บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 686
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 686
ณ คฤหาสน์วิทแมน
ท้ายที่สุด เจเรมี่ก็แจ้งความกับตำรวจ และตำรวจก็มาทันทีเพื่อเริ่มการสอบสวน เมื่อควบคู่ไปกับคำให้การจากผู้อาวุโสหลังจากที่เขารู้สึกตัว ตำรวจจึงมั่นใจว่าโจรสองคนนั้นวางแผนไว้นานแล้ว
ตำรวจเดินมาหาเมเดลีน เพื่อยืนยันถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนนั้นอีกครั้งหนึ่ง และเมเดลีนก็พยักหน้าเห็นด้วย
เจเรมี่ได้ยินคำตอบของเมเดลีน จากด้านหลัง เขาหันกลับมาเผชิญหน้ากับเธอ “อย่าไปนะ ลินนี่”
แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่าใครเป็นคนที่ลักพาตัวคาเลนไป แต่เขาก็ยังรู้สึกแปลกที่คนลักพาตัวกำชับว่าต้องให้เมเดลีนเป็นคนนำค่าไถ่มาให้เท่านั้น
เมเดลีนหลุบตาลงมองหน้าเขาแล้วพูดว่า “คุณไม่คิดว่าคนที่ลักพาตัวแม่ของคุณไป ก็มีความแค้นกับฉันเหมือนเหรอ?”
“นั่นมันก็มีความเป็นไปได้ ดังนั้นผมเลยไม่สามารถให้คุณเสี่ยงชีวิตของคุณ” เจเรมี่พูดอย่างมุ่งมั่น
ตามสัญชาตญาณของเขา เขาเอื้อมมือออกไปจับที่มือของเมเดลีน “ผมไม่เสี่ยงให้คุณต้องไปเจอภัยอะไรอีกแล้ว ลินนี่”
“ฉันจะมีปัญหาแน่ ถ้าฉันไม่สามารถระบุได้ว่าใครเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้” เมเดลีนตัดสินใจดีแล้ว “ที่ฉันต้องไป ไม่ใช่เพื่อแม่ของคุณ แต่เพื่อปกป้องตัวฉันเอง”
จากนั้นเธอก็ปล่อยมือของเจเรมี่ และเดินทอดน่องไปหาตำรวจที่กำลังเตรียมตัว
เจเรมี่รู้สึกถึงความว่างเปล่าในฝ่ามือและรู้สึกว่าหัวใจของเขากำลังหม่นหมอง
เขารู้ว่าเมเดลีนตกลงที่จะนำเงินไปไถ่ตัว ทั้งหมดนี้เพียงเพื่อที่เธอจะได้ช่วยชีวิตคาเลน
ในค่ำคืนนั้น เมเดลีนมุ่งหน้าไปยังจุดหมายที่พวกมันกำหนด พร้อมทั้งเงินเต็มกระเป๋า
มีสร้อยข้อมือที่ติดตั้งจีพีเอสบนข้อมือของเธอ ซึ่งแจ็คสันทำขึ้นเพื่อเธอโดยเฉพาะ และเธอยังนำอาวุธขนาดเล็ก ๆ มาเพื่อป้องกันตัวอีกด้วย
กองกำลังตำรวจก็ติดตามตำแหน่งของเมเดลีนเช่นกัน
เมเดลีนขับรถของเธอไปยังจุดหมายปลายทาง และถือกระเป๋าที่เต็มไปด้วยเงินสดไปยังพื้นที่รกร้าง
เมื่อมองไปข้างหน้า มีเพียงต้นไม้ในสายตาของเธอ ไม่มีใครอยู่เลย
เสียงสายลมพัดผ่านและเสียงของกิ่งก้านที่แกว่งไกวนั้นช่างน่าขนลุก
ทันใดนั้น เมเดลีนก็ได้ยินเสียงรถอีกคันกำลังขับเข้ามาในที่เกิดเหตุ
รถตู้คันเดียวกันกับที่เธอพบหน้าประตูเมื่อเช้าปรากฏขึ้นต่อหน้าเมเดลีนด้วยความเร็วสูง มีผู้ชายถือมีดลงมาและข่มขู่ให้เมเดลีนมอบกระเป๋าเงินให้เขา เขาจ่อมีดไว้ที่คอของเธอและบอกให้เธอเข้าไปในรถ
นี่สอดคล้องกับสิ่งที่เธอวางแผนไว้ ในขณะที่เธอต้องการบุกเข้าไปในฐานของคนร้าย
เจเรมี่กำลังรออย่างใจจดใจจ่ออยู่ในคฤหาสน์ เขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ เมื่อได้ยินเสียงจากคอมพิวเตอร์ว่าผู้ร้ายที่ลักพาตัวบอกให้เมเดลีนเข้าไปในรถ
วินส์ตันหยุดเจเรมี่ที่พยายามจะออกจากบ้านไว้ “นี่นายจะไปไหน เจเรมี่?”
“ลินนี่กำลังตกอยู่ในอันตราย เห็นได้ชัดว่าพวกมันกำลังมุ่งเป้าไปที่เธอ!” เจเรมี่หันกลับมาและพึมพำ “ผมปล่อยให้เธออยู่คนเดียวไม่ได้ ผมไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ…”
“เจเรมี่!”
ขณะที่วินส์ตันพยายามจะหยุดเจเรมี่ พวกเขาก็ได้ยินเจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งซึ่งกำลังติดตามสถานการณ์กล่าวว่า “สัญญาณถูกตัดขาด เราไม่สามารถติดตามตำแหน่งของเอวลีนได้แล้ว”
เจเรมี่รีบหันหัวไปทันทีเมื่อได้ยินข่าว “ตำแหน่งสุดท้ายที่ตรวจพบอยู่ที่ไหนครับ?”
“ใกล้ทางตะวันออกของเมืองครับ มีเพียงอาคารเก่ารอการรื้อถอนที่นั่น ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ที่นั่นอีกแล้ว”
เจเรมี่หันไปเผชิญหน้ากับวินส์ตัน “พาผมไปที่นั่น เร็ว! ผมไม่สามารถปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับลินนี่ได้”
เมื่อเห็นเจเรมี่มุ่งมั่นและวิตกกังวลเช่นนั้น วินส์ตันก็ไม่ลังเลอีกต่อไป ท้ายที่สุด นอกจากเมเดลีนแล้ว พวกเขายังต้องการช่วยคาเลนด้วยเหมือนกัน
…
ทางคาเลนที่อดอยากมาทั้งวัน ในที่สุด อีวอนก็โยนขนมปังเย็นชืดให้คาเลน เหมือนว่าเธอกำลังให้อาหารขอทานไม่มีผิด
คาเลนกัดฟันไม่ยอมกิน
“ว้าว นี่ฉันไม่นึกเลยนะ ว่าคุณจะมีกระดูกสันหลังด้วย” อีวอนพึมพำ เธอมองดูเวลา “เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วที่พวกเขาออกไป ทำไมพวกเขายังไม่กลับมาอีก? นั่นหมายความว่าเมเดลีนไม่ได้วางแผนที่จะนำเงินสดมาที่นี่เพื่อช่วยคุณป้า แค่นี้ก็ดูเอาเองนะคะ! เธอไม่เต็มใจที่จะมาที่นี่เพื่อช่วยเลย จริง ๆ แล้วเธออยากให้คุณตาย!”
คาเลนตกใจและกัดฟันด้วยความไม่พอใจ “เมเดลีน นี่เธอจะไม่มาเอาเงินค่าไถ่มาไถ่ฉันเหรอ เธอ…”
ในขณะที่เธอกำลังบ่นออกมาด้วยความไม่พอใจ ทันใดนั้นประตูที่ปิดสนิทก็เปิดออก คาเลนเงยหน้าขึ้นและตกตะลึงกับภาพที่เธอเห็น