บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 711

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 711

เมเดลีนตะลึงงันไป เมื่อเห็นว่าเจเรมี่พุ่งตัวเข้าไปอย่างไม่ลังเล

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาหา อีวอนพลันหันหน้าตามเสียง ทันทีที่เห็นว่าเป็นเจเรมี่ท่าทีของเธอก็เปลี่ยนไปถนัดตา จากนั้นเธอจึงหยิบมีดสั้นเดินไปหาเมเรดิธ แล้วเอามีดจ่อคอหอยเธอ

“เจเรมี่ อย่าบังคับให้ฉันต้องทำแบบนี้ ไม่อย่างนั้น ฉันจะเชือดนังเมเดลีนนี่ให้ดู!” อีวอนข่มขู่

เจเรมี่ต้องการเพียงแค่ช่วยชีวิตลิเลียน แต่ทันทีที่ได้ยินอีวอนพูดว่าเธออยากจะปลิดชีวิตเมเดลีน

เขาหันกลับไปและเห็นว่าอีวอนกำลังจับตัวผู้หญิงเลือดท่วมคนหนึ่ง ร่างกายของเธอถูกผูกติดไว้กับต้นไม้

เมื่อเพ่งมองดูอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว เขาตระหนักได้ว่าหญิงสาวคนนั้น คือ เฟลิซิตี้

เพราะว่าเธอดูเหมือนเมเดลีนอย่างกับแกะ อีวอนคงเข้าใจผิดไปว่าหญิงสาวคนนั้นคือเมเดลีน

เพราะคิดว่าเฟลิซิตี้คือเมเดลีน เธอจึงประเคนความขุ่นเคืองทั้งหมดลงที่เฟลิซิตี้

เมื่อเห็นบาดแผลบนใบหน้าและศีรษะของเฟลิซิตี้ เจเรมี่ก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมา

เขาไม่ได้หันกลับไปช่วย แต่กลับวิ่งตรงไปยังรถแทน

“คุณสุดหล่อ!” ทันทีที่เห็นเขา เสียงร้องขอความช่วยเหลือจากลิเลียนก็ดังขึ้นมาจากด้านในรถ “คุณแม่! คุณแม่ของหนู! อย่าทำร้ายคุณแม่นะคะ! ฮึก ฮือ….”

ดวงตาของเด็กสาวตัวน้อยแดงก่ำ ขณะที่มีน้ำตาไหลรินไม่หยุด และตอนนี้เสียงของเธอก็แหบแห้งเต็มทน

หัวใจของเจเรมี่แตกสลาย เมื่อวิ่งตรงมาเปิดประตูรถ เขาก็รู้ในทันทีว่าประตูรถถูกล็อคจากด้านใน

หน้าต่างทุกบานปิดหมด และมีเพียงช่องเล็ก ๆ ระหว่างหน้าต่างรถอยู่ตรงหน้าลิเลียน

“เจเรมี่ ช่วยฉันด้วย! ผู้หญิงคนนี้มันบ้าไปแล้ว! มันเป็นโรคจิตไปแล้ว!” เมเรดิธแหกปากร้องขอความช่วยเหลือจากเจเรมี่ เธอเฝ้ารอให้เจเรมี่หันหลังกลับมามองเธอสักครั้ง แต่เจเรมี่กลับเมินเฉยต่อเสียงเรียกของเธอ

สิ่งเดียวที่ย้ำเตือนเขาอยู่ในหัวของเขาตอนนี้ คือ การช่วยชีวิตลิเลียนเท่านั้น

“คุณสุดหล่อคะ ฮือ…”

“ลิลลี่ อย่ากลัวไปเลยนะ พ่อจะช่วยหนูออกมาเอง พ่อจะไม่ยอมปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับลูกแน่!” เขาปลอบประโลมเด็กหญิงตัวน้อยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน แม้ว่าจะอยู่ในสถานการณ์น่าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ ภายนอกของเขาก็ยังสงบนิ่งอยู่ได้

“เจเรมี่! เจเรมี่ช่วยฉันด้วย!” เมเรดิธยังคงแหกปากร้องของความช่วยเหลือไม่หยุด

ในทางกลับกัน เจเรมี่ยังคงเมินเฉยต่อเธออยู่ดี

อีวอนรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกไป เจเรมี่รักเมเดลีนอย่างถวายหัวให้ แล้วทำให้เขาถึงได้เมินเฉยต่อเธอได้ล่ะ?

ขณะที่กำลังจ้องมองหน้าของเมเรดิธอย่างถี่ถ้วน เธอพลันได้ยินเสียงฝีเท้าอีกคู่หนึ่งกำลังวิ่งเข้ามา

เธอเบิกตาโพลงมองไปยังต้นเสียง จากนั้นเธอก็หยุดนิ่งไม่ไหวติง

“เมเดลีน?”

อีวอนมองหน้าเมเรดิธอย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง แม้ว่าใบหน้าของเธอจะอาบไปด้วยสีแดงฉาดไปแล้วครึ่งหนึ่ง แต่เธอยังคงเห็นได้ว่าใบหน้าของผู้หญิงที่ถูกจับมา ละม้ายคล้ายเมเดลีนอย่างกับแกะ

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น? มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น?” อีวอนส่ายหัวไปมาพลางคิดว่าตนเองอาจใช้ยาหลอนประสาทมากเกินไปเสียจนทำให้เห็นภาพหลอนตรงหน้า

“ฉันบอกแกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่เมเดลีน!” เมเรดิธแหกปากตะโกน เธอต้องการที่จะถีบนางโง่นี่ให้ตกเหวตายไปเสียจริง ๆ

อีวอนทำใจรับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ไม่ได้ เธอมองดูเมเดลีนวิ่งไปหาเจเรมี่อย่างตกตะลึง ทั้งสองคนนั้นกำลังช่วยกันทุบกระจกรถให้แตก

“ลินนี่ คุณมาตรงนี้ทำไม? ผมบอกให้คุณรออยู่เฉย ๆ ตรงนี้มันอันตรายมากนะ!”

“เจเรมี่ นี่ลูกสาวฉันนะ! นายยังกล้าบอกให้ฉันยืนอยู่ดูอยู่เฉย ๆ โดยที่ไม่ทำอะไรเลยได้ยังไง?” เมเดลีนตะคอกเขาอย่างโกรธเกรี้ยว จากนั้นเธอได้ยินเสียงปลดล็อคดังขึ้น

ในที่สุด เจเรมี่ก็สามารถปลดล็อครถได้สำเร็จ

เขารีบร้อนเปิดประตูและอุ้มลิเลียนซึ่งตอนนี้ทั้งร่างท่วมไปด้วยเหงื่อออกมา

จากนั้น เมเดลีนก็ได้กลิ่นน้ำมันเชื้อเพลิงโชยออกมาจากรถยนต์ ตอนที่เจเรมี่อุ้มลิเลียนออกจากรถ รถยนต์คันนั้นก็ปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง และมีเพียงเสียงของไฟที่กำลังเผาไหม้บางสิ่งที่ชวนให้ขนลุก

เธอมองไปยังท้ายรถและสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างแปลกไป

รถคันนี้กำลังจะระเบิด

“วิ่ง!” เธอลนลานจับมือของเจเรมี่

เจเรมี่ตกตะลึง หัวใจของเขาแทบหลอมละลายเมื่อได้เห็นท่าทีของเมเดลีนซึ่งเป็นกังวลเกี่ยวกับเขา

ตอนที่กำลังจะวิ่งหนีออกจากสถานที่ที่อันตรายแแห่งนี้ เขาได้ยินเสียงฝีเท้าอันแสดงให้เห็นถึงความกระวนกระวายดังขึ้นจากด้านหลัง

เขาหันมองเห็นใบหน้าอันบิดเบี้ยวของอีวอนพร้อมกับมีดที่อาบไปด้วยเลือด เธอกำลังพุ่งตัวเอามีดเข้ามาปักหลังของเมเดลีนโดยที่ไม่ส่งเสียงใด ๆ!

เจเรมี่รีบคว้าตัวเมเดลีนเข้ามาหาเขาในทันที เขาคว้าตัวเธอเข้ามาในอ้อมแขนและเห็นใบหน้าอันงุนงงของเธอ

วินาทีต่อจากนั้น เขารู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่ทำให้เขารู้สึกอ่อนแรงจากบริเวณหลัง

เมเดลีนได้สติอีกครั้งและหันมอง เธอเห็นมีดเล่มหนึ่งปักอยู่ที่ไหล่ข้างซ้ายของเจเรมี่

เมเดีลนพลันเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น ทันทีที่เห็นใบหน้าอันมุ่งร้ายของอีวอน

อีวอนตั้งใจจะฆ่าเธอ แต่เจเรมี่เข้ามารับมันไว้แทน