บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 551
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 551
เมเดลีนขัดขืนทันทีและเอาศอกไปกระแทกคนข้างหลังเธอ
ชายคนนั้นไม่ได้ขัดขวางการโจมตีของเธอ แต่ยังคงโอบแขนไว้รอบตัวเธอ “ลินนี่ นี่ฉันเอง”
เสียงทุ้มนุ่มนวลของชายคนนั้นดังเข้ามาในหูของเธอ
เมเดลีนถึงกับผงะไปชั่วครู่ เธอได้สูดกลิ่นหอมของไม้ซีดาร์ที่คุ้นเคย
“ลินนี่ ไม่ต้องกลัว ผมจะไม่ทำร้ายคุณ ผมแค่ไม่ต้องการให้คุณตัดสินใจกับสิ่งที่คุณจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต” เจเรมี่พูดออกมาเบา ๆ ด้วยคำขอร้องที่สุภาพจากน้ำเสียงของเขา “ได้โปรด ไปกับผมได้ไหม?”
คิ้วที่สวยงามของเมเดลีนขมวดชนกัน “ปล่อยฉันก่อน”
เมื่อเจเรมี่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด เขาก็ปล่อยเธอไปทั้ง ๆ ที่เขาไม่เต็มใจ
เมเดลีนหันกลับมาและเห็นใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ประชิดเธอมาก ไฟในดวงตาของเธอก็ลุกโชนขึ้นในทันที
เขาเห็นเปลวไฟแห่งความเกลียดชังในดวงตาของเมเดลีนโดยไม่คาดคิดและรู้สึกตกใจเล็กน้อย
ท่าทางที่แสดงออกของอารมณ์เธอในขณะนั้นมีเพียงแค่ความเกลียดเขาและอยากหลีกเลี่ยงออกจากเขา เหตุใดเธอถึงได้มีความเกลียดชังที่รุนแรงได้ขนาดนี้กัน?
เขาไม่ได้คิดอะไรมากและคว้ามือของเมเดลีนไว้ “ลินนี่ อย่าแต่งงานกับเฟลิเป้เลยนะ เขาไม่ใช่คนที่คุณเห็นแบบผิวเผินอยู่ตอนนี้ เขาแค่หลอกใช้คุณ แล้วคุณก็ไม่ได้รักเขาด้วย คุณจะเสียใจที่แต่งงานกับเขา…”
เพียะ!
ก่อนที่เจเรมี่จะพูดจบประโยค เขาถูกขัดจังหวะด้วยการถูกตบอย่างกะทันหันจากเมเดลีน
เธอไม่ได้แสดงความเมตตาใด ๆ ต่อเขาเลย และตบแก้มเขาอย่างแรง
ใบหน้าที่หล่อเหลาของเจเรมี่ดูสับสนในทันที
ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่รู้สึกโกรธ แม้ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาจะแทงเขาด้วยมีด เขาก็จะไม่ยอมปล่อยเธอไป
“เสียใจที่แต่งงานกับเฟลิเป้อย่างนั้นเหรอ? นายส่องกระจกแล้วหรือยัง? ไม่ใช่ว่าฉันควรจะเสียใจที่แต่งงานกับนายเหรอ?” เมเดลีนถามอย่างเย็นชา
เจเรมี่มองเธอด้วยดวงตากลมโตของเขา สิ่งที่เขาเห็นคือใบหน้าและดวงตาที่เย็นชาของเธอ
“ลินนี่?”
“หุบปาก” เมเดลีนตวาดด้วยความโกรธ “อย่ามาแสร้งทำเป็นแสดงความรักต่อหน้าฉัน เฟลิเป้บอกทุกอย่างกับฉันแล้ว ไอ้คนขี้ขลาดไร้มนุษยธรรม!”
เมื่อเจเรมี่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด มันก็ทำให้เขาเย็นสันหลังวาบ
เขาไม่รู้ว่าเฟลิเป้บอกกับเมเดลีนว่ายังไง แต่เขาสามารถเห็นได้ถึงความเกลียดชังที่มีต่อเขาในสายตาของเมเดลีน มันทั้งจริงจังและแสดงออกถึงความขยะแขยง
“เจเรมี่ นายต้องการจะฆ่าฉันเพราะเมียน้อยที่เลวทรามคนนั้นได้อย่างไร?!”
‘อะไรกัน?’
เจเรมี่ขมวดคิ้วอย่างลึกซึ้ง ‘ต้องการฆ่าเธอ?’
เขาไม่เคยต้องการคิดจะฆ่าเธอเลย
“ลินนี่ เฟลิเป้โกหกคุณแล้วล่ะ ผมไม่เคยต้องการทำร้ายคุณเลย”
“นายไม่เคยต้องการทำร้ายฉันงั้นเหรอ นายไม่ได้ทำร้ายฉันมาก่อนเหรอ?” เมเดลีนพูดอย่างตรงไปตรงมา “นายไม่เพียงแต่อยากจะทำร้ายฉัน แล้วนายยังฆ่าเลือดเนื้อเชื้อไขของฉันด้วย เพื่อที่นายจะได้ไปอยู่กับเมียน้อยของนายอย่างมีความสุข! แล้วไหนจะเรื่องที่ครอบครัวของนายทำให้ฉันเลิกกับเฟลิเป้อีก? ฉันไม่เคยรักนายเลย นับประสาอะไรกับการแต่งงานกับนาย นายกำลังพยายามจะหลอกใครอยู่?”
เมื่อเมเดลีนถามเขา เจเรมี่ก็รู้สึกพูดไม่ออก
เขาปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเคยทำร้ายเธอ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่เธอพูดทั้งหมด เขาก็รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงจังแค่ไหน
เฟลิเป้โกหกเมเดลีน แล้วยังบอกเธอว่าเขาและเมเดลีนเคยรักกัน!
ก่อนที่เขาจะมาตามหาเมเดลีน เขาได้เตรียมใจสำหรับอารมณ์เย็นชาของเธอ แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าสิ่งต่าง ๆ จะพัฒนาไปในทางที่แย่กว่าที่เขาคิดไว้
เขารับได้ต่อความเกลียดชังของเมเดลีนที่มีต่อเขา แม้ว่าเธอจะเกลียดเขาเข้ากระดูกก็ตาม
แต่ทว่าสิ่งเดียวที่เขาไม่สามารถยอมรับได้ คือ เธอได้ลบความทรงจำเกี่ยวกับความรักอันลึกซึ้งที่เธอมีต่อเขาไป
ความเจ็บปวดในใจของเขาเหมือนกับความตายที่เกิดจากบาดแผลนับพัน เจเรมี่สูญเสียการควบคุมอารมณ์ในทันที ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำในขณะที่หัวตาของเขาร้อนผ่าว
เขาสัมผัสเมเดลีนที่ไหล่ของเธอ “ลินนี่ เธอไม่เคยมีใจให้เฟลิเป้เลย! คนที่เธอรักคือฉัน! ฉันคือผู้ชายคนเดียวของเธอ!”
“ฉันไม่เคยรักนายเลย คนที่ฉันรักตั้งแต่แรกพบคือเฟลิเป้มาตลอด แต่นายเป็นคนที่พยายามจะทำให้เราเลิกกัน” เมเดลีนตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาและแววตาที่เป็นศัตรู