บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 716
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 716
คาเลนรู้ว่าเมเดลีนจะพาเจเรมี่กลับมารับประทานอาหารเย็น ดังนั้นเธอจึงเข้าไปจัดเตรียมอาหารด้านในครัวกับสาวใช้
เธอรู้ว่าสองสามปีที่ผ่านมา เธอเป็นทั้งคนใจแคบและเห็นแก่ตัวกับเมเดลีน หากย้อนกลับไป ตอนที่เมเดลีนยังเป็นลูกสะใภ้ของเธออยู่ เธอยังดูถูกดูแคลนเธอต่าง ๆ นานาอีกด้วย
ถึงกระนั้น จิตใจของมนุษย์ก็สร้างขึ้นมาจากเลือดเนื้อ ไม่สำคัญแล้วว่าเธอจะเป็นคนที่เน่าเฟะขนาดไหน แต่เธอก็ไม่สามารถมองข้ามความจริงที่ว่าเมเดลีนช่วยชีวิตเธอไปได้
แม้ว่าจะทำใจยอมรับเรื่องนี้ได้ แต่เธอก็รู้สึกเสียใจไม่น้อยเลย
เมเรดิธเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ และรู้สึกงุนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จากนั้นเธอได้ยินเสียงสาวใช้เอ่ยถามคาเลนขึ้น “คุณผู้หญิงคะ ทำไมถึงมีจานวางอยู่เยอะแยะขนาดนี้ล่ะคะ? คืนนี้มีแขกอย่างนั้นเหรอ?”
วันนี้คาเลนอารมณ์ดีมาก “นายหญิงกำลังจะกลับมาน่ะสิ”
“นายหญิง?” สาวใช้คิดว่าเป็นเมเดลีน “คุณผู้หญิงหมายถึงคุณมอนต์โกเมอรีเหรอคะ? ไม่ใช่ว่าเธอหย่ากับนายน้อยวิทแมนไปแล้วนิคะ? แล้วก็ คุณผู้หญิงก็ดูไม่ค่อยชอบพออะไรเธอด้วย”
คาเลนรู้สึกอับอาย จากนั้นเธอจึงพูดขึ้น “เลิกกันก็แต่งกันใหม่ได้ แล้วมีปัญหาอะไรเหรอ? อีกอย่าง ฉันไม่ได้ไม่ชอบเธอ ฉันก็แค่ไม่อยากใส่ใจอะไรเธอมากมายต่างหากล่ะ”
“อย่างนั้นเหรอคะ?” สาวใช้เอ่ยถามเพราะยากที่จะเชื่อ
เมเรดิธชะงักเมื่อได้ยินคาเลนพูดเช่นนั้น
เกิดอะไรขึ้นกับคาเลนกันแน่?
เธอเกลียดเมเดลีนอย่างกับอะไรดี แต่ทำไมตอนนี้ถึงเข้าข้างเธอเสียแล้วล่ะ?
อีกอย่าง เธอเพิ่งจะบอกว่าเมเดลีนจะแต่งงานใหม่กับเจเรมี่อีกด้วย?
เมเรดิธจะยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่ได้!
“คุณวิทแมนคะ” เมเรดิธเรียกชื่อ คาเลน พร้อมรอยยิ้มกว้าง
คาเลนหันไปตามเสียงเรียกและเห็นเมเรดิธยืนอยู่
เมื่อเห็นผ้าพันแผลบนใบหน้าของเมเรดิธและบาดแผลตรงกลางหน้าผาก คาเลนก็รู้ในทันทีว่าตอนที่ข่าวรายงานว่ามีผู้หญิงได้รับบาดเจ็บจนเสียโฉมก็คือเฟลิซิตี้นี่เอง
อย่างไรก็ตาม เธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมอีวอนถึงทุบตีเฟลิซิตี้ขนาดนั้น
เพราะว่าพวกหล่อนทั้งสองคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน หรือไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันเลยด้วยซ้ำ
“คุณวิทแมนคะ ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะ ฉันอยากจะมาพบคุณตั้งแต่เมื่อสองสามวันก่อนแล้ว แต่ว่าหน้าของฉัน…” เมเรดิธพูดพลางจับใบหน้าของตนอย่างเศร้าสร้อย
“คุณวิทแมนคะ ฉันไม่ทราบจริง ๆ ว่าหลานสาวของคุณจะมีเรื่องบาดหมางกับเมเดลีน ภรรยาเก่าของเจเรมี่ขนาดนี้ เธอเข้าใจผิดคิดว่าฉันเป็นเมเดลีน เธอจึงทุบตีฉันอย่างไม่ยั้งมือเลยค่ะ”
“อ๋อ เรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง…” คาเลนเข้าใจเรื่องราวในทันที
“คุณวิทแมนคะ นี่เป็นเครื่องสำอางบำรุงที่ฉันซื้อมาให้นะคะ ฉันหวังว่าคุณคงจะชอบนะคะ” เมเรดิธรู้อยู่ก่อนแล้วว่าอย่างไรคาเลนก็ต้องชอบ ดังนั้นเธอจึงตั้งใจอาสาตัวเข้าไปช่วยทำครัวอีกคน
คาเลนก็อยากจะรับของเหล่านี้เอาไว้ แต่หลังจากลังเลอยู่สักพัก เธอก็ปฏิเสธออกไป “เฟลิซิตี้ ฉันรู้นะ ว่าหนูเป็นคนดี แต่ว่าเจเรมี่ลูกชายฉันเขาคิดถึงแต่ภรรยาเก่าของเขาเท่านั้นแหละ ยิ่งกว่านั้น พวกเขาก็มีลูกชายด้วยกันแล้วด้วย ถ้าเจเรมี่อยากจะกลับไปใช้ชีวิตร่วมกับเมเดลีนอีกครั้งหนึ่งจริง ๆ ถ้าเพื่อความสุขของหลานชายแล้ว ฉันจะไม่ห้ามอะไรพวกเขาเลย”
อะไรนะ?
สองคนนั่นจะแต่งงานกันใหม่จริง ๆ น่ะเหรอ?
เมเรดิธจะทำใจยอมรับเรื่องนี้ได้อย่างไร? เธอโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเมื่อได้ยินคาเลนพูดต่อ “ความจริงแล้ว เมเดลีนก็ไม่ใช่คนที่เลวร้ายอะไรนะ อย่างน้อยตอนที่ฉันถูกอีวอนลักพาตัวไป เธอก็ตั้งใจมาช่วยชีวิตฉันจริง ๆ”
ในที่สุด เมเรดิธก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับหญิงคนนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมคาเลนถึงเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อเมเดลีนไปขนาดนี้ นั่นก็เพราะเรื่องนี้นี่เอง
เมเรดิธกลอกลูกตาและแสร้งกระซิบกระซาบบางอย่าง “คุณวิทแมนคะ ฉันไม่รู้ว่าควรจะบอกคุณดีไหม?”
ต่อมความอยากรู้อยากเห็นของคาเลนเริ่มทำงาน “อะไร? พูดมาสิ”
“คุณวิทแมนคะ ฉันไม่รู้นะคะว่ามันจริงแค่ไหน แต่ว่าตอนที่เธอเข้าใจผิดว่าฉันเป็นเมเดลีน เธอสารภาพความจริงบางอย่างให้ฉันฟัง”
“ความจริงอะไร?” คาเลนเอ่ยถาม
เมเรดิธแสดงท่าทีเกรี้ยวกราด “อีวอนกับเมเดลีนสมรู้ร่วมคิดกันลักพาตัวคุณไปน่ะสิคะ”
“เมเดลีนไม่ได้ต้องการช่วยชีวิตคุณหรอกค่ะ เธอรู้ว่าเธอจะไม่เป็นอะไร ดังนั้นเธอก็เลยตีหน้าซื่อเสี่ยงชีวิตเข้าไปช่วยคุณไว้ก็แค่นั้น ถ้าถามว่าทำไมอีวอนถึงได้สาปแช่งเมเดลีนและอยากจะฆ่าเธอมากขนาดนั้น ก็คงเป็นเพราะว่าเธอรู้ว่าเมเดลีนกำลังหลอกใช้เธออยู่น่ะสิคะ เพราะคิดว่าฉันเป็นเมเดลีน อีวอนก็เลยสารภาพออกมาหมดเลยค่ะ”