บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 867

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 867

เมื่อเธอเดินเข้าไปเพื่อมองสิ่งนั้นใกล้ ๆ ประตูห้องทำงานก็ได้เปิดขึ้น

เฟลิเป้เดินเข้ามา

เมื่อเขาเห็นเคธี่มาทันเวลา เขาก็เหยียดยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ

เธอหยุดชะงักเพราะรอยยิ้มบาง ๆ และรูปลักษณ์ที่ดูอ่อนโยนของเขา แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อเธอหวนนึกถึงลูกสองคนที่จากไป เธอก็รู้สึกเหน็บหนาวในหัวใจอีกครั้ง

“ผมขอเดาว่า ตอนนี้คุณคงยอมทำทุกอย่างเพื่อเจเรมี่” เฟลิเป้พูดอย่างลึกซึ้ง พร้อมกับเดินไปอยู่ตรงหน้าเคธี่

เคธี่หันหน้าหนีด้วยความรังเกียจและพูดว่า “เจเรมี่เป็นคู่หมั้นของฉัน ดังนั้น ฉันจึงเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อเขา”

รอยยิ้มของเฟลิเป้เลือนหายไป เขาไม่อยากได้ยินเคธี่บอกว่า เธอเป็นห่วงผู้ชายคนอื่น

“เพราะว่าคุณใส่ใจเขามาก ถ้าอย่างนั้นต่อจากนี้ ก็ช่วยทำให้ผมอารมณ์ดีสิ ถ้าไม่อย่างนั้น อย่าแม้แต่หวังว่าเขาจะออกจากเมืองเอฟไปได้อย่างปลอดภัย”

คำขู่ที่เคธี่ได้ยินเปรียบเสมือนคำพูดของปีศาจ เป็นอีกครั้งที่เขาได้บดขยี้หัวใจเธอ

เคธี่ไม่รู้เลยว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน เมื่อเธอตื่นขึ้นมาก็ไม่มีใครอยู่ข้าง ๆ กาย แต่เธอกลับได้ยินเสียงฝักบัวดังออกมาจากห้องน้ำ

เมื่อเธอพลิกตัว เธอก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นของเฟลิเป้ที่ยังคงฟุ้งอยู่ในอากาศ

มันเป็นกลิ่นที่เมื่อก่อนนั้นเธอรู้สึกหลงใหล

แต่ทว่า ตอนนี้ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปแล้ว

เธอลุกขึ้นแต่งตัว ก่อนที่จะสั่งข้าวกล่อง

เฟลิเป้อาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ แต่คิ้วของเขากลับขมวดอยู่ตลอดเวลา

เขาไม่รู้ว่าทำไมถึงทำแบบนั้นกับเคธี่ เขารู้แค่ว่าเขาไม่อยากเห็นเธอเป็นห่วงเจเรมี่และเพิกเฉยต่อเขา

เขาจะไม่ยอมให้ผู้หญิงที่หลงรักเขามากมายในตอนนั้นหักหลังเขาเพื่อไปหาผู้ชายคนอื่น

เขาถอดผ้าคาดผมที่เปียกโชกซึ่งใส่ไว้ที่ข้อมือเก็บไว้และเดินออกมาพร้อมเสื้อคลุมอาบน้ำ

เมื่อเขาเดินกลับมาที่ห้องนอน เขาเห็นเคธี่กำลังเปิดกล่องข้าวที่สั่งมา หลังจากนั้น เธอก็นำกล่องยาออกมาและแกะมันออกมาหนึ่งเม็ด

เมื่อเฟลิเป้เห็นสิ่งนี้ เขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมา เขาจึงรีบเข้าไปหาเคธี่ จากนั้นจึงคว้ามือเธอที่ถือเม็ดยาไว้

เคธี่ตกใจจึงทำยาร่วงลงบนพื้น

เฟลิเป้คว้ากล่องมาดู ในตอนนั้นเองดวงตาเขาแดงก่ำ อาจเพราะเขาเพิ่งอาบน้ำหรือเกิดจากจากความรู้สึกตอนนั้น “เธอทำอะไร?” เขาถามเธอพร้อมกับกำมือเธอไว้แน่น

เคธี่มองเขาอย่างเยือกเย็นและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ยาคุมกำเนิดไง ไม่เห็นเหรอ?”

ท่าทีที่เยือกเย็นของเธอทำให้เฟลิเป้แทบหยุดหายใจและพูดว่า “เธอกล้ากินมันได้ยังไง?”

“ทำไมล่ะ? ฉันควรปล่อยให้คุณฆ่าลูกฉันไปอีกคนเหมือนกับสองครั้งก่อนเหรอ?”

“…” เฟลิเป้ตกใจมากที่ได้ยินเธอพูดอย่างนั้น

เคธี่ผลักมือเขาออกและนำยาออกจากแผงและใส่เข้าไปในปาก

เฟลิเป้ก็ใจหายเมื่อเห็นเธอตัดสินใจแบบนั้น

เขาจับหัวเธอไว้และแนบริมฝีปากของเขาไปที่ริมฝีปากเธอ

เคธี่ตกใจสุดขีด สุดท้ายแล้วเธอก็กลับมามีสติและพยายามดิ้นรน แต่เฟลิเป้ก็ได้คว้ายาที่เธอเกือบกลืนลงไปออกมาเสียแล้ว

เขาจ้องไปที่เธอด้วยดวงตาสีแดง และหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะขณะถามว่า “เธอไม่โกรธเหรอที่ฉันฆ่าลูกของเธอ? ตอนนี้ฉันให้โอกาสเธอได้ตั้งครรภ์และเป็นแม่แล้วไง!”

เขาตะโกนและเริ่มหายใจติดขัด

เคธี่มองดวงตาขุ่นเคืองของเขาอย่างไม่เกรงกลัว “คุณคิดว่าฉันยังอยากจะอุ้มท้องลูกของคุณอยู่ไหมล่ะ? คุณคิดว่าฉันโง่มากซะจนยอมแท้งถึงสามครั้งเพื่อผู้ชายอย่างคุณเหรอ? เฟลิเป้ วิทแมน ฉันไม่รู้สึกอะไรกับคุณอีกแล้ว!”