บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 894

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 894

แน่นอนว่าหนึ่งล้านเหรียญมันล่อตาล่อใจ แต่เงินจะมีประโยชน์อะไรหากพวกเขาไม่มีชีวิตอยู่เพื่อสนุกกับมัน

ด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงวิ่งหนีไป

เฟลิเป้ถูกปล่อยให้คุกเข่าอย่างเจ็บปวดอยู่บนเข่าข้างหนึ่ง ขณะที่เขาจ้องเขม็งไปยังเศษขี้เถ้าของ เคธี่อย่างสิ้นหวัง

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกอ่อนปวกเปียกไปทั้งตัว หลังจากที่เขามองลงไปแล้ว เขาก็พึ่งรู้ว่าไหล่ของเขาถูกยิงและเลือดไหลออกมาจากบาดแผลนั้น

เขาพยายามประคองสติไว้ แต่เปลือกตาของเขาเริ่มหนักขึ้นและเขาก็ล้มลงท่ามกลางสายฝนด้วยเสียงอันดังก้อง

เขายกมือที่เปื้อนเลือดเพื่อประคองโกศไว้ใกล้ตัวเขาเอง

“เคธี่…” เขาเรียกเบา ๆ ขณะที่กำลังจะหมดสติ ร่างที่คลุมเครือพร้อมกับร่มก็เดินเข้ามาปรากฏต่อหน้าเขาท่ามกลางสายฝน

ริมฝีปากบางของเขาแยกจากกันในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ร่างที่ใกล้เข้ามา “เคธี่…”

ฝนตกตลอดทั้งคืน

ฟ้าสดใสและมีแดดออกเมื่อเฟลิเป้ตื่นขึ้นมาด้วยดวงตาที่พร่ามัว บาดแผลบนร่างกายของเขาท้วงออกมาว่าเจ็บปวด แต่เขาก็รู้ว่ามีคนทำแผลให้เขาแล้ว

เมื่อมองไปรอบ ๆ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย

เฟลิเป้ก้มศีรษะมองหาโกศที่อยู่ข้าง ๆ แล้วดึงมาที่หน้าอก “เคธี่”

เขาร้องออกมาเบา ๆ ขณะที่หัวใจของเขาสั่นไหวด้วยความเจ็บปวด

“ตื่นแล้วเหรอ?” จู่ ๆ ยูอิก็ปรากฏตัวต่อหน้าเฟลิเป้และพูดออกมาอย่างอ่อนโยน

“เมื่อวานฉันเห็นมีคนเยอะเลยที่ไล่ตามคุณ ฉันไม่กล้าเข้าไปยุ่งด้วย ก็เลยตามไปเงียบ ๆ แทน”

เฟลิเป้มองดูบาดแผลที่ถูกรักษาแล้ว “เมื่อวานคุณเป็นคนช่วยผมเหรอ?”

ดวงตาของยูอิเป็นประกายขณะที่เธอพยักหน้า “ใช่ ฉันทำเอง! ฉันเรียนวิชาแพทย์ในโรงเรียนมาหน่ะ!”

เฟลิเป้ยืนขึ้นด้วยความยากลำบาก ยูอิช่วยเขาพยุง อย่างไรก็ตาม เฟลิเป้พยายามหลบเลี่ยงเธอเท่านั้น เมื่อล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อของเขา เฟลิเป้ก็โยนการ์ดใส่เท้าของยูอิ “200,000 สำหรับที่คุณช่วยผมเมื่อวานนี้ แล้วอย่าตามผมมาอีก”

200,000?

ยูอิจ้องไปที่การ์ดตรงเท้าของเธอด้วยความขยะแขยง

แค่นั้นเหรอ?

เธอจะมีเงินเหลือเฟือถ้าเธออยู่เคียงข้างเขา!

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายคนนี้ทั้งหล่อเหลาและภักดี เธอจะไม่ตกหลุมรักเขาได้อย่างไร?

…

เจเรมี่ตื่นขึ้นและได้รับแจ้งเหตุการณ์ของเฟลิเป้เมื่อคืนก่อน

เมื่อเห็นเมเดลีนยังหลับอยู่ เจเรมี่จึงลุกขึ้นอย่างเงียบ ๆ และออกไปดูสถานที่ที่เฟลิเป้ได้รับบาดเจ็บ

สิ่งที่เขาเห็นคือแอ่งเลือดซึ่งเจือจางและไม่มีเฟลิเป้อยู่ตรงนั้นแล้ว

เขากำลังจะสำรวจเพิ่มเติมเมื่อจู่ ๆ เมเดลีน ก็โทรมาถามว่าเขาไปไหน

เจเรมี่รีบกลับไปที่วิลล่าทันทีและพบกับเด็กสองคนในห้องนั่งเล่น พวกเขากำลังรับประทานอาหารเช้าที่เมเดลีนทำให้พวกเขาอยู่

เมื่อมองดูพี่น้องที่น่ารักทั้งสองคน เจเรมี่ก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาอบอุ่นขึ้น

หลังจากส่งลูกไปโรงเรียนอนุบาลแล้ว เจเรมี่ก็พาเมเดลีนไปที่บริษัท

เมื่อได้รู้เรื่องที่ว่าเฟลิเป้ถูกไล่ล่าเพื่อเอาชีวิตแล้วนั่นก็ทำให้เมเดลีนตกใจ แต่เธอนึกไม่ออกว่าใครจะทำเรื่องแบบนี้

เมเดลีนรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่นึกถึงเคธี่ ดังนั้น เธอจึงตัดสินใจเริ่มทำงานที่บริษัทใหม่ของเจเรมี่ในขณะนี้แทน

เธอเรียกมันว่า ‘ไปทำงาน’ แต่ในฐานะภรรยาของประธานบริษัทนั้น เธอเป็นคนตัดสินเวลาตอกบัตรของตัวเอง

พวกเขาเพิ่งลงจากรถและเดินเข้าไปในอาคาร ขณะที่พนักงานต้อนรับหญิงเข้าหาเมเดลีนพร้อมกับช่อกุหลาบสีแดงสด

เจเรมี่ก้าวไปข้างหน้าของเมเดลีนโดยสัญชาตญาณ “นี่ดอกไม้อะไร?”

เมื่อเห็นท่าทางเย็นชาของเจเรมี่ พนักงานต้อนรับก็พูดอย่างตะกุกตะกักว่า “คุณวิทแมน มีชายคนหนึ่งเข้ามาส่งช่อดอกไม้นี้ให้เรา โดยบอกว่าเป็นของคุณนายวิทแมน เขายังบอกอีกว่า…”

“เขาพูดว่าอะไร?”