บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 902
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 902
“ฉันจะให้เลขาฯ ของฉันตามเรื่องสัญญาให้คุณถ้ามีอะไรอื่นอีก”
หลังจากที่เธอกล่าวเช่นนั้น เธอก็ยิ้มและควงแขนของเจเรมี่
“สามีขา ไปข้างบนกันเถอะค่ะ”
“ได้ครับ”
เจเรมี่ยอมให้เมเดลีนเดินพาพวกเขาไปยังลิฟต์ก่อนที่เธอจะดึงแขนของเขา อย่างไรก็ตาม เขาก็ร้อนใจ
ลาน่ามองแผ่นหลังของเมเดลีนและเจเรมี่ เธอได้ยินคนรอบตัวเธอกำลังนินทาเธออยู่ เธอหยิบบุหรี่ไฟฟ้าอันเรียวยาวออกมาจากกระเป๋าและสูบมัน พลางพ่นควันสีขาวออกมาอย่างชำนาญ
“เอวลีน นายหญิงแห่งตระกูลมอนต์โกเมอรีสินะ” เธอยิ้มก่อนที่จะหันจากไป
ในลิฟต์ บรรยากาศในตอนนั้นหนาแน่นไปด้วยความเงียบสงัด
เจเรมี่มองใบหน้าที่สงบแต่ก็เยือกเย็นของเมเดลีนอย่างระมัดระวัง
“ลินนี่ เมื่อคืน…”
“คุณไม่ได้ต่อรองธุรกิจกับใครเมื่อคืนนี้ คุณไปเจอกับลาน่า คุณอยู่ค้างคืนด้วยกันใช่ไหม?” เมเดลีนตั้งคำถามในทันทีขณะที่มองไปยังชายซึ่งสงบปากสงบคำคนนั้น “หล่อนชอบคุณใช่ไหม?”
เจเรมี่ปฏิเสธไม่ได้ว่าลาน่ามีความคิดที่ไม่ดีต่อเขา แต่เขาให้คำมั่นอย่างจริงจังกับเมเดลีน “เอวลีน ผมจะไม่รักผู้หญิงคนไหนนอกจากคุณ”
เมเดลีนมองสายตาที่เสน่หาของเจเรมี่ก่อนที่จากนั้นเธอก็ถูกดึงเข้ามาในอ้อมแขนของเขาโดยการโอบกอด
เขากอดเธอ ลูบผมเธอ และจูบเธออย่างอ่อนโยน “ผมไม่ต้องการใครนอกจากคุณ”
เมเดลีนไม่ตั้งคำถามเขาอีกต่อไป เธอเชื่อในตัวเจเรมี่ แต่เธอไม่เชื่อใจลาน่า
หลังจากที่เจเรมี่ไปประชุม เมเดลีนก็ส่งภาพหน้าจอของ ‘สกู๊ปข่าว’ เช้าวันนี้ให้กับฟาเบียน ขอให้เขาดูแลพี่สาวให้ดี
เมื่อฟาเบียนเห็นเช่นนี้ เขาก็ไปหาลาน่าและถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนั้นในทันที ลาน่ายอมรับมันอย่างเต็มใจว่า “ใช่ ฉันชอบเจเรมี่ เขาช่างเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาและเป็นสุภาพบุรุษ เพราะงั้น ฉันจะปล่อยเขาไปได้ยังไง?”
“ลาน่า เขามีภรรยานะ!”
“ฉันรู้ แกก็ชอบผู้หญิงที่ชื่อเอวลีน ใช่ไหมล่ะ?” ลาน่าขำพร้อมกับบุหรี่ไฟฟ้าในมือ
ฟาเบียนตอบกลับอย่างเคร่งขรึม “อย่าพูดเรื่องไร้สาระน่า ฉันก็แค่ชอบหน้าของเอวลีน ถ้าเธอโสด ฉันอาจจะไล่ตามเธอ แต่เธอมีสามีแล้ว”
“แกไม่คิดเหรอว่าของที่แย่งมาจากมือคนอื่นมันหอมหวนเป็นพิเศษน่ะ?” ลาน่าเงยหน้าขึ้นพร้อมสายตาที่เย่อหยิ่งด้วยท่าทีที่มั่นใจ “แกอย่ามายุ่งเรื่องของฉันจะดีกว่านะ ไม่งั้นฉันจะส่งแกกลับไปประเทศเอฟ”
“…”
ฟาเบียนพูดไม่ออก เขาส่งข้อความกลับไปหาเมเดลีน สัญญาว่าจะจับตาดูลาน่า
ถึงอย่งนั้นลาน่าจะถูกฟาเบียนจับตาดูได้อย่างไร? ในตอนนี้ ยามราตรีกำลังคืบคลานเข้ามา เมื่อเธอรู้ว่าเจเรมี่ยังคงอยู่ในบริษัท ลาน่าก็เริ่มไปหาเขาอีกครั้ง
เจเรมี่กำลังรอเมเดลีนที่อยู่ในห้องน้ำกลับออกมา เมื่อเห็นลาน่ากำลังมา เขาก็หงุดหงิดและไล่เธอไป “คุยเรื่องสัญญากับเลขาฯ ของผม ผมไม่มีเรื่องอื่นที่จะคุยกับคุณ”
ลาน่าสูบบุหรี่ เดินเข้าหาเจเรมี่ และพ่นควันออกมาอย่างอ่อนโยน
ควันลอยออกมาและไม่มีกลิ่นฉุน มีเพียงแค่กลิ่นหอมที่บรรยายไม่ได้
เจเรมี่อยู่ในความงุนงงในตอนที่เขาได้ยินลาน่าพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงเบาว่า “ทำไมล่ะ? คุณลืมว่าเมื่อคืนเรามีความสุขกันมากแค่ไหนแล้วเหรอ? ว่าแต่ ในเมื่อภรรยาของคุณเชื่อใจคุณมาก ๆ เอาเป็นว่าเราไปทำกันต่อดีไหมคืนนี้? ฉันจะรอคุณที่โรงแรมนะ”
ความรู้สึกรังเกียจอย่างรุนแรงได้เกิดขึ้นในใจของเจเรมี่ เขาอยากที่จะหลบลาน่า แต่บางที เมื่อเห็นหน้าของลาน่าเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ เขาก็ดูเหมือนจะแข็งทื่อ เขาทำได้แค่มองเธอแบบนี้
เมื่อเมเดลีนกลับมาจากห้องน้ำ เธอก็ได้ยินเสียงอันมีเสน่ห์ของลาน่าดังมาจากข้างในทันทีที่เธอเดินไปยังประตูออฟฟิศ
“เจเรมี่ คุณคิดว่าฉันสวยไหม? เทียบกับภรรยาของคุณแล้ว เอวลีนน่ะ ใครที่คุณคิดว่าน่ามองมากกว่ากัน?”