บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 888

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 888

ด้วยเหตุนั้น เจเรมี่ดูเหมือนจะเศร้าเล็กน้อย ขณะที่ยอมรับท่าทีที่เปลี่ยนไปของเมเดลีนอย่างกังวล เขาจึงระมัดระวังมากขึ้นในขณะที่เธอเคยอยู่กับเขา

“ผมขอโทษ ลินนี่ ผมไม่ควรหยิบยกเรื่องในอดีตขึ้นมาเลย ผมขอโทษที่ทำให้คุณอารมณ์ไม่ดีอีกแล้ว”

เขาขอโทษอย่างอ่อนโยน แล้วจูบเบา ๆ ที่หลังหูของเธอ

“ผมจะพาคุณไปหาอดัมเป็นอย่างแรกในตอนเช้าเพื่อทำให้แน่ใจว่าคุณจะไม่เป็นไร จากนั้นเราจะไปจัดการสถานการณ์ของเคธี่กัน”

เขาโน้มตัวเพื่อที่จะอุ้มเมเดลีนขึ้นสู่อ้อมแขนของเขาโดยไม่รีรอให้เมเดลีนพยักหน้า

“มันดึกแล้ว ไปนอนกันเถอะ”

ขณะที่อุ้มเธอเข้าไปในห้องนอน เมเดลีนก็รู้สึกใจเต้นในแบบที่เตือนให้เธอนึกถึงครั้งแรกที่เธอแต่งงานกับเจเรมี่

เธอประหม่า หวั่นไหว และมีความหวังเล็กน้อย

เจเรมี่อุ้มเมเดลีนนอนลงและจูบที่หน้าผากของเธอ

“ในที่สุด ผมก็ได้กอดคุณและนอนกับคุณอย่างสงบสุขสักที ลินนี่”

ในค่ำคืนที่มืดมิด น้ำเสียงของเขาช่างชวนให้เคลิบเคลิ้มราวกับว่ามันล่องลอยเข้าสู่หูของเธอ

เมเดลีนล่องลอยเข้าสู่ห้วงการนอนอย่างไร้ฝันขณะที่นอนบนอกกว้างของเขา

วันรุ่งขึ้น เธอไปตรวจร่างกายแบบทั้งตัวและจากนั้นก็ตรวจอัลตราซาวด์

เมเดลีนรู้สึกอุ่นใจขณะที่เธอจ้องมองความกังวลที่ปรากฏบนสีหน้าของชายที่อยู่ข้าง ๆ

เธอจำได้ว่าเธออยากจะให้เขามากับเธอในตอนที่เธอตั้งท้องแจ็คสัน แต่วันเวลาเหล่านั้นถูกทำลายไปทั้งหมดโดยเมเรดิธ

ด้วยเรื่องของเมเรดิธ เมเดลีนรู้ผ่านทางฟาเบียนว่าเธอถูกส่งตัวให้กับตำรวจและกองกำลังตำรวจสากลในเมืองเอฟได้ติดต่อกับกองกำลังตำรวจของเกลนเดลเพื่อจับกุมเธออีกครั้ง

ด้วยการที่เมเรดิธต้องเผชิญกับข้อกล่าวหาของเธอ เมเดลีนหวังว่าปู่ของเธอและบริทนีย์ที่ถูกฆาตรกรรมคงสามารถพักผ่อนอยู่บนสรวงสรรค์อย่างสงบสุขได้สักที

ขณะที่ดูผลจากห้องปฏิบัติการและผลสแกนอัลตร้าซาวด์ของเมเดลีน อดัมดันแว่นตาขึ้นเล็กน้อย

เขาจ้องที่เมเดลีนอย่างจริงจัง “คุณต้องมีลูกคนนี้ไหม เอวลีน?”

เมเดลีนคิดอยู่ครู่หนึ่งและกำลังจะตอบคำถามในตอนที่เจเรมี่พูดว่า “ถ้ามันคุกคามชีวิตของแม่ เอวลีนและผมจะไม่ลังเลที่จะปล่อยเด็กคนนี้ไป”

เมื่อรู้ว่าเจเรมี่เพียงห่วงเรื่องของเธอ เมเดลีนจึงไม่คัดค้าน

แน่นอนว่า ถ้าร่างกายของเธอไม่เอื้ออำนวย เธอก็คงจะไม่ฝีนตัวเองเพื่ออุ้มท้องเด็กคนนี้

อดัมพยักหน้าด้วยความเข้าใจและตอบกลับว่า “รับยาของคุณไปและมาตรวจสุขภาพให้ตรงเวลา ในฐานะหมอของคุณ สุขภาพของคุณคือสิ่งสำคัญสำหรับผม”

เมเดลีนและเจเรมี่ถอนหายใจอย่างโล่งอก

เฟลิเป้ได้กลับมายังเกลนเดลเมื่อคืนก่อนและอยู่ในห้องของเคธี่ที่วิลล่าของเขาตลอดเวลา ขณะเฝ้ามองคนที่เขาโหยหาผ่านวิดีโอวงจรปิด

ยิ่งเขามองมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้น

โดยเฉพาะเมื่อเขามองตัวเองผลักเคธี่ไปที่มุมโต๊ะอย่างโหดร้ายจนทำให้เธอแท้ง

เฟลิเป้สูดหายใจเข้าลึก ๆ และหลับตาลง หลังจากที่ตื่นขึ้น เขาทำความสะอาดร่างกายและพร้อมที่จะพาอัฐิของเคธี่ไปยังชายหาดที่เอพริล ฮิลล์ เขาอยากที่จะรวบรวมเสื้อผ้าตัวโปรดและของเล่นของเธอก่อนที่จะออกไป แต่เขาก็พบกับไดอารี่ของเธอแทนในตอนที่เขาเปิดลิ้นชัก

นิ้วเรียวและผอมติดกระดูกของเขาเปิดไปยังหน้าแรก และการมองเห็นของเขาก็ได้พร่าเลือนไปในวินาทีที่เขาอ่านประโยคแรก