บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 900
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 900
เขามาถึงห้องเพรซิเดลทัล สวีทของโรงแรม ประตูถูกเปิดออกและลาน่าที่กำลังสวมชุดนอนโปร่งแสงพร้อมถุงน่องก็ปรากฏตัวต่อหน้าเจเรมี่ รอยสักขนาดใหญ่บนหน้าอกของเธอช่างสะดุดตา
ชายคนนั้นมองหลบไปอย่างใจเย็น แสดงความไม่สนใจในการมองเรือนร่างของเธอ เขาหยิบยาเม็ดที่ลาน่ามอบให้กับเขาเมื่อวานนี้ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
“ตอนนี้ก็บอกผมมาว่าคุณรู้ว่าภรรยาของผมใช้ยานี้ได้ยังไง”
ลาน่าพิงตัวกับประตู “ฉันควรพูดที่นี่ใช่ไหม? คุณไม่กลัวว่าจะถูกแอบถ่ายเหรอคะ? คุณอยู่กับฉันที่สวมชุดแบบนี้ แค่คุยกันที่นี่… ถ้าภรรยาของคุณเห็นภาพนี้ ฉันเกรงว่าจะมีปัญหาเอานะ”
แม้ว่าเจเรมี่จะยืนกราน แต่เขาก็เข้าไปข้างในเพื่อหาความจริงและเพื่อประโยชน์เรื่องสุขภาพของเมเดลีน
ทันทีที่เขาเข้าไป เขาก็ได้กลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ของชาวตะวันตกอีกครั้ง แสงในห้องก็สลัวด้วยเช่นกัน
เจเรมี่รู้จุดประสงค์ของลาน่า แต่เขาไม่อยากที่จะตกลงกับเรื่องนั้น ดังนั้น เขาจึงอ้าปากพูดอย่างตรงไปตรงมา “ตอนนี้ คุณบอกผมได้แล้ว”
ลาน่ายื่นแก้วไวน์แดงให้กับเจเรมี่ “ดื่มกับฉันก่อนสิ”
“เจเรมี่ตอบโต้อย่างเฉยเมย “อย่าเสียเวลา พูดมา”
ลาน่าดื่มไวน์ในแก้วด้วยท่าทางเสียอารมณ์และพูดว่า “คุณวิทแมน ในตอนที่คุณรีบมาตามหาพี่ชายของฉันในวันนั้นและถามเขาเรื่องลูกสาวของคุณ ที่จริงแล้วฉันอยู่ที่ชั้นสอง เอวลีน มอนต์โกเมอรีมาถึงหลังจากนั้น ท่าทางที่คุณตื่นตระหนกเรื่องของเธอทำให้ฉันตื่นเต้น ฉันก็อยากจะรู้ว่ามันเป็นยังไงที่ได้รับความห่วงใยอย่างตื่นตระหนกจากผู้ชายอย่างคุณ”
“แน่นอนว่าฉันไม่ใช่คนใจดีมีเมตตา อย่าว่าแต่เป็นผู้หญิงที่ดีเลย เพราะงั้นขณะที่ฉันชอบคุณเข้าแล้ว ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้คุณมา”
คำพูดที่ไร้ยางอายของลาน่าทำให้เจเรมี่คลื่นไส้
ผู้หญิงคนนี้ไม่สนเรื่องศักดิ์ศรีของเธอจริง ๆ
“คุณวิทแมน ในเมื่อคุณก็อยู่ที่นี่ในคืนนี้ ก็อยู่ที่นี่สักพักสิ ฉันจะทำให้คุณความสุขมาก ๆ” ลาน่ากล่าวขณะที่เดินทอดน่องเข้าไปหาเจเรมี่
เจเรมี่คว้าข้อมือของเธอ สายตาของเขาดูเยือกเย็น “ผู้หญิงอย่างคุณ ถึงจะยืนเปลือยต่อหน้าผม ผมก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก”
เขาสลัดเธอออกไปด้วยความรังเกียจ
ลาน่าล้มลงกับพื้น แต่กำลังยิ้ม “มันไม่สำคัญว่าตอนนี้คุณไม่รู้สึกอะไรกับฉัน เพราะฉันมีเวลาที่จะพิชิตคุณมา แต่ฉันไม่รู้ว่าภรรยาของคุณมีเวลารอจนถึงตอนนั้นไหมนะ”
“ลาน่า จอห์นสัน!”
เจเรมี่ระเบิดความโกรธในทันที เส้นเลือดสีน้ำเงินที่หน้าผากของเขากำลังปูดอย่างรุนแรง
“ผมขอเตือนคุณไว้นะ ถ้าคุณกล้าทำอะไรกับภรรยาของผม ถึงคุณจะมาจากแก๊งสเตเจี่ยน จอห์นสัน ผมก็จะไม่ปล่อยคุณไว้แน่ พูดมา เกิดบ้าอะไรขึ้นกับยานี่?!”
ลาน่าดูเหมือนจะมีแนวโน้มเป็นพวกมาโซคิสม์ ขณะที่เธอเพลิดเพลินกับท่าทีที่เกรี้ยวกราดของเจเรมี่
“เจเรมี่ ฉันรู้ว่าคุณไม่กลัวอำนาจของพี่ชายฉัน หรือแก๊งสเตเจี่ยน จอห์นสัน แต่คุณต้องรู้ว่าคนของแก๊งสเตเจี่ยน จอห์นสัน ไม่ใช่คนกินมังสวิรัติ เพื่อคุณหนูรองของพวกเขาแล้ว พวกเขาก็ทำได้ทุกอย่าง”
“ถ้าคุณอยากให้เอวลีนคลอดลูกในท้องของเธอย่างปลอดภัย คุณควรจะให้ความร่วมมือกับฉัน ไม่งั้น คุณจะเป็นคนที่เสียใจกับเรื่องนั้นหลังจากนี้”
มันคือการคุกคามที่โจ่งแจ้ง
ลาน่า ผู้หญิงคนนี้ กำลังพึ่งพาการสนับสนุนของโยริค จอห์นสัน อย่างไร้ยางอายที่สุด
อีกทั้ง เธอก็จับจุดอ่อนของเจเรมี่ได้ นั่นคือเมเดลีน
ณ วิลล่า
หลังจากที่เมเดลีนออกแบบเสร็จ เธอก็รู้สึกง่วงเล็กน้อยและเข้านอนก่อน
เมื่อเธอตื่นมาในเช้าวันต่อมา เมเดลีนก็พบว่าอีกฝั่งของเตียงยังเรียบและเย็นเยือก
เจเรมี่ไม่กลับมา
เมเดลีนห่วงว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับเจเรมี่เมื่อคืนก่อน เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและอยากที่จะติดต่อเจเรมี่ ในตอนที่จู่ ๆ ข่าวด่วนข่าวหนึ่งก็ปรากฎขึ้น
เธอชำเลืองมองมันอย่างสงสัยและเห็นภาพเจเรมี่กำลังเข้าไปในห้องสวีทของโรงแรมกับลาน่าที่แต่งกายอย่างเย้ายวนใจ
ขณะที่เมเดลีนมองที่ภาพนี้ สมองของเธอก็ว่างเปล่าไปชั่วครู่ มันเป็นตอนที่ประตูห้องถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน