บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 85
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 85
เมื่อเมเรดิธเห็นเจเรมี่และมาเดลีนเดินเข้ามาด้วยกัน เธอแทบคลั่งมือของเธอถูกกำแน่นเข้าด้วยกัน มีบางอย่างที่น่ากลัวในดวงตาของเธอแต่เธอไม่สามารถทำอะไรกับมันได้
ไม่เพียงเท่านั้น เธอเห็นเฟลิเป้ เธอตกใจมากที่เห็นเขามาที่นี่ด้วย!
ผู้ชายคนนั้นคือลุงของเจเรมี่!
เธอรู้สึกไม่สบายใจยิ่งขึ้น เธอคิดไม่ถึงมาก่อนว่าลุงของเจเรมี่คือคนที่ยืนกรานต่อสู้ในนามของมาเดลีนในวันนั้น
ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายคนนี้ยังยื่นจดหมายฟ้องทนายความให้เธออีกด้วย!
เธอมองเฟลิเป้อย่างประหม่า เธอยืนอยู่ที่ด้านหนึ่งและแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เฟลิเป้เห็นเมเรดิธเช่นกัน เขาหลบสายตาด้วยท่าทีสงบ
มาเดลีนถูกเจเรมี่ลากมานั่งข้างๆ ในขณะที่ เมเรดิธนั่งอยู่อีกด้านของเจเรมี่ ในขณะที่หล่อนนั่งลง หล่อนรินไวน์และหยิบอาหารให้เจเรมี่เหมือนภรรยาน้อยที่สมบูรณ์แบบ
มาเดลีนรู้สึกว่าการเห็นหล่อนทำเช่นนั้นเป็นสิ่งที่อุจาดตา บนโต้ะมีอาหารทุกประเภทแต่เธอไม่รู้สึกอยากอาหารมากนัก นอกจากนี้ เนื่องจากสุขภาพของเธอ เธอจึงกินได้เฉพาะของที่เป็นอาหารอ่อนๆเท่านั้น
“นี่คืออาหารจานเด็ดของแม่ เธอไม่เคยลองมาก่อน นี้ ลองดูสิ” จู่ๆเจเรมี่ก็ใส่แกงลงไปในชามของเธอ
มาเดลีนรู้ดีว่าเขาแค่แสร้งทำเขาแสดงถึงการเอาอกเอาใจ เธอต้องการที่จะคล้อยตามไปกับเขา แต่ร่างกายของเธอไม่ยอมให้เธอกินอาหารรสจัด นอกจากนี้ เธอไม่ได้เป็นคนที่ชื่นชอบแกงประเภทนี้มากนัก
“ขอบคุณ ที่รัก แต่ฉันไม่ชอบกินแกงนี้”
เจเรมี่ก้มหน้าเมื่อมาเดลีนปฏิเสธ
“แมดดี้ คุณหญิงวิทแมนทำอาหารจานนี้กับมือ ทำไมเธอไม่ลองสักหน่อย? อีกอย่าง เธอก็ชื่นชอบในรสแกงเผ็ดมาก แล้วทำไมเธอจะต้องโกหก?” เมเรดิธกล่าวอย่างไร้เดียงสา
มาเดลีนอยากจะหัวเราะ เมื่อไหร่ที่เธอเริ่มชอบแกงกะหรี่?
อีกด้านหนึ่ง ใบหน้าของคุณหญิงวิทแมนเปลี่ยนเป็นสีเข้มมาก “เธอจะทำอะไรมันก็เรื่องของเธอ นี่เธอคิดว่าฉันอยากให้เธอกินอาหารของฉันหรือไง?”
“มาเดลีน” เจเรมี่มองเธอด้วยความระคายเคือง “เธอจะกินมันหรือไม่กิน?”
เขากำลังบังคับเธอและเมเรดิธกำลังยิ้มเยาะอยู่ข้างหนึ่งอย่างลับๆ
มาเดลีนถือช้อนของเธอ เธอไม่รู้ว่าเธอควรทำเช่นไรในสถาณการณ์นี้
เธอไม่ชอบแกงนี้จริงๆ ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังกินมันไม่ได้อีกด้วย
“แมดดี้เหนื่อยล้าจากการทำงานเธอไม่ได้ทานอาหารมากนักในช่วงมื้อกลางวันดังนั้นเธอจึงไม่สามารถทานอาหารรสเผ็ดได้ มันจะดีกว่าสำหรับเธอถ้าเธอกินของที่รสอ่อน” เฟลิเป้ปรับสถาณการณ์ได้อย่างราบรื่นทันเวลา จากนั้น เขาตักเอาของจำพวกผักใส่จานของมาเดลีน “เธอควรกินสิ่งนี้”
มาเดลีนถึงกับผงะ จากนั้นเธอก็ขอบคุณเขา “ขอบคุณค่ะ คุณลุง”
เจเรมี่โกรธมากเมื่อเฟลิเป้เลือกที่จะนั่งข้างๆมาเดลีน
ตอนนี้ เมื่อเขาเห็นเฟลิเป้เตักอาหารไปให้มาเดลีน คลื่นความมืดเริ่มเข้ามาในดวงตา
“คุณคิดว่าการตักอาหารใส่จานของภรรยาผมเหมาะสมหรือไม่ครับ ลุง?” เจเรมี่ถามด้วยความไม่พอใจ จากนั้น เขาเริ่มต้นสงครามประสาทที่มาเดลีนอย่างน่าขนลุก “เธอควรรู้ว่าเธอควรกินอะไร”
มาเดลีนรู้สึกว่าหัวของเธอเจ็บในทันที เมื่อไหร่กันที่เธอเริ่มสูญเสียอิสระในการเลือกสิ่งที่เธอต้องการกิน?
เพื่อที่จะไม่ให้เรื่องบานปลายไปเกี่ยวข้องกับเฟลิเป้ในเรื่องนี้ เธอจึงตักแกงเข้าปาก
ความเผ็ดร้อนของแกงเดินทางจากปากของเธอไปยังท้องของเธอ ความรู้สึกแสบร้อนทำให้มาเดลีนรู้สึกแย่มาก
มาเดลีนจัดการอาหารบนจานของตัวเองจนหมดอย่างไม่มีทางเลือก ไม่นานเธอก็รู้สึกว่าท้องของเธอเริ่มปั่นป่วนคล้ายถูกไฟไหม้อย่างไม่รู้สึกตัว
เมเรดิธจงใจนำแกงมาให้เธอมากขึ้น “แมดดี้ เธอต้องดื่มแกงในขณะที่มันร้อน แกงกะหรี่ร้อนๆเป็นหัวใจสำคัญของอาหารจานนี้ เธอไม่สามารถปล่อยให้ฝีมือการทำอาหารจานนี้ของคุณหญิง วิทแมนสูญเปล่าได้”
มาเดลีนรู้สึกไม่สบาย มีเหงื่อเย็นที่หน้าผากของเธอเช่นกัน ในขณะนี้ เจเรมี่กระตุ้นว่า “ทำไมเธอไม่กินล่ะ?”
“ผมไม่คิดว่าแมดดี้จะรับมือกับเครื่องเทศที่เยอะเกินไปได้” เฟลิเป้เห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติกับมาเดลีน
เจเรมี่หัวเราะออกมาในทันที เขามองไปที่มาเดลีน “เธอไม่สามารถกินเครื่องเทศได้งั้นเหรอ?คราวก่อน ไม่ใช่เธอหลอกหรือที่มีเวลานั่งกินทาโก้กับซอสพริกกับแดเนียลได้?”
มาเดลีนรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น เธอรู้สึกเศร้าเมื่อนึกถึงสิ่งที่เคยเกิดขึ้น
เธอหยิบชามขึ้นมาอย่างไม่มีทางเลือก อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะดื่มมากเกินไป เธอรู้สึกถึงปฏิกิริยาที่รุนแรงในกระเพาะอาหารของเธอ จากนั้น ความรู้สึกร้อนถูกก่อขึ้นในลำคอก่อนที่เธอจะอาเจียนเป็นเลือดออกมาพร้อมกับน้ำแกง