตัวเองไว้ “ฉันจะเอาเงินให้เธอ แต่อย่าทำอะไรลูกชายของฉันเด็ดขาด! ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่ได้เห็นเงินแม้แต่สตางค์เดียว!”

แม้ว่าโรสจะรู้สึกไม่พอใจ แต่เธอก็เอาแต่คิดถึงเงินก้อนโตที่เธอจะได้รับ เธอจึงระมัดระวังคำพูดของตัวเอง “ตราบใดที่เธอไม่เล่นแง่ ลูกชายของเธอก็จะไม่เป็นอะไร ฉันจะส่งที่อยู่ให้เธอไปทิ้งเงินไว้ที่นั่น แค่ทำตามนั้น จำไว้ว่าเธอห้ามโทรหาเจเรมี่ และห้ามให้เรื่องนี้ถึงหูตำรวจด้วย เธอต้องไปที่นั่นคนเดียวเท่านั้น!”

เมื่อพูดจบ เธอก็รีบวางสายไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเมเดลีนก็ได้รับข้อความทางโทรศัพท์

ที่อยู่ดังกล่าวสอดคล้องกับตำแหน่งที่น่าสงสัยซึ่งเจเรมี่เพิ่งค้นพบเมื่อเขาตรวจสอบกล้องวงจรปิด

“ดูเหมือนว่าแจ็คจะอยู่ใกล้หมู่บ้านในเขตชานเมืองฝั่งตะวันตก” เจเรมี่ดูมั่นใจในคำตอบ

เมเดลีนเหลือบมองสถานที่นั้น แล้วหันหลังกลับเพื่อจะออกไป

เจเรมี่จับเธอไว้แน่น “เธอจะไปไหน?”

“ไปช่วยลูกชายของฉัน” เมเดลีนตอบอย่างเรียบง่ายโดยไม่หันกลับไปมอง “ปล่อยฉัน”

“นี่อาจจะเป็นกับดัก ฉันไม่ยอมให้เธอไปเสี่ยงอันตรายเด็ดขาด” เจเรมี่เดินเข้าไปหาเธอ “ให้ฉันไปแทนนะ”

เมเดลีนยิ้มเยาะและมองชายผู้สง่างามก่อนจะค่อย ๆ สะบัดมือออก “ไม่ ถ้าคุณสนใจแจ็คจริง ๆ เขาคงไม่ถูกเมเรดิธทรมานจนจิตใจของเขาเกือบได้รับความเสียหายในตลอดห้าปีที่ผ่านมาหรอก”

“ฉันแค่คิดว่าเธอเป็นแม่ของแจ็ค และฉันรู้สึกละอายกับสิ่งที่ทำกับเธอ นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันเฉยเมยต่อแจ็คในช่วงหลายปีที่เธอจากไป”

เมเดลีนเหลือบมองเขาด้วยความหมางเมิน “ฉันจะไม่เชื่อในสิ่งที่คุณพูดอีกต่อไป”

“ถ้าเธอไม่เชื่อฉันจริง ๆ เธอคงไปโรงพักแล้วตั้งแต่ตอนที่เอวาขอให้เธอโทรหาตำรวจ ลินนี่ อย่าโกหกตัวเองเลย ในใจของเธอยังมีฉันอยู่”

คำตอบของเจเรมี่ทำให้เมเดลีนประหลาดใจเล็กน้อย

เขาพูดถูก

เพราะเธอเลือกที่จะเชื่อในตัวเจเรมี่จริง ๆ

เป็นเพราะเธอรู้สึกว่าถ้าเจเรมี่สมรู้ร่วมคิดกับโรสและคนอื่น ๆ เพื่อช่วยเมเรดิธ เขาคงไม่ไปเป็นพยานต่อสู้กับเมเรดิธในชั้นศาล

แต่ว่ามันจะสำคัญอะไร?

เธอยังไม่ได้คิดคาดหวังอะไรจากเขาเลย นับประสาอะไรกับความรัก

เมเดลีนตัดสินใจเด็ดขาดที่จะออกไป

เธอกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ก่อน เมื่อเตรียมตัวพร้อมแล้ว เธอจึงขับรถไปชานเมืองด้านตะวันตกด้วยตัวเอง

สายลมยามเย็นในต้นฤดูใบไม้ผลิพัดผ่านมาอย่างเชื่องช้า แต่ก็ยังคงรุนแรงอยู่

เมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางไปตามที่อยู่ที่โรสให้มา

ในตอนกลางคืนที่ชานเมืองเงียบสงัด ไม่มีผู้คนเดินผ่านไปมา แสงไฟสลัวจากเสาไฟบนถนนที่ทรุดโทรมสั่นไหวและหรี่ลง บรรยากาศรอบข้างดูแปลกออกไป

เมเดลีนเดินไปเรื่อย ๆ จนมาหยุดอยู่ข้างหน้าถังขยะ

โรสต้องการให้เธอวางกระเป๋าที่เต็มไปด้วยเงินไว้ข้างถังขยะ

หลังจากวางมันลง เมเดลีนก็มองไปรอบ ๆ แล้วหันหลังกลับ

ก่อนที่เธอจะเดินจากไปไกล เธอก็ได้ยินการเคลื่อนไหวจากบริเวณที่ถังขยะตั้งอยู่

เธอเดาว่าอาจจะเป็นโรสหรือจอห์นที่มาเอาเงิน เมื่อเธอกำลังจะหันไปตามพวกเขา เธอก็ได้รับข้อความทางโทรศัพท์จากหมายเลขของโรส สถานที่ปรากฏขึ้นพร้อมกับคำสองสามคำ

[แม่ แจ็คอยู่นี่]

แจ็คเหรอ?!

เมเดลีนรีบไปที่นั่นโดยไม่ลังเล

เธอไม่ได้ดูแลลูกเป็นอย่างดีตลอดช่วงห้าปีที่ผ่านมา

และในตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นอันตรายหรืออุปสรรคอะไรก็ตาม เธอจะยอมทำทุกอย่างเพื่อเขา