บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 827

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 827

เฟลิเป้มองเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจากระยะไกล จากนั้นเขาจึงยิ้มเยาะ “แกมาจนได้”

เขาดูมั่นใจขณะที่ออกคำสั่งกับคนขับว่า “ตามพวกมันไป”

หลังจากที่เมเดลีนถูกโยนเข้าไปยังเบาะหลัง รถคันนั้นก็สตาร์ทในทันที

ชายที่กำลังขับรถคนนั้นสวมหน้ากาก อย่างไรก็ตาม เมเดลีนจะไม่จดจำดวงตาของชายคนนั้นได้อย่างไร?

“เจเรมี่ คุณมาที่ประเทศเอฟตั้งแต่เมื่อไหร่? คุณลักพาตัวฉันทำไม? คุณต้องการอะไร?”

เจเรมี่มองไปที่กระจกมองหลังและเห็นสีหน้าที่เป็นทุกข์ของเมเดลีน เขาไม่พูดอะไร

หลังจากที่ขับรถมาประมาณ 20 นาที ในที่สุดเจเรมี่ก็หยุดรถ

มีวิลล่ามากมายในเขตชานเมืองของประเทศเอฟ หลังจากนั้น เจเรมี่ก็ขับรถเข้าไปในวิลล่าแห่งหนึ่งของวิลล่าเหล่านั้น

เขาถอดหน้ากากและเปิดประตูให้กับเมเดลีน

“ลงมา”

เมเดลีนลงจากรถด้วยท่าทีเย็นชา เมื่อเธอเห็นชายคนนั้นกำลังเดินเข้าไปในตึกโดยไม่หันหลังกลับแม้แต่น้อย เธอก็ยิ่งงุนงงมากขึ้น

ชายคนนั้นหยุดและพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “มากับผม”

เมเดลีนลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะตามเขาไป

หลังจากที่เข้าไปในบ้าน เมเดลีนก็เห็นชายคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนโซฟาของห้องนั่งเล่น ชายคนนั้นดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ มีผ้าก็อซหนาเป็นชั้น ๆ พันที่น่องของเขาและกล่องปฐมพยาบาลอยู่บนโต๊ะกาแฟ

แม้ว่าเมเดลีนจะไม่คุ้นเคยกับเคน เธอก็เคยเห็นเขาอยู่หลายครั้ง เธอรู้ว่าเคนคือผู้ช่วยของเจเรมี่

ทำไมผู้ช่วยของเขาอยู่ที่นี่และทำไมเขาถึงได้รับบาดเจ็บ?

เจเรมี่หันหลังไปและเห็นว่าเมเดลีนกำลังมองไปที่เคน สายตาของเธอดูไม่ค่อยพอใจ

“ขึ้นมา”

เขาเตือนเธอ แต่เขาไม่ได้เรียกชื่อของเธอออกมา

เมเดลีนไม่อยากเล่นลิ้นกับเขาและตามเขาไปในห้องห้องหนึ่งบนชั้นสอง

“เจเรมี่ บอกฉันหน่อยได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนี้? คุณต้องการอะไร?” เธอถามอย่างสงบ

ชายคนนั้นปิดประตูและเข้าหาเธอด้วยออร่าที่ข่มขวัญที่กระจายออกมารอบ ๆ ตัวเขา “ผมขอทำอย่างที่ผมต้องการได้ไหม?”

“…” เมเดลีนรู้สึกว่าชายคนนี้จะเล่นตลกกับเธออีก เธอหันไปมองรอบ ๆ และเดินไปที่หน้าต่างทรงฝรั่งเศส “เจเรมี่ คุณบอกว่าเราได้ตัดขาดข้อผูกมัดทั้งหมดระหว่างเราแล้ว ตอนนี้คุณมีคนที่คุณรักอยู่แล้ว ทำไมคุณถึงตามรังควานฉันอีกล่ะ?”

“เพราะว่าผมอยากทำ ผมอยากรู้ว่าทำไมผู้หญิงคนหนึ่งที่รักผมมาก ๆ จนเธอเต็มใจที่จะเสี่ยงชีวิตเพื่อผมถึงไม่ต้องการมองมาที่ผมด้วยซ้ำ”

“…”

หัวใจของเมเดลีนเริ่มเต้นผิดจังหวะ เธอได้ยินถึงความไม่พอใจและความโกรธในน้ำเสียงของเจเรมี่

เธออยากที่จะบอกความจริงกับเจเรมี่ เธออยากจะบอกเขาว่าลูกสาวของพวกเขายังมีชีวิตอยู่ และเธอมีแค่เขาคนเดียวในหัวใจของเธอ แต่ทันใดนั้น เธอก็นึกถึงลิเลียนที่ถูกแอดมิตในห้องฉุกเฉินเมื่อไม่นานมานี้

ตราบใดที่ลิเลียนยังคงอยู่ใต้ความควบคุมของเฟลิเป้ เธอก็ทำได้แค่อดทนกับเรื่องนี้ต่อไป

เธอกลืนความคับข้องใจที่เธออยากจะบอกกับเขาแต่ก็ทำไมได้กลับไป หลังจากนั้น เธอจึงกล่าวด้วยท่าทางสงบว่า “เจเรมี่ อย่าคิดว่าคุณเป็นทุกอย่างสิ ผู้ชายที่ฉันรักในตอนนี้คือเฟลิเป้ คุณก็เป็นได้แค่สิ่งหนึ่งในอดีตสำหรับฉันในขณะที่เฟลิเป้คือชายที่ฉันจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วย”

“ใช้ชีวิตที่เหลือด้วยงั้นเหรอ? เหอะ” เจเรมี่เย้ยหยันและมองไปที่แผ่นหลังของเมเดลีน หลังจากนั้น เขาก็โยนโทรศัพท์ของเขาลงบนเตียง “ดูโฉมหน้าที่แท้จริงของชายที่คุณกำลังจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วยซะ คุณคิดว่าเขาสามารถมอบอนาคตที่คุณต้องการให้ได้งั้นเหรอ?”

เมเดลีนหันหลังและมองไปที่โทรศัพท์ที่เจเรมี่โยนลงบนเตียง

“รับมันไปและดูให้ดี ๆ” เจเรมี่กล่าวอย่างเยือกเย็น

เมเดลีนอยากจะรู้ว่าเจเรมี่กำลังเล่นอะไรอยู่ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและมีวิดีโอหนึ่งปรากฏหลังจากที่หน้าจอสว่างขึ้น

เธอกดปุ่มเล่นและเห็นเฟลิเป้ในวิดีโอ

มันคือวิดีโอที่เคนถ่ายจากด้านนอกโกดัง

หลังจากที่เธอดูวิดีโอ เมเดลีนก็ตกตะลึง