บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 926
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 926
ชายคนนั้นขมวดคิ้วสวยด้วยความอึดอัดใจ เมื่อเมเดลีนจับมือของเขาแรงขึ้น เขาก็สะบัดเธอออกอย่างรุนแรง เสียงทุ้มต่ำน่าดึงดูดของเขาฟังดูเย็นเยือกมาก
“เธอพยายามที่จะให้ฉันสนใจด้วยการทำตัวแบบนี้ใช่ไหม? ฉันไม่สนใจผู้หญิงท้องหรอกนะ เพราะฉะนั้น เลิกตามฉันได้แล้ว”
เมื่อฝ่ามือของเมเดลีนว่างเปล่าอีกครั้ง หัวใจของเธอก็ดูเหมือนจะทำตามนั้นและกลวงออก
เธอไม่อยากเชื่อว่าเธอกำลังมองชายคนนั้นที่ไม่รู้จักเธอ มันชัดเจนว่าเขาเริ่มไม่ชอบเธอ เธอไม่แน่ใจว่าควรจะมีความสุขหรือเศร้ามากกว่า
เธอควรจะรู้สึกมีความสุข
อย่าลืมว่า เขายังมีชีวิตอยู่
ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเธอมากไปกว่าเขายังมีชีวิตและอยู่ดี
เมเดลีนบอกกับตัวเองแบบนั้นและตามเขาไป “เจเรมี่ วิทแมน อย่าไปนะ”
เมื่อเขาถูกเมเดลีนหยุดอีกครั้ง ความรู้สึกไม่พอใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “ถ้าเธอยังตื๊อฉันอีก ฉันจะทำให้เธอเสียใจอย่างแน่นอน” เขาเตือน
เมเดลีนมองชายที่มีสายตาเย็นชาคนนั้นด้วยแววตาที่เป็นทุกข์ “เจเรมี่ ฉันรู้ว่าต้องมีเหตุผลบางอย่างที่คุณทำตัวแบบนี้ ถ้าคุณไปกับฉัน ฉันจะพิสูจน์กับคุณว่าเราเป็นอะไรกัน”
เธอจับมือของเขาไว้และอยากที่จะเดินออกไปกับเขา แต่ในตอนที่เธอหันหลัง ลาน่าก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอ
เมเดลีนจับมือของเจเรมี่แรงขึ้น แววตาของเธอเริ่มแข็งกร้าวขณะที่ลาน่าเดินเข้ามาหาพวกเขา
ลาน่าสวมกระโปรงสั้นสุดเซ็กซี่และผมสั้นก็ถูกเปลี่ยนเป็นแบบอื่นอีกครั้ง มันถูกย้อมด้วยสีเทาน้ำเงินในตอนนี้ แต่สิ่งเดียวเกี่ยวกับเธอที่ไม่เปลี่ยน เธอยังคงตอแหลเหมือนเช่นเคย
“เอวลีน ช่วยปล่อยมือผู้ชายของฉันด้วย” ลาน่ากล่าว
เมื่อลาน่ากล่าวเช่นนั้น มือที่บีบอยู่ของเมเดลีนก็ถูกสะบัดหลุด
ชายที่อยู่ข้างหลังเธอเดินตรงไปอยู่ข้าง ๆ ลาน่า สายตาที่เฉยเมยของเขาในตอนแรกจู่ ๆ ก็มองลาน่าด้วยความอ่อนโยน “ผมไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้มากจากไหน จู่ ๆ เธอก็บอกผมว่าเธอจะพาผมไป”
เมเดลีนฟังชายคนนั้นอย่างไม่อยากเชื่อและเห็นปากแดง ๆ ของลาน่ากำลังยิ้มกว้าง
“ลาน่า” เมเดลีนเข้าใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้น “กลายเป็นว่าเธอคือคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ เธอออกคำสั่งในใครบางคนไปยิงเรือยอช เป้าหมายของเธอคือเพื่อได้ตัวเจเรมี่สินะ”
ลาน่ายิ้มสดใสและเดินไปอยู่ข้าง ๆ ชายคนนั้น “คุณหญิงวิทแมน ฉันขอแนะนำให้คุณรู้จักนะ นี่คือแฟนหนุ่มของฉัน ฮานส์ ซิมเมอร์แมน ไม่ใช่สามีของคุณ เจเรมี่”
ตามประสบการณ์ส่วนตัวของเธอ เมเดลีนไม่เชื่อว่าจะมีใครบางคนที่เหมือนกันเป๊ะในโลกใบนี้ ที่มากไปกว่านั้น ความอบอุ่นและสัมผัสที่เธอรู้สึกจากเจเรมี่มีเพียงหนึ่งเดียว
เมื่อเธอเห็นว่าเมเดลีนเต็มไปด้วยคำถาม ลาน่าก็อธิบายว่า “ใช่แล้ว ฉันรักคุณวิทแมนมาก ๆ จนฉันเจอชายที่ร่างกายเกือบจะแบบเดียวกับเขาและทำศัลยกรรมพลาสติกเพื่อจำลองใบหน้าของเขาบนใบหน้าของฮานส์ ดูสมบูรณ์แบบเชียวล่ะ”
ลาน่าเหลือบมองชายที่อยู่ข้าง ๆ เธอด้วยความพอใจ จากนั้นเธอก็มองไปที่เมเดลีนด้วยความภูมิใจและถากถาง “ดูเหมือนการศัลยกรรมจะประสบความสำเร็จมากจนแม้แต่ภรรยาของเจเรมี่ก็บอกความแตกต่างไม่ได้”
“ลาน่า เธอคิดว่าฉันเป็นเด็กสามขวบรึไง? นี่คือเจเรมี่!”
แน่นอนว่าเมเดลีนคงจะไม่เชื่อในสิ่งที่ล่ากล่าวขณะที่เธอรู้สึกว่าลาน่าโกหกได้ไม่เนียน
เธอรักชายคนนั้นมาหลายปี ทุก ๆ อย่างจากท่าทีในแววตาของเขาจนถึงลมหายใจถูกสลักอยู่ในจิตใจของเธอ
แม้ว่าจะมีคนสองคนในโลกที่ดูเหมือนกันจริง ๆ ไม่มีทางที่ชายคนที่สองจะทำให้เธอรู้สึกหัวใจเต้นแรงเหมือนเดิมได้
เมื่อลาน่าเห็นความแน่วแน่และสายตาที่เฉียบคมของเมเดลีน เธอก็มองชายที่อยู่ข้าง ๆ เธออย่างเย้ายวน “เบบี๋ ไปที่ฮอลล์งานเลี้ยงและรอฉันที่นั่นนะคะ ฉันจะไปอยู่กับคุณที่นั่นในทันที”
ชายคนนั้นพยักหน้าและออกไปตามความปรารถนาของลาน่า แต่เขาไม่ละสายตาจากเมเดลีนเลย
“เจเรมี่” เมเดลีนเดินเข้าไปหาเขาและไล่ตามเขา “เจเรมี่ อย่าไปนะ”
“อย่าเสียเวลาเลย เขาไม่สนเรื่องของเธออีกแล้ว” ลาน่ายิ้มอย่างผู้ชนะและพูดเบา ๆ กับเมเดลีนที่เดินผ่านเธอว่า “เอวลีน เธอพูดถูก เขาคือสามีของเธอเจเรมี่ ฉันเป็นคนที่สั่งให้ยิง ฉันอยากจะฆ่าเธอในตอนแรก แต่ฉันก็คาดไม่ถึงว่าเขาจะสละชีวิตและรับกระสุนเพื่อเธอ”
เมเดลีนหยุดอย่างกะทันหัน หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างเจ็บปวด
‘กลายเป็นว่าเหตุผลที่จู่ ๆ เขาก็วิ่งมาข้างหลังฉันและกอดฉันก็เพื่อช่วยฉัน’
“ฉันบอกเธอแล้ว เอวลีน ฉันได้สิ่งที่ฉันต้องการเสมอ ตอนนี้สามีของเธอคือผู้ชายของฉัน เรามีความสุขกันมากในทุก ๆ คืน แรงกายของเขาดีจริง ๆ ฉันไม่ได้รู้สึกดีมาก ๆ แบบนั้นมานานแล้ว ฮ่าฮ่า…”
คำพูดของเธอทำให้เมเดลีนปวดหัวอย่างหนัก เธอยกมือขึ้นอย่างรวดเร็วและตบรอยยิ้มที่พออกพอใจออกจากหน้าของลาน่า “ยัยแพศยา!”
เมเดลีนกำลังสั่นด้วยความโกรธ เมื่อเธออยากจะตบหล่อนเป็นครั้งที่สอง ชายคนนั้นที่หันกลับมาก็คว้าข้อมือของเธอไว้ในทันที