บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 816
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 816
“เอวลีน ผมไม่รักคุณอีกต่อไปแล้ว”
“นี่คือคู่หมั้นของผม เวตตี้”
“อะไรนะ? คุณกลัวว่าผมจะทำร้ายลูกของเฟลิเป้เลยใช่ไหม คุณผู้หญิงวิทแมน?”
เมเดลีนรู้สึกปวดใจขณะที่เธอวางมือของเธอลงที่ท้องของเธอ
‘เจเรมี่ นี่คือลูกแท้ ๆ ของคุณ’
‘ทั้งชีวิตของฉัน ไม่มีชายอื่นนอกจากคุณ’
‘แต่ในที่สุด คุณก็ยังไม่เชื่อในตัวฉัน’
เมเดลีนยิ้มอย่างขมขื่น จู่ ๆ เธอก็นึกถึงเรื่องเมื่อสองวันก่อน ที่มีคนแปลกหน้าคนหนึ่งอ้างว่ามีจุดจบของความสัมพันธ์ที่ย่ำแย่และได้เพิ่มเธอเป็นเพื่อนในโซเชียลมีเดีย
ในตอนนี้ นอกจากคนแปลกหน้าคนนั้นแล้ว ก็ไม่มีใครอื่นที่เธอจะหันไปหาได้อีก
เพราะฉะนั้น เธอจึงตอบรับคำขอของคนแปลกหน้าคนนั้น ในตอนที่เธอกำลังคิดว่าเธอจะทักทายคนแปลกหน้าคนนั้นอย่างไรดี คนแปลกหน้าคนนั้นก็ทักข้อความเธอมา : [สวัสดีนะ คุณผู้หญิง ฉันยินดีมากเลนที่คุณรับแอดฉันเป็นเพื่อน]
เมเดลีนตอบกลับ : [ยินดีที่ได้รู้จักนะ คนแปลกหน้า]
[คุณผู้หญิง ฉันเพิ่งจะจบความสัมพันธ์ของฉันมาและฉันรู้สึกเศร้ามาก ๆ เลย คุณช่วยอยู่เป็นเพื่อนกับฉันนานกว่านี้หน่อยได้ไหม?]
เมเดลีนเองก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลยเช่นกันและเริ่มที่จะสนทนากับคนแปลกหน้าคนนั้น
เมื่อตื่นนอนในเช้าวันต่อมา เมเดลีนก็รู้ตัวว่าเธอได้หลับไปโดยไม่รู้ตัว
เธออาบน้ำจากนั้นก็ตรงไปชั้นล่างเพื่อรับประทานอาหารเช้า ในเวลานั้นเฟลิเป้ก็โผล่มา
เขามารับเธอและส่งเธอไปที่บริษัท วิทแมน โดยอ้างว่าเขาอยากที่จะแต่งตั้งเมเดลีนให้เป็นผู้อำนวยการของแผนกออกแบบอัญมณีของบริษัท วิทแมน
เมเดลีนไม่มีอำนาจที่จะปฏิเสธข้อเสนอ แต่ที่ทำให้เธอประหลาดใจ คือ โครงการแรก ๆ ที่ถูกหารือมีบางอย่างที่จะต้องทำกับเจเรมี่
เจเรมี่ได้เสนอราคาหนึ่งล้านเพื่อว่าจ้างบริษัท วิทแมนปรับแต่งการออกแบบอัญมณีให้พวกเขา
เมเดลีนสงสัยว่าเฟลิเป้จงใจพยายามทดสอบเธอโดยยอมให้เธอเจอกับเจเรมี่ด้วยตัวเองเพื่อหารือโครงการนั้น เขาทำแม้กระทั่งกำหนดเวลานัดเจอในตอนกลางคืน
เมเดลีนในนามของนายหญิงของบริษัท วิทแมนเข้าไปในห้องประชุมเพื่อพบเจเรมี่
ในตอนนั้น เหล่าคนทำงานในแผนกได้ออกไปแล้ว ทั้งชั้นจึงมีเพียงแค่พวกเข้าสองคนที่ถูกทิ้งไว้
เจเรมี่นั่งอยู่ตรงกันข้ามกับเมเดลีน เขาไม่เหลือบมองเธอแม้แต่น้อยและเพียงแค่ก้มหน้าดูโทรศัพท์ เขาพูดว่า “ผมรู้ถึงความสามารถในการออกแบบอัญมณีของคุณผู้หญิงวิทแมนเป็นอย่างดี ผมจะแต่งงานกับคู่หมั้นของผม เพราะงั้น ผมหวังว่าคุณจะทุ่มสุดตัวในการออกแบบแหวนแต่งงานคู่หนึ่งให้กับเรา”
‘เพราะอย่างนั้น แสดงว่าเจเรมี่เต็มใจที่จะเสนอเงินหนึ่งล้านเพื่อให้ฉันออกแบบแหวนดี ๆ ให้กับเขาคู่หนึ่ง’
เมเดลีนตอบกลับอย่างสงบ “คุณได้โปรดช่วยระบุความต้องการสำหรับการออกแบบหน่อยได้ไหม คุณวิทแมน? ฉันจะทำตามสิ่งที่ลูกค้าร้องขอในการออกแบบของเราอย่างเข้มงวด”
“ผมมีแค่คำขอหนึ่งอย่าง”
“คืออะไรคะ?”
เจเรมี่เงยหน้าขึ้น สบตาคู่ที่ดูสงบของเมเดลีน
“ผมหวังว่าคุณจะสามารถออกแบบแหวนคู่หนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงสัญลักษณ์ของการแต่งงาน และความหมายที่แท้จริงของการรวมเป็นหนึ่ง ผมหวังว่าภรรยาคนใหม่ของผมจะไม่เหมือนกับภรรยาคนเก่าที่ลงเอยด้วยการไปกับผู้ชายคนอื่น แม้ว่าหลังจากที่สวมสิ่งที่เรียกว่าแหวนแต่งงาน ซึ่งหมายความว่าจะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตก็ตาม”
เมเดลีนเข้าใจว่าเจเรมี่พยายามที่จะแหย่เธอ
เธอยิ้มขณะที่กำลังเก็บหนังสือสัญญา “ฉันเกรงว่ามีแค่นักออกแบบที่มีพลังของพ่อมดจะสามารถรับความท้าทายนี้ได้ ฉันขอโทษนะคะ ฉันทำไม่ได้”
จากนั้นเมเดลีนก็ลุกขึ้นและออกไป
“คุณกล้าดียังไงถึงเรียกตัวเองว่านักออกแบบถ้าคุณทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่ได้?”
“…”
ในที่สุด เมเดลีนก็รู้แล้วว่าเจเรมี่พยายามจะเกรี้ยวกราดใส่เธอ การมาเยือนของเขาในครั้งนี้เป็นการต่อต้านเธอ
‘ช่างเป็นผู้ชายที่ใจแคบจริง ๆ’
เธอหันหลังพลางกัดฟัน ในตอนที่เธอกำลังจะตอบกลับ จู่ ๆ ก็มีประกายฟ้าผ่าที่เห็นได้ภายนอกหน้าต่าง ด้วยเสียงคำรามที่ดังสนั่นแสงในห้องประชุมจึงดับไปและทั้งตึกก็มืดสนิท
เมเดลีนพยายามที่จะหยิบโทรศัพท์ของเธออกมาเพื่อเปิดไฟฉาย แต่มือของเธอกลับลื่นและโทรศัพท์ของเธอก็ร่วงลงบนพื้น เธอรีบก้มลงหามัน แต่หัวของเธอก็ชนเข้ากับชายคนนั้นที่กำลังเดินมาหาเธอ
เมเดลีนจับที่ของเสื้อของเจเรมี่ในตอนที่เธอกำลังจะล้มลง และเจเรมี่ก็คว้าเอวของเธอไว้ตามสัญชาตญาน
หัวใจของเมเดลีนเต้นแรงในตอนที่เธอสังเกตเห็นว่าเขากำลังหายใจใกล้กับเธอมาก ความคิดหนึ่งก็ผ่านในหัวของเธอ
‘ในตอนนี้ วงจรได้ถูกตัดออกและมันมืดสนิททั่วทุกที่ หมายความว่าเฟลิเป้ไม่สามารถจับตาดูฉันได้ใช่ไหม?’
ความคิดนั้นทำให้เมเดลีนใช้โอกาสเป็นคนเริ่มกอดเจเรมี่พลางเอนตัวชิดกับเขา เธอพูดว่า “ฉันมีบางอย่างที่จะบอกกับคุณ เจเรมี่”